I have loved you for a thousand year ฉันจะรักคุณตลอดไป

"แก้วเป็นโรคอะไร" โทโมะหันมาถามพวกเพื่อนๆของแก้ว หลังจากที่เขาพาเธอไปนอนเรียบร้อย คนอื่นก็มารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่นของห้องเขา

"คือว่า..."จะอ้ำอึ้งกันอีกนานมั้ยหะ!! โทโมะสบถในใจ

"เรื่องนี้พี่ไม่ต้องรู้ก็ได้ อีกไม่กี่อาทิตย์เดี๋ยวพวกเรา็จะกลับแล้ว"ขนมจีนเอ่ย

"จะบอกดีๆมั้ย"โทโมะไม่สนคำค้านใดๆทั้งสิ้น ตอนนี้มีเพียงอยากเดียวที่อยากรู้คือ ตัวเล็กของเขาเป็นอะไรกัน?

"ไว้รอให้แก้วตื่นมาแล้วค่อยถามแก้วสิ"ฟางยื่นข้อเสนอ โทโมะหันตาคมไปทางป๊อปปี้ จนป๊อปปี้เองถึงกับสะดุ้ง

"เอ่อ...กระต่ายน้อยของพี่ พี่ว่าบอกโทโมะไปเถอะ ไม่งั้นมันได้ลงแดงตายแน่ๆเลย"ป๊อปปี้ออดอ้อนฟางที่นั่งอยู่ข้างๆตน

"แก้วเป็นโรคกล้ามเนื้อหัวใจ₁"

¹โรคกล้ามเนื้อหัวใจ เกิดจากกล้ามเนื้อหัวใจทำงานผิดปกติไม่ว่าจะบีบหรือคลายตัว กล้ามเนื้อหัวใจหนากว่าผิดปกติเป็นต้น โรคที่พบบ่อย คือ โรคกล้ามเนื้อหัวใจเสีย เนืื่องจากความดันโลหิตสูงที่ไม่ได้รับการรักษามานาน กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดหรือกล้ามเนื้อหัวใจตายบางส่วน เนื่องจากหลอดเลือดหัวใจตีบหรือตัน เป็นต้น ยังมีโรคของกล้ามเนื้อหัวใจบางชนิดที่ไม่ทราบสาเหตุ (อาจเกิดจากการติดเชื้อไวรัส) ทำให้กล้ามเนื้อหัวใจบางและบีบอ่อนกว่าปกติมาก การรักษาโรคของกล้ามเนื้อหัวใจนี้ อาศัยการแก้ไขที่สาเหตุ เช่น ขยายหลอดเลือดหัวใจ ผ่าตัดบายพาส ถ้าหากไม่ได้ผลหรือเป็นกลุ่มที่ไม่มีสาเหตุ การรักษาสุดท้ายคือการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ

"ที่แก้วต้องคอยทำตัวร่าเริง ทำตัวเหมือนคนปกติ ก็เพราะแก้วไม่อยากให้ใครเห็นว่าตัวเองอ่อนแอและไม่อยากให้คนอื่นมาเป็นห่วง ที่โรงเรียนของพวกเราก็มีแค่พวกเรา 4 คน แล้วก็อาจารย์ใหญ่ที่รู้ ทุกครั้งที่มีกิจกรรมอาจารย์ใหญ่จะสั่งห้ามให้แก้วไปร่วมกิจกรรม เพราะกลัวว่าแก้วจะเป็นอันตราย แต่แก้วก็ไม่ยอมหรอก เฟย์เคยถามแก้วนะว่าทำไมถึงชอบทำกิจกรรม แก้วบอกว่า แก้วอยากมีเพื่อนเยอะๆ ตอนเด็กๆคุณพ่อกับคุณแม่จ้างครูมาสอนแก้วที่บ้านเพราะกลัวว่าลูกตัวเองจะเป็นอันตราย และก่อนที่แก้วจะย้ายมาอยู่ที่นี้พวกเรา 4 คนก็ต้องไปขอร้องคุณพ่อกับคุณแม่ของแก้ว ให้แก้วย้ายมาอยู่ที่นี้ ตอนแรกพวกท่านก็ไม่ให้หรอกแต่แก้วนะสิ ขังตัวเองอยู่ในห้องตั้ง 2 วันข้าวปลาไม่กิน จนอาการกำเริบต้องรีบพาเข้าโรงพยาบาล คุณหมอบอกว่าแก้วต้องรีบพาตัดเปลี่ยนหัวใจโดยด่วน แต่คุณพ่อคุณแม่ของแก้วที่ได้รับจดหมายจากอาจารย์ใหญ่ว่าแก้วต้องมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่นี้เสียก่อน แก้วที่พึ่งฟื้นก็ยังไม่รู้หรอกว่าตัวเองต้องมาผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ จนกระทั่งวันที่อาจารย์เรียกพวกเราไปคุยเรื่องนักเรียนแลกเปลี่ยน แก้วถึงรู้ว่าตัวเองต้องผ่าตัด แก้วไปบอกกับคุณพ่อคุณแม่ว่าขอกลับมาจากการไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนแล้วจะมาผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจตามที่พวกท่านขอไว้ ทีแรกพวกท่านก็จะค้านอยู่เหมือนกันแหละแต่กลัวว่าแก้วจะอาการกำเริบอีกเลยต้องอนุญาต เฟย์คิดว่าขนมจีนพูดถูกนะ พี่โทโมะไม่ต้องรู้ก็ได้เพราะอีกไม่กี่อาทิตย์พวกเราก็จะกลับแล้ว แล้วอีกอย่างพี่โทโมะรู้ไปพี่ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี เพราะตอนนี้อาการของแก้วไม่ว่ายาชนิดไหนก็รักษาแก้วไม่หายขาด มีแต่จะทำให้อาการทุเลาลงเท่านั้น พี่ไม่ต้องไปค้นหาให้มันเสียเวลาหรอก เพราะวิธีเดียวที่จะรักษาแก้วได้ คือ ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ" เฟย์ที่นั่งเงียบอยู่นาน ทนไม่ไหวจึงต้องพูดระบายออกมา 5 หนุ่มที่ได้ยินก็ถึงกับอึ้ง เพราะไม่คิดว่าสาวน้อยไร้เดียวสาคนนี้จะเป็นโรคที่ร้ายแรงขนาดนี้

"เฟย์ขอตัวกลับห้องก่อนนะค่ะ" เฟย์ลุกขึ้นยืนพร้อมกับเพื่อนๆของเธอ ยกเว้นขนมจีนคนเดียวที่ยังคงนั่งอยู่

"ขนมจีนไม่ไปกับเพื่อนหรอ?"เขื่อนถามด้วยความสงสัย

"ขนมจีนมีเรื่องจะคุยกับพี่โทโมะนะค่ะ"

"มีเรื่องอะไรงั้นหรอ?"โทโมะถามออกไป

"เรื่องที่แม่พี่โืทโมะให้คนไปคอยจับตาดูแก้วไงล่ะค่ะ" พอพูดจบ ห้าหนุ่มก็หันหน้าเข้าหากันอย่างอึ้งๆ ทำไมเธอถึงรู้เรื่องนี้?

"พวกพี่ไม่ต้องรู้หรอกว่าขนมจีนรู้ได้ยังไง เอาเป็นแค่ว่าขนมจีนรู้ตลอดเวลาว่ามีคนคอยจับตาดูแก้ว^^"ขนมจีนคลี่ยิ้มออกมา ในขณะที่ห้าหนุ่มก็ยังไม่หายอึ้งสักที

"งั้นขนมจีนขอตัวก่อนนะค่ะ ฝากดูแก้วด้วยนะพี่โทโมะ แล้วเจอกันพรุ่งนี้ค่ะ^^"