รักที่เป็นไป..ไม่ได้
toey
17) เป็นอะไรไป?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ใส่อะไรไว้ กินเข้าไปเลย ฉันรู้ทันนะ" แก้วเมื่อได้ยินโทโมะพูดก็เตรียมจะวิ่งแต่
"มานี่" โทโมะรั้งแขนแก้วไว้อยากรวดเร็ว เพื่อไม่ให้แก้วหลุดไปได้ แล้วก็จับกรอกกาแฟเข้าไปในปากของแก้ว
"แค่กๆ" แก้วสำลักกาแฟ สีหน้าแดงกล้ำ จนแก้วต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป
ในห้องน้ำ
"แหวะๆ" แก้วอาเจียนอยู่ในห้องน้ำ พอโทโมะได้ยินเสียงก็รีบวิ่งเข้ามาดูแก้วในห้องน้ำ
"เป็นอะไรรึเปล่า" โทโมะถามเมื่อเห็นว่าแก้วยังอาเจียนไม่หยุด
"แหวะๆ" แก้วยังคงอาเจียนต่อไป
"เดี๋ยวฉันไปเอาน้ำมาให้นะ" โทโมะรีบวิ่งไปหยิบน้ำในห้องครัว แล้่วก็รีบวิ่งกลับมาเอาน้ำให้แก้วดื่ม
"อ่ะ ๆ ดื่มก่อน" โทโมะยื่นแก้วน้ำให้แก้วดื่ม ส่วนแก้วก็รับมาดื่มอย่างรวดเร็ว
"เป็นไงมั่ง?" โทโมะถามขึ้นเมื่อเห็นว่าแก้วดูจะอาการดีขึ้น
"ไม่เป็นไรแล้ว" แก้วพูดตอบพร้อมกับเช็ดปากไปด้วย
"ไหนๆ ดูหน่อยสิ"
โทโมะเดินเข้ามาประชิดตัวแก้ว แล้วเอามือรวบเอวไว้ เพื่อจะดูว่าคนตรงหน้าหายดีรึยัง แต่ว่าหญิงสาว
เอาแต่หลบหน้าหลบตา แล้วก็ถอยหลังหนีชายหนุ่ม ส่วนชายหนุ่มก็ต้องขยับเอาไปใกล้มากขึ้น แต่พื้นในห้อง
น้ำมันเปียก แก้วเลยเสียการทรงตัวล้มลงไป แต่มือก็ดึงโทโมะลงไปด้วย ทำให้ตอนนี้โทโมะกำลังคร่อมแก้วอยู่
"แกทำอะไรลูกสาวฉันห๊ะ!" แม่แก้วที่กลับมาจากร้านพูดขึ้น ทำใ้ห้ทั้งสองรีบผละออกจากกัน
"มะ..ไม่ใช่นะแม่" แก้วปฏิเสธอย่างทันควัน เพราะกลัวแม่ตัวเองจะเข้าใจผิด
"แกตาย!" แม่แก้วหยิบไม้กวาด แล้ววิ่งไล่โทโมะ ส่วนโทโมะก็วิ่งหนีแม่ของแก้ว เพื่อรักษาชีวิตของตัวเองไว้
"แม่ฟังหนูก่อน!" แก้วพยายามตะโกนบอกแม่แต่ก็ไม่มีใครฟัง ส่วนโทโมะก็ยังคงวิ่งหนีไปเรื่อยๆ แม่แก้วเองก็วิ่ง
ตามไปติดๆเช่นกัน
โป๊ก~
โอ๊ย~
แก้วเอาตัวไปขว้างการตีของแม่ ทำให้ไม้กวาดลงมากลางกระม่อมของตัวเองทันที เล่นเอาซะดาวขึ้นตั้ง 7 ดวง
"เป็นอะไรรึป่าว?" หลังจากที่แม่แก้วกับโทโมะกำลังอึ้งอยุ่ พอโทโมะได้สติก็รีบวิ่งมาดูแก้ว ที่ลงไปกองอยู่กับพื้น
"ไม่ๆ" แก้วลุกขึ้นมานั่งอย่างมึนๆ โดยที่โทโมะเป็นคนช่วยประคอง
"แก้ว แม่ขอโทษ" แม่แก้วรีบวิ่งเข้ามาดู
"แม่ไม่ถามแก้วเลยอ่ะ เอาแต่ตีอย่างเดียวเลย"
"โอเคๆ แม่ถามตกลงผู้ชายคนนี้เป็นใคร" แม่แก้วถามพร้อมกับชี้นิ้วไปที่โทโมะ
"เพื่อนแก้วเอง เค้ามาช่วยติวหนังสืออ่ะ" แก้วตอบทั้งๆที่มือก็ยังคลึงกับหน้าผากตัวเองอยู่
"แล้วทำไมถึงลงไปนอนกับอยู่บนพื้นห้องน้ำได้" แม่แก้วถามแก้วด้วยสีหน้าจับผิด
"อุบัติเหตุนะแม่"
"อ๋อ แม่ขอโทษพ่อหนุ่มด้วยละกันนะ" แม่แก้วหันไปพูดกับโทโมะ
"ไม่เป็นไรครับ" ตอบกลับตามมารยาท
"แม่กลับมาเอาของนะ แล้วเดี๋ยวจะกลับไปร้านใหม่ อ๋อ..วันนี้แม่ค้างที่ร้านนะลูก" แม่แก้วเดินออกจากบ้านไป
"เอ่อ..แม่ฝากลูกแม่ไว้กับพ่อหนุ่มด้วยละกันนะ" แม่แก้วเดินเข้ามาใหม่พร้อมกับฝากฝังลูกสาวไว้
"เป็นไงมั่งละ?" โทโมะถามแก้วขึ้นมา
"มึนอ่ะ" แก้่วนั่งตีหัวตัวเองเพื่อให้หายมึน
"แล้วเอาหัวมารับแทนฉันทำไม?" โทโมะถามแก้ว เพราะว่าอยากรู้ เพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนแก้วคงจะหัวเราะชอบใจ
ที่ตัวเองโดนตี แต่ตอนนี้กลัีบเอาตัวมารับซะงั้น
"ก็ฉัน..เอ่อ.." แก้วตอบไม่ถูก ไม่รู้เหมือนกันว่่าทำไมต้องเอาตัวเองเข้าไปรับแทนโทโมะด้วย
"มานี่" ในระหว่างที่แก้วกำลังคิดอยู่ โทโมะก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็ก แล้วก็เอาน้ำแข็งใส่ในผ้า
"หัวปูดหมดแล้ว เดี๋ยวก็ไม่สวยหรอก" โทโมะจับมือแก้วแล้วดึงให้หันหน้ามา
"จะทำอะไรอ่ะ" แก้วถามเพราะว่างงทำไมโทโมะถึงพูดดีจัง แถมยังยิ้มมาให้แก้วด้วย
"หันมาเถอะนะ" โทโมะเอาน้ำแข็วไปประคบที่หน้าผากที่ปูดของแก้วให้อย่างเบามือ
"พะ..พอแล้ว" แก้วบอกเพราะว่าตัวเองใจเต็นเร็วผิดปกติเหมือนอยู่ใกล้โทโมะ
"โอเค" โทโมะพูดแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ เ้ม้น+โหวตด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
