Timed out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC)
OUM_PF
35) ไม่บอก...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความTime out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ ตอนที่35 ไม่บอก...
เอาแล้วไง ออกลายซะแล้ว ก็เพิ่งจะถอนหมั้นกับคู่หมั้นสาวคนสวยได้ไม่นาน ล่าสุด
คุณภาณุก็พาสาวหน้าหวานนิรนาม ไปเดินห้างโชว์สวีตอีกแล้ว ซึ่งจะไม่น่าแปลกใจเล๊ย
ถ้าทั้งสองไม่ได้แวะเข้าร้านชุดคลุมท้อง...โอ๊ะโอ มีอะไรในกอไผ่รึเปล่าเนี่ย
“เชี่ยเอ๊ย!!!”ร่างสูงสบถดังลั่นกับตัวหนังสือตัวเบ้อเริ้มที่ปรากฏอยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์
“อะไรวะไอ้ป๊อป”เขื่อนที่เดินเข้ามาในห้องทำงานของป๊อปปี้ถามออกมา
วันนี้เขากะจะมากระตุ้นต่อมความอยากรู้ของไอ้เพื่อนรักซะหน่อย
ร่างสูงที่โดนเพื่อนถามอยากนั้นก็ตบะแตก โยนหนังสือพิมพ์ให้ไอ้เพื่อนรัก จนเขื่อนแทบรับไม่ทัน
“ฮ่าๆ กูเห็นล่ะ”เขื่อนบอกอย่างอารมณ์ดี
“หัวเราะหาอะไรไอ้เขื่อน”ป๊อปปี้บอกอย่างอารมณ์เสีย นี่ขนาดเขาไปเดินห้างแปปเดียวยังเป็นข่าวขนาดนี้
ถ้าคนตัวเล็กเกิดเห็นข่าวขึ้นมาล่ะ เธอต้องโกรธเขามากขึ้นแน่ๆ
“เปล๊า”เขื่อนยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจในคำพูดของเขา
“ไอ้เขื่อน มึงบอกกูสักทีเหอะ เมียกูอยู่ไหน”ป๊อปปี้ขอร้อง ถึงครั้งนี้จะเป็นครั้งที่ล้านกว่าๆ แต่เขื่อนก็ไม่
ยอมปริปากพูดสักคำ
“กูไม่รู้”เขื่อนพูดก่อนจะหยิบคุกกี้เข้าปากอย่างอารมณ์ดี
“ถ้ามึงไม่บอก ก็ไม่ต้องแต่งงานกับน้องกู”ป๊อปปี้พูดอย่างคาดคั้น
“กูไม่กลัว...กูจะแต่งกับน้องมึง ไม่ได้แต่งกับมึงซะหน่อย”เขื่อนพูดก่อนจะเดินมายืนประจันหน้ากับป๊อปปี้
“ในเมื่อมึงเรียนผูก...มึงก็ต้องเรียนแก้เอง”เขื่อนพูดก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้ป๊อปปี้มอง
ตามอย่างหมั่นไส้
หึ อย่าหวังว่าเขาจะเลิกหวัง!!!
ตอนนี้นักสืบของเขากำลังสืบอยู่ อีกไม่นานก็เจอ...มั้ง ป๊อปปี้คิดก่อนจะทึ้งหัวตัวเอง
......................................................................................................................................
ฟางที่ตอนนี้นั่งยิ้มให้กับหนังสือพิมพ์
แต่น้ำตาที่หยดลงมาหยดแล้วหยดเล่า ไม่ได้บอกว่าเธอมีความสุขสักนิด...
เขาคงจะมีความสุข...มีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบมีพ่อ แม่ ลูก...
ไม่เหมือนเธอ...
ก่อนจะยกมือบางลูบไปที่หน้าท้องที่กำลังขึ้นรูปเบาๆ
“วันนี้หนาวจังเลยค่ะ...ลูกแม่หนาวมั้ยเอ่ย”ก่อนร่างเล็กจะเดินเข้าไปในบ้านพัก
วันนี้อาหารเช้ามี น้ำพริกอ่อง แกงฮังเล แล้วก็...แกงเขียวหวานไก่
ที่เขาชอบทาน...
เธอลงมือนั่งทานอาหารก่อนจะดื่มนม และทานยาบำรุงครรภ์
เธอเดินมานั่งที่ระเบียงเพื่อรับลมเบาๆ พร้อมกับอ่านนิยายเล่มโปรด...
“คุณฟางเจ้า”เด็กหญิงตัวจ้อยเรียกชื่อนายหญิงของไร่อย่างอารมณ์ดี
“อ้าว ว่าไงจ้ะแตงโม”เธอพูดพร้อมกับมองดอกกุหลาบสีส้มในมือของเด็กน้อย
“ป้อบอกว่าดอกกุหลาบแปลางนี้กำลังงาม เลยเอามาฮื้อคุณฟางจัดแจกันเจ้า”เธอยิ้มกับความน่ารักของ
เด็กหญิงตัวจ้อย ด้วยความที่ยังเด็กทำให้เด็กหญิงตัวน้อยพูดกับเธอด้วยภาษาท้องถิ่น ที่เธอฟังรู้เรื่องบ้าง
ไม่รู้เรื่องบ้าง
“ขอบคุณจ้ะ แตงโมอยากกินขนมมั้ย”เธอพูดพร้อมกับรับดอกกุหลาบจากมือของเด็กน้อย
“อยากเจ้า คุณฟางทำขนมลำขนาด”เด็กหญิงพูดก่อนจะยิ้มกว้างจนเห็นฟันครบทุกซี่
“ฮ่าๆ จ้ะงั้นแตงโมรออยู่นี่ก่อนนะเดี๋ยวฉันไปเอามาให้”ก่อนเธอจะเดินเข้ามาในครัวเพื่อนำดอกกุหลาบมา
แช่น้ำไว้ก่อน เอานำคุกกี้ที่เธอทำไว้มาให้เด็กน้อย
“นี่จ้ะ แล้วก็กลับไปหาพ่อชมได้แล้วนะ เดี๋ยวพ่อจะเป็นห่วง”เธอพูดพร้อมกับยื่นกล่องคุกกี้ให้เด็กหญิงตัว
น้อย เด็กน้อยยกมือไหว้ขอบคุณ ก่อนจะวิ่งไปทางบ้านพักคนงาน
ไร่กุหลาบกำลังไปได้สวย ด้วยทำเลที่ตั้งดี คนงานก็ขยันกันทุกคน ทำให้เธอบริหารงานได้ง่ายขึ้น
พี่ชายเธอโทรมาบอกว่าจะแต่งงานกับสาวแก้มบุ๋มในอีกสี่เดือนข้างหน้า แต่เธอคงไม่ได้ไปร่วมงานเพราะ
ถ้าเธอท้องโย้ไปร่วมงานแต่งพี่ชาย นักข่าวก็คงจะสนุกปากมีอะไรให้ลงหน้าหนังสือพิมพ์ของตนอีกแน่
แล้วอีกอย่าง...เธอไม่อยากเจอเขา
.........................................................................................................................
บ้านไทยานนท์
“แก้ว ผมหิวข้าวแล้วนะ”ชายหนุ่มพูดพร้อมกับลูบท้องไปมา ราวกับการกระทำนั้นจะช่วยให้เขาหายหิว
ก็ภรรยาของเขาน่ะสิร้อยวันพันปีไม่เห็นจะลงมือทำอาหารเองสักครั้ง แต่วันนี้กลับอยากทำขึ้นมา
“รู้แล้วน่าคุณก็...ฉันกำลังทำอยู่นี่ไงคะ...จะทำไปฝากยัยฟางด้วย”แก้วพูดก่อนจะลงมือทำอาหารต่อ
ก่อนอาหารจะวางเสิร์ฟอยู่บนโต๊ะ เขาจึงลงมือชิมอย่างกล้าๆกลัวๆ
ก็เธอไม่เคยทำอาหารเลยนี่...แล้วไอ้ที่ทำนี่มันจะกินได้หรือ
“ทานสิโมะ...แก้วรอฟังอยู่”แก้วพูดเป็นการกระตุ้นสามีหนุ่ม เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะลงมือทาน
อาหารที่ภรรยาให้เขาเป็นหนูทดลอง เขาเลือกตักผัดเปรี้ยวหวานเข้าปาก
ปรากฏว่า...
มันกินได้!! ไม่น่าเชื่อภรรยาของเขาไม่เคยทำอาหาร แต่ครั้งแรกมันกลับทานได้ พระเจ้า
“เป็นไงโมะ...”สาวร่างบางรอคำตอบจากสามีหนุ่มอย่างใจจดใจจ่อ
“อร่อย”เท่านั้นแหละ ภรรยาสาวก็กระโดดขึ้นอย่างดีใจ จนสามีหนุ่มห้ามแทบไม่ทันก่อนจะดุเธอเบาๆ
“แก้ว ท้องอยู่นะกระโดดได้ไง เดี๋ยวลูกผมตกใจหมด”ก่อนจะลูบไปที่หน้าท้องของหญิงสาวเบาๆ อย่าง
ปลอบขวัญลูกน้อยในท้อง
“ชิ ห่วงลูกขนาดนั้น ท้องเองมั้ย”หญิงสาวประชด ก็เล่นเป็นห่วงเธอซะจนเธอขยับไปไหนไม่ได้
“ท้องเองได้ก็ดีสิ...แก้วของผมจะได้ไม่ต้องเจ็บ”สามีหนุ่มพูดก่อนจะก้มลงหอมแก้มสาวเบาๆ
“บ้า ทานต่อสิคะ ถ้าอร่อยจริง”แก้วพูดก่อนจะตีเบาๆที่แขนของชายหนุ่ม ก่อนจะยุให้ชายหนุ่มทานต่อ
เมื่อเห็นว่าทานได้จริงเธอก็เลยเอาใส่ปิ่นโตไปฝากยัยเพื่อนรัก
.......................................................................................ง
มาอัพให้แล้วนะจ้ะฝากติดตามนิยายเพลงของเราอีกเรื่องด้วยน้า...^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
