รักวุ่นวายของเจ้าชายทั้ง 5
8.5
1) เรื่องวุ่นวายเริ่มขึ้นแล้ว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปู่ปู๊ : วันนี้เราจะต้องส่งเครืองบรรณาการไปให้ในวังแล้วแต่ยังไม่รู้ว่าจะให้ใครไปดี UU
ม๊ามู๊ : จริงด้วยวันนี้ไม่มีใครว่างสักคน
แก้ว : พ่อแม่แก้วจะไปเรียนแล้วนะค่ะ
ปู่ปู๊ ม๊ามู๊ : จริงด้วยให้แก้วไปก็ได้นิ!
แก้ว : พูดเรื่องอะไรกันหรอค่ะ
ปู่ปู๊ : พอดีเราจะส่งเครื่องบรรณาการไปในวังแต่ไม่มีใครว่างเลยยังไงลูกก็ต้องไปหาโทโมะก่อนอยู่แล้วงั้นก็ฝากไปด้วยเลยนะ
แก้ว : ก็ได้ค่ะ ตอบเบบไม่เต็มใจนักแล้วหญิงสาวก็เข้าไปในวังเพื่อนำเครื่องบรรณาการไปถวาย
โฟร์ : อ่าวหนูแก้วมารับโทโมะไปเรียนด้วยกันหรอจ๊ะ ^^ ยิ้มให้กับหญิงสาวยิ้มให้กับหญิงสาวที่มารับลูกชายไปโรงเรียนด้วยกันทุกเช้า
แก้ว : ค่ะ แล้วนี้แครื่องบรรณาการที่คุณพ่อฝากมาให้ค่ะ
โฟร์ : ขอบคุณนะจ๊ะ โทโมะอยู่บนห้องนะจ๊ะ
แก้ว : ค่ะ แล้วหญิงสาวก็เดินขึ้นไปบนห้องนอนของชายหนุ่ม ปัง! ปัง! "นี้นายผีดิบจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงเมื่อไรเนี้ย" ปัง! ปัง! นี้นายผีดิบตื่นรึยังห๊ะ เคาะประตูแล้วไม่มีเสียงตอบจึงตะโกนเรียก
โทโมะ : อะไรของเธอตั้งแต่เช้าเนี้ยยัยห้อย -*-
แก้ว : ชั้นไม่ได้ชื่อยัยห้อยนะนายผีดิบนอนกินบ้านกินเมือง
โทโมะ : ใครนอนกินบ้านกินเมืองไม่ทราบห๊ะยัยห้อย
แก้ว : ชั้นไม่ได้ชื่อยัยห้อยนะ ก็ขั้นเคาะเรียกเป็นชั้วโมงนายก็ไม่ตอบ (เวอร์ไปและ- - ไม่ถึง 1 นาทีเลย)
โทโมะ : เวอร์ไปแล้วยัยห้อย ชั้นตื่นตั้งนานและแต่เธอมารับช้าต่างหาก แล้วชั้นก็กำลังเข้าห้องนำ้อยู่ด้วย
แก้ว : นี้นายจะหาว่าเป็นความผิดของชั้นหรอนายผีดิบ
โทโมะ : คิดเอาเองดิ รีบไปโรงเรียนได้แล้วเดี๋ยวสาย แล้วโทโมะก็เดินนำไปทีรถ
แก้ว : ชิ แล้วแก้วก็เดินไปขึ้นรถนั้งข้างหลังข้างๆชายหนุ่ม
จบตอนที่หนึ่งแล้วจ้าาาาาาาาาาาา ถ้ามีอะไรจะแนะนำก็ช่วยคอมเม้นด้วยนะคร้า
ม๊ามู๊ : จริงด้วยวันนี้ไม่มีใครว่างสักคน
แก้ว : พ่อแม่แก้วจะไปเรียนแล้วนะค่ะ
ปู่ปู๊ ม๊ามู๊ : จริงด้วยให้แก้วไปก็ได้นิ!
แก้ว : พูดเรื่องอะไรกันหรอค่ะ
ปู่ปู๊ : พอดีเราจะส่งเครื่องบรรณาการไปในวังแต่ไม่มีใครว่างเลยยังไงลูกก็ต้องไปหาโทโมะก่อนอยู่แล้วงั้นก็ฝากไปด้วยเลยนะ
แก้ว : ก็ได้ค่ะ ตอบเบบไม่เต็มใจนักแล้วหญิงสาวก็เข้าไปในวังเพื่อนำเครื่องบรรณาการไปถวาย
โฟร์ : อ่าวหนูแก้วมารับโทโมะไปเรียนด้วยกันหรอจ๊ะ ^^ ยิ้มให้กับหญิงสาวยิ้มให้กับหญิงสาวที่มารับลูกชายไปโรงเรียนด้วยกันทุกเช้า
แก้ว : ค่ะ แล้วนี้แครื่องบรรณาการที่คุณพ่อฝากมาให้ค่ะ
โฟร์ : ขอบคุณนะจ๊ะ โทโมะอยู่บนห้องนะจ๊ะ
แก้ว : ค่ะ แล้วหญิงสาวก็เดินขึ้นไปบนห้องนอนของชายหนุ่ม ปัง! ปัง! "นี้นายผีดิบจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงเมื่อไรเนี้ย" ปัง! ปัง! นี้นายผีดิบตื่นรึยังห๊ะ เคาะประตูแล้วไม่มีเสียงตอบจึงตะโกนเรียก
โทโมะ : อะไรของเธอตั้งแต่เช้าเนี้ยยัยห้อย -*-
แก้ว : ชั้นไม่ได้ชื่อยัยห้อยนะนายผีดิบนอนกินบ้านกินเมือง
โทโมะ : ใครนอนกินบ้านกินเมืองไม่ทราบห๊ะยัยห้อย
แก้ว : ชั้นไม่ได้ชื่อยัยห้อยนะ ก็ขั้นเคาะเรียกเป็นชั้วโมงนายก็ไม่ตอบ (เวอร์ไปและ- - ไม่ถึง 1 นาทีเลย)
โทโมะ : เวอร์ไปแล้วยัยห้อย ชั้นตื่นตั้งนานและแต่เธอมารับช้าต่างหาก แล้วชั้นก็กำลังเข้าห้องนำ้อยู่ด้วย
แก้ว : นี้นายจะหาว่าเป็นความผิดของชั้นหรอนายผีดิบ
โทโมะ : คิดเอาเองดิ รีบไปโรงเรียนได้แล้วเดี๋ยวสาย แล้วโทโมะก็เดินนำไปทีรถ
แก้ว : ชิ แล้วแก้วก็เดินไปขึ้นรถนั้งข้างหลังข้างๆชายหนุ่ม
จบตอนที่หนึ่งแล้วจ้าาาาาาาาาาาา ถ้ามีอะไรจะแนะนำก็ช่วยคอมเม้นด้วยนะคร้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ