I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป
8.5
siscode
แชร์นิยายฟิคชั่น
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปัจจุบัน
จินนี่ที่กำลังคิดถึงเรื่องนั้นก็หน้าแดงทันที ไม่คิดว่าคนอย่างเคนตะจะมีมุมแบบนี้กับเขาด้วย
"ถ้าพี่ไม่ชอบกินเค้กแล้วพี่จะสั่งมาทำไมกัน"
"ก็สั่งมาให้เธอนั้นแหละ...ไม่คิดถึงฉันบ้างหรือไง ฉันไปอิตาลีตั้งหลายเดือนนะ"หลังจากวันที่เขาสารภาพรักกับเธอ สองสามวันต่อมาเคนตะก็มีเรื่องด้วนต้องไปอิตาลีทันที
"คิดถึงสิ เป็นแฟนกันไม่กี่วันพี่ก็ต้องบินไปอิตาลีซะงั้น"จินนี่บอกอย่างน้อยใจ
"เรานี้มันขี้น้อยใจจริงๆ ตอนนี้ก็กลับมาแล้วไง ถ้าไม่รีบกลับเดี๋ยวจะมีเด็กขี้น้อยใจร้องไห้ขี้มูปโป่งอีก" เคนตะขยี้หัวเธออย่างหมั่นไส้
"พี่เคนตะ!!!"จินนี่แกล้งตะโกนกลบความเขินอายของตัวเอง จะว่าไปตั้งแต่เขาไปอิตาลีเธอก็ร้องไห้เกือบทุกวัน
"ฉันมีของมาให้เธอด้วย"เคนตะหยิบสมุดไดอารี่ที่จินนี่บังคับให้เขาเขียนทุกวันตอนที่อยู่อิตาลี ที่จริงเขาเป็นคนไม่ชอบเขียนอะไรแบบนี้หรอกแต่เพราะแฟนขอร้องนิ จะไม่ทำได้ยังไงกัน
"อ๊ะ!ไดอารี่นิ พี่เขียนทุกวันหรือป่าว"จินนี่รับมาก่อนจะเปิดดูแบบผ่านๆ
"แน่นอน ก็จินนี่บอกนิ"
"^^ เดี๋ยวจินนี่ค่อยเอาไปอ่านที่บ้านล่ะกัน"จินนี่วางสมุดไว้ข้างๆตัวก่อนจะตักเค้กเข้าปาก พร้อมกับป้อนแฟนหนุ่มของเธอไปด้วย
หน้าุสุดท้ายของไดอารี่
'วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่อยู่อิตาลีแล้ว พรุ่งนี้ก็จะได้เจอเด็กขี้น้อยใจแล้วล่ะ เธอคงจะตกใจน่าดูที่ฉันไม่ยอมบอกว่า
จะกลับวันนี้ ตั้งแต่ที่มาอยู่ที่นี้ทำให้ฉันได้รู้อะไรอย่างนึง ซึ่งก็คือ ฉันโครตรักยัยเด็กนั้นเลยล่ะ 5555 พูดไปก็
อายๆอยู่เหมือนกันเนอะ เธอร้องไห้แทบทุกวันตั้งแต่ที่ฉันมาอยู่อิตาลี เธอชอบร้องไห้ตลอดเวลาที่คุยโทรศัพท์กัน
ตอนนี้รู้ซึ้งเลยล่ะว่าเวลาเห็นคนที่เรารักร้องไห้มันรู้สึกยังไง แล้วฉันก็คงเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอเสียใจ เฮ้อ~คิดถึง
จินนี่จัง คิดถึงมากด้วย ไม่รู้ว่าเด็กนั้นจะคิดถึงเรามากหรือป่าวน้า~5555'
พี่เคนตะรักจินนี่นะ รักมากๆด้วย และจะรักตลอดไป
ความรักมันเป็นสิ่งที่สวยงามจริงๆ
The End of Part Jinny
.....................................................................................................................................
ตอนต่อไปเป็นของเขื่อน-เฟย์นะจ๊ะ^^ พรุ่งนี้จะมาอัพให้นะ
จินนี่ที่กำลังคิดถึงเรื่องนั้นก็หน้าแดงทันที ไม่คิดว่าคนอย่างเคนตะจะมีมุมแบบนี้กับเขาด้วย
"ถ้าพี่ไม่ชอบกินเค้กแล้วพี่จะสั่งมาทำไมกัน"
"ก็สั่งมาให้เธอนั้นแหละ...ไม่คิดถึงฉันบ้างหรือไง ฉันไปอิตาลีตั้งหลายเดือนนะ"หลังจากวันที่เขาสารภาพรักกับเธอ สองสามวันต่อมาเคนตะก็มีเรื่องด้วนต้องไปอิตาลีทันที
"คิดถึงสิ เป็นแฟนกันไม่กี่วันพี่ก็ต้องบินไปอิตาลีซะงั้น"จินนี่บอกอย่างน้อยใจ
"เรานี้มันขี้น้อยใจจริงๆ ตอนนี้ก็กลับมาแล้วไง ถ้าไม่รีบกลับเดี๋ยวจะมีเด็กขี้น้อยใจร้องไห้ขี้มูปโป่งอีก" เคนตะขยี้หัวเธออย่างหมั่นไส้
"พี่เคนตะ!!!"จินนี่แกล้งตะโกนกลบความเขินอายของตัวเอง จะว่าไปตั้งแต่เขาไปอิตาลีเธอก็ร้องไห้เกือบทุกวัน
"ฉันมีของมาให้เธอด้วย"เคนตะหยิบสมุดไดอารี่ที่จินนี่บังคับให้เขาเขียนทุกวันตอนที่อยู่อิตาลี ที่จริงเขาเป็นคนไม่ชอบเขียนอะไรแบบนี้หรอกแต่เพราะแฟนขอร้องนิ จะไม่ทำได้ยังไงกัน
"อ๊ะ!ไดอารี่นิ พี่เขียนทุกวันหรือป่าว"จินนี่รับมาก่อนจะเปิดดูแบบผ่านๆ
"แน่นอน ก็จินนี่บอกนิ"
"^^ เดี๋ยวจินนี่ค่อยเอาไปอ่านที่บ้านล่ะกัน"จินนี่วางสมุดไว้ข้างๆตัวก่อนจะตักเค้กเข้าปาก พร้อมกับป้อนแฟนหนุ่มของเธอไปด้วย
หน้าุสุดท้ายของไดอารี่
'วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่อยู่อิตาลีแล้ว พรุ่งนี้ก็จะได้เจอเด็กขี้น้อยใจแล้วล่ะ เธอคงจะตกใจน่าดูที่ฉันไม่ยอมบอกว่า
จะกลับวันนี้ ตั้งแต่ที่มาอยู่ที่นี้ทำให้ฉันได้รู้อะไรอย่างนึง ซึ่งก็คือ ฉันโครตรักยัยเด็กนั้นเลยล่ะ 5555 พูดไปก็
อายๆอยู่เหมือนกันเนอะ เธอร้องไห้แทบทุกวันตั้งแต่ที่ฉันมาอยู่อิตาลี เธอชอบร้องไห้ตลอดเวลาที่คุยโทรศัพท์กัน
ตอนนี้รู้ซึ้งเลยล่ะว่าเวลาเห็นคนที่เรารักร้องไห้มันรู้สึกยังไง แล้วฉันก็คงเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอเสียใจ เฮ้อ~คิดถึง
จินนี่จัง คิดถึงมากด้วย ไม่รู้ว่าเด็กนั้นจะคิดถึงเรามากหรือป่าวน้า~5555'
พี่เคนตะรักจินนี่นะ รักมากๆด้วย และจะรักตลอดไป
ความรักมันเป็นสิ่งที่สวยงามจริงๆ
The End of Part Jinny
.....................................................................................................................................
ตอนต่อไปเป็นของเขื่อน-เฟย์นะจ๊ะ^^ พรุ่งนี้จะมาอัพให้นะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
