Timed out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC)
8.5
24) เป็นอะไรไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความTime out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ ตอนที่24 เป็นอะไรไป...
ป๊อปปี้มองคนตัวเล็กที่นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของเขา ปากเล็กน่ารักที่ตอนนี้บวมเจ่อเพราะการกระทำ
ของเขา ซอกคอขาวที่เต็มไปด้วยรอยตีตราของเขา และส่วนอื่นๆของร่างกายของเธอที่เขาไม่รู้ว่ามันบอบ
ช้ำมากแค่ไหน... ก็ช่วยไม่ได้เธออยากทำให้เขาโกรธเอง...มีอย่างที่ไหนบอกว่าจะไปหาผู้ชายคนอื่น ทั้ง
ที่ยังไม่เลิกกับเขาด้วยซ้ำ คิดแล้วมันน่าโมโห อยากจะจับกดอีกรอบ...ก่อนชายหนุ่มจะเข้าสู่ห้วงนิทรา
ตามร่างเล็กไป วันนี้ชายหนุ่มตื่นนอนแต่เช้า เพื่อไปทำงาน แต่เหตุผลสำคัญคือ...เขาไม่อยากทะเลาะกับ
เธอ เขาเดินเข้าไปใกล้ร่างเล็กลูบผมนุ่ม และวางผ้าขนหนูไว้ที่ปลายเตียง ก่อนจะเดินออกไปออกห้อง...
หญิงสาวตื่นขึ้นมาตื่นสายๆพร้อมกับอาการมึนหัว และเจ็บปวดกับรอยฟกช้ำตามร่างกาย เธอหยิบผ้าขนหนู
ที่วางไว้ปลายเตียงมาห่อตัว ก่อนจะเดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ... เธอเดินมาในห้องครัวเพื่อหานม
สักแก้วดื่มแก้ท้องว่าง ก่อนจะหายาทาน แต่ระหว่างที่ยกแก้วขึ้นดื่มก็ต้องรีบวางแก้วลงทันทีก่อนจะรีบวิ่ง
ไปอาเจียนในห้องน้ำทันที... ร่างเล็กที่ตอนนี้อ่อนแรงเต็มที บวกกับอาการมึนหัวและอาเจียนทำให้เธอที่
กำลังเดินไปนั่งที่โซฟาวูบลงทันที ภาพรอบๆตัวค่อยๆพร่าเบลอ ก่อนจะกลายเป็นมืดสนิท....
...................................................................................................................................................
เพล้ง!!!!!
กรอบรูปของสาวหน้าหวานที่ตั้งอยู่ภายในหองรับแขกตกลงสู่พื้น โดยไม่ทราบสาเหตุ คุณหญิงวีณาที่นั่ง
คุยอยู่กับสามียกมือทาบอกด้วยความตกใจ...
“คุณพระช่วย!!”ก่อนนางจะเดินไปเก็บกรอบรูปขึ้นมา นางรู้สึกใจไม่ดีตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว แล้วรูปลูกสาวคน
สุดท้องดันมาหล่นแตกแบบนี้แล้ว นาง...
“ไม่มีอะไรหรอกมั้งคุณ อย่าคิดมากสิ”คุณชายภีรพลเอ่ยปลอบภรรยา
“แต่คุณคะ...แบบนี้โบราณเขาถือนะคะ”นางพูดก่อน น้ำตาจะหยดเผาะลงมา...
“โธ่ คุณวีณา...งั้นให้เจ้าเขื่อนแวะไปดูน้องมันหน่อยละกัน”ก่อนจะกดหาเจ้าลูกชายตัวดี รอเพียงครู่หนึ่ง
เจ้าตัวก็รับสาย
“สวัสดีคร้าบบบบบบ พระบิดา”เขื่อนเอ่ยทักปลายสาบอย่างอารมณ์ดี
“เจ้าเขื่อน แกว่างรึเปล่า แวะไปดูน้องที่คอนโดหน่อยสิ”
“มีอะไรหรือครับพ่อ”ชายหนุ่มเปลี่ยนโหมดทันทีเมื่อเสียงของบิดาดูจริงจัง
“ก็กรอบรูปน้องน่ะสิ อยู่ดีๆก็หล่นลงมาแตก แม่แกเขาใจไม่ดี”
“ครับๆ”ก่อนเจ้าตัวจะกดตัดสายไป
“ใจเย็นๆนะคุณ เจ้าเขื่อนกำลังไปดูให้”คุณชายภีรพลบอกก่อนจะกอดปลอบภรรยา
“ค่ะ”ก่อนสามีจะประคองนางไปนั่งพัก ก่อนจะหายาดม ยาหอมมาประโคม
.........................................................................................................................
“เฟย์ไปกับพี่หน่อย”ก่อนจะจูงมือบางของเฟย์ออกไป
“จะไปไหนคะพี่เขื่อน”เฟย์ถามระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังลากเธอไป
“ไปหาฟาง แม่บอกว่ากรอบรูปฟางที่ห้องรับแขกหล่นลงมาแตกน่ะ”
“ตายจริง!!!รีบไปเถอะค่ะ”หญิงสาวยกมือขึ้นทาบอกอย่างตกใจ ก่อนจะเป็นฝ่ายลากเขื่อนซะเอง เขื่อน
ขับรถเร็วชนิดที่เรียกว่า อีกนิดเดียวจะเหาะแล้ว ก่อนสองหนุ่มสาวจะรีบวิ่งไปที่ห้องของป๊อปปี้ ก่อนจะเปิด
ประตูเขาไป...แต่ก็ไม่เห็นเงาของน้องสาวเลย ก่อนเฟย์จะยกมือทาบอกแล้วอุทานออกมา
“ตายแล้ว!!น้องฟาง”ทำให้เขื่อนหันขวับมาหันที ก่อนจะรีบมาช้อนอุ้มน้องสาวและพาเธอส่งโรงพยาบาล
โรงพยาบาลที่เต็มไปด้วยผู้ป่วยที่เข้ารักษาตัวมากมาย เฉกเช่นเดียวกันกับญาติผู้ป่วยที่กำลังเคร่งเครียดอยู่
มากมาย แต่คงไม่เท่าสองหนุ่มสาว ณ ตอนนี้
“คุณอาหมอช่วยน้องผมด้วยนะครับ”เขื่อนเขาไปเขย่าแขน คุณหมอภีรพัทธ น้องชายของบิดา หรือที่เขา
เรียกว่า คุณอาหมอ
“ใจเย็นๆ เจ้าเขื่อนน้องไม่เป็นอะไรมากหรอก รออยู่นี่ก่อนเดี๋ยวอาออกมา”คุณหมอพูดก่อนจะเดินเข้าไป
ภายใน ที่มีร่างเล็กที่นอนหลับตาพริ้มกำลังนอนรอการรักษาอยู่...
“พี่เขื่อนอย่าคิดมากนะคะ”เฟย์เอ่ยอย่างปลอบใจชายหนุ่ม เธอไม่เคยรู้สึกแย่เท่านี่มาก่อน... เธอเห็น
น้ำตาลูกผู้ชายหยดลงมาเผาะหนึ่ง ก่อนเธอจะดึงเขาเข้ามากอดปลอบ
“น้องฟางต้องไม่เป็นอะไรค่ะ เชื่อเฟย์นะคะ...” ก่อนที่ป๊อปปี้ บิดา มารดา และว่าที่พ่อตาแม่ยายจะเดิน
เข้ามาด้วยท่าทีรีบร้อน
“ฟางเป็นอะไรไอ้เขื่อน”เป็นป๊อปปี้ที่วิ่งมาถามอาการของฟางคนแรก
“คุณอาหมอยังไม่ออกมา...”เขื่อนตอบก่อนจะยกมือกุมขมับ ไม่ต่างจากป๊อปปี้แต่ดูเหมือนป๊อปปี้จะ
อาการหนักกว่าเขื่อนหลายเท่า ชายหนุ่มเดินไป-มาหน้าห้อง และมองเข้าไปในห้องราวกับเขาจะสามารถ
มองทะลุผ่านผ้าม่านไปได้ยังไงอย่างงั้น เธอสังเกตเห็นน้ำตาของพี่ชายหยดลงมา เขาไม่เคยเป็นอย่างนี้มา
ก่อน... ก่อนประตูจะเปิดออก คุณหมอเดินออกมาแจ้งอาการคนไข้
“ฟางเป็นยังไงบ้างครับ”แล้วก็เป็นป๊อปปี้อีกที่เขามาถามอาการของสาวหน้าหวานคนแรก
“ปลอดภัยแล้ว...หายห่วง”ทุกคนพร้อมใจกันถอนหายใจออกมา ก่อนคุณหมอจะเอ่ยออกมาอีก
“เราใช่มั้ยที่เป็นคู่หมั้นยัยฟาง...”คุณอาหมอพูดก่อนจะแตะไหล่ป๊อปปี้
“ครับ”
“งั้น ตามอามา...”ป๊อปปี้ที่กำลังจะเดินไปกับคุณอาหมอก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียงของเขื่อน
“ผมไปด้วย ผมอยากรู้อาการน้อง”เขื่อนพูดก่อนจะเดินไปพร้อมป๊อปปี้และคุณอาหมอ ก่อนนางพยาบาล
จะออกมาพร้อมกับเตียงที่มีร่างเล็กของฟางนอนหลับตาพริ้มอยู่
“คนไข้พักอยู่ห้อง273นะคะ ตามมาเลยค่ะ”ก่อนคนที่เหลือจะเดินตามนางพยาบาลไป
.....................................................................................................................................
ภายในห้องทำงานของคุณหมอภีรพัทธ ซึ่งชายวัยกลางคนกำลังมองหน้าป๊อปปี้และเขื่อนอย่างชั่งใจและ
ตัดสินใจพูดออกมา
“น้องเป็นลม เนื่องจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ มีรอยฟกช้ำตามร่างกาย และจากการตรวจของอาพบว่า
ช่องคลอดของเธอฉีกขาดเนื่องจากการร่วมเพศอย่างรุนแรง”คุณหมอภีรพัทธพูดก่อนจะหันหน้ามาทาง
ป๊อปปี้
“ป๊อปรู้ตัวรึเปล่าว่าป๊อปทำอะไรลงไป”คุณหมอภีรพัทธเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เอ่อ...เมื่อคืนผมร่วมรักกับฟางแต่ไม่คิดว่า...”
“การที่ป๊อปทำอย่างนั้นกับน้องไม่ได้เรียกว่าร่วมรักหรอกนะ...มันเรียกว่าข่มขื่นต่างหาก”คุณหมอภีรพล
เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงติดจะโมโห ผิดกับเขื่อนที่ตอนนี้นั่งนิ่งฟังบทสนทนาของทั้งสองต่อไป...
“ผมขอโทษครับ”
“อาไม่ใช่คนที่ป๊อปควรขอโทษ... แต่น้องต่างหากที่ป๊อปต้องขอโทษ แล้วสัญญากับอาได้มั้ยว่าอย่าทำ
แบบนี้อีก”
“ครับ” “ยังมีอีกอาการที่อาไม่แน่ใจ...ต้องส่งฟางตรวจไปโดยละเอียดอีกที”เขื่อนที่นั่งฟังทั้งสองคุยกัน
อย่างเงียบๆ ก็เปรียบเสมือนทะเลที่คลื่นสงบเท่าไหร่ยิ่งน่ากลัวมากเท่านั้น...
ก่อนสองหนุ่มจะเดินออกมาจากห้องทำงานของคุณอาหมอ เขื่อนปล่อยหมัดเข้าที่มุมปากของป๊อปปี้อย่าง
จัง
“มึงทำอะไรของมึงวะไอ้เขื่อน!”ป๊อปปี้ที่งงๆที่เขื่อนต่อยหน้าเขา ก่อนจะถูกกระชากคอเสื้อ
“ทำอะไรหรอ...แล้วมึงทำระยำอะไรไว้กับน้องกู ไอ้เชี่ยป๊อป!!!”เขื่อนตวาดป๊อปปี้ ก่อนจะปล่อยหมัดเข้า
ที่ใบหน้าหล่ออีกที ป๊อปปี้ยกมือขึ้นเช็ดเลือดที่มุมปากก่อนจะลุกขึ้นมา เขื่อนชี้หน้าเขาก่อนจะพูดออกมา
เสียงแข็ง
“อย่าให้กูเห็นว่ามึงมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตน้องกูอีก ไม่งั้น...มึงตาย!!”ก่อนเขื่อนจะเดินจากไป
หึ มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ เขาไม่ยอมไปจากเธอง่ายๆหรอก ต่อให้ตายก็...ไม่ยอม!!!
เขื่อนที่เดินมาที่ห้องพักของน้องสาว เขารู้สึกโกรธป๊อปปี้ ถึงเขากับมันจะเป็นเพื่อนรักกันมานาน แต่ถ้ามัน
มาทำกับน้องสาวของเขาแบบนี้ เขาเองก็ทนไม่ไหว!!!เขารักน้อง เขาเฝ้าประคบประหงมเธอมาอย่างดี
แต่มันเป็นใครกล้ามาทำกับน้องของเขาอย่างนี้ ถึงตอนนี้มันจะรักฟางขึ้นมา...เขาก็ไม่ยอมให้น้องสาวต้อง
เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตมันอีกแล้ว ไม่มีทาง!!!
.......................................................................................
มาอัพให้แล้วนะจ้ะ เรื่องปวดหัววกำลังมาแล้ว...อิอิ
ป๊อปปี้มองคนตัวเล็กที่นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของเขา ปากเล็กน่ารักที่ตอนนี้บวมเจ่อเพราะการกระทำ
ของเขา ซอกคอขาวที่เต็มไปด้วยรอยตีตราของเขา และส่วนอื่นๆของร่างกายของเธอที่เขาไม่รู้ว่ามันบอบ
ช้ำมากแค่ไหน... ก็ช่วยไม่ได้เธออยากทำให้เขาโกรธเอง...มีอย่างที่ไหนบอกว่าจะไปหาผู้ชายคนอื่น ทั้ง
ที่ยังไม่เลิกกับเขาด้วยซ้ำ คิดแล้วมันน่าโมโห อยากจะจับกดอีกรอบ...ก่อนชายหนุ่มจะเข้าสู่ห้วงนิทรา
ตามร่างเล็กไป วันนี้ชายหนุ่มตื่นนอนแต่เช้า เพื่อไปทำงาน แต่เหตุผลสำคัญคือ...เขาไม่อยากทะเลาะกับ
เธอ เขาเดินเข้าไปใกล้ร่างเล็กลูบผมนุ่ม และวางผ้าขนหนูไว้ที่ปลายเตียง ก่อนจะเดินออกไปออกห้อง...
หญิงสาวตื่นขึ้นมาตื่นสายๆพร้อมกับอาการมึนหัว และเจ็บปวดกับรอยฟกช้ำตามร่างกาย เธอหยิบผ้าขนหนู
ที่วางไว้ปลายเตียงมาห่อตัว ก่อนจะเดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ... เธอเดินมาในห้องครัวเพื่อหานม
สักแก้วดื่มแก้ท้องว่าง ก่อนจะหายาทาน แต่ระหว่างที่ยกแก้วขึ้นดื่มก็ต้องรีบวางแก้วลงทันทีก่อนจะรีบวิ่ง
ไปอาเจียนในห้องน้ำทันที... ร่างเล็กที่ตอนนี้อ่อนแรงเต็มที บวกกับอาการมึนหัวและอาเจียนทำให้เธอที่
กำลังเดินไปนั่งที่โซฟาวูบลงทันที ภาพรอบๆตัวค่อยๆพร่าเบลอ ก่อนจะกลายเป็นมืดสนิท....
...................................................................................................................................................
เพล้ง!!!!!
กรอบรูปของสาวหน้าหวานที่ตั้งอยู่ภายในหองรับแขกตกลงสู่พื้น โดยไม่ทราบสาเหตุ คุณหญิงวีณาที่นั่ง
คุยอยู่กับสามียกมือทาบอกด้วยความตกใจ...
“คุณพระช่วย!!”ก่อนนางจะเดินไปเก็บกรอบรูปขึ้นมา นางรู้สึกใจไม่ดีตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว แล้วรูปลูกสาวคน
สุดท้องดันมาหล่นแตกแบบนี้แล้ว นาง...
“ไม่มีอะไรหรอกมั้งคุณ อย่าคิดมากสิ”คุณชายภีรพลเอ่ยปลอบภรรยา
“แต่คุณคะ...แบบนี้โบราณเขาถือนะคะ”นางพูดก่อน น้ำตาจะหยดเผาะลงมา...
“โธ่ คุณวีณา...งั้นให้เจ้าเขื่อนแวะไปดูน้องมันหน่อยละกัน”ก่อนจะกดหาเจ้าลูกชายตัวดี รอเพียงครู่หนึ่ง
เจ้าตัวก็รับสาย
“สวัสดีคร้าบบบบบบ พระบิดา”เขื่อนเอ่ยทักปลายสาบอย่างอารมณ์ดี
“เจ้าเขื่อน แกว่างรึเปล่า แวะไปดูน้องที่คอนโดหน่อยสิ”
“มีอะไรหรือครับพ่อ”ชายหนุ่มเปลี่ยนโหมดทันทีเมื่อเสียงของบิดาดูจริงจัง
“ก็กรอบรูปน้องน่ะสิ อยู่ดีๆก็หล่นลงมาแตก แม่แกเขาใจไม่ดี”
“ครับๆ”ก่อนเจ้าตัวจะกดตัดสายไป
“ใจเย็นๆนะคุณ เจ้าเขื่อนกำลังไปดูให้”คุณชายภีรพลบอกก่อนจะกอดปลอบภรรยา
“ค่ะ”ก่อนสามีจะประคองนางไปนั่งพัก ก่อนจะหายาดม ยาหอมมาประโคม
.........................................................................................................................
“เฟย์ไปกับพี่หน่อย”ก่อนจะจูงมือบางของเฟย์ออกไป
“จะไปไหนคะพี่เขื่อน”เฟย์ถามระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังลากเธอไป
“ไปหาฟาง แม่บอกว่ากรอบรูปฟางที่ห้องรับแขกหล่นลงมาแตกน่ะ”
“ตายจริง!!!รีบไปเถอะค่ะ”หญิงสาวยกมือขึ้นทาบอกอย่างตกใจ ก่อนจะเป็นฝ่ายลากเขื่อนซะเอง เขื่อน
ขับรถเร็วชนิดที่เรียกว่า อีกนิดเดียวจะเหาะแล้ว ก่อนสองหนุ่มสาวจะรีบวิ่งไปที่ห้องของป๊อปปี้ ก่อนจะเปิด
ประตูเขาไป...แต่ก็ไม่เห็นเงาของน้องสาวเลย ก่อนเฟย์จะยกมือทาบอกแล้วอุทานออกมา
“ตายแล้ว!!น้องฟาง”ทำให้เขื่อนหันขวับมาหันที ก่อนจะรีบมาช้อนอุ้มน้องสาวและพาเธอส่งโรงพยาบาล
โรงพยาบาลที่เต็มไปด้วยผู้ป่วยที่เข้ารักษาตัวมากมาย เฉกเช่นเดียวกันกับญาติผู้ป่วยที่กำลังเคร่งเครียดอยู่
มากมาย แต่คงไม่เท่าสองหนุ่มสาว ณ ตอนนี้
“คุณอาหมอช่วยน้องผมด้วยนะครับ”เขื่อนเขาไปเขย่าแขน คุณหมอภีรพัทธ น้องชายของบิดา หรือที่เขา
เรียกว่า คุณอาหมอ
“ใจเย็นๆ เจ้าเขื่อนน้องไม่เป็นอะไรมากหรอก รออยู่นี่ก่อนเดี๋ยวอาออกมา”คุณหมอพูดก่อนจะเดินเข้าไป
ภายใน ที่มีร่างเล็กที่นอนหลับตาพริ้มกำลังนอนรอการรักษาอยู่...
“พี่เขื่อนอย่าคิดมากนะคะ”เฟย์เอ่ยอย่างปลอบใจชายหนุ่ม เธอไม่เคยรู้สึกแย่เท่านี่มาก่อน... เธอเห็น
น้ำตาลูกผู้ชายหยดลงมาเผาะหนึ่ง ก่อนเธอจะดึงเขาเข้ามากอดปลอบ
“น้องฟางต้องไม่เป็นอะไรค่ะ เชื่อเฟย์นะคะ...” ก่อนที่ป๊อปปี้ บิดา มารดา และว่าที่พ่อตาแม่ยายจะเดิน
เข้ามาด้วยท่าทีรีบร้อน
“ฟางเป็นอะไรไอ้เขื่อน”เป็นป๊อปปี้ที่วิ่งมาถามอาการของฟางคนแรก
“คุณอาหมอยังไม่ออกมา...”เขื่อนตอบก่อนจะยกมือกุมขมับ ไม่ต่างจากป๊อปปี้แต่ดูเหมือนป๊อปปี้จะ
อาการหนักกว่าเขื่อนหลายเท่า ชายหนุ่มเดินไป-มาหน้าห้อง และมองเข้าไปในห้องราวกับเขาจะสามารถ
มองทะลุผ่านผ้าม่านไปได้ยังไงอย่างงั้น เธอสังเกตเห็นน้ำตาของพี่ชายหยดลงมา เขาไม่เคยเป็นอย่างนี้มา
ก่อน... ก่อนประตูจะเปิดออก คุณหมอเดินออกมาแจ้งอาการคนไข้
“ฟางเป็นยังไงบ้างครับ”แล้วก็เป็นป๊อปปี้อีกที่เขามาถามอาการของสาวหน้าหวานคนแรก
“ปลอดภัยแล้ว...หายห่วง”ทุกคนพร้อมใจกันถอนหายใจออกมา ก่อนคุณหมอจะเอ่ยออกมาอีก
“เราใช่มั้ยที่เป็นคู่หมั้นยัยฟาง...”คุณอาหมอพูดก่อนจะแตะไหล่ป๊อปปี้
“ครับ”
“งั้น ตามอามา...”ป๊อปปี้ที่กำลังจะเดินไปกับคุณอาหมอก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียงของเขื่อน
“ผมไปด้วย ผมอยากรู้อาการน้อง”เขื่อนพูดก่อนจะเดินไปพร้อมป๊อปปี้และคุณอาหมอ ก่อนนางพยาบาล
จะออกมาพร้อมกับเตียงที่มีร่างเล็กของฟางนอนหลับตาพริ้มอยู่
“คนไข้พักอยู่ห้อง273นะคะ ตามมาเลยค่ะ”ก่อนคนที่เหลือจะเดินตามนางพยาบาลไป
.....................................................................................................................................
ภายในห้องทำงานของคุณหมอภีรพัทธ ซึ่งชายวัยกลางคนกำลังมองหน้าป๊อปปี้และเขื่อนอย่างชั่งใจและ
ตัดสินใจพูดออกมา
“น้องเป็นลม เนื่องจากการพักผ่อนไม่เพียงพอ มีรอยฟกช้ำตามร่างกาย และจากการตรวจของอาพบว่า
ช่องคลอดของเธอฉีกขาดเนื่องจากการร่วมเพศอย่างรุนแรง”คุณหมอภีรพัทธพูดก่อนจะหันหน้ามาทาง
ป๊อปปี้
“ป๊อปรู้ตัวรึเปล่าว่าป๊อปทำอะไรลงไป”คุณหมอภีรพัทธเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เอ่อ...เมื่อคืนผมร่วมรักกับฟางแต่ไม่คิดว่า...”
“การที่ป๊อปทำอย่างนั้นกับน้องไม่ได้เรียกว่าร่วมรักหรอกนะ...มันเรียกว่าข่มขื่นต่างหาก”คุณหมอภีรพล
เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงติดจะโมโห ผิดกับเขื่อนที่ตอนนี้นั่งนิ่งฟังบทสนทนาของทั้งสองต่อไป...
“ผมขอโทษครับ”
“อาไม่ใช่คนที่ป๊อปควรขอโทษ... แต่น้องต่างหากที่ป๊อปต้องขอโทษ แล้วสัญญากับอาได้มั้ยว่าอย่าทำ
แบบนี้อีก”
“ครับ” “ยังมีอีกอาการที่อาไม่แน่ใจ...ต้องส่งฟางตรวจไปโดยละเอียดอีกที”เขื่อนที่นั่งฟังทั้งสองคุยกัน
อย่างเงียบๆ ก็เปรียบเสมือนทะเลที่คลื่นสงบเท่าไหร่ยิ่งน่ากลัวมากเท่านั้น...
ก่อนสองหนุ่มจะเดินออกมาจากห้องทำงานของคุณอาหมอ เขื่อนปล่อยหมัดเข้าที่มุมปากของป๊อปปี้อย่าง
จัง
“มึงทำอะไรของมึงวะไอ้เขื่อน!”ป๊อปปี้ที่งงๆที่เขื่อนต่อยหน้าเขา ก่อนจะถูกกระชากคอเสื้อ
“ทำอะไรหรอ...แล้วมึงทำระยำอะไรไว้กับน้องกู ไอ้เชี่ยป๊อป!!!”เขื่อนตวาดป๊อปปี้ ก่อนจะปล่อยหมัดเข้า
ที่ใบหน้าหล่ออีกที ป๊อปปี้ยกมือขึ้นเช็ดเลือดที่มุมปากก่อนจะลุกขึ้นมา เขื่อนชี้หน้าเขาก่อนจะพูดออกมา
เสียงแข็ง
“อย่าให้กูเห็นว่ามึงมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตน้องกูอีก ไม่งั้น...มึงตาย!!”ก่อนเขื่อนจะเดินจากไป
หึ มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ เขาไม่ยอมไปจากเธอง่ายๆหรอก ต่อให้ตายก็...ไม่ยอม!!!
เขื่อนที่เดินมาที่ห้องพักของน้องสาว เขารู้สึกโกรธป๊อปปี้ ถึงเขากับมันจะเป็นเพื่อนรักกันมานาน แต่ถ้ามัน
มาทำกับน้องสาวของเขาแบบนี้ เขาเองก็ทนไม่ไหว!!!เขารักน้อง เขาเฝ้าประคบประหงมเธอมาอย่างดี
แต่มันเป็นใครกล้ามาทำกับน้องของเขาอย่างนี้ ถึงตอนนี้มันจะรักฟางขึ้นมา...เขาก็ไม่ยอมให้น้องสาวต้อง
เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตมันอีกแล้ว ไม่มีทาง!!!
.......................................................................................
มาอัพให้แล้วนะจ้ะ เรื่องปวดหัววกำลังมาแล้ว...อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ