วุ่นรักยัยตัวแสบ

~เช้าวันใหม่~

"อือออออ"เสียงครางดังขึ้นในห้องทำให้สาววัยกลางคนที่นอนหลับอยู่ตื่นขึ้นมา

"น้องวินฟื้นแล้วหรอลูก"เสียงของเธอบ่งบอกถึงความดีใจที่เต็มเปี่ยม

"นี้น้องวินอยู่ที่ไหนค่ะ แล้วป๊ากับม๊าไปไหนค่ะแม่"

"ป๊ากับม๊าของหนูอยู่บ้านจ๊ะแม่เป็นคนเฝ้าหนูเอง เอ๊ะ!!เมื่อนี้น้องวินเรียกย่าว่าอะไรนะ"

"ก็แม่ไงค่ะ!"

"น้องวินจำแม่ได้แล้วหรอลูก แม่ดีใจที่สุดเลย"ป้ามิโกะดึงลูกสาวขึ้นมากอด

"ทำมั้ยวินจะจำไม่ได้ละค่ะก็แม่เป็นแม่วินนี้"

"อรุณสวัสดิ์ครับบบบบ"เสียงโทโมะดังขึ้นก่อนเจ้าตัวจะเปิดประตูเข้ามา

"ป๊า ม๊า!!"

"น้องวินฟื้นแล้วหรอลูก!"แก้วรีบวิ่งเข้าไปหา

"ค่ะ!วินคิดถึงม๊าที่สุดเลย"เด็กน้อยปล่อยออกจากผู้เป็นแม่แท้ๆและหันไปกอดแก้วแทน

"ป๊าซื้อของที่น้องวินชอบมาเยอะแยะเลย"โทโมะชู้ของให้ดู

"เย้ๆๆๆ...ป๊าใจดีที่สุดเลย"

"ตื่นขึ้นมาก็ร่าเริงเลยนะค่ะ"แก้วหอมแก้มไปหนึ่งที

"หอมมั้ง"โทโมะบอกแล้วเดินเข้ามาหอม

"งั้นป้าไปล้างหน้าก่อนนะลูก"ป้ามิโกะบอก

"เมื่อไรวินจะออกจากโรงพยาบาลได้ค่ะ วินเบื่อจะแย่อยู่แล้ว"

"ตื่นมาก็บ่นเลยนะค่ะตัวเล็ก"

"ก็จริงนี้ค่ะม๊า!มาอเมริกาทั้งทีแทนที่จะได้ไปเที่ยวกับพ่อ แม่ต้องมานอนเซ็งอยู่ที่นี้"

"ป๊ากับม๊าก็พาน้องวินไปเที่ยวมาแล้วนะค่ะ"

"วินไม่ได้หมายถึงป๊ากับม๊าค่ะ วินหมายถึงแม่มิโกะกับพ่อนินนะค่ะ "

"น้องวินว่าอะไรนะครับ!!"โทโมะที่นอนดูทีวีอยู่เด้งตัวขึ้นมา

"พ่อกับแม่วินไงค่ะ"

"น้องวินจำได้แล้วหรอค่ะ?"แก้วถาม

"จะอะไรได้ค่ะ"

"ก็จำได้แล้วหรอว่าป้ามิโกะกับลุงนินเป็นพ่อ แม่หนูนะ"

"วินก็ไม่เคยลืมหนิค่ะ"

"สงสัยความทรงจำคงกลับมาแล้วมั้ง รู้งี้ผลักให้ตกบันไดตั้งแต่แรกดีกว่า"โทโมะพูดขึ้น

"นี้นาย!!ลูกนะ"แก้วหันไปทำตาเขียวใส่

"ล้อเล่นน่าจำได้ก็ดีแล้ว ว่าแต่!ทำมั้ยน้องวินถึงยังเรียกป๊าว่าป๊าแล้วม๊าว่าม๊าละครับ?"

"ป๊าพูดอะไรเนี่ยวินงง?"

"ป๊าเขาหมายถึงทำมั้ยหนูถึงยังเรียกม๊าแก้วกับป๊าโมะว่าป๊า ม๊าอยู่ละค่ะ"

"ก็ป๊ากับม๊าเป็นป๊า ม๊าวินนี้ค่ะ"

"โอ๊ย!ป๊าละงง"โทโมะบ่น

"ทำมั้ยค่ะ?วินเป็นอะไรหรอ?"

"คือน้องวินโดนรถชนแล้วความจำเสื่อมนะ ตื่นขึ้นมาก็เรียกเรา 2 คนว่าป๊ากับม๊า รู้มั้ยว่าหนูทำให้เรา 2 คนแทบตายต้องมานั่งแก้ข่าวกันใหญ่เลย"

"วินทำให้ป๊ากับม๊าเดือดร้อนหรอค่ะ ขอโทษนะค่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะหนูทำให้ป๊ารักเด็กมากขึ้น 5555"

"แต่ป๊าก็สงสัยว่าทำมั้ยถึงยังเรียกเรา 2 คนว่าป๊า ม๊าอยู่โดยที่น้องวินก็จำได้แล้ว"

"ก็ป๊าโมะกับม๊าแก้วของลูกTKRไงค่ะ"

"อ๋อ!น้องวินเป็นชาวTKRนี้เอง คู่เรานี้เข้าถึงทุกเพศทุกวัยอ่ะ"แก้วพูดขำๆ

"คุยอะไรกันอยู่จ๊ะ!สนุกสนานเชียว"ป้ามิโกะเดินออกมาจากห้องน้ำ

"ม๊าบอกว่าวินเป็นตัวป่วนค่ะแม่"

"ม๊ายังไม่ได้พูดเลยนะน้องวิน!"

"ก็ป่วนจริงๆนี้ค่ะเล่นเอาป๊ากับม๊าแทบแย่เลย"ป้ามิโกะบอก

"แม่รู้ด้วยหรอค่ะ?"

"รู้สิค่ะ!แม่ก็ติดตามคู่นี้อยู่นะอยากให้เป็นแฟนกันจริงๆ"ป้ามิโกะมองมาที่ 2 คนที่เรียกหน้าแดง

"เออออ...โมะว่าป้ากลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านดีกว่านะครับเดี๋ยวเราดูแลน้องวินให้เอง"โทโมะบอก

"โอเคจ้า วินอย่าไปกวนการสวีทของป๊า ม๊านะลูก"ก่อนออกไปยังไม่วายหันกลับมาแซวอีก

"เอออออ...ม๊าว่าน้องวินทานข้าวดีกว่านะค่ะ ป๊าอุตส่าห์ทำข้าวต้มมาให้ทานเลยนะ"แก้วบอกแล้วเอาข้าวต้มออกมาเทใส่ถ้วย

~เมืองไทย เวลา 21.30 น~

"แก้วๆๆๆๆ...ทางนี้ๆ"เสียงฟางดังมาไกลๆทำให้ทุกหมดหันไปมองก่อนจะมุ่งหน้าไปหากลุ่มเพื่อน

"สวัสดีค่ะป้าฟาง ลุงป๊อบ น้าเฟย์ ลุงเขื่อน ลุงจองเบ ลุงเคนตะ"เด็กน้อยยกมือไหว้

"น้าเขื่อนบอกกี่ครั้งแล้วครับว่าอย่าเรียกลุง มันดูไม่สมกับน้าเฟย์เลยอ่ะ"เขื่อนบ่น

"ก็ลุงเขื่อนเป็นพี่ของม๊านี้ค่ะก็ต้องเรียกลุงสิ"

"เด็กอะไรฉลาดไปนะ"

"แน่นอนค่ะ^^"

"คุณยายยยยยย"เด็กน้อยวิ่งเข้าไปกอดคนที่เดินเข้ามาที่หลัง

"ว่าไงค่ะคุณหลาน ไปเที่ยวไหนมาบ้างเอ่ย"

"หลายที่เลยค่ะซื้อของมาฝากเยอะแยะเลย"

"ทุกคนครับ!นี้ลุงนินกับป้ามิโกะ พ่อกับแม่ของน้องวินครับ"โทโมะแนะนำให้รู้จักกัน

"โลกกลมจังเลยนะค่ะ"แม่มลบอก

"ใช่ค่ะ 5555"

"แก้วว่ากลับบ้านกันดีกว่าค่ะแก้วง่วงแล้ววววววว"แก้วพูดขึ้น

"คือนี้น้องวินไปนอนกับป๊า ม๊านะค่ะ"วินเทอร์บอก

"ห๊ะ!น้องวินก็รู้แล้วนี้ค่ะว่าป๊ากับม๊าไม่ได้เป็นอะไรกัน หนูจะให้เรานอนด้วยกันนี้นะ"

"ตอนที่วินไม่รู้ป๊ากับม๊ายังนอนด้วยกันได้เลยอ่ะ"

"แต่มันไม่เหมือนกันนี้ค่ะ เดี๋ยวพ่อกับแม่หนูก็น้อยใจหรอกหนูอยู่กับป๊า ม๊ามานานเกินพอแล้วนะ"

"แต่วินอยากนอนกับป๊า ม๊าอ่ะ นะค่ะม๊า นะๆๆๆๆ"

"แต่ว่า...."

"นะจ๊ะหนูแก้ว น้องวินก็นอนกับป้ามาตั้งหลายวันแล้วคงคิดถึงป๊ากับม๊านั้นแหละ"ป้ามิโกะพูด

"จะดีหรอค่ะแก้วเกรงใจนะค่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ!น้องวินอยากนอนลุงไม่ห้ามหรอก"

"งั้นก็ได้ค่ะ!แต่ต้องไปส่งพ่อ แม่หนูที่บ้านก่อนนะ"

"เย้ๆๆๆๆ...งั้นรีบไปเลยค่ะ"แ้ล้วเด็กน้อยก็ลากทั้ง 2 คนนำไป

"หลับทั้งแม่ทั้งลูกเลย"เขื่อนพูดขึ้นพอส่งลุงกับป้าโทโมะเสร็จปุ๊บขึ้นรถก็หลับกันเป็นตาย วินเทอร์นอนหนุนตัก     โทโมะส่วนแก้วนอนซบไหล่ น่าสงสารเกินไปแล้วเพื่อนผม 555 พอถึงบ้านผมก็ต้องทำหน้าที่อุ้มยัยน้องตัวแสบขึ้นห้อง ใครจะไปยอมให้ไอ้โมะมันอุ้มกันละน้องสาวผมนะ(อาการหวงขึ้นหน้า:ไรเตอร์)เมื่อไรมันจะเลิกนอนกับน้องผมสักที เอายังแก้วไปนอนห้องผมแทนได้มั้ยเนี่ยยยยย

...............................................................................................................

วันนี้อัพให้ 2 ตอนเลยเนื่องจากหายไปนานมาก ยังไงก็ติดตามกันด้วยนะจ๊ะ