pk poppykaew รักฉันไหม
8.4
6) ป็อปปี้เปลี่ยนไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ ระหว่างทาง
แก้ว / จะพาแก้วไปไหนอ่ะ
ป็อป / นั่งเงียบเงียบได้ไหม
แก้ว / ไม่ได้
ป็อปปี้ / แก้ว!
แก้ว / จะเรียกทำไม
ป็อปปี้ / แก้ว แก้วกำลังจะทำให้พี่โมโหนะ
แก้ว / ไม่รู้ ไม่ชี้
ป็อปปี้ / ถ้า่แก้วไม่หยุดพี่จะจอดรถมันตรงนี้ล่ะ
แก้ว / ก็ดีเหมือนกันนะ(พูดในใจ) ไม่หยุด (พูด)
เอี้ยด!! ( เสียงหยุดรถ)
แก้ว / นั่นไง(พูดเบาเบา)
ป็อปปี้ / คงจะคิดถึงกันน่าดู
แก้ว / ใช่
ป็อปปี้ / งั้นก็ลงไปหามันเลยสิ
แก้ว / อย่าท้านะ
ป็อปปี้ / เอาสิโทรหามันเลยก็ได้
แก้ว / ไปก็ได้ (ลงจากรถไป)
แก้วเดินลงจากรถและก็เดินไปไกลพอสมควร
.
.
.
ไอ้บ้าใครให้ท้าห๊ะ โมโหแล้ว จะทำยังไงเนี่ย ตลกจังเลย(พูดทั้งน้ำตา)สนุกเว้ย 55555555 (หัวเหราะทั้งน้ำตา)
โครม!!!
แก้วลงมาจากรถเดินไกลไม่มีจุดหมายเหนื่อยจนเป็นลมไปข้างทางป็อปปี้จึงครับรถตามหาและก็มาพบแก้วนอนสลบอยู่ข้างทาง
ณ ระหว่างทาง
ป็อปปี้ / แก้ว ทำไมชอบหาแต่เรื่องห๊ะ
[ไรเดอร์ / พูดแล้วเขาได้ยินไหมน่ะ]
ป็อปปี้รีบพาแก้วไปที่บ้านพักตากอากาศ
ณ ห้องนอนที่บ้านพัก
[ไรเดอร์ / ห้องนอนหรูอ่ะ ]
ป็อปปี้อุ้มแก้วมาที่ห้องนอนและก็หลับไปอย่างไม่รู้ตัว
ณ ตอนเช้า
แก้ว / ที่นี่ที่ไหนเนี่ยและพี่ป็อปปี้ล่ะไปไหนเนี่ย (เดินออกมาที่ระเบียง)
แก้ว / นี่ก็ไม่อยู่ลงไปดูข้างล่างหรอลงไปดูดีกว่า
แก้ว / ไม่หาแล้วบรรยากาศดีจังเลย
ป็อปปี้ / ตื่นแล้วหรอเด็กดื้อ
แก้ว / ชิ!
ป็อปปี้ / วันหลังอย่าดื้อรู้ไหม
แก้ว / เชอะ
ป็อปปี้ / งอนหรอ
แก้ว / ไม่น่าถาม
ป็อปปี้ / เลิกงอนได้แล้ว และไปกินข้าว
แก้ว / ไม่กิน
ป็อปปี้ / แก้วอย่าให้พี่โมโหนะ
แก้ว / ทำไม
ป็อปปี้ / ก็อย่างนี้ไง (มาอุ้มแก้วไปที่ห้องนอน)
แก้ว / อร้ายยยยย!!!! ปล่อยแก้วนะ
ป็อปปี้ / ไม่ ถ้ายังไม่เลิกดื้อก็อยู่ในเนี่ยล่ะ
แก้ว / ไม่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!
ป็อปปี้ / ก็ถ้าไม่ก็อยู่ต่อไป ถ้าอยากออกมาต้องพูดว่า ''แก้วจะไม่ดื้อกับพี่ป็อปปี้แล้วค่ะ''
แก้ว / แก้วจะ....มะ..ไม่ดื้อ...กะ...กับพี่ป็อปปี้แล้วค่ะ
ป็อปปี้ / ไม่ค่อยพอใจเลยอ่ะ(ตะโกน)งั้นเดี๋ยวค่อยออกมาก็แล้วกัน
แก้ว / ใจร้าย
ป็อปปี้ / ออกมาสิไม่ได้ล็อค
แก้ว / ใจร้ายแก้วจะฟ้องแม่
ป็อปปี้ / แม่แก้วนั้นหรอตามสบาย
แก้ว / ไม่ใช่แม่พี่ป็อปปี้นั้นแหละ
ป็อปปี้ / งั้นพี่ก็จะขังแก้วไว้ในห้องนั้นแหละ
แก้ว / พาแก้วกลับกรุงเทพเหอะนะ
ป็อปปี้ / ก็ได้
แก้ว /เย้!!
ป็อปปี้ / แต่ก่อนไปขอสัก1แชะ
แก้ว / ก็ได้
แชะ
แก้ว / ไหนเอามาดูสิ
แก้ว / โธ่ฝีมือได้เท่านี้หรอ
ป็อปปี้ / เตรียมไปได้แล้ว
...................................
อาจจะมึนนิดนึงนะค่ะ
แก้ว / จะพาแก้วไปไหนอ่ะ
ป็อป / นั่งเงียบเงียบได้ไหม
แก้ว / ไม่ได้
ป็อปปี้ / แก้ว!
แก้ว / จะเรียกทำไม
ป็อปปี้ / แก้ว แก้วกำลังจะทำให้พี่โมโหนะ
แก้ว / ไม่รู้ ไม่ชี้
ป็อปปี้ / ถ้า่แก้วไม่หยุดพี่จะจอดรถมันตรงนี้ล่ะ
แก้ว / ก็ดีเหมือนกันนะ(พูดในใจ) ไม่หยุด (พูด)
เอี้ยด!! ( เสียงหยุดรถ)
แก้ว / นั่นไง(พูดเบาเบา)
ป็อปปี้ / คงจะคิดถึงกันน่าดู
แก้ว / ใช่
ป็อปปี้ / งั้นก็ลงไปหามันเลยสิ
แก้ว / อย่าท้านะ
ป็อปปี้ / เอาสิโทรหามันเลยก็ได้
แก้ว / ไปก็ได้ (ลงจากรถไป)
แก้วเดินลงจากรถและก็เดินไปไกลพอสมควร
.
.
.
ไอ้บ้าใครให้ท้าห๊ะ โมโหแล้ว จะทำยังไงเนี่ย ตลกจังเลย(พูดทั้งน้ำตา)สนุกเว้ย 55555555 (หัวเหราะทั้งน้ำตา)
โครม!!!
แก้วลงมาจากรถเดินไกลไม่มีจุดหมายเหนื่อยจนเป็นลมไปข้างทางป็อปปี้จึงครับรถตามหาและก็มาพบแก้วนอนสลบอยู่ข้างทาง
ณ ระหว่างทาง
ป็อปปี้ / แก้ว ทำไมชอบหาแต่เรื่องห๊ะ
[ไรเดอร์ / พูดแล้วเขาได้ยินไหมน่ะ]
ป็อปปี้รีบพาแก้วไปที่บ้านพักตากอากาศ
ณ ห้องนอนที่บ้านพัก
[ไรเดอร์ / ห้องนอนหรูอ่ะ ]
ป็อปปี้อุ้มแก้วมาที่ห้องนอนและก็หลับไปอย่างไม่รู้ตัว
ณ ตอนเช้า
แก้ว / ที่นี่ที่ไหนเนี่ยและพี่ป็อปปี้ล่ะไปไหนเนี่ย (เดินออกมาที่ระเบียง)
แก้ว / นี่ก็ไม่อยู่ลงไปดูข้างล่างหรอลงไปดูดีกว่า
แก้ว / ไม่หาแล้วบรรยากาศดีจังเลย
ป็อปปี้ / ตื่นแล้วหรอเด็กดื้อ
แก้ว / ชิ!
ป็อปปี้ / วันหลังอย่าดื้อรู้ไหม
แก้ว / เชอะ
ป็อปปี้ / งอนหรอ
แก้ว / ไม่น่าถาม
ป็อปปี้ / เลิกงอนได้แล้ว และไปกินข้าว
แก้ว / ไม่กิน
ป็อปปี้ / แก้วอย่าให้พี่โมโหนะ
แก้ว / ทำไม
ป็อปปี้ / ก็อย่างนี้ไง (มาอุ้มแก้วไปที่ห้องนอน)
แก้ว / อร้ายยยยย!!!! ปล่อยแก้วนะ
ป็อปปี้ / ไม่ ถ้ายังไม่เลิกดื้อก็อยู่ในเนี่ยล่ะ
แก้ว / ไม่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!
ป็อปปี้ / ก็ถ้าไม่ก็อยู่ต่อไป ถ้าอยากออกมาต้องพูดว่า ''แก้วจะไม่ดื้อกับพี่ป็อปปี้แล้วค่ะ''
แก้ว / แก้วจะ....มะ..ไม่ดื้อ...กะ...กับพี่ป็อปปี้แล้วค่ะ
ป็อปปี้ / ไม่ค่อยพอใจเลยอ่ะ(ตะโกน)งั้นเดี๋ยวค่อยออกมาก็แล้วกัน
แก้ว / ใจร้าย
ป็อปปี้ / ออกมาสิไม่ได้ล็อค
แก้ว / ใจร้ายแก้วจะฟ้องแม่
ป็อปปี้ / แม่แก้วนั้นหรอตามสบาย
แก้ว / ไม่ใช่แม่พี่ป็อปปี้นั้นแหละ
ป็อปปี้ / งั้นพี่ก็จะขังแก้วไว้ในห้องนั้นแหละ
แก้ว / พาแก้วกลับกรุงเทพเหอะนะ
ป็อปปี้ / ก็ได้
แก้ว /เย้!!
ป็อปปี้ / แต่ก่อนไปขอสัก1แชะ
แก้ว / ก็ได้
แชะ
แก้ว / ไหนเอามาดูสิ
แก้ว / โธ่ฝีมือได้เท่านี้หรอ
ป็อปปี้ / เตรียมไปได้แล้ว
...................................
อาจจะมึนนิดนึงนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ