สัญญาบ้ารักติดกับดักนาย

........กริ่ง กริ่ง กริ่ง กริ่ง กริ่ง......
    อ๊าย !!! ตายจริง สายแล้วฉัน หญิงสาวที่งัวเงียจากการตื่นมากไม่นานก็ต้องรีบตาโตเมือมองนาฬิกาแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำอย่างไม่คิดชีวิต
ฉันชื่อ แก้ว ใครๆหลายคนมักจะบอกว่า ฉัน เป็นสาวน้อย แสนน่ารัก หวาน และไร้เดียงสา อยู่เสมอ
วันนี้เป็น วันจันทร์ที่ฉันต้องไปทำงานของฉัน ตื่นสายไปหน่อยก็เหอะนะ ที่ทำงานของฉันมันก็ไม่น่าเบื่อมากนักแต่ที่มันให้ฉันไม่อยากมาทำงานล่ะสิ เพราะ เจ้าของบริษัท ชอบมาจีบฉันเวลาทำงานอยู่เรื่อยพูดแล้วเหมือนว่าฉันสวยมาก ฮิฮิ (แต่มันก็จริงนิเนอะ)
ตายล่ะ O_O นี่มันก็สายมากแล้วนิ รีบไปทำงานก่อนดีกว่า
เอ๊ะ !!! นิรถใครมาจอดหน้าบ้านฉัน เนีย
“แม่ค่ะ รักใครค่ะเนียมาจอดหน้าบ้านเรา” แก้วที่พึ่งออกจากบ้านก็พอเห็นรถรูทคันนึ่ง จอดอยู่หน้าบ้านตน สงสัยคงเป็นรักข้างบ้าน แน่ๆเลย
ร่างบางได้สงสัยแล้วเดินออกจากบ้านไปยันที่รถแล้วก้ม มองอยู่ไม่นาน
ฟอด O_O “นิ คุณ เป็นใครบังอาจ มาหอมแก้มฉัน ห่ะ!!! ” ร่างบางตกใจเมืออยู่มีคนมาหอมเธอแถมไม่เห็นน่าอีกเพราะชายหนุ่มคนนั้นปิดตาเธอไว้
“อรุณสวัสดิ์ ครับ ที่รัก ” เสียมาด เข้มได้กล่าวออกมา
“ใครที่รักนายไม่ทราบห่ะ!!! ” แต่เอ๊ะ! เสียงนี้คุ้นๆแหะ
หญิงสาวคิดว่าเสียงที่พูดแบบนี้เมือเธอเคยได้ยินที่ไหน ชายหนุ่มนั้นได้ปล่อยมือออก ร่างบางก็รีบหันไปทันที่ O_O“ นายโทโมะ” ร่างบางที่หันน่ามาด้วยความตกใจที่เป็นเค้าคนนี้ ผิดกับเค้าที่น่าตายิ้มแย้มแจ่มใส
“นิฉันเป็นเจ้านายเธอนะเรียกให้เพราะๆหน่อยสิ” ร่างสูงพูดด้วยอารมณ์มีความสุข ผิดกับเธอคนนี้น่าตาไม่สบอารมณ์ยิ่งนัก
“นายมาทำไม ที่นี่ห่ะ! ”
“ฉันก็มารับเธอไปทำงานกับฉันไง”
“ไม่ฉันไม่ไปกับนายฉันไปของฉันเองได้ ” ร่างบางหันน่าหนีแล้วเดินจากน่าบ้านโดยไม่หันไปมองคนข้างหลัง       “ ถ้าเธอไม่ไปกับฉัน ฉันจะไล่เธอออก ”
O_O “ ก็ได้ฉันไปกับนายก็ได้ ” นิถ้าไม่ติดว่าฉันไม่อยากหาที่ทำงานใหม่นะ นายไม่ได้แอ้มหรอก ร่างสูงยิ้มพร้อมเปิดประตูให้เธอขึ้นรถอย่างอารมณ์ดี
โย่โย่ นี่คือนิยายเรื่องแรกสำหรับเราเลย หลังจากแต่งแต่เรื่องสั้นมากนาน แล้วหายไปนานมากหลายเดื่อนเลย

จนสุกชดท้ายได้กลับมา คิดถึงบรรยากาศแบบนี้ที่สุด ไงฟากติดตามด้วยล่ะกันนะ