Timed out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC)
OUM_PF
3) ผู้หญิงที่ผมเกลียด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความTime out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ ตอนที่3 ผู้หญิงที่ผมเกลียด
ร่างสูงและร่างเล็กยังคงนอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียง คงเพราะเหนื่อยกับบทรักที่เพิ่งผ่านมาไม่นาน...
ป๊อปปี้เป็นฝ่ายที่ตื่นขึ้นมาก่อนก่อนจะผลักร่างเล็กออกอย่างเต็มแรง และตวาดขึ้นมาอย่างโกรธจัด
“มากอดฉันทำไม!!! บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ามาแตะต้องตัวฉัน” ป๊อปปี้ตวาดลุกขึ้นและเดินหายไปในห้องน้ำ
ทิ้งให้ร่างเล็กที่ยังตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนที่น้ำตาเจ้ากรรมจะไหลออกมาราวกับเขื่อนแตก
ร่างเล็กรีบกลั้นน้ำตาและหันหน้าหนีทันที เมื่อร่างสูงเดินออกมาจากห้องน้ำที่มีเพียงผ้าขนหนูทันท่อน ล่างอย่างหมิ่นเหม่
“เหอะ!!!ทำอย่างกับไม่เคยเห็น มากกว่านี้ก็เห็นมาแล้วนี่ แล้วที่ยังไม่ออกไปนอกห้องนี่เพราะ จะยั่วฉันอีกหรือ
ไง หึ บอกตามตรงนะเวลาไม่เมาน่ะ ฉันเอาเธอไม่ลงหรอก” ร่างสูงเอ่ยอย่างมีอารมณ์ ก็ไม่ให้อารมณ์เสียได้
อย่างไร ก็คุณเธอเล่นทำเป็นสะดีดสะดิ้งกลัวเห็นอะไรต่อ มิอะไรของเขานี่สิ ทั้งๆที่ยอมนอนกับเขา ตั้งแต่อยู่ ม.6
นี่นะ เขาคงเชื่อว่าเธอจะใสซื่ออย่างที่คุณแม่ของเขาพยายามกรอกหูเขามาตลอดหรอกนะ ถ้าไม่ใช่เพราะมารยา
น่ะ วันๆก็ไม่เห็นจะทำอะไรนอกจาก อาหารกับขนม ทำตัวอ่อนแอ คนเขาพูดอะไรก็เชื่อไปเสียหมด หัวอ่อนอย่าง
นี้ มิน่าเล่าคุณแม่ของเขาจึงได้ชอบนัก ไม่เหมือน เธอคนนั้น เธอทั้งเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน
“ฟางเปล่านะคะ ฟางแค่จะรอเข้าห้องน้ำ พี่ป๊อปจะทานอาหารเช้ากับอะไรดีคะ ฟางจะได้ทำให้” ร่างเล็กเอ่ยถาม
ร่างสูง ถึงแม้จะรู้สึกเจ็บกับคำพูดที่คมเหมือนใบมีดที่คอยบาดหัวใจของเธอให้เป็นแผล เหวอะหวะอยู่ไม่น้อย แต่ก็
ไม่ได้ทำให้เธอเสียใจไปมากกว่านี้ ก็เธอเจออะไรมามากกว่านี้อยู่แล้วนี้
“หึ ไม่ล่ะ จะออกไปหาทานข้างนอก ฝีมือเธอฉันทานไม่ลง”ป๊อปปี้เอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ยังมิวายแอบ
เหน็บแนมหญิงสาวให้รู้สึกเจ็บแสบไปด้วย
“
ค่ะ แล้วคืนนี้พี่ป็อปจะกลับกี่โมงค่ะ พี่ป๊อปอย่าดื่มมากนะคะ อย่าขับรถมาเองมันอันตราย ให้พี่เขื่อนมาส่ง นะคะ”
ตอบรับคำอย่างเศร้าๆ ก่อนจะเอ่ยเตือนขึ้นอย่างหวังดี เมื่อรู้ว่าชายหนุ่มต้องไปสังสรรค์กับเพื่อนๆ ก่อนกับมาที่
คอนโดอยู่แล้ว แต่ก็ยังมิวายแอบห่วงชายหนุ่มเพราะถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นมาเธอคงจะต้องเสียใจ มากแน่ๆ
“ฉันจะกลับกี่โมงมันก็เรื่องของฉัน ไม่ต้องมาห่วงฉัน ไม่ใช่แม่”ชายหนุ่มเอ่ยระหว่างแต่งตัวและเดินออกจาก ห้องไป...
..................................................................................................................................
บางตอนอาจมีถ้อยคำหยาบคายก็ต้องขอโทษด้วยนะ แต่ที่เลือกใช้ก็เพืื่อเพิ่มอรรถรสให้แก่นิยายเท่านั้นจ้ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
