เพื่อนรัก...ฉันรักเธอ

เมื่อกลับมาถึงบ้าน

นาลา – องค์ชายเชิญเล่ามาคะ

โซ่ – ครับ ตอนนั้นผมอายุ 12 ตอนนั้นผมได้ทะเลอะกับพ่อเรื่องขึ้นมาบนโลก

ภาพนึง

พระราชา – พ่อไม่ให้ไป

โซ่ – แต่พ่อครับ

พระราชา – ยังไม่ถึงเวลาของเจ้า โซ่

โซ่ – ผมก็เลยขึ้นไปบนโลกโดยที่ยังไม่ถึงเวลาและผมก็เช็ดขาจนแห้ง วันรุ่งขึ้นผมก็ไปสมัค

เรียนไปเจอเพื่อนมากมาย ตอนนั้นผมก็นึกคำที่พ่อพูดว่า

พระราชา – บนโลกมีแต่อันตราย

โซ่ – ผมเลยคิดว่าไม่เห็นจะมีอันตรายเลยนิ

ฟาง – แล้วโซ่ไม่กลัวมั้ยหรอ

โซ่ – ไม่ครับ แต่กลับรู้สึกโมโหมากกว่า

เฟย์ – ทำไมละ

โซ่ – เพราะยัยฟ้าครับ

แก้ว – แต่รู้สึกว่าฟ้านะเขา

ฟาง – ชี้~~~

โซ่ – อะไรหรอ

แก้ว – ไม่มีอะไรหรอก!

ฟาง – ใช่

โซ่ – เออ! พี่แก้วสอนผมหน่อยสิ

แก้ว – อะไรหรอ

โซ่ – มวย

แก้ว – ได้เลย (แก้วตอบรับแบบเต็มใจมาก)

ณ ที่ฝึก

แก้ว – วิธีการต่อยคือต่อยแบบไม่ยั้ง

โซ่ – จะรู้มั้ยเนี่ย (โซ่พูดในใจ)

แก้ว – รองทำให้ดูหน่อยสิ

โซ่ – แต่

แก้ว – พี่ทั้งหรอกน่า

โซ่ – ครับ

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป โซ่เกือบตาย

แก้ว – งั้นวันนี้เพอแค่นี้นะ

โซ่ – ค...ครับ

ฟาง – นี้แก้วโซ่จะตายก่อนตอบนะ

แก้ว – ฮะ! แล้วโซ่ละ

ฟาง – ตรงเท้าเธอ

แก้วก้มดูที่เท้า

แก้ว – เฮ้ย! โซ่

ฟางเลยเอาโซ่ไปทำแผล

โซ่ – โอ๊ย! พี่ฟางเบาๆดิเจ็บ

ฟาง – ดีและจะได้จำ แล้วทำไมจะให้พี่แก้วสอนมวยละ

โซ่ – ก็ยากจะเอาชนะเจ้าทรามทัยไง

ฟาง – หรอ

แก้ว – ทำไมอยากจะเอาชนะทำไมละ

โซ่ – เพราะมันมายุงกับแคไง

แก้ว – ฮา!

โซ่ – ตอนนั้นมันมาชกผมกระเด็นเลย

เฟย์ ฟาง แก้ว – 555

เฟย์ ฟาง แก้ว หัวเราะลั่นบ้านหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไรตดตามชมตอนหน้า