I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป

หลังจากที่กลับมาจากโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนได้ 2 วัน

จินนี่แยกตัวออกมาจากกลุ่มเพื่อนเพื่อไปรอรถที่จะมารับเธอหน้าโรงเรียน รถยนต์คันหรูสีดำเงาวับจอดตรงหน้าเธอ กระจกรถฝั่งข้างคนขับถูกเปิดออก เคนตะตะโกนเรียกเธอให้ขึ้นรถอยู่หลายรอบ ทำเอาคนรอบข้างหันมามองเธอเป็นตาเดียว จินนี่นึงต้องจำใจรีบขึ้นรถไปกับเขา 

เคนตะพาจินนี่มายังโรงเรียนของเขา ก่อนจะพามายังห้องของเขาหรือจะพูดอีกนัยนึง คือ ห้องที่เธอเคยอยู่เมื่อตอนที่เธอมาแลกเปลี่ยน

"พี่มีธุระอะไรหรือป่าวค่ะ"จินนี่ถามขณะที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น

"แค่เหงานะ เลยอยากหาเพื่อนคุย"

"แล้วเพื่อนพี่ไปไหนกันหมดล่ะ"

"อยู่ในห้องพวกมันนั้นแหละ"

"เพื่อนแก้เหงาของพี่ต้องเป็นผู้หญิงหรือไงกัน"

"รู้นิ"

"ยะ...อย่าบอก...อย่าบอกนะว่าพี่"

"จินนี่ ฉันไม่ได้มีอารมณ์แบบนั้นตลอดเวลานะ"เคนตะส่ายหน้าเบาๆความคิดทะลึ่งของเธอจนเขาเกือบจะคิดทะลึ่งตามเธอไปแล้วนะเนี่ย

"ฉันมีเรื่องจะถามเธอหน่อยนะ"

"อะไรหรอค่ะ"

"ฉันชอบผู้หญิงอยู่คนนึง ฉันจะสารภาพกับเขานะ ฉันควรทำยังไงดี"

พี่มีคนแอบชอบแล้วหรอ ใครกันนะ? แต่คงไม่ใช่เราหรอก 

"อืมมมมมมมมมม ถ้าจินนี่เป็นพี่เคนตะล่ะก็ คงบอกเขาไปตรงๆล่ะมั้ง"

"งั้นหรอ"เคนตะพยักหน้าเบาๆ

จากนั้นต่างฝ่ายก็ต่างเงียบไป ผ่านไปประมาณ30นาที เคนตะก็เป็นคนทำลายความเงียบ

เคนตะหันหน้ามามองจินนี่ ก่อนจะกุมมือเธอเอาไว้แล้วเอามาวางไว้ตรงหน้าอกข้างซ้ายของเขา จินนี่พยายามจะดึงมือออกแต่ก็ไม่เป็นผล หรือว่าเขาจะบอกรักเรากันนะ คงไม่หรอกพี่เขาคงซ้อมไว้เผื่อจะไปบอกกับคนๆนั้นมั้ง 

"จินนี่ มองหน้าฉัน มองที่ตาฉัน"

จินนี่ืำทำตามอย่างว่าง่าย ดูเหมือนเขาจะมีอิทธิพลกับเธอมากๆเลยล่ะ เคนตะค่อยๆก้มหน้าลงมาจนปลายจมูกนั้นชนกับเธอ เขาค่อยๆก้มลงไปจุมพิตหญิงสาวตรงหน้าเบาๆ ก่อนจะรวบเอวให้มานั่งที่ตักของเขาแล้วก็ก้มลงไปกระซิบอะไรบางอย่างกับเธอ

"ฉันรักเธอนะ"

.

.

.