รักร้ายๆของนายจอมโหด (NC) TK PF KF

[Poppy Part]

หลังจากรับน้องอย่าง หฤโหดมมานานแรมเดือน ก็เริ่มเข้าสู่การเรียนการสอนอย่างจริงๆจังๆสักที

เด็กปีหนึ่งส่วนใหญ่จะดีใจกับการเรียนการสอนครั้งใหม่ ส่วนเราๆ ปี 2 ปี 3 ก็เจอทั้งเรียนแบบเดิมๆและการสอบแบบ Pree test ในชั้นเรียน ซึ่งแน่นอนว่า ผมก็กำลังเตรียมตัวสอบวิชาหนึ่งที่ต้อง Present หน้าห้อง เอาแล้วครับ มันเป็นงานที่ผมไม่ถนัดเอาซะเลย ให้ตาายสิ อยากมุดดินหนี

"เฮ้ คุณภาณุทำไรอยู่หรอ?" ฟางเดินเข้ามาตบบ่าผมแล้วยิ้มให้ มาทำไมตอนที่ผมประหม่าตัวเองเนี่ยยยย !!

"ก็..."

"ไหนดูซิ" ฟางหยิบแผ่นกระดาษในมือผมไปอ่านทันที มันเป็นสควิป ในการฝีกท่องในการ Present งานของผมนั่นเอง

"โห ได้หัวข้อง่ายอ่าาาา ของฟางอย่างยาก" ยาก แต่ทำไมเธอดูชิวล์จัง T^T

"ง่ายตรงไหน ฟางก็รู้ว่าว่าป๊อปก็อ่อนพวก Present หน้าห้อง" ผมทำหน้าสลดลง

"โหยยยย ขนาดอ่อนนะ ป๊อปได้คะแนนเยอะเกือบเต็มตลอด" ฟางว่าพลางเลิกคิ้วขึ้นสูง

"ฟางก็สูสีกับเราแหละ"

"นั่นสินะ ฮ่าๆๆๆๆๆ สู้ๆนะ ป่ะ ไปกินข้าวกัน" ฟางว่า ก่อนเธอจะฉุดมือผมให้เดินตามเธอไป 

           จริงๆแล้วตอนแรกอ่ะ เธอเป็นคู่แข่งผมในเรื่องการเรียนมาตลอดนะ ตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้

ปี 2 เธอก็ยังเรียนเก่งเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมคือผมแอบชอบเธอมากขึ้นกว่าเดิมนี่สิ พูดไปหัวใจก็เต้นแรงขึ้น มาทำแบบนี้แล้วผมอยากกอดเธอมาก แต่ก็ทำได้แค่คิด

..........................................................................................

[Fang Part]

อยู่กับฟางน๊าาาา หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ลงมาจากหอก็เจอป๊อปปี้เลย ไม่รู้จะทำไงดี อยากอยู่ใกล้ป๊อปปี้ >//< ก็เลยทำเป็นชวนไปกินข้าวละกัน แปลกที่ไม่เห็นอยู่กับโทโมะ งั้นขอตัววันนึงนะ

โทโมะ แอบจับมือป๊อปปี้ด้วย ถ้าไม่คิดไปเองนะ เหมือนเขาจะกลายเป็นคนจับเราแล้วนะ แค่เราจะปล่อยมือ ทำมือหลวมๆ แต่เขากลับกระชับให้แน่นขึ้น ฟินนะเนี่ย!!!

"ฟางไปกินที่ไหนหรอ?" ป๊อปปี้เอียงหน้ามาถามฉันที่เดินนำหน้าอยู่ แต่จับมือกันอยู่นะ >//<

"ไม่รู้สิ ป๊อปอยากกินอะไรล่ะ" ฉันหันไปยิ้มให้

"เอาง่ายก็ได้ ก๋วยเตี๋ยว ผัดไท อะไรแบบนี้อ่ะ" เขาตอบ

"เช้าๆแบบนี้น่าจะไม่มีขายนะ ส่วนใหญ่จะเที่ยงๆเย็นๆ งั้นไปกินข้าวราดแกงหน้ามหาวิทยาลัยกันนะ"

"ก็ได้ ตามใจฟาง"

"โอเค ไปกัน"

ฉันกับป๊อปปี้เดินไปด้วยกันจนถึงร้านหน้าวิทยาลัย เช้าๆแบบนี้คนไม่ค่อยเยอะ แต่ก็พอมีมากินกันประปราย หลังจากสั่งแล้วเราก็มานั่งโต๊ะรอกัน โดยป๊อปปี้เป็นคนตักน้ำใส่แก้วมาให้

"เอ้อ ป๊อป โทโมะไปไหนเหรอ? ทำไมไม่เจออยู่ด้วยกันเลย" ก็คนมันสงสัยนิ ขอถามนิสนุงงงง

"อ้อ รายนั้นอ่ะนะ ไม่ไปหากิ๊กก็ไปเช็คเรตติ้งแถวๆสนามบาสอ่ะ" ป๊อปปี้พูดแบบไม่ทุกข์ร้อนอะไร แฟนตัวเองทั้งคนยังจะไม่หวง ไม่ห่วง อะไรเลยเหรอ?

"เช้าแบบนี้อ่ะนะไปเล่นบาสแล้ว"

"ใช่ๆ เห็นบอกว่าจะไปแกล้งรุ่นน้องอะไรเนี่ยแหละ ถ้าพอใจแล้วจะกลับมา" ป๊อปปี้ตอบพลางรับจานข้าวจากแม่ค้าที่มาเสิร์ฟ

"แกล้งรุ่นน้อง แกล้งใครอ่ะ" ฉันยังคงถามไม่ลดละ

"กะ...อ้อ...เอ่อออ...ไม่รู้อ่ะ ช่างมัน เดี๋ยวมันสบายใจมันก็กลับมา" ว่าแล้วก็ตักเข้าเข้าปาก

"แล้วนายไม่หวงเหรอ?" ฉันแกล้งถามเปฺนเชิงให้คิดนิดๆ

"แค่กๆ ๆ ๆ" ตายๆๆ เจอคำถามนี้เข้าไป ป๊อปปี้ถึงกับสำลักเลยทีเดียว

"เห้ยยย!! เป็นไรมากมั้ย อ่ะน้ำๆๆ ทิชชู่ๆ" ฉันส่งน้ำ ส่งทิชชู่ให้เป็นพัลวัน

"เธอ ถามอะไร แค่กๆๆ ของเธอเนี่ย แค่กๆๆ" ป๊อปปี้เช็ดปากตัวเองแรงๆ ทำหน้าโหดๆใส่ฉัน

"เอ่อออ ก็เป็นแฟนกันนี่" ฉันพูดเบาๆ

"0o0" ป๊อปปี้ทำหน้าอึ้งทำตาโตเป็นไข่ห่านทันที แล้วก็ค้างไปสิบวิ

"เฮ้ย! เป็นไรป่าว?" ฉันสะกิดตัวเขาเบาๆ ก่อนสีหน้าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม คือตลกพูดได้คำเดียว ฮ่าๆๆๆๆๆ

"เธอกำลังบอกว่า ฉันเป็นแฟนไอ้โมะอ่ะหรอ?" ป๊อปปี้พูดทบทวนถามฉันอีกครั้ง

"ก็ใช่น่ะสิ" ฉันทำหน้าจริงจัง

"เฮ้ย! นี่เธอคิดมาตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะเนี่ย"

"ตั้งแต่เริ่มรู้จักง่ะ ฮ่าๆๆๆๆ"

"บ้า เรากับไอ้โมะอ่ะบ้านติดกัน ไปไหน ไปกัน ตั้งแต่เด็กแล้วเลยสนิทกันมากอย่างที่เห็น แต่ไม่ใช่แฟนนะเว้ยยยย เข้าใจผิดไปใหญ่" ป๊อปปี้รีบปฎิเสธอย่างรวดเร็ว

"ก็ใครจะไปรู้ล่ะ เพื่อนทั้งห้องเขาเข้าใจกันแบบนี้หมดแล้ว"

"เฮ้ยยย จริงดิ"

"จริง"

"คงต้องห่างกับไอ้นั่นบ้างละ ฮ่าๆๆๆๆๆ"

"ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้"

"เราชอบผู้หญิงนะ" ป๊อปปี้มองหน้าฉันแล้วยิ้มๆ อย่าๆๆ อย่าจ้องนาน มันเขิน >//<

"โอเคๆ เรารู้แล้ว แล้วป๊อปชอบใครอยู่ป่าวตอนนี้" ฉันถามเผื่อเขามีคนที่ชอบแล้ว ฉันจะได้ทำใจ T^T

"อืมมมมม....ไม่บอกดีกว่า"

"เห้ย อย่าทำค้างดิ บอกมาๆๆ"

"ไม่บอกๆๆ"

"บอกมาๆๆ"

แล้วฉันกับป๊อปปี้ก็กินไปเล่นไปด้วยกันอย่างสนุกสนาน คนแถวๆนั้นเห็นคงพากันมอง เล่นกันเสียงดังเชียว อยากสตาร์ฟช่วงเวลานี้ไว้จริงๆ ^O^ มันมีความสุขมาก >..<

.....................................................................................................