บ่วงโซ่แห่งรัก

    วันรุ่งขึ้นที่บ้านนฤคหบดีดูจะวุ่นวายจัดการต้อนรับเจ้าคุณวิสุทธิ์์คู่หมั้นของคุณหญิงสินิทราเป็นการใหญ่ วันนี้คุณหญิงสินิทราสวยสดใสเป็นพิเศษ เมื่อรถของเจ้าคุณวิสุทธิ์มาจอดที่หน้าบ้านบ่าวไพร่ก็ทำความเคารพกันหมดทุกคนแล้วเชิญขึ้นไปพักบนเรือนใหญ่
 
เจ้าคุณวิสุทธิ์ : สวัสดีครับคุณอ่าน
 
เจ้าพระยาภิรัต : สวัสดีเจ้าหลานชายเชิญนั่ง 
 
เจ้าคุณวิสุทธิ์ : แล้วไหนล่ะครับน้องหญิงสินิทราคู่หมั้นของกระผม
 
เจ้าพระยาภิรัต : อยู่ในห้องล่ะหลาน ประเดี๋ยวคงออกมาให้เจ้าพบหน้า
 
     รัตสินีออกมาจากห้องของผู้เป็นนาย เพื่อจะไปเก็บดอกไม้มาลอยน้ำให้ชายหนุ่มชื่นใจตามที่ผู้เป็นนายได้สั่งไว้ ชายหนุ่มนึกว่าหญิงสาวคือว่าที่คู่หมั้นของตัวเองก็ตกหลุมรัก จึงขออนุญาตเจ้าพระยาภิรัตลงมาข้างล่างแล้วกอดและหอมหญิงสาวที่กำลังเก็บดอกไม้อยู่
 
เจ้าคุณวิสุทธิ์ : น้องหญิง ( ประกบริมฝีปากจูบหญิงสาว R_R )
 
รัตสินี : ปะ ปล่อยข้า ไปเถอะ ท่านเจ้าคุณ
 
เจ้าคุณวิสุทธิ์ : ข้าจะปล่อยเจ้าได้เยี่ยงไรคุณหญิงสินิทรา ( ไซร์ซอกคอหญิงสาว )
 
รัตสินี : ยะ อย่า เจ้า ค่ะ ดิ ฉันเป็นแค่ทาสรับใช้ของคุณสินิทราเท่านั้น
 
เจ้าคุณวิสุทธิ์ : งั้นข้าก็ขอประทานอภัยด้วย ที่นึกว่าเจ้าเป็นคู่หมั้นคู่หมายของข้า
 
 ถ้าชอบเม้น โหวตค่ะ