รักวุ่นวายของเจ้าชายทั้ง 5

(ป็อบปี้ล็อคแขนฟางไว้เหมือนเพียงเค้าขยับเพียงอีกนิดแขนของฟางก็จะหักทันที)
ฟาง : โอ้ยยย....
ป็อบปี้ : ขอบคุณมากนะครับ แต่วันหลังอย่ามาเงียบๆอย่างนี้อีกเดี๋ยวแขนจะหักนะครับ คุณเป็นยังไง            บ้างขอผมดูหน่อย
ฟาง : ฉันขอโทษนะที่ปลุกกลางดึก
ป็อบปี้ : ผมตังหากครับที่ทำให้คุณหนูต้องเจ็บตัว (เธอเป็นผู้หญิงที่ใจดีและน่ารักเหมือนเดิมเลยนะฟาง)
ฟาง : ฉันมองหน้านายแล้วก็อดนึกถึงใครบางคนไม่ได้ เห้อ !
ป็อบปี้ : ใครหรอครับ
ฟาง : สามีของฉันน่ะ ^^
ป็อบปี้ : (คำพูดของเธอทำให้ผมช็อคทันทีสามี ?เธอมีสามี?)
ฟาง: ตอนเด็กๆเราเคยเล่นพ่อ แม่ ลูกกันโดยเค้าเล่นเป็นสามี ฉันเล่นเป็นภรรยา แล้วก็มีเจ้าชาย             องค์เล็กกับเฟย์เล่นเป็นลูก 555 ทำไมนายทำหน้าตกใจขนาดนั้นล่ะ
ป็อบปี้ : ก็มันน่าตกใจนิครับ (เธอคิดถึงฉันงั้นหรอ) เล่นบอกผมหน้าเหมือนสามี
ฟาง : 5555 นั้นสิเนอะ  แต่ตอนนี้เค้าไม่อยู่แล้วล่ะ
ป็อบปี้ : เค้าไปไหนล่ะครับ
ฟาง : ฉันไม่รู้ ไม่มีใครรู้  แต่ในวังก็แถลงว่าเค้าไปเรียนต่อ แต่มีข่าววงในบอกเค้าหายตัวไปอย่างลึกลับ เพียงแต่ในวังไม่อยากให้ประชาชนเสียขวัญกำลังใจ
ป็อบปี้ : คุณคงคิดถึงเค้า ช...ใช่ไหมครับ (ฟางคิดถึงป็อบใช่ไหม ?)
ฟาง : อืม ฉันคิดถึงเค้าเจ้าชายหมีพู แปลกเนอะที่ฉันจำชื่อเค้าไม่ได้ ชั้นพยายามตามหาชื่อของ             เค้าหลายครั้งแต่ก็ไม่มีใครในวังยอมบอก ทำไมเพียงชื่อชายคนนึงฉันถึงจำชื่อเค้าไม่ได้นะ
ป็อบปี้ : อาจจะเป็นความลับละมั้งครับเพราะจริงๆประชาชนของอาณาจักรนี้ทุกคนรู้จักเพียงท่านคืิอ           องค์ชายสองเท่านั้น แต่ไม่มีใครรู้พระนามที่แท้จริงของท่าน แต่ผมเชื่อว่าสักวันที่ถึงวันที่             สมควรทุกอย่างคงะเปิดเผย
ฟาง : ขอบใจนะ มีนายเป็นเพื่อนก็พลอยทำให้ฉันรู้สึกดี ขอบใจนะ ฉันไปนอนและฝันดี
ป็อบปี้ : ครับฝันดี :)
     

Part Tomo
ม๊ามู๊ : อรุณสวัสดิ์เพคะองค์ชายสาม
โทโมะ : นี่ครับของฝากเค้กช็อคโกแลต แล้วแก้วล่ะครับ
ม๊ามู๊ : ค...คือ ! ต้องขอประทานอภัยด้วยเพค่ะ คือพวกเราไม่ทราบว่าท่านจะมาเลยไม่ได้ปลุก               เออ...
โทโมะ : ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมขึ้นไปหาแก้วเอง 
               ทุกคนคงสงสัยผมจะขึ้นห้องเธอถูกไหมเพราะตระกูลไดม่อนบ้านอย่างกับคฤหาสก์ถ้าผมไม่เคยมาผมบอกเลยว่าเหมือนเขาวงกตขนาดย่อมเลยล่ะ อะถึงแล้วห้องแก้วชั้นสาม หน้าห้องมีป้านมิกกี้เมาส์ ก็อกๆๆ ก็อกๆๆ

Part Keaw
แม่นมเดินมานั่งแล้วจับแก้มฉัน ฉันเลยแกล้ง เอามือแม่นมมาหอม เอ๊ะทามไมวันนี้แม่นมไม่มีกลิ่นน้ำอบแห๊ะ แต่เป็นกลิ่นคุ้นๆ  ฟุ๊ตฟิ๊ตๆ
      : จะแต๊ะอั้งฉันอีกนานไหม -///-
แก้ว : เสียงคุ้นๆนมค่ะนี่กี่โมงแล้ว
      : นานพอที่ฉันจะมาได้แล้วไง
แก้ว : ห...เห้ย ผีดิบ
โทโมะ : ใครผีดิบ แล้วเธออะปล่อยมือได้ยัง -///-
แก้ว : อารายยย... -- --) -///- sorry
โทโมะ : ไปอาบน้ำไป
                                   10 นาทีผ่านไป
แก้ว : แท้แด่ ^^ เสร็จแล้น
โทโมะ : เร็วไปไหม 10 นาทีเอง ห๊ะ สระผมด้วยอ๋อ
แก้ว : อาห๊ะ
โทโมะ :  เข้าไปอาบใหม่ไป
แก้ว : NO! No! อาบน้ำนานแล้วเดี๋ยวตัวเปลื่อย ตะกี้เหมือนฉันได้กลินไรไม่รู้ ห๊อมหอม
โทโมะ : อะนี่ชาอู่หลง ส่วนนี่เค้กช็อกโกแลต เพิ่มโอริโอ้พิเศษของเธออะ
แก้ว : แต๊งกิ้วน้า งั้มๆ  >< เย้ยทามราย
โทโมะ : เช็ดผมให้อะดิ  หยดขนาดนี้ อยู่เฉยๆกินไปเหอะหน่า 
แก้ว : อู่อับอายแอ๋วอั๋นอะอ้วนอั้ยเอี๋ย (อยู่กับนายแล้วฉันจะอ้วนไหมเนี่ย)
โทโมะ : เลิกพูกกินให้หมดก่อน ฟังไม่รู้เรื่อง ไม่อ้วนหรอกหน่า แห้งขนาดนี้ (แต่ก็น่ารักดีนะ)
่แก้ว : ไหนบอกฟังไม่รู้เรื่องไง สมแล้วที่รักกันเนอะ
โทโมะ : รักเริ้กอะไรกัน
แก้ว : ไหนสัญญาว่าจะเป็นเพื่อนรักกันไง -3-
โทโมะ : เออจำได้หน่า มามากอดที เร็วๆ
แก้ว : ม๊ายยย... โตแล้วนะเฟ้ยยย...
โทโมะ : ไม่รักกันใช่ไหม -3-
แก้ว : รักสิ
โทโมะ : แค่ไหน
แก้ว : ไม่รู้
โทโมะ : ไม่หาย -3- (บอกก่อนว่ารักผมที่สุดในสามโลกน่ะ)
แก้ว : บางทีก็ไม่ต้องแสดงออกเป็นคำพูดก็ได้มั้ง
โทโมะ : -3-
แก้ว : โอ้เอ๋ๆน้าาาาาาาาาเห้ยยยยยยยยยยยยยยยยย...ปักกก
 
                    จุ๊บ !อุบะ
 
โทโมะ : โตแล้วไม่กอดแต่....จูบเลยอ๋อ  ^///^
แก้ว : อัยบ้า >///< นี่แน๊ะๆ (ตีไหล่ของคนที่ถูกทับอยู่ข้างล่าง)
โทโมะ : เจ็บนะ เดี๋ยวเอาคืนเลย จูบคืนนะ มามะมาให้พี่จูบซะดีๆอัยน้อง
แก้ว : ม๊ายยยย .... เจ้าชายสามเพี้ยนไปแล้ววว.... ข้าน้อยสมควรตายยยย....
 
 
 
 
(จะได้ทำการบ้านกันไหมเนี่ย )
 

 
จบไปแล้วน้าสำหรับตอนที่ 9 ต้องขอโทษด้วยน้า ช่วงนี้เราไม่ค่อยว่างเลยไม่ได้เข้ามาอัพ อีกอย่าง เราจำรหัสตัวเองไม่ได้นั่งคิดอยุ่นาน 555 ก็ขอให้เพื่อนๆชอบนะตอนหน้าจะเป็นของเฟย์ จินนี่ ขนมจีน อย่าลืมติดตามนะ เนื้อเรื่องจะค่อยๆเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เพื่อนๆที่ไม่รู้จะเคาว์ดาวกับใคร ก็มาเคาว์ดาวกับเราก็ได้ 3 2 1 ตู้ม สวัสดีใหม่นะทุกๆคนขอให้มีความสุขกันทุกคนนะครัส
                                         
 
๋