รอเธอหันมา
8.9
14) เจอกันอีกครั้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลายปีผ่านไป
หลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมา มันทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้นมาก ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วมีการมีงานทำ มีทุกสิ่ง
ทุกอย่างพร้อมหมด แต่ใจฉัน ถึงจะเข้มแข็งขึ้นแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าฉันลืมเขาแล้ว พี่โทโมะยังอยู่ในใจฉันเสมอ ถึง
แม้ว่าเขาจะไม่รัก หรือบางทีเขาอาจจะลืมฉันไปแล้ว แต่ฉันทำไม่ได้ สัญญาที่เคยให้ไว้ฉันยังรักษาสัญญานั้นได้ดี
และไม่เคยคิดที่จะผิดสัญญาเลยสักครั้ง
"พี่แก้ว คิดอะไรอยู่" ชายที่อายุอ่อนกว่าฉันเกือบ 3 ปี ชายคนนั้นมีนามว่าโซ่
"เปล่านิ แล้วนายล่ะมาทำอะไร?" ฉันหันไปถามโซ่
"พี่แก้วไปเที่ยวกัน" โซ่พูดแล้วจับแขนฉันให้ลุกขึ้น
"เฮ้ย! ไม่ไป พี่ยังทำงานไม่เสร็จ" ฉันยื้อตัวไว้ไม่ยอมไปตามที่นายโซ่ลาก
"ไม่ได้นะพี่แก้ว เดี๋ยวพี่ชายผมจะมารับ ไปเที่ยวกันเถอะนะ" โซ่พูดแล้วดึงมือฉันต่อ
"อ่ะๆ โอเคๆ แต่ขอไปเอากระเป๋าก่อน" ฉันพูดแล้วเดินไปเพื่อหยิบกระเป๋า
คงอยากจะรู้ล่ะสิ ว่าทำไมนายโซโซ่ถึงตามเกาะแกะฉัน ตอนนั้นเป็นช่วงที่ฉันพึ่งจะเรียนจบใหม่ๆ เลย
รับสอนทำอาหารกับเ็ด็กๆ แต่แล้วก็มีนายโซ่นี่แหละที่มาเรียน จริงๆแล้วตอนนี้ฉันมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง ดูแล
เองทุกอย่าง แต่ก็มีลูกน้องช่วยอีก 2-3 คนฉันกับโซ่ก็เลยรู้จักกัน แล้วตานั้นก็ตามมาหาฉันที่ร้านแทบทุกวัน มา
ป่วนในครัวบ้าง มาช่วยเป็นเด็กเสิร์ฟบ้าง แต่นายนี่เป็นเด็กน่ารัก แถมจิตใจ คิดอะไรก็พูดแบบนั้น แล้วฉันก็ยังแอบรู้
ว่านายโซ่คิดกับฉันเกินพี่น้อง ไม่งั้นนายโซ่ไม่มาหาฉันที่ร้านทุกวันหรอก
"พี่แก้ว พี่ชอบผมมั้ย?" ระหว่างที่รอรถ โซ่ก็พูดขึ้นมา คำนั้นมันทำให้ฉันเหวอ!
"ถามอะไรของนายเนี่ย? แล้วเมื่อไรพี่ชายนายจะมาล่ะ?" ฉันหันกลับไปถามโซ่แล้วพยายามที่จะเปลี่ยนเรื่อง
"อ๊ะนั้นไงมาแล้ว" โซ่พูดแล้วชี้ไปที่รถคันที่ดำที่แล่นเข้ามาสู่หน้าร้านอาหารของฉัน
"โทษทีว่ะ ไปรับจินนี่มาเลยมาช้า" คนที่ขับรถลดกระจกลงมาแล้วถอดแว่นกันแดดสีชาออก ทำให้ฉันเห็นใบ
หน้าที่คุ้นเคย พี่โทโมะ...
"ไม่เป็นไรพี่โมะ ผมกับพี่แก้วขึ้นรถก่อนนะ" โซ่พูดแล้วจับมือฉันที่อึ้งอยู่แล้วพาฉันขึ้นรถมา
"สวัสดีครับพี่จิน นี่พี่แก้วครับ" โซ่แนะนำฉันให้คนที่ชื่อจินนี่รู้จัก ถ้าเดาไม่ผิด คงเป็นแฟนพี่โมะ
"อุ้ย! แฟนโซ่หรอจ๊ะ? น่ารักจังเลย" จินนี่หันมามองฉันกับโซ่ที่นั่งอยู่เบาะหลัง โซ่นั่งอยู่เบาะหลังฝั่งเดีียวกับจินนี่
ส่วนฉันนั่งอยู่เบาะหลังฝั่งคนขับ นั้นก็คือฝั่งของพี่โมะ
"เอ่อ..." โซ่อ้ำอึ้ง
"ใช่ค่ะ แก้วเป็นแฟนโซ่"
เอี๊ยด~ ปึ๊ก~
"โอ๊ยยยยย" ฉันร้องลั่นออกมาหลังจากที่ฉันตอบไป อยู่ๆ คนที่ขับรถก็เหยียบเบรกกระทันหัน ฉันก็ไม่ทันตั้งตัว ตัว
ฉันไหลไปกระแทกกับเบาะของพี่โทโมะจนตอนนี้ฉันลงไปนั่งกับพื้นของรถ เจ็บหัวจัง TOT
"พี่แก้วเป็นอะไีรรึเปล่า?" โซ่รีบถามก่อนจะดึงฉันขึ้นมานั่งที่เดิม
"มึนหัว" ฉันเอามือกุมหัวตัวเอง เพราะหัวไปกระแทกกับเบาะแรงพอควร
"พี่โมะขับรถยังไงเนี่ย ดูพี่แก้วของผมสิ!" โซ่หันไปโวยวายใส่พี่ชายตัวเอง
"ขอโทษเว้ย! หมามันตัดหน้า!" โทโมะตะโกนเสียงดัง
"หมาที่ไหนนะโทโมะ จินนี่ไม่้เห็นสักตัว" จินนี่พูด
"เธอจะไปเห็นได้ไง เมื่อกี้เธอกระพริบตาอยู่" คำพูดของโทโมะทำเอาจินนี่งง
จริงๆแล้วไม่ได้มีหมาตัวไหนตัดหน้ารถหรอก เพียงแต่ไม่ชอบที่แก้วพูดว่าเป็นแฟนกับโซ่ มันทำให้
โทโมะรู้สึกแปลกๆ มันคือความรู้สึกหวงหรืออะไีีรกันแน่ เขาก็ยังไม่แน่ใจ
"นายโซ่" ฉันหันไปเรียกโซ่
"มีอะไรหรอครับพี่แก้ว?" โซ่หันมาตามคำเรียกของฉัน
"นี่เรากำลังจะไปไหนกัน?" ฉันถามออกไปเพราะตั้งแต่นั่งอยู่บนรถก็ไม่มีบทสนทนาใดๆเกินขึ้นนอกจากที่หมาตัด
หน้านั้นแหละ!
"เออ..พี่โมะเราจะไปไหนกัน?" โซ่หันไปถามนายคนขับรถ ขนาดตานี่เป็นคนชวนฉัน เขายังไม่รู้ว่าจะไปไหนเลย
"ไปม่านรูดมั้ง! ถามมาได้นะเธอเนี่ย!" จู่ๆเขาก็ย้อนกลับเสียงดัง พร้อมเหล่ตามองฉันในกระจกด้านหน้ารถ
"ฉันถามคุณดีๆนะ คนไม่มีมารยาท!" ฉันย้อนกลับไป เพราะคำที่เขาตอบมามันไม่สุภาพเลยสักนิด
------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่า เรื่องนี้คงไม่มีึคนอ่านแล้ว TOT แต่จะบอกว่าเรื่องนี้ยังไม่จบนะ! ไม่มีสเปแล้วเพราะเค้าจะแต่งต่อ มันสั้นเกินไปแล้ว 555555 ขอให้ทุกคนกลับมาอ่านเรื่องนี้หน่อยนะค่ะ ฝากด้วยค่า
9 ธันวาคม 2555
18:53 TOEY
หลายๆเหตุการณ์ที่ผ่านมา มันทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้นมาก ตอนนี้ฉันเรียนจบแล้วมีการมีงานทำ มีทุกสิ่ง
ทุกอย่างพร้อมหมด แต่ใจฉัน ถึงจะเข้มแข็งขึ้นแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าฉันลืมเขาแล้ว พี่โทโมะยังอยู่ในใจฉันเสมอ ถึง
แม้ว่าเขาจะไม่รัก หรือบางทีเขาอาจจะลืมฉันไปแล้ว แต่ฉันทำไม่ได้ สัญญาที่เคยให้ไว้ฉันยังรักษาสัญญานั้นได้ดี
และไม่เคยคิดที่จะผิดสัญญาเลยสักครั้ง
"พี่แก้ว คิดอะไรอยู่" ชายที่อายุอ่อนกว่าฉันเกือบ 3 ปี ชายคนนั้นมีนามว่าโซ่
"เปล่านิ แล้วนายล่ะมาทำอะไร?" ฉันหันไปถามโซ่
"พี่แก้วไปเที่ยวกัน" โซ่พูดแล้วจับแขนฉันให้ลุกขึ้น
"เฮ้ย! ไม่ไป พี่ยังทำงานไม่เสร็จ" ฉันยื้อตัวไว้ไม่ยอมไปตามที่นายโซ่ลาก
"ไม่ได้นะพี่แก้ว เดี๋ยวพี่ชายผมจะมารับ ไปเที่ยวกันเถอะนะ" โซ่พูดแล้วดึงมือฉันต่อ
"อ่ะๆ โอเคๆ แต่ขอไปเอากระเป๋าก่อน" ฉันพูดแล้วเดินไปเพื่อหยิบกระเป๋า
คงอยากจะรู้ล่ะสิ ว่าทำไมนายโซโซ่ถึงตามเกาะแกะฉัน ตอนนั้นเป็นช่วงที่ฉันพึ่งจะเรียนจบใหม่ๆ เลย
รับสอนทำอาหารกับเ็ด็กๆ แต่แล้วก็มีนายโซ่นี่แหละที่มาเรียน จริงๆแล้วตอนนี้ฉันมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง ดูแล
เองทุกอย่าง แต่ก็มีลูกน้องช่วยอีก 2-3 คนฉันกับโซ่ก็เลยรู้จักกัน แล้วตานั้นก็ตามมาหาฉันที่ร้านแทบทุกวัน มา
ป่วนในครัวบ้าง มาช่วยเป็นเด็กเสิร์ฟบ้าง แต่นายนี่เป็นเด็กน่ารัก แถมจิตใจ คิดอะไรก็พูดแบบนั้น แล้วฉันก็ยังแอบรู้
ว่านายโซ่คิดกับฉันเกินพี่น้อง ไม่งั้นนายโซ่ไม่มาหาฉันที่ร้านทุกวันหรอก
"พี่แก้ว พี่ชอบผมมั้ย?" ระหว่างที่รอรถ โซ่ก็พูดขึ้นมา คำนั้นมันทำให้ฉันเหวอ!
"ถามอะไรของนายเนี่ย? แล้วเมื่อไรพี่ชายนายจะมาล่ะ?" ฉันหันกลับไปถามโซ่แล้วพยายามที่จะเปลี่ยนเรื่อง
"อ๊ะนั้นไงมาแล้ว" โซ่พูดแล้วชี้ไปที่รถคันที่ดำที่แล่นเข้ามาสู่หน้าร้านอาหารของฉัน
"โทษทีว่ะ ไปรับจินนี่มาเลยมาช้า" คนที่ขับรถลดกระจกลงมาแล้วถอดแว่นกันแดดสีชาออก ทำให้ฉันเห็นใบ
หน้าที่คุ้นเคย พี่โทโมะ...
"ไม่เป็นไรพี่โมะ ผมกับพี่แก้วขึ้นรถก่อนนะ" โซ่พูดแล้วจับมือฉันที่อึ้งอยู่แล้วพาฉันขึ้นรถมา
"สวัสดีครับพี่จิน นี่พี่แก้วครับ" โซ่แนะนำฉันให้คนที่ชื่อจินนี่รู้จัก ถ้าเดาไม่ผิด คงเป็นแฟนพี่โมะ
"อุ้ย! แฟนโซ่หรอจ๊ะ? น่ารักจังเลย" จินนี่หันมามองฉันกับโซ่ที่นั่งอยู่เบาะหลัง โซ่นั่งอยู่เบาะหลังฝั่งเดีียวกับจินนี่
ส่วนฉันนั่งอยู่เบาะหลังฝั่งคนขับ นั้นก็คือฝั่งของพี่โมะ
"เอ่อ..." โซ่อ้ำอึ้ง
"ใช่ค่ะ แก้วเป็นแฟนโซ่"
เอี๊ยด~ ปึ๊ก~
"โอ๊ยยยยย" ฉันร้องลั่นออกมาหลังจากที่ฉันตอบไป อยู่ๆ คนที่ขับรถก็เหยียบเบรกกระทันหัน ฉันก็ไม่ทันตั้งตัว ตัว
ฉันไหลไปกระแทกกับเบาะของพี่โทโมะจนตอนนี้ฉันลงไปนั่งกับพื้นของรถ เจ็บหัวจัง TOT
"พี่แก้วเป็นอะไีรรึเปล่า?" โซ่รีบถามก่อนจะดึงฉันขึ้นมานั่งที่เดิม
"มึนหัว" ฉันเอามือกุมหัวตัวเอง เพราะหัวไปกระแทกกับเบาะแรงพอควร
"พี่โมะขับรถยังไงเนี่ย ดูพี่แก้วของผมสิ!" โซ่หันไปโวยวายใส่พี่ชายตัวเอง
"ขอโทษเว้ย! หมามันตัดหน้า!" โทโมะตะโกนเสียงดัง
"หมาที่ไหนนะโทโมะ จินนี่ไม่้เห็นสักตัว" จินนี่พูด
"เธอจะไปเห็นได้ไง เมื่อกี้เธอกระพริบตาอยู่" คำพูดของโทโมะทำเอาจินนี่งง
จริงๆแล้วไม่ได้มีหมาตัวไหนตัดหน้ารถหรอก เพียงแต่ไม่ชอบที่แก้วพูดว่าเป็นแฟนกับโซ่ มันทำให้
โทโมะรู้สึกแปลกๆ มันคือความรู้สึกหวงหรืออะไีีรกันแน่ เขาก็ยังไม่แน่ใจ
"นายโซ่" ฉันหันไปเรียกโซ่
"มีอะไรหรอครับพี่แก้ว?" โซ่หันมาตามคำเรียกของฉัน
"นี่เรากำลังจะไปไหนกัน?" ฉันถามออกไปเพราะตั้งแต่นั่งอยู่บนรถก็ไม่มีบทสนทนาใดๆเกินขึ้นนอกจากที่หมาตัด
หน้านั้นแหละ!
"เออ..พี่โมะเราจะไปไหนกัน?" โซ่หันไปถามนายคนขับรถ ขนาดตานี่เป็นคนชวนฉัน เขายังไม่รู้ว่าจะไปไหนเลย
"ไปม่านรูดมั้ง! ถามมาได้นะเธอเนี่ย!" จู่ๆเขาก็ย้อนกลับเสียงดัง พร้อมเหล่ตามองฉันในกระจกด้านหน้ารถ
"ฉันถามคุณดีๆนะ คนไม่มีมารยาท!" ฉันย้อนกลับไป เพราะคำที่เขาตอบมามันไม่สุภาพเลยสักนิด
------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่า เรื่องนี้คงไม่มีึคนอ่านแล้ว TOT แต่จะบอกว่าเรื่องนี้ยังไม่จบนะ! ไม่มีสเปแล้วเพราะเค้าจะแต่งต่อ มันสั้นเกินไปแล้ว 555555 ขอให้ทุกคนกลับมาอ่านเรื่องนี้หน่อยนะค่ะ ฝากด้วยค่า
9 ธันวาคม 2555
18:53 TOEY
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ