วุ่นรักยัยตัวแสบ

"แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"อือ...."เสียงร้องไห้ทำให้แก้วงัวเงียตื่นขึ้นมาแล้วก็พบว่าวินเทอร์นั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่

"น้องวิน!เป็นไรค่ะ?"แก้วลุกขึ้นถาม

"ป๊า ป๊าหายไปไหนอ่ะ ป๊าทิ้งน้องวิน ป๊าอ่ะ แงๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"โอ๋ๆๆๆๆๆ...อย่าร้องนะค่ะคนเก่ง ป๊าอาจไปทำงานแล้วก็ได้นะค่ะ"แก้วดึงเด็กน้อยเข้ามากอด

"มีอะไรกันลูกเสียงดังเชียว"แม่มลเปิดประตูเข้ามา

"น้องวินแกร้องหาโทโมะนะค่ะ"

"ไอ้โมะหรอ!มันก็อยู่บ้านมันดิ!!"เขื่อนงัวเงียตอบ

"ป๊าไม่ได้ไปทำงาน!ม๊าโกหก!!ป๊าไม่รักน้องวิน ป๊าอยากนอนกับน้องวิน ฮือๆๆๆๆๆ"เด็กน้อยผลักแก้วออก

"เขื่อน!!ปลอบเลยนะ!!"แม่มลหันไปดุ

"เออ...ป๊าเขาไปหาคุณปู่ คุณย่านะครับ ป๊าไม่ได้ทิ้งน้องวินนะเดี๋ยวป๊าก็มา หยุดร้องนะค่ะคนเก่งของลุง"เขื่อนเข้าไปกอด

"จริงนะค่ะ!"

"ค่ะ!!งั้นน้องวินไปอาบน้ำนะ พออาบน้ำเสร็จป๊ามาเลย เนอะๆๆๆๆๆๆ"เขื่อนบอก

"ค่ะ!!"วินเทอร์บอกแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป

"โทรหาโทโมะด่วน!"เขื่อนบอก

"เฮียก็โทรดิ!เพื่อนเฮียนี้"

"แกนั้นแหละโทรเลย!พอดีโทรศัพท์ตังหมดว่ะยังไม่ไ้ด้เติมเลย แหะๆ"

"เออๆๆๆๆ"แก้วบอกแล้วกดโทรหาปลายสาย

(ฮัลโหลลลลล...โทรมาทำมั้ยแต่เช้าเนี่ยคนจะหลับจะนอน)โทโมะกรอกเสียงงัวเงียสุดๆลงโทรศัพท์

"ช่วยตื่นแล้วมาบ้านฉันด้วย!!"

(ไปทำมั้ย?ง่วงเว้ย ไม่ไป!!!)

"นายต้องมานี้!!เดี๋ยวนี้!!!"

(ไม่ไป!!!)

"มาเดี๋ยวนี้นะ!!น้องวินร้องไห้ใหญ่แล้ว!!"

(ห๊ะ!!!เออๆจะรีบไป)โทโมะบอกแล้วตัดสายไปเลย

"เสร็จแล้วค่ะ!!"วินเทอร์เดินออกมาโดยนุ่งผ้าเช็ดตัวไว้

"ว้ายๆๆๆ...น้องวินโป๊!!"เขื่อนแซว

"ลุงเขื่อนออกไปนะ!!น้องวินจะแต่งตัว ไปๆๆๆๆๆๆ"เด็กน้อยบอกและดันเขื่อนออกจากห้อง

"ม๊าแต่งตัวให้น้องวินด้วยนะค่ะเดี๋ยวแก้วไปอาบน้ำก่อน"แก้วบอกแล้วหยิบเสื้อผ้าเข้าไป

~1 ชั่วโมงผ่านไป~

"ป๊ามาแล้วววว"เด็กน้อยกระโดดลงจากโซฟาในห้องนั่งเล่นวิ่งไปกอดคนพี่พึ่งเดินเข้ามา

"ร้องไห้หรอครับตัวเล็ก!"

"ก็ป๊าหายไปฮ่ะ!"

"ป๊าไปหาคุณปู่ คุณย่ามา วันหลังตื่นมาไม่เห็นป๊าห้ามร้องนะ!"

"ค่ะ!!"

"ไปทานข้าวกันดีกว่าลูก"แม่มลมาตาม

"แม่สวัสดีครับ!"โทโมะยกมือไหว้

"จ๊ะ!แล้วทานข้าวมาหรือยังลูก"

"ยังเลยครับ!ว่าจะมาฝากท้องกับอาหารอร่อยๆของแม่นะครับ^^"โทโมะบอกแล้วเข้าไปกอด

"นี้นาย!!ม๊าฉันนะ!"

"ใช่ๆ!ม๊าข้านะเว้ย!!"แก้วกับเขื่อนออกอาการหวงคุณแม่สุดสวยเดินเข้าไปกอดบ้างแล้วดันโทโมะออก

"งั้นไปกินข้าวดีกว่า!!ไปครับน้องวิน"โทโมะจูงมาเด็กน้อยไป

"รีบไปเร็วแก้ว!เดี๋ยวไอ้โมะกินหมด!"เขื่อนสะกิดแก้ว

"ใช่!!!"แก้วตอบแล้วทั้ง 2 พี่น้องก็วิ่งกันไปที่ห้องอาหาร ระหว่างทานอาหารอยู่โทโมะก็พูดขึ้น

"เขื่อน!!วันนี้มีซ้อม 10 โมงนะเว้ย!"

"รู้แล้วหน่า...เตือนตัวเองเหอะมึงอ่ะ!สายตลอดละ!"

"แล้วแก้วมีงานมั้ยลูกวันนี้?"แม่มลถาม

"มีมินิคอนตอนเย็นค่ะ"

"ทำมั้ยป๊าต้องไปซ้อมด้วยค่ะ?"

"ก็พวกเราเป็นนักร้องนี้ครับ!ก็ต้องไปซ้อมสิ"เขื่อนตอบแทน

"คุณยายด้วยหรอค่ะ?"วินเทอร์หันไปถาม

"ป่าวหรอลูก!พวกม๊าเราอ่ะเป็นนักร้องกัน ดังมากเลยนะ!K-oticกับFFK นะ!"แม่มลบอกหัวเราะน้อยๆ

"งั้นน้องวินก็มีป๊ากับม๊าเป็นนักร้องนะสิค่ะ"

"ใช่ค่ะ!!"

"โห่....สุดยอดไปเล้ย!!"เด็กน้อยยกนิ้วขึ้น

"555+ กินข้าวดีกว่าลูก"แก้วบอก

"ม๊าค่ะ!!น้องวินอยากไปดูป๊าซ้อมอ่ะ"

"แต่ป๊าเขาซ้อมนะ!หนูไปใครจะดูแลละค่ะ"

"ก็ม๊าไงค่ะ!ม๊าไปกับน้องวินนะ นะๆๆๆๆๆๆ"วินเทอร์เขย่าแขนแก้วอ้อนๆ

"แต่ม๊าขี้เกียจหนิค่ะ!!ตอนเย็นม๊าต้องไปเล่นคอนเสิร์ตอีกนะ"แก้วอวดครวญ

"แต่น้องวินอยากไปอ่ะ!นะๆๆๆ น้าคร้า น้า...."หันไปส่งสายตาวิ้งๆให้แก้ว

"อืออออออออ...ม๊าขี้เกียจอ่ะ!ไปวันอื่นนะ นะค่ะคนดี นะๆๆๆๆๆ"แก้วอ้อนบ้าง

"ไม่เอา!!น้องวินจะไปวันนี้!!"เด็กน้อยบอกแล้วหันหลังกอดอกนั่งหน้าง้อ

"น้องวินอย่าดื้อสิ!ม๊าพึ่งได้พักวันนี้เองนะ ขอม๊าอยู่บ้านสบายๆเหอะ"

"ม๊าใจร้าย TT^TT ม๊าไม่รักน้องวินแล้ว ม๊าไม่พาน้องวินไป"เด็กน้อยร้องไห้ออกมา

"น้องวินอย่าร้องสิค่ะ"แก้วบอก

"ม๊าไม่พาน้องวินไป ม๊าใจร้าย TT^TT"

"โอเคๆ...ม๊าพาไปก็ได้ค่ะ"แก้วบอกอย่างช่วยไม่ได้

"เย้ๆๆๆๆๆๆ"

"งั้นรีบๆทานเลยลูกเราจะได้ไปกัน"แม่มลบอก แก้วต้องไปกลับโทโมะเพื่อไม่ให้วินเทอร์ง้อแงส่วนเขื่อนเอารถอีกคันไปกลับแม่มล