Timed out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC)
OUM_PF
23) แค่อยากรู้...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความTime out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ ตอนที่23แค่อยากรู้...
หลังจากกลับจากหัวหินป๊อปปี้และฟางก็ใช้ชีวิตแบบปกติเหมือนเดิม แต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะเปลี่ยนไปจากแต่ก่อน
จากที่เคยเมามายกลับมา ก็กลับมาตั้งแต่เย็น อ้อนเธอให้ทำนู้นทำนี่ให้ทานอยู่เรื่อย แถมยังแอบฉวยโอกาสกับ
เธออยู่บ่อยครั้ง เขาทำให้เธอคิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว...
“กลับมาแล้ว”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินมาสวมกอดร่างบางที่ยืนเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง
“อุ๊ย พี่ป๊อป”ฟางพูดก่อนจะแกะมือปลาหมึกของเขาออก และหันหน้ามาหาเขา
“คิดอะไรอยู่”ชายหนุ่มพูดก่อนจะก้มลงหอมแก้มนวลเสียฟอดใหญ่
“เปล่าหรอกค่ะ”เธอก้มหน้างุดเพื่อซ่อนใบหน้าแดงก่ำ
“มีอะไรกินบ้าง...หิว”
“ฟางทำปลาดุกราดน้ำพริกเผา ต้มยำปลากะพง ไข่เจียว แล้วก็ขนมหม้อแกงไว้น่ะค่ะ”
“น่ากินมากกกก ไปอาบน้ำก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเข้าห้องไปเพื่อทำธุระส่วนตัว ฟางมองเขาเดินเข้าห้องไป
พลางส่ายหน้าเบาๆ เขาจะทำให้เธอคิดไปไกลถึงไหนนะ... ทั้งที่เธอพยายามตัดใจแล้วแท้ๆ...
เธอคิดก่อนจะเดินไปตั้งโต๊ะเพื่อรอชายหนุ่มที่กำลังทำธุระส่วนตัวอยู่ ก่อนเขาจะออกมานั่งรอเธอที่โต๊ะ อาหาร
ก่อนจะนั่งทานข้าวด้วยกัน
“ทำไมวันนี้มีแต่เมนูปลาล่ะ”ป๊อปปี้ถาม ขณะที่เขากำลังเคี้ยวข้าวอยู่ตุ่ยๆ
“พอดีฟางออกไปตลาดมา เห็นปลาสดดีน่ะค่ะ ก็เลยเอามาทำอาหาร ไม่อร่อยหรือคะ”ฟางถามกลับเมื่อ ป๊อปปี้พูด
เหมือนอาหารไม่ถูกปากเขา
“เปล่า แต่อย่างเธอนี่ไปเดินตลาดด้วยหรอเนี่ย”ป๊อปปี้ถามอย่างแปลกใจ ก็เธอบอกเขาว่าเธอไปตลาด ลูกคุณหนู
อย่างเธอไปเดินในที่แบบนั้นได้ด้วยหรือ ก่อนจะแปลกใจอีกรอบกับคำตอบของคนตัวเล็ก
“ค่ะ ฟางว่าของที่ตลาดจะสดกว่าในห้าง เวลาทำอาหารแล้วจะอร่อยกว่า แต่เราก็ต้องเลือกเจ้าที่สะอาดด้วยนะคะ
”ฟางตอบเสียงใส ก่อนจะลงมือทานอาหารต่อ ป๊อปปี้มองหญิงสาวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน เขาอาจ
จะหาคำตอบให้ตัวเองในเร็ววันนี้ก็ได้... ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป...
“ฉันช่วยเก็บ”ป๊อปปี้อาสาฟางเมื่อถึงเวลาเก็บโต๊ะ
“ค่ะ”ก่อนจะส่งจานในมือให้ป๊อปปี้แบบงงๆ และหันไปเก็บแก้วน้ำบนโต๊ะแทน แต่ก็ต้องส่ายหน้าบอกมาเบาๆ เมื่อ
ได้ยินเสียงจานแตกที่ดังมาจากห้องครัวโครมใหญ่ ก่อนจะเดิน
เข้ามาในห้องครัวก็เห็นป๊อปปี้ยืนเกาหัวตัวเองอยู่ ก่อนจะส่งสายตาเป็นเชิงขอโทษมาให้เธอ เหมือนเด็กทำความ
ผิดยังไงอย่างงั้น
“แฮะๆ ขอโทษทีฟาง ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ แค่สี่ใบสุดท้ายในห้องครัว...ฟางคงต้องออกไปซื้อใหม่”ถึงแม้เธอจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ก็มิวาย
แอบเหน็บแนมชายหนุ่ม
“โธ่ ก็ขอโทษแล้วไง งั้นเดี๋ยวจะพาไปซื้อใหม่นะ...ช่วยเก็บเศษจานด้วยเอ้า”เขาพูดก่อนจะเดินมากอดเธออย่างอ้อนๆ
“ค่า งั้นพี่ป๊อปว่างวันไหนก็พาฟางไปด้วยนะ ส่วนเศษจานฟางจะไม่ช่วยพี่เก็บหรอกนะเก็บเองเลย”ฟางพูดก่อนจะ
ผละออกจากอ้อมกอดเขา ทิ้งให้คนตัวโตเก็บจานคนเดียว เธอเดินเข้ามาภายในห้องนอน วันนี้ยังไงเธอก็ต้องถาม
เขาให้ได้ว่าเขาคิดอย่างไรกับเธอ... ทั้งที่เธอก็รู้อยู่แล้ว
แต่การได้ยินจากปากของเขาย่อมทำให้เธอตัดใจได้เร็วขึ้น.......มั้ง
ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องก็พบกับหญิงสาวที่นั่งนิ่งอยู่บนเตียง เหมือนเธอกำลังเหม่อคิดอะไรอยู่ นี่ขนาดเขานั่งลง
ข้างๆเธอ เธอยังไม่รู้ตัวเลย เมื่อเห็นอย่างนั้นเขาจึงล้มตัวไปหนุนตักของเธอ
“อ๊ะ พี่ป๊อป”ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นไปมองคนตัวเล็ก ก่อนจะพลิกตัวนอนตะแคงเข้าหาเธอ ก่อนจะวาดแขนแกร่ง
กอดรอบเอวเธอไว้
“เหม่ออีกแล้ว คิดอะไรอยู่”ป๊อปปี้ถามอู้อี้ในขณะที่ใบหน้าหล่อคมยังซุกอยู่กับหน้าท้องแบนราบของหญิงสาว
“พี่ป๊อปคะ ฟางขอถามอะไรพี่หน่อยได้มั้ยคะ”ฟางเอ่ยขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆ
“อืม ได้สิ” “พี่ป๊อปยังรักคุณพิมประภาอยู่ใช่มั้ยคะ”ก่อนจะป๊อปปี้จะผุดลุกขึ้นนั่ง
“ถามอย่างนี้ทำไม”
“ฟางแค่...คิดว่าถ้าพี่ป๊อปบอกว่ารักคุณพิมเธอ...ฟางอาจจะตัดใจได้ง่ายขึ้น”ชายหนุ่มโมโหเลือดขึ้นหน้าทันที
เมื่อเธอบอกว่าเธอพยายามจะตัดใจจากเขา อยากไปหาไอ้หน้าฝรั่งนั่นล่ะสิไม่ว่า ก่อนจะยกมือนไปกระชากร่างเล็ก
เข้ามาใกล้ตัวทันที
“ทำไม!!เธออยากหาเหตุผลเลิกกับฉันล่ะสิไม่ว่า จะไปหาชู้คนไหนห๊ะ!!!!”เขาตวาด ก่อนจะก้มลงซุกไซร้ซอกคอ
ขาวอย่างป่าเถื่อน หญิงสาวเองก็ดิ้นสุดแรง เพื่อให้หลุดจากอ้อมกอดของเขา
“ฮึก...พี่ป๊อปปล่อยนะ ปล่อยฟางนะ ถ้าพี่ไม่รักฟางอย่าทำกับฟางอย่างนี้”ร่างเล็กเอ่ยเสียงปนสะอื้น
“เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่รักเธอ!!!”ป๊อปปี้ที่สวนกลับมาทันที ก็ต้องสะดุดกับคำพูดของเขาเช่นเดียวกับคนตัวเล็กที่
กำลังร้องไห้อยู่ตอนนี้ ก่อนเธอจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เขารู้ว่าเธอเองพยายามข่มความเจ็บปวดไว้มากแค่ไหน
“ก็เพราะว่าพี่ไม่เคยลืมคุณพิมประภาน่ะสิคะ ปล่อยฟางไปเถอะนะคะ อย่าทรมานฟางอีกเลย”
“ไหนลองบอกมาซิว่าเธอทรมานยังไง”ป๊อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงเกี้ยวกราด ก่อนจะกระชากร่างเล็กเข้ามาใกล้ตัวอีก
“ก็พี่เห็นฟางเป็นแค่ เงา ของเธอ เห็นฟางเป็นแค่ที่ระบายความใคร่ของพี่ และที่สำคัญพี่เห็นความรักของฟางเป็น
เรื่องงี่เง่า เพราฉะนั้นปล่อยฟางไปเถอะนะ”หญิงสาวพูด ก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“หึ จะกลับไปหาชู้คนไหนของเธอรึเปล่า”เขาเหยียดยิ้มดูถูก ก่อนจะพูดให้ร้ายเธอ ถึงเขาจะพูดออกไปแบบนั้น
แต่เขาก็รู้สึกดีใจกับคำพูดที่เหมือนการบอกรักกรายๆของเธออยู่ไม่น้อย หญิงสาวมองเขาด้วยสายตาตัดพ้อ เขาคง
คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงกร้านโลกที่ยอมนอนกับผู้ชายคนไหนก็ได้อย่างนั้นสินะ ได้สิเธอจะทำให้เขาดู
“ค่ะ ฟางจะกลับไปหากวิน ฟางคิดถึงเขา และที่สำคัญฟางเบื่อพี่แล้ว”พอเธอพูดจบประโยคก็ถูกชายหนุ่มกระชาก
เข้าไปกระแทกจูบอย่างป่าเถื่อน
“เบื่อฉันอย่างนั้นหรอ!!! งั้นมาลองมาดูหน่อยละกันว่าฉันกับมันน่ะใครลีลาดีกว่ากัน”ชายหนุ่มตวาดใส่หน้าเธอก่อน
จะซุกไซร้ซอกคอขาวและเนินอก ก่อนจะทิ้งรอยตีตราไว้มากมาย เขากระชากชุดนอนตัวโปรดของเธอออกอย่าง
แรงจนมันหลุดออกจากร่างงาม ก่อนที่เขาจะผละไปถอดชุดนอนของเขา เมื่อหญิงสาวเห็นว่าเขาย่ามใจ จึงรีบวิ่ง
ผ่านหน้าเขาออกไปเพื่อไปยังประตู แต่...ก็ช้าไปเขาคว้าตัวเธอเอาไว้ทัน ก่อนจะคร่อมร่างของเธอเอาไว้ใต้ร่าง
เปลือยเปล่าของเขา และตวาดออกมาเสียงดัง
“รีบหนีไปหามันขนาดนี้เลยหรอ ห๊ะ!!!! ฉันก็อยากจะรู้นัก ว่าถ้ามันรู้ว่าเธอสึกหรอขนาดนี้ มันยังจะเอาเธออยู่มั้ย
”ชายหนุ่มพูดก่อนจะกระชากแพนตี้ตัวจิ๋วออก และสอดใส่แก่นกายเข้าไปทันที โดยที่เธอยังไม่พร้อมเลยด้วยซ้ำ
ช่องทางรักที่ยังแห้งสนิทนั้นทำให้หญิงสาวเจ็บอย่างบอกไม่ถูกซึ่งตรงกันข้ามกับชายหนุ่มที่ตอนนี้เขากำลังมีความ
สุขอย่างบอกไม่ถูก ร่างสูงกระแทกแก่นกายเข้าสู่ร่างเล็กอย่างบ้าคลั่ง ก่อนเขาจะครางในลำคออย่างถูกใจกับความ
ฝืดของช่องทางรักที่ยังไม่พรักพร้อมกับการถูกบุกรุก ซึ่งต่างจากร่างเล็กเหลือเกินที่ตอนนี้เธอกำลังร้องไห้เนื่อง
จากความเจ็บจากใจกลางความเป็นหญิงที่กำลังถูกลุกล้ำอย่างรุนแรง มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน
ร่างสูงส่งมือหนามาเคล้นคลึงอกอวบอย่างรุนแรง เหมือนเขาจะตั้งใจให้นิ้วมือจมหายไปกับเนื้อนวลยังไงอย่างงั้น
แรง บีบเคล้นทำให้อกคู่งามเป็นรอยนิ้วมือทั้งห้า ก่อนจะก้มลงไปดูดกลืนยอดอกอย่างแรง จนร่างเล็กร้องเสียงหลง
แต่ก็ไม่ได้มีเสียงที่แสดงถึงความสุขกับบทรักที่กำลังเกิดขึ้นเลย แต่ร่างสูงหาได้สนใจไม่เขายังกระแทกแก่นกาย
เข้าสู่ร่างเล็กอย่างรุนแรง ก่อนจะพลิกร่างแน่งน้อยให้นอนคว่ำลง เขายกสะโพกของเธอขึ้นมารับแรงกระแทกอีก
ครั้ง ก่อนที่เขาจะถึงปลายสายรุ้งเขาก็เกร็งหน้าท้องกระแทกแก่นกายเข้าสู่กายสาวอย่างบ้าคลั่งก่อนที่สายธารแห่ง
ชีวิตจะถูกปล่อยเข้าสู่กายสาว เขากลับดึงมันออกมา และหันร่างเล็กให้มานอนหงายอย่างเดิมก่อนจะจ่อแก่นกาย
ไปที่กลีบปากบาง และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“กินมันเข้าไป”เมื่อเธอไม่ยอมอ้าปาก เขาจึงบีบเข้าที่ปลายคางมนและกระแทกแก่นกายเข้าไปในปากเล็กน่ารัก
ของเธอ ก่อนน้ำรักจะถูกปล่อยเข้าไปในปากน่าจูบของหญิงสาว เธอที่ทำอะไรไม่ได้ก็ได้แต่กลืนน้ำรักลงคออย่าง
ช่วยไม่ได้ ซึ่งก็มีบางส่วนที่เลอะออกมาบ้าง เนื่องจากการสำลักของเธอ... ป๊อปปี้มองหญิงสาวที่น้ำตาไหลนอง
หน้าซึ่งกำลังลิ้มรสชาติของเขาอย่างสมเพช ‘ก็ช่วยไม่ได้เธอทำตัวเธอเอง’
“อ๊าห์ เป็นไงอร่อยเหมือนเดิมรึเปล่า หืม...”เขาถามก่อนจะถอนแก่นกายออกจากปากเล็ก แต่ก็ต้องโมโหเมื่อหญิง
สาวไม่ยอมตอบเขา ก่อนจะบีบปลายคางเล็ก เธอมองหน้าเขาด้วยสายตาตัดพ้อ เขาทำเหมือนเธอไม่ใช่คน บทรัก
ที่เขามอบให้เธอรุนแรงอย่างการกระทำของสัตว์ป่า ไม่มีความรักเจือปนสักนิด...
“ตอบ!!!”เขาตวาดใส่หน้าเธอ ก่อนจะบีบปลายคางให้หนักกว่าเดิม นั้นก็ทำให้หญิงสาวน้ำตาไหลลงมามากกว่า
เดิมเสียอีก
“หึ มองอย่างนี้อยากกินอีกรอบหรือไง ได้สิ…”เขาพูดก่อนจะกระชากเธอให้นั่งคุกเข่า ส่วนตัวเขานั้นยืนขึ้นบนเตียง
ก่อนจะจับศีรษะเล็กเอาไว้ บีบปลายคางไว้ให้ปากเล็กเผยอออก ก่อนจะกระแทกแก่นกายเข้ามา ก่อนเขาจะเอ่ย
เสียงสั่น
“ทำมันสิ ทำอย่างที่เธอเคยทำน่ะ”คำพูดของเขาทำเอาหญิงสาวน้ำตาไหลพราก เขามองเธอเป็นแค่ผู้หญิงไร้ค่า
สภาพเธอตอนนี้คงไม่ต่างกับโสเภณีสักนิด เมื่อหญิงสาวไม่ทำอะไร เขาจึงจัดการกระแทกแก่นกายเข้า-ออกปาก
เล็กอย่างบ้าคลั่ง มือหนาก็เจ็บศีรษะสวยรูดเข้าออก ร่างเล็กที่ตอนนี้น้ำตาไหลออกมานองหน้า เธอเจ็บทั้งร่างกาย
เธอหายใจไม่ออก อาจเพราะขนาดของเขา และแรงกระแทกที่เขาส่งมา และจิตใจ เขาไม่รักเธอ เขายังทำร้ายเธอ
อีก เธอเงยหน้ามองไปยังร่างสูงที่กำลังครางในลำคออย่างพอใจ ก่อนที่น้ำรักจะพุ่งเข้าสู่อุ้งปากเล็ก เธอก็จำใจ
ต้องกลืนมันลงไป ก่อนเขาจะถอนแก่นกายออกมาแล้วพูดกับเธอ
“หึ จำเอาไว้!! ว่าเธอไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น ถ้าฉันไม่อนุญาต”ก่อนจะเอื้อมมือหนามาเช็ดคราบน้ำรักของเขาที่ติด
อยู่บริเวณมุมปากของเธออย่างแรง ก่อนจะล้มตัวลงนอนและกระชากเธอเข้าไปนอนกอด...
....................................................................................................
มาอัพให้แล้วนะจ้ะ คืนนี้ฝันหวานกันทุกคนนะ^^ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนิยายเรื่องนี้มาตลอดนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
