เพื่อนรัก...ฉันรักเธอ

เมื่อกลับมาถึงบ้าน
นาลา – องค์ชายเชิญเล่ามาคะ
โซ่ – ครับ ตอนนั้นผมอายุ 12 ตอนนั้นผมได้ทะเลอะกับพ่อเรื่องขึ้นมาบนโลก
ภาพนึง
พระราชา – พ่อไม่ให้ไป
โซ่ – แต่พ่อครับ
พระราชา – ยังไม่ถึงเวลาของเจ้า โซ่
โซ่ – ผมก็เลยขึ้นไปบนโลกโดยที่ยังไม่ถึงเวลาและผมก็เช็ดขาจนแห้ง วันรุ่งขึ้นผมก็ไปสมัค
เรียนไปเจอเพื่อนมากมาย ตอนนั้นผมก็นึกคำที่พ่อพูดว่า
พระราชา – บนโลกมีแต่อันตราย
โซ่ – ผมเลยคิดว่าไม่เห็นจะมีอันตรายเลยนิ
ฟาง – แล้วโซ่ไม่กลัวมั้ยหรอ
โซ่ – ไม่ครับ แต่กลับรู้สึกโมโหมากกว่า
เฟย์ – ทำไมละ
โซ่ – เพราะยัยฟ้าครับ
แก้ว – แต่รู้สึกว่าฟ้านะเขา
ฟาง – ชี้~~~
โซ่ – อะไรหรอ
แก้ว – ไม่มีอะไรหรอก!
ฟาง – ใช่
โซ่ – เออ! พี่แก้วสอนผมหน่อยสิ
แก้ว – อะไรหรอ
โซ่ – มวย
แก้ว – ได้เลย (แก้วตอบรับแบบเต็มใจมาก)
ณ ที่ฝึก
แก้ว – วิธีการต่อยคือต่อยแบบไม่ยั้ง
โซ่ – จะรู้มั้ยเนี่ย (โซ่พูดในใจ)
แก้ว – รองทำให้ดูหน่อยสิ
โซ่ – แต่
แก้ว – พี่ทั้งหรอกน่า
โซ่ – ครับ
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป โซ่เกือบตาย
แก้ว – งั้นวันนี้เพอแค่นี้นะ
โซ่ – ค...ครับ
ฟาง – นี้แก้วโซ่จะตายก่อนตอบนะ
แก้ว – ฮะ! แล้วโซ่ละ
ฟาง – ตรงเท้าเธอ
แก้วก้มดูที่เท้า
แก้ว – เฮ้ย! โซ่
ฟางเลยเอาโซ่ไปทำแผล
โซ่ – โอ๊ย! พี่ฟางเบาๆดิเจ็บ
ฟาง – ดีและจะได้จำ แล้วทำไมจะให้พี่แก้วสอนมวยละ
โซ่ – ก็ยากจะเอาชนะเจ้าทรามทัยไง
ฟาง – หรอ
แก้ว – ทำไมอยากจะเอาชนะทำไมละ
โซ่ – เพราะมันมายุงกับแคไง
แก้ว – ฮา!
โซ่ – ตอนนั้นมันมาชกผมกระเด็นเลย
เฟย์ ฟาง แก้ว – 555
เฟย์ ฟาง แก้ว หัวเราะลั่นบ้านหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไรตดตามชมตอนหน้า