รักแท้ยังมีอยู่จริง

8.9

เขียนโดย toey

วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.28 น.

  53 chapter
  1802 วิจารณ์
  90.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มีนาคม พ.ศ. 2556 22.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

33) ขอโทษ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ขอโทษละกันทีไปนาน" ฉันทำหน้าเซ็งๆหน่อย

 

"ไปก่อเรื่องอะไรอีกล่ะ หน้าเป็นตูดเชียว" หน้าฉันออกจะสวย

 

"ฉันเจอแฟนนาย ฉันเลยทะเลาะกับแฟนนายไปนิดหน่อย นายจะว่าอะไรฉันป่ะ?" ฉันบอกไปตรงๆ รอรับบทลงโทษ

 

จะโดนไล่ออกจากบ้านหรืออะไรก็ไม่กลัวแล้ว เพราะโดนมาแล้ว

 

"ไม่ก็บอกว่าวันนี้ฉันจะใจดี ไม่ใช่คนใจร้าย" โทโมะพูดแล้วทำหน้านิ่ง คงอยากจะลบคำที่ฉันเรียกว่าคนใจร้ายล่ะ

 

มั้ง

 

"กลับบ้านกันเถอะ" ฉันชวยหมอนั้น เพราะดูหมอนั้นนิ่งๆไป คงจะโกรธฉันอยู่ในใจล่ะมั้งเนี่ย

 

"อือๆ" แล้วโทโมะก็เดินออกไป โดยไม่รอฉันสักนิด ฉันก็เดินตามออกไป

 

 

ณ รถของโทโมะ

 

"เป็นอะไร ไม่พูดไม่จา" โทโมะเห็นว่าแก้วไม่พูดเลย ก็เลยพูดขึ้นมาก่อน

 

"เปล่าๆ แค่ง่วงนอน" แล้วฉันก็หันหน้าไปทางอื่น เขาต้องโกรธที่ฉันไปทะเลาะกับเกลแน่ ใช่สิ! ก็คนมันเป็นแฟน

 

กันนิ ฉันมันก็แค่คนอื่น...

 

"ปวดหัวรึป่าว?" โทโมะถาม เพราะกลัวว่าตัวแสบของเขาจะปวดหัวแล้วไม่ยอมบอก

 

"ไม่อ่า จะนอนแล้ว" ฉันตัดบทไป ก่อนจะนอนหลับตา แล้วก็หลับไปในที่สุด

 

"ยัยแสบบ๊องต๊องจริงๆ" โทโมะหันมดูคนที่หลับไม่รู้เรื่องก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

 

 

ณ บ้านของโทโมะ

 

         โทโมะอุ้มแก้วขึ้นไปที่ห้องของแก้ว แล้วก็ปล่อยให้แก้วหลับพักผ่อน โดยไม่ลืมเอาตุ๊กตามิกกี้ที่เขาซื้อมา

 

มาไว้ตรงหัวนอนให้แก้ว แล้วก็เดินออกจากห้องไป

 

"อือ.." ฉันครางแล้วก็พลิกตัวไปมาเพื่อไล่ความเมื่อย

 

"อะไรเนี่ย" ฉันลุกขึ้นมานั่งบนเตียงก็เห็นกล่องอะไรก็ไม่รู้ถูกห่อด้วยกระดาษสีชมพู ด้วยความอยากรู้ ฉันก็เลย

 

แกะดูอย่างรวดเร็ว เพราะต่อมความอยากรู้เริ่มทำงานแล้ว

 

"มิกกี้เม้าส์นิหน่า" ฉันจำได้เพราะว่ามันเป็นมิกกี้เม้ส์ที่ฉันจ้องเอาๆอยู่ในร้านขายตุ๊กตา

 

"มีการ์ดด้วย" แล้วฉันก็หยิบขึ้นมาอ่าน

 

 

ฉันขอโทษที่ดุเธอไป ขอโทษที่ว่าเธอ ขอโทษที่ไม่ค่อยดูแล 


ขอโทษจริงๆ แต่ตอนนี้เธอห้ามเรียกฉันว่า


'คนใจร้ายเด็ดขาด'  เพราะวันนี้ฉันเป็นคนใจดีแล้วนะ :)

 

 

"เป็นคนใจดีให้ได้ทุกวันแล้วกัน" แล้วฉันก็กอดตุ๊กตากลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียง ก่อนจะเดินลงมาข้างล่าง เพื่อจะ

 

ขอบคุณเขาสักหน่อย ที่ซื้อให้ฉันเป็นตัวที่สองแล้ว

 

"หายไปไหนหว่า? คงอาบน้ำอยู่มั้ง"

 

"อ้าวลงมาแล้วหรอ?" โทโมะโผล่ออกมาจากครัว

 

"อือๆ แล้วนายจะไปไหนอ่ะ" ฉันถามโทโมะเพราะเห็นโทโมะแต่งตัวที่ไม่ใช่ชุดนอน

 

"จะไปสังสรรค์กับเพื่อนนะ" แล้วโทโมะก็จะเดินออกไป

 

"เดี๋ยวๆ ไปด้วยสิ"

 

"จะไปได้ไง เธอเป็นผู้หญิงนะ" โทโมะบอก เพราะสถานที่ที่เขาจะไปไม่เหมาะกับหญิงสาวตัวเล็กๆอย่างแก้ว

 

เพราะเขากำลังจะไปผับ

 

"ไปกับนายไง นะ..นะ.น๊า" ฉันอ้อนโทโมะใหญ่เลย

 

"แต่.." โทโมะกำลังจะปฏิเสธ

 

"ฉันสัญญาว่าจะไม่ซน ไม่ดื้อจะอยู่ในโอวาทนายทุกอย่าง" ฉันยกนิ้วก้อยขึ้นมา

 

"ไม่เอา ฉันไม่ให้ไป อยู่บ้านละดีแล้ว"

 

"ไหนบอกว่าวันนี้นายจะตามใจฉันไง" ฉันทำหน้าบึ้งใส่เขา ก็เขาไม่รักษาคำพูด

 

"โอเคไปก็ได้ แต่ต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่ซนแล้วก็จะต้องระวังตัวเองเป็นพิเศษ ต้องอยู่ใกล้ๆฉันตลอด"

 

พอเขาพูดอย่างนั้นฉันก็ยิ้มออกมาทันที

 

"โอเคสัญญา" ได้ไปแล้ว ฮ่าๆ

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วนะค่ะ เม้น+โหวตด้วยนะค่ะ

 

 





 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา