รักแท้ยังมีอยู่จริง
เขียนโดย 
toey
วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.28 น.
แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2556 22.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) บ้านเดียวกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ ห้องนอนแก้ว
อย่าให้ความหวังทั้งๆที่เธอก็ยังต้องมีเขา เกิดฉันเหงาและไม่ทันคิด~(โทรศัพท์แก้วดังขึ้น)
KAEW TALK
เบอร์ใครเนี่ย เบอร์แปลกซะด้วย ร่างบางพูดกับโทรศัพท์ตัวเอง
แก้ว - ฮาโหล แก้วพูดค่ะ(กรอกเสียงใส่มือถือ)
.... - เป็นไงบ้างคับที่รัก
แก้ว - ใครที่รักของแก(อารมณ์กำลังขึ้นที่อยู่ๆใครไม่รู้จัก มาเรียกร่างบางว่าที่รัก)
... - ฮ่าๆๆ(ขำกับคำพูดของร่างบาง)
แก้ว - หัวเราะทำไม ญาติเสียหรอห๊ะ!!
... - โหยย แรง จำฉันไม่ได้รึไง
แก้ว - ใคร
... - ก็คนที่มาส่งเธอที่บ้านไงล่ะ
แก้ว - ไอหื่นโทโมะ
โทโมะ - อือ นอนได้แล้ว พรุ่งนี้รับน้อง
แก้ว - รู้แล้วน๊า เป็นพ่อฉันรึไงเนี่ย
โทโมะ - ไม่ใช่พ่อ แต่ฉันเป็นพี่ระ..
แก้ว - พี่อะไร
โทโมะ - เปล่า
แก้ว - บอกมานะ
โทโมะ - พี่..เอ่อ.. รุ่นพี่เธอไง(กว่าจะคิดออก)
แก้ว - แล้วไป ฉันจะไปนอนแล้ว
โทโมะ - โอเค(วางสายไป)
TOMO TALK
เกือบหลุดปากว่าเป็นพี่รหัสของยัยนั่นแล้วซิ ดีนะที่ยังไม่พูด ถ้้ายัยนั้นรู้ก็ไม่สนุกนะสิ
ณ ตอนเช้า บ้านแก้ว
"แม่แก้วไปแล้วนะ" ฉันพูดพร้อมเตรียมวิ่ง
"เดี๋ยวแก้ว!" แม่ของแก้วเรียกไว้ก่อน
"มีอะไรค่ะแม่" ฉันถามแม่ของตัวเอง
"วันนี้ลูกต้องไปอยู่กับลูกเพื่อนแม่เลยนะลูก" แม่พูด
"ง่ะ! ยังไม่ไปไม่ได้หรอค่ะ"
"ไม่ได้ ไปเก็บของก่อนไป เดี๋ยวพี่เขาจะมารับ"
"แม่อ่า" ฉันเลยต้องจำใจเดินขึ้นห้องเพื่อไปเก็บของ
ทำไมต้องไปด้วยล่ะ ฉันโตแล้วนะ จะเป็นห่วงอะไรนักหนา
ณ บ้านแก้ว ด้านล่าง
"น้ามล สวัสดีคับ"
"อ้าว มาแล้วหรอลูก แหม่ ไม่เจอตั้งนานหล่อขึ้นนะเนี่ย"
"ขอบคุณคับ"
"เดี๋ยวโทโมะรอแปปนึงนะลูก น้องกำลังเก็บของอยู่ เดี๋ยวแม่เข้าครัวก่อน" บอกชายหนุ่มแล้วเดินเข้าครัวไป
"นายเป็นใครอ่ะ เข้ามาในบ้านฉันได้ไง" พูดกับชายคนนึงที่ยืนหันหลังอยู่ พอผู้ชานคนนั้นหัีนหน้ามา..
"นาย/เธอ!"
"นายมาได้ไงอ่ะ ออกไปเลยนะ" ฉันพูดไล่ตานั้น
"ไม่ออก" นายนั้นยังดื้อดึง!
"จะออกไม่ออก" ฉันถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
"ไม่ออก" คำตอบยังเหมือนเดิม
"ได้!!" ฉันวิ่งเข้าบ้านไปเอาไม้กวาด "นี่แนะ" ฉันเอาไม้กวาดมาตีร่างสูง
"โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ ยัยบ้า" จับไม้กวาดแล้วกระชากไม่กวาดของจากมือร่างบางแล้วเดินยื่นหน้าเข้าไปใกล้ร่างบาง
"นะ..นายจะทำอะไร" ถอยหลังจนติดโต๊ะ)ฃ
"หึ.." เขายิ้มมุมปากเล็กน้อย
"ออกไป!" ฉันผลักเขาแล้ววิ่งหนีไป "นี่แนะ" ฉันวิ่งกลับมาพร้อมถังน้ำแล้วสาดใส่ร่างสูง
"เห้ย! เล่นอะไรของเธอฮะ เปียกหมดแล้ว" สมน้ำหน้า!
"เสียงอะไรกัน เอะอะโวยวายถึงในครัวเลย" แม่ฉันเดินออกมาจากครัว
"ไอหื่นนี่มันเข้ามาในบ้านของเราอะแม่" ฉันเลยฟ้องค่ะ ฮ่าๆ
"เรียกใครหื่นฮะแก้ว" แม่แก้วพูด
"ก็นี่ไง" ฉันชี้นิ้วไปทางร่างสูง)
"ทำไมไปเรียกพี่เขาแบบนั้น" แง๊ง! ฉันโดนดุแล้ว
"โทโมะไปโดนอะไรมาลูก เปียกเชียว" ทีกับนายนั้นถามดีเชียว
"แก้วนะซิครับน้ามล เอาไม้กวาดมาตีผมแล้วยังเอาน้ำมาสาดอีก" ดูนายนั้นพูด ฉันผิดรึไง! (มาก)
"แก้ว! ขอโทษพี่เขาเดี๋ยวนี้" แม่พูด
"ไม่! แก้วไม่ขอโทษ"
"งั้นก็ไม่ต้องกินข้าว" แม่พูดแล้วหันหลังให้ฉัน
"..." โดนดุแถมยังไม่ได้กินข้าวอีก T^T
"อ่อ แล้วคนที่ลูกเรียกว่าหื่นนะ ลูกต้องไปอยู่กับเขานะ"
"O๐O!!" ตกใจ! ไม่จริงอ่ะ
"โทโมะ ไปกินข้าวลูก" ทีลูกไม่ให้กิน ทีคนอื่นชวนใหญ่
"ครับ น้ามล"
KAEW TALK
เมื่อกี้แม่บอกอะไรนะ ไม่จริงใช่มัื้ยที่ฉันต้องไปอยู่บ้านเดียวกับไอหื่น แล้วชีวิตฉันจะเป็นไงเนี่ย ตายแน่
------------------------------------------------------------------------------------------------
เม้น+โหวตเยอะๆน๊ะ โหวตเยอะเม้นเยอะจะอัพเร็วนะจ๊ะ รักรีดเดอร์ทุกคนจ้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
