วุ่นรักยัยตัวแสบ

"กลับมาแล้วคร้าาาาาาาาาา"วินเทอร์วิ่งเข้ามาในบ้าน นิสัยเหมือนแม่เป๊ะ!!
"ว่าไงค่ะหลานสาว ถ่ายแบบสนุกมั้ย?"แม่มลถาม
"สนุกนะคุณยาย ป๊า ม๊าหวานกันมั่กมาก"
"หรอค่ะ!ยายอยากเห็นแล้วสิ"
"งั้นแก้วเอาของไปเก็บก่อนนะค่ะม๊า"แก้วบอกแล้วเดินขึ้นไป
"ม๊าเป็นอะไรนะลูกดูเครียดๆ์?"
"ม๊าทะเลาะกับป๊าค่ะ"
"อ้าว!ทะเลาะอะไรกันอีกละตาโมะ ปกติแม่ก็ไม่เห็นว่าเราจะทะเลาะกันจนงอนกันเลยนี้"
"ผมก็แค่แกล้งนิดหน่อยตามปกตินะครับแม่ แต่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร"โทโมะตอบ
"งั้นโมะเอาเสื้อผ้าไปเก็บก่อนนะครับ"โทโมะบอกแล้วเดินขึ้นห้องไป โทโมะเคาะประตูก่อนจะเดินเข้ามา พอเข้ามาก็เห็นแก้วนั่งดูทีวีอยู่ แก้วหันมามองก่อนจะปิดทีวีแล้วลุกขึ้นกำลังจะเดินออกไปแต่โทโมะดึงไว้ก่อน
"เป็นอะไร?"โทโมะถาม
"ป่่าว!ปล่อยสิ"
"ไม่ปล่อย!เธอเป็นอะไร"
"ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไง"
"แล้วทำมั้ยต้องงอนด้วย"
"ใครงอนนายไม่ทราบ!"แก้วหันมาเผชิญหน้ากับเขา
"แล้วเธอเป็นอะไร ไม่คุยกับฉัน ไม่มองหน้า ไม่ทะเลาะ เธอเป็นอะไร!"
"ก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรไง!แค่เหนื่อยเฉยๆ"
"ดูก็รู้ว่ามันไม่ใช่!เรารู้จักกันมากี่ปีแล้วแก้ว ทำมั้ยฉันจะไม่รู้"
"แล้วนายมายุ่งอะไรด้วยเล่า!!"แก้วเริ่มขึ้นเสียง
"ก็เธองอนฉันนี้!!"
"ฉันไม่ได้งอนนาย!!"
"มองตาฉันสิ"โทโมะบังคับหน้าแก้วให้หันมามอง
"ไม่!!"แก้วสะบัดหน้าออก
"งั้นแสดงว่าเธอโกรธฉัน"
"ไม่ได้โกรธ!!"
"โกรธเรื่องอะไร"
"ก็บอกว่าไม่ได้โกรธไง!!"
"โกรธที่ฉันแกล้งเธอหรอ"
"ไม่ได้โกรธ!!"
"หรือว่าโกรธที่ฉันบอกเพื่อนเธอว่าเราเป็นแฟนกัน"
"ไม่ได้โกรธเว้ย!!"
"หรือโกรธที่ฉันไปทาครีมให้ผู้หญิงคนนั้น"
~กึ๊ก!!~แก้วนิ่งไป
~ย้อนไปเมื่อวันก่อน~
"ป๊าค่ะ ม๊าค่ะไปว่ายน้ำกัน"วินเทอร์พูดขึ้น
"ไปสิค่ะม๊าร้อนมากๆ"แก้วบอกแล้วจูงมือวินเทอร์ออกไป โทโมะปิดไฟ แอร์ ทีวี ล็อคห้องและเดินตามมาที่ลิืฟต์
"ขอโทษนะค่ะ!"ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
"มีอะไรครับ?"โทโมะเดินเข้าไปถาม
"พอดีว่าทาครีมกันแดดที่หลังไม่ถึงนะค่ะ ช่วยหน่อยได้มั้ยค่ะ?"
"แต่ผมเป็นผู้ชายนะครับ"
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะแคทไม่ถือ"
"งั้นก็...แก้ว!มาทาครีมกันแดดให้คุณแคทหน่อยสิ"
"นายรับปากก็ทาเองสิ!ฉันไม่ใช่ทาสนายนะ!"แก้วบอกแล้วจูงมือวินเทอร์ไปไม่สนใจ
"ช่วยหน่อยนะค่ะ"แคททำเสียงอ้อนๆ
"ครับๆ"โทโมะบอกและรับขวดโลชั่นมา ระหว่างที่ทาไปก็มองแก้วไปด้วย ดูเธอจะหงุดหงิดมากๆเลย
~กลับมาที่ปัจจุบัน~
"จริงด้วยสิ!โกรธเรื่องนี้จริงๆด้วย หึงฉันหรอยัยทอม"โทโมะยิ้มยียวน
"ใครจะไปหึงนายกันฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายสักหน่อย!"
"แล้วเธอนิ่งไปทำมั้ย?"โทโมะก้าวเข้ามาใกล้ๆ แก้วถอดหลังหนีจนล้มลงไปที่เตียง
"ป่าวสักหน่อย!ฉันขี้เกียจเถียงต่างหาก"
"แน่ใจ"ยื่นหน้าไปใกล้ๆ
"นะ...แน่สิ"
"ไม่โกหกนะ"ใกล้อีก
"เออสิ!ออกไปได้แล้วไป"แก้วผลักออก โทโมะนั่งลงข้างๆแล้วโอบเอวแก้วไว้หลวมๆ
"ปล่อยนะ!"แก้วพยายามสะบัดออก
"ปล่อยสิตาบ้า!"
"ปล่อยสิไอ้ตุ๊ด!!"ถึงจะพยายามแค่ไหนแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าเขาจะปล่อยเลย
"ฉันอยากจะบอกว่าฉันไม่มีทางมองใครหรอกนะนอกจากคนที่ฉันรัก"
"แล้วนายจะบอกฉันเพื่อ"
"ก็บอกแล้วไงว่าจะไม่มองใครนอกจากคนที่ฉันรัก"
"แล้วมันเกี่ยวกับฉันมั้ย?"แก้วชี้มาที่ตัวเอง
"เกี่ยวสิ!"โทโมะบอกแล้วนอนหนุนตักแก้ว
"เกี่ยวยังไง!แล้วนายมานอนทำมั้ยเนี่ยลุกออกไป"แก้วดันหัวโทโมะออก แต่ก็ไม่เป็นผลแถมยังหลับใส่อีกเนี่ย
"ตาบ้าเอ้ย!แล้วมันเกี่ยวกับฉันตรงไหนเนี่ย?"