Timed out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ (NC)

Time out คงสายเกินไป...ถ้าจะบอกว่ารักเธอ ตอนที่13 เรื่องเล่า...บนเตียง (NC)
 
 
ฟางที่ถูกฉุดกระชากลากถูมารู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก ก็...เท้าเธอถูกเปลือกหอยบาด ตอนที่เธอเดินออกไป
 
ตามหาเขาเมื่อเห็นว่าเขาไม่อยู่ในงาน เมื่อคุณพ่อประกาศกำหนดการแต่งงาน เธอรู้ดี ว่าเขาไม่อยากแต่ง
 
 
และเธอก็ไม่มีทางยอมแต่งกับเขาแน่...หากการใช้ชีวิตคู่ครั้งนี้จะปราศจากความรัก...
 
 
ร่างเล็กปลิวไปนอนอยู่บนเตียง จากแรงเหวี่ยงของร่างสูงที่ไม่เหวี่ยงเธอโดยไม่ห่วงเลยว่าเธอจะเจ็บหรือเปล่า
 
 
ก่อนที่ตัวเขาจะตามมาทาบทับร่างของเธอไว้ มือเล็กพยายามดันอกกว้างออกจากตัว แต่แรงของเธอน่ะหรือจะสู้
 
แรงคนตัวโตอย่างเขาได้  ร่างสูงจัดการรวบข้อมือเล็กด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว ก่อนจะตวาดด้วยความไม่พอ
ใจ
 
 
“ทำไมห๊ะ!!! ฉันคนเดียวมันสนองความร่านของเธอไม่ได้รึไง...ถึงต้องออกไปหาเอาข้างนอกน่ะ”
 
 
เสียงตวาดของเขาทำเอาร่างเล็กสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ น้ำตาเจ้ากรรมก็ยิ่งไหลออกมาเยอะขึ้นเรื่อยๆ
 
 
“ฟางเปล่านะคะ...ฟางแค่..อื้อ”ร่างเล็กที่กำลังจะอธิบายเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น แต่ก็มิทันร่างสูงที่ฉกริมฝีปาก
 
ของเธอเอาไว้ก่อน เขาบดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง ก่อนที่เธอจะรับรู้ถึงความเค็มปร่าของเลือด
 
 
“อื้อๆๆๆ”ร่างเล็กส่งเสียงประท้วงในลำคอ เมื่อเธอเริ่มจะขาดอากาศหายใจ เขาผละออกออกเธอก่อนจะกระชาก
 
เดรสตัวสวยอย่างแรง ทำให้เดรสขาดออกเป็นร่อง ตามแรงกระชากของเขา ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เมือเห็น
 
อกอวบที่ล้นออกมาจากกรวยผ้าสีหวาน เขาเคล้นคลึงมันอย่างหนักหน่วงก่อนจะก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอขาว ที่
 
รอยตีตราของเขาเริ่มจางไปบ้าง ก่อนจะขบเม้มจนเกิดรอยระเรื่อหลายแห่ง
 
 
“อือ...พี่ป๊อป ฟางเจ็บ ฮือ...”ฟางบอกร่างสูงทั้งน้ำตา เธอเจ็บที่มือของเขาที่กำลังเคล้นคลึงหน้าอกของเธออย่าง
 
หนักหน่วง และริมฝีปากที่กำลังขบเม้มไปตามร่างกายของเธอตอนนี้ แต่เขาหาฟังเสียงของเธอ
 
 
มือหนายังกระชากเดรสตัวสวยอีกรอบ จนเดรสหลุดติดมือของเขาไป แรงกระชากนั้นทำให้เนื้อผ้าบาดเข้าให้ที่เนื้อ
 
นวลของร่างเล็ก จนเป็นรอยแดงปื้นตามตัว ก่อนจะก้มลงไปหยอกล้อกับอกอวบที่ยังอยู่ในกรวยผ้าสีหวาน จนร่าง
 
เล็กเคลิ้มตามกามอารมณ์ที่กำลังเกิดขึ้น แต่เขากลับกะชากกรวยผ้าสีหวานออกอย่างเต็มแรง จนทำให้ร่างเล็ก
 
หลุดจากภวังค์ และร้องเสียงหลงทันที
 
 
“โอ๊ย...ฮึก”                                                                                                                                       
 
 
“หึ...ทำไมกำลังเคลิ้มล่ะสิท่า...ไหนลองบอกมาซิว่าเธอไปทำอะไรตรงนั้นกับมันมา”ป๊อปปี้เอ่ยถามในขณะที่มือ
 
หนาก็เคล้นคลึงอกอวบไปด้วย
 
 
“ฟะ...ฟาง ไม่ได้ทำ อะไร...อื้ม...สะ เสียหายนะคะ...อือ”ร่างเล็กเอ่ยออกมาอย่างยากเย็นเมื่อคนตัวโตที่จงใจจะ
 
แกล้งเธอ ดูดกลืนยอดอกของเธออย่างแรง จนแก้มของเขาบุ๋มลงไปเลยทีเดียว
 
 
“แล้วไงต่อ”เขาพูดพลาง ลากมือผ่านหน้าท้องแบนราบ ก่อนจะรูดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายให้หลุดจากร่างของเธอ
 
 
“พี่ป๊อป...อ๊ะ...ฟางแค่..อ๊า..ไม่เห็นพี่ในงาน...อือ..ฟางก็เลยดินไปตามหาพี่”ร่างเล็กเอ่ยเล่าเหตุการณ์แทบไม่ได้
 
ศัพท์ เมื่อเขาส่งนิ้วเรียวสวยของเขาเข้าไปสำรวจภายในช่องทางแสนหวานของเธอ ในขณะที่ปากของเขากำลังดูด
 
กลืนยอดอกของเธอย่างบ้าคลั่ง
 
 
“แล้วไงต่อ...เล่าต่อสิ”ป๊อปปี้เอ่ยขณะกระแทกนิ้วเรียวของเขาเข้า-ออก ช่องทางรักของเธออย่างถี่ยิบ
 
 
“อ๊ะ ฟางก็เดินไป...อ๊ะ อ๊ะ อ๊า...เหยียบปะ...เปลือกหอย...อือพี่ป๊อป..มันก็เลยบาดเท้าฟาง อ๊าห์”ฟางพยายาม
 
 
เล่าอย่างถึงที่สุด แต่เธอจะมั่นใจได้ยังไงล่ะว่าเขาฟังที่เธอพูดอยู่
 
 
ป๊อปปี้ยิ้มเมื่อพอจะเดาเหตุการณ์ออก...เธอไม่ได้นอกใจเขา เอ๊ะ แล้วทำไมเธอจะนอกใจเขาไม่ได้ก็เขาและเธอ
 
ไม่ได้รักกันนี่ แล้วทำไมเขาต้องโมโหเธอล่ะ เมื่อหาเหตุผลให้ตัวเองไม่ได้ เขาก็เลือกที่จะเงยหน้ามาหาร่างบาง
 
ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
 
 
“แล้วไง...เธอก็เลยไปอ่อยให้มันมาดูแลเธองั้นสิ”เขาว่าพลางดูดน้ำหวานของเธอที่ติดตามนิ้วเรียวของเขา
 
 
ก่อนจะเลื่อนหน้าลงไปหาบ่อน้ำหวานของเขา ฟางก็เอ่ยแก้พัลวัน
 
 
“ไม่ใช่นะคะ...อ๊าพี่ป๊อป”ฟางร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อชายหนุ่มแตะปลายลิ้นเข้าให้ที่กลีบดอกไม้งาม
 
ของเธอ เธอหยัดสะโพกเข้าหาเขาทันที ฟางแทบหาเสียงของเธอไม่เจอเมื่อชายหนุ่มปรนเปรอเธอด้วยนิ้วเรียวที่
 
กระแทกสู่กายสาวอย่างบ้าคลั่ง และปลายลิ้นที่คอยสะกิดตุ่มไตของความวาบหวามของเธอ   ก่อนเธอจะเอ่ยออก
 
มาอย่างอยากลำบาก
 
 
“อืม...ฟะ ฟางบังเอิญไปเจอเขา..อื้ม อ๊ะ เขามา อ๊า กับคุณพ่อคุณแม่ค่ะ”
 
 
“เขาบอกว่าเบื่อ อื้ม...เลยออกมา ดะ เดินเล่น อ๊ะ...เขาก็เลยช่วยพาฟางมานั่ง อือ...พี่ป๊อป”
 
 
“รีบเล่าสิ...ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้เล่า”เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความเจ้าเล่ห์
 
 
“อือ...เขาแค่จะช่วยดูแผลให้ฟาง อ๊าห์...แต่พี่ป๊อป...”ร่างเล็กยังไม่ทันได้พูดจบ ร่างสูงก็ผละออกมาสลัดอาภรณ์
 
ออกจากร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะแยกขาเรียวของร่างเล็กออกจากกัน ก่อนแทรกตัวคุกเข่าลงตรงกลาง 
 
ก่อนจะเอ่ยถามร่างเล็กด้วยเสียงอันแหบพร่า ก็ด้วยเขาก็ทรมานต่อความต้องการของเขาเอง
 
“พร้อมแล้วใช่มั้ย”เขาไม่รอฟังคำตอบจากร่างเล็ก จัดการฝังแก่นกายลงไปทันที ทำเอาร่างเล็กผวาเข้ากอดเขา
 
ทันที ร่างสูงกอดปลอบ ก่อนจะโยกสะโพกเป็นจังหวะเบาๆก่อนที่อารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นทำให้เขากระหน่ำกระแทกกาย
 
เข้าหาร่างเล็กอย่างบ้าคลั่ง ถึงแม้เขาจะโกรธในตอนแรกที่เห็นเธออยู่กับไอ้หมอนั่น แต่ตอนนี้เขากับดีใจอย่างบอก
 
ไม่ถูกที่เธอบอกกับเขาว่า เธอกับมันไม่ได้มีอะไรกัน                                           
 
 
 
‘เขาเชื่อ เพราะเธอไม่เคยโกหกเขา’
 
 
 
“อ๊ะๆ...พี่ป๊อป..อือ ฟาง...”ร่างเล็กเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าอันแดงก่ำ ไม่ต้องบอกเขาก็รู้ว่าเธอใกล้จะแตะขอบ
 
สวรรค์อยู่แล้ว เขาจึงเอ่ยไปด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
 
 
 
“อืม เดี๋ยวสิ เด็กน้อย”เขาเอ่ยก่อนจะก้มลงไปปิดปากเล็กน่าจูบนั้น
 
 
ก่อนที่เขาจะกระแทกจังหวะสุดท้าย สายธารแห่งชีวิตไหลเข้าสู่ร่างเล็กอย่างห้ามมิได้ ก่อนเธอจะครางในลำคอ
 
 
เพราะถูกเขาจูบปิดปากอยู่นั่นเอง ก่อนเขาจะผละออกมา ดูใบหน้าแสนหวานที่กำลังแดงก่ำ เพราะเพิ่งผ่านบทรัก
 
 
ร้อนแรงมาไม่นาน ก่อนเขาที่กำลังจะลุกจากเตียง แต่โดนมือเล็กฉุดรั้งข้อมือไว้ก่อน
 
 
 
“พี่ป๊อปเชื่อที่ฟางพูดรึเปล่าคะ”
 
 
“นั้นอยู่ที่เธอ...ถ้าฉันเห็นเธออยู่กับมันอีก”เขาว่าพลางก้มลงไปใกล้ใบหูเล็ก ก่อนจะกระซิบเบาๆว่า
 
 
“ตาย...”ก่อนจะขบเม้มใบหูเล็กเบาๆ ทำเขาฟางขนลุกซู่ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นแล้วมองมาที่ร่างเล็กทีน่าแดงก่ำ   
 
แต่สายตาดันไปสะดุดกับรอยเลือดที่เปื้อนบนผ้าปูที่นอน  เธอบอกเขาว่าโดนเปลือกหอยบาดนี่หว่า ก่อนเขาจะเดิน
 
ไปเอาผ้าเช็ดตัวมาพันกายไว้ ก่อนเดินหายไปในห้องน้ำ...
 
 
............................................................................................................................
 
ยังไงฝากติดตามนิยายของเราด้วยนะจ้ะ^^ หากใครที่คิดว่าป๊อปรักฟางแล้ว เราจะบอกคุณว่า คุณคิดผิดมหันต์
 
OUM_PFซะอย่างไม่ยอมให้เรื่องจบลงง่ายๆหรอก