Rumor เหมือนเป็นข่าวลือ

 
                     ความลับสุดท้ายจากผู้ชายในความลับ
 
 
 
 
 
KOEN’S PART
 
 
 
            สวัสดีครับผมเขื่อนเอง หลังจากที่ห่างหายไปเป็นระยะเนื่องจากเพื่อนสนิทของผมทั้งสองคนเขาก็(เกือบ)ลงเอยกันด้วยดีแล้ว อันที่จริงผมก็รู้มาตั้งแต่แรกอ่ะนะว่าเพื่อนผีดิบของผมเนี่ยมันคิดยังไงกับอิลิง...เอ่อ ผมหมายถึงแก้วน่ะ ผมพูดแบบนี้น่ะถูกแล้ว ยัยนั่นมันลิงจริงๆ เพราะแบบนี้ล่ะมั้งเพื่อนผมถึงรัก ^_^
 
 
โทโมะมันชอบผู้หญิงเซ็กซี่ครับ บังเอิญอิลิงมันก็เซ็กซี่แบบเด็กๆด้วย...คราวนี้หลงเลย!
 
 
ไม่รู้เหมือนกันว่าโทโมะมันรักไอ้ลิงนั่นไปได้ยังไง เขื่อนเองก็ยังงงอยู่นะ ผมเคยถามมันอยู่ เห็นมันบอกแต่ว่าเป็นรักที่รู้สึกอบอุ่น ผมก็ไม่รู้ว่าแม่งอบอุ่นตรงไหน กอดอิลิงน่ะเหรอจะอุ่น ให้ตายเหอะ...นมก็ไม่มี!
 
 
“ตกลงเพลงของแกอ่ะ หมายถึงไอ้แก้ว?”
 
 
 
“ไม่เห็นต้องถามเลย ผู้หญิงในเพลงก็คือคนเดียวกับคนเดียวกับคนที่อยู่ในใจ...” โอ้โห!~ มาแบบนี้ผมไปต่อไม่ถูกเลยครับ
 
 
 
            คืองี้...พอจบคอนเสิร์ตผมก็แอบลากไอ้เพื่อนตัวดีมาถามไถ่ให้รู้แล้วรู้รอดว่าตกลงเพลงที่มันว่าหมายถึงใคร ถึงผมจะค่อนข้างแน่ใจแล้วก็เหอะว่ามันหมายถึงแก้ว แต่ตอบมาแบบนี้ผมก็จุกเหมือนกันนะ คิดดูดิ เพื่อนผมมันป็นคนไม่ค่อยพูด เงียบๆ...แล้วก็ไม่ค่อยหือไม่ค่อยอืออะไรเท่าไหร่ แต่ตอบกลับมาด้วยคำพูดโคตรเลี่ยนนั่น เป็นผม...ผมตะลึงครับ
 
 
แล้วทุกอย่างก็ชัดเจนขึ้นเมื่อผมแอบไปเห็นผีดิบเพื่อนผมแอบจุ๊บลิงอ่ะ เขินแทนมากกกกก
-/////////////////-
 
 
 
          และที่ผมเคยพูดว่ามีความลับบางอย่างปกปิดไว้บอกใครไม่ได้เพราะสัญญากับคนที่จะช่วยนั่นก็คือ...โทโมะมันให้ผมช่วยจับตาดูยัยตัวเล็กครับ เพราะช่วงนั้นแก้วมันตกเป็นข่าวกับรุ่นพี่ร่วมค่ายนั่นก็คือพี่ฟิล์ม แล้วโทโมะมันก็หึงมากครับแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะมันมี ‘แฟน’ อยู่แล้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะมาตามหึงยัยแก้วถูกป่ะ ผมก็เลยต้องกลายเป็นตัวช่วยไปโดยปริยาย นี่ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับการที่คนสองคนจะได้กัน...เอ่อ...ได้สมหวังกันเลยนะเนี่ย แต่เอาเหอะ เห็นเป็นเพื่อนนะ
 
 
 
          ผมก็พยายามบอกให้โทโมะมันบอกความในใจกับแก้วแล้วนะ แต่มันบอกว่ามันมีเหตุผลส่วนตัวและผมก็เพิ่งมารู้ที่หลังตอนเกือบๆจะจบเรื่อง เหตุผลที่ว่า...พี่ชายมันขอร้องไว้ โอ้โห~ นี่ผมไม่รู้เลยนะว่าเพื่อนผมมันแบกความทุกข์เอาไว้ได้นานขนาดนี้ บ้าจริงๆเล้ย เรื่องน้ำเน่าแบบนี้เกิดขึ้นกับเพื่อนผมได้ไง -O-
 
 
 
          ผ่านไปได้ไม่นานไอ้ผีดิบเพื่อนผมมันก็เริ่มจะ ‘ชัดเจน’ กับอิลิงมากขึ้นเรื่อยๆจนคนรอบข้างเขารู้กันหมดล่ะ แต่เข้าใจป่ะ...ว่าแก้วมันสวยอ่ะ มันน่ารักอ่ะ คนก็ต้องชอบมันเยอะเป็นธรรมดา มันยิ่งโตก็ยิ่งสวยเพื่อนผมมันก็ยิ่งหวง ยิ่งตอนมีข่าวว่าไอ้พระเอกนั่นมาเกาะแกะกับยัยแก้วล่ะนะ หืมมมม! ถ้าต่อยได้มันคงบุกไปต่อยแล้ว
 
 
 
“ฉันเกลียดมัน!”
 
 
 
“ใจเย็นเพื่อน ต้องเข้าใจนะว่ามีกิ๊กสวย ผู้ชายมองเป็นเรื่องธรรมดา” ใช้คำว่า ‘กิ๊ก’ นั่นแหละถูกแล้ว โทโมะกับแก้วมันยังไม่ได้คบกันเป็นแฟนหรอก เรียกแบบนี้ก็คงไม่ผิดเท่าไหร่นัก แต่เพื่อนผมนี่ดิไม่ยอมรับความจริงแถมยังจะหันมาต่อยผู้ชายแสนดีอย่างผมซะได้
 
 
 
ให้ตาย! ตั้งแต่กิ๊กกั๊กกับไอ้แก้วนี่โหดขึ้นเป็นกองเลยครับ
 
 
 
 
“ไม่ใช่กิ๊กเว้ย!”
 
 
 
“เป็นเมียแล้วเหรอ ไวไฟนะ ฮ่าๆ เห้ยๆๆ!” แค่ผมแซวเล่นนิดเดียวเองนะครับ ไอ้คุณโทโมะตั้งท่าจะยันผมออกไปนอกโลกแล้ว อะไรกันอ่ะ ไม่ยุติธรรมเลย นี่ผมเป็นผู้มีพระคุณของมันนะ =_=
 
 
“เออ!”
 
 
 
 
แล้วยอมรับทำห่าอะไรครับ -O-;
 
 
 
          เห็นป่ะว่าไอ้ลิงทำให้เพื่อนผมเปลี่ยนไป ไม่รู้ว่าแม่งไปเอาความดุแล้วก็โหดร้ายแบบนี้มาจากไหน สงสัยต้องไปสั่งสอนไอ้ตัวดีหน่อยแล้ว พาเพื่อนติ๋มของผมเสียคนนะ มันอยู่กับผู้หญิงห้าว ปากจัดไม่แคร์โลกอย่างแก้วมากเกินไปล่ะ -*-
 
 
          ทั้งหมดนั้นก็เป็นอีกหนึ่งผลงานเล็กๆของผมที่ช่วยให้สองคนนั้นสมหวังกัน ก็ดีใจนะ...เห็นเพื่อนมีความสุขแล้วมันโอเคอ่ะ ถึงผมจะดูเลวไปนิด เลวไปยังไงน่ะเหรอ ก็ทำแบบนี้มันเหมือนกับว่ายุให้คนสองคนเป็นชู้กัน่ะสิ ฮ่าๆ
 
 
ตอนนั้นไอ้โทโมะมีเบลล์แต่ผมก็ยังพยายามช่วยให้มันสมหวังกับแก้ว...แบบนี้บาปป่ะ?
 
 
          อ้อ! แล้วก็มีอีกเรื่องที่หลายๆคนไม่เคยรู้...ไม่สิ ไม่มีใครนอกจากผม หลังจากที่ผมรู้แล้วว่าโทโมะแต่งเพลง Friend eyes ให้ใคร ผมก็รีบเข้าไปบอกยัยแก้วทันที ผมรู้นะว่าแก้วรู้ตัวว่าไอ้โทโมะหมายถึงเธอ แต่แก้วแค่ไม่ยอมรับความจริง ผมเองก็คาดคั้นอยู่นานกว่าเจ้าตัวจะยอมรับ...วันนั้นไม่มีใครรู้ว่าวันนั้นก่อนที่เพื่อนผมกับอีเด็กลิงจะโดนขังอยู่ในห้องเสื้อผ้า ผมกับแก้วเราออกไปคุยกันมาก่อนหน้านั้น...
 
 
 
 
“แรงบันดาลใจของโทโมะคือดวงตาคู่นั้น! ดวงตาของเพื่อน...เธอ!! เธอใช่ไหม เจ้าของดวงตาคู่นั้น? เธอๆๆๆๆ>[]<”
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่ ไม่ใช่ฉัน!!!”
 
 
 
 
 
 
            ใช่! ผมแซวยัยแก้วถึงเรื่องเพลงที่โทโมะแต่งและแน่นอนว่าเจ้าตัวไม่ยอมรับแถมยังเดินหนีผมไปอีก และหลังจากนั้นไม่มีใครรู้ว่าผมเดินตามแก้วไป...เรื่องทุกอย่างที่อยู่ในใจยัยลิงนั่นเลยถูกผมล้วงออกมาหมด
 
 
“ฉันรู้นะว่าแกรู้ตัว...เพลงนั้น ดวงตาคู่นั้น...หมายถึงแก อีลิง!”
 
 
“อีเขื่อน! ยังไม่เลิกใช่มั้ย!” ผมผลักหัวผู้หญิงตรงหน้าเบาๆ อยากจะเขกกะโหลกนัก ปากแข็งไม่ยอมพูดออกมา แล้วตัวเองก็มานั่งเสียใจเองแบบนี้อ่ะนะ เห่ยชะมัด ไม่สนุกเลย!
 
 
“รักต้องแย่งดิวะ”
 
 
“...!”
 
 
“แกหลอกคนอื่นว่าแกไม่รักมันได้นะเว้ย แต่แกหลอกตัวเองและเขื่อนสุดหล่อลากอย่างฉันไม่ได้หรอก”
 
 
“แล้วจะมีประโยชน์อะไร เออ! ใช่! ฉันชอบโทโมะแล้วฉันก็ไม่รู้ด้วยว่าทำไมต้องรู้สึกแบบนั้น และฉันก็ไม่รู้อีกว่าทำไมเขาถึงแต่งเพลงบ้าๆนั่นขึ้น..ฉะ...ฉันไม่รู้ว่าเขาหมายถึงฉันหรือเปล่า อาจจะเป็นผู้หญิงคนนั้น”
 
 
“ไม่หรอก...ไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น”
 
 
 
“แกแน่ใจได้ไง!”
 
 
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนนะ...แต่แกน่ะ ‘เพื่อน’ “
 
 
 
“...”
 
 
 
“คิดดูดีๆ แกคงไม่โง่ภาษาอังกฤษหรอกนะ Friend eyes น่ะ ไม่ได้แปลว่าดวงตาของที่รักซะหน่อย”
 
 
“...”
 
 
 
“คนเป็นแฟนกันน่ะ ไม่ได้รักกันทุกคู่หรอก...จำไว้นะอีลิง =_=”  ผมเคาะหน้าผากผู้หญิงตรงหน้าเบาๆ เห็นม่ะ บอกแล้วว่ายัยแก้วน่ะปิดอะไรไม่เคยมิดหรอก แค่แหย่นิดเดียวก็ร้อนตัวจนพูดออกมาจนหมดเปลือกแล้ว
 
 
“...”
 
 
“เออ ขอยืมโทรศัพท์หน่อยดิ ของฉันแบตหมดอ่ะ” ยัยแก้วยื่นให้ผมแต่ดูท่าสติจะยังไม่สมประกอบเท่าไหร่นะ ดูเหม่อๆไปเลยอ่ะ ยอมรับนะว่าตอนแรกผมก็แค่จะยืมมาเล่นเกมส์เฉยๆ แต่เห็นว่ามันมีประโยชน์บวกกับคิดแผนช่วยเพื่อนได้ ผมเลยยึดซะ!
 
 
 
“คนเราต้องต่อสู้เพื่อความรักโว้ยยยยยยย!” ผมเดินหันหลังจากไปก่อนจะตะโกนขึ้นเสียงดังเหมือนๆกับการตะโกนเพื่อบอกตัวเองแต่เปล่าเลย...ผมกำลังบอกคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ทางด้านหลังต่างหากล่ะ
 
 
 
            จากนั้นผมถึงแกล้งเดินย้อนกลับมาเมื่อเห็นโทโมะออกมาคุยอะไรบางอย่างกับแก้วหลังจากที่ผมซุ่มดูอยู่ ไม่ได้เดินหนีไปไหนหรอกอันที่จริง โอ๊ย! แล้วทำไมผมต้องมาทนลำบากแบบนี้เนี่ย ยุงก็เยอะนะ ช่วยให้เขาได้กันแล้วมันเกิดประโยชน์อะไรกับผมวะ! ก็เพื่อนอ่ะนะเลยช่วย นี่ถ้าไม่รักเขื่อนไม่ช่วยนะครับ
 
 
จากนั้นก็ตามแผนด้วยการตะโกนเสียงดังให้สองคนรู้ตัว ผีดิบก็เลยลากยัยแก้วเข้าห้องเสื้อไป เสร็จผมครับ ;P
 
 
ก็แค่แกล้งส่งข้อความจากมือถือของยัยแก้วเข้าเครื่องของยัยพี่น้องเฟย์ฟางนั่นว่ามันกลับไปแล้วแค่นั้น จากนั้นคงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเพื่อนผมแล้ว
 
 
 
สู้ๆนะครับคุณผีดิบ อยู่กันสองคนหวังว่าคงจะไม่ทำอะไรทึ่มๆกับยัยแก้ว เช่นสารภาพรักเฉยๆแค่นั้น
 
 
 
ได้อยู่กันสองคนทั้งที่...ควรมีซัมธิงค์ครับ ไม่งั้นจัดว่าโง่ ;P
 
 
 
 
            ตอนนี้ยังรู้สึกผิดบาปไม่หายเลยนะเนี่ยดูเหมือนเป็นการจับคู่เขายังไงไม่รู้ แต่จะให้ผมทนเห็นเป็นทั้งสองเป็นทุกข์ก็ไม่ใช่เรื่องอ่ะนะ เขื่อนนิ่งเฉยไม่ได้หรอกครับ ถึงตอนนี้สองคนจะคบกันอย่างเปิดเผยแล้วก็ตาม แต่พอนึกย้อนไปถึงเรื่องเก่าๆทีไรผมยังรู้สึกบาปทุกที สงสัยเบลล์คงจะแช่งผมไว้แรงแน่เลยนะเนี่ยที่พยายามยัดเยียดแก้วให้โทโมะอ่ะ ป่านนี้ยัยเฟย์เย่ยังเล่นตัวกับผมอยู่เลย เดี๋ยวพ่อก็จับปล้ำซะนี่ วู้ว!
 
 
ล้อเล่นครับ เขื่อนไม่กล้าหรอก จริงจริ๊ง!
 
 
 
          แต่ก็แอบอิจฉาอีลิงอยู่นะ ดูดิ โทโมะของผมทั้งหล่อทั้งน่าปล้ำขนาดนั้นอ่ะ T^T ล้อเล่นน่า...ผมสองคนเป็นเพื่อซี้กันครับแค่อิจฉายัยแก้วที่ผีดิบมันดูแลดีไปหน่อยแค่นั้นเอง ว่าไปผมก็อยากมีโมเมนต์นั้นนะ แบบว่าเวลาเฟย์งอนแล้วผมต้องคอยตามง้อ เวลาผมงอนเฟย์คอยตามง้อเหมือนที่ไอ้ผีดิบกับอีลิงเขาสวีทหวานกัน
 
 
 
ไม่ได้แคร์ใครเลยจ้ะ -*-
 
 
ผมอิจฉาแก้วที่โทโมะมันคอยดูแลเหมือนแก้วเป็นนางฟ้าตัวเล็กๆ
 
 
ผมอิจฉาโทโมะที่แก้วแม่ง...น่ารักชิบหาย T^T
 
 
 
ผมอยากเป็นแฟนเฟย์ จบนะ!
 
 
 
 
                                                                                   END KOEN'S PART
 

 
มาช้าไปหน่อย ไม่หน่อยละม้างง~
 
หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์ จ๊าาาาาาาา