Hey BOY!!! ฉันรักนาย

 
 
 
   " ใช่แล้ว พี่ป๊อปต้องเป็นเนื้อคู่กับเฟย์แน่ๆเลยละพี่ฟาง " เฟย์ตอบพี่สาวอย่างมั่นใจระหว่างทางเดินกลับบ้านของเธอสองคนพี่น้อง
 
 
" ห๊ะ ไอ้เจ้านายหน้าเลือดนั่นอะนะ "
 
 
" ก็ใช่อะซิ ทำไมพี่ฟางเรียกพี่ป๊อปแบบนี้ละ ไม่เอาละไม่คุยกับพี่ฟางแล้ว เฟย์รีบเข้าบ้านดีกว่า " บอกพี่สาวแล้ววิ่งเข้าบ้านไปทันที
 
 
" โธ่ ยายเฟย์ แกอย่ารักกับนายนั่นนะ แล้วฉันจะบอกกะไอ้เขื่อนยังไงละ ยาย เฟย์ " ตะโกนตามหลังน้องสาวอย่างเชิงบังคับ แต่ไม่ได้รับการหันกลับมามองเธอเลยซักนิดเดียว
 
 

 
 
" แม่ ทำไมซื้อเสื้อผ้ามาเยอะจัง แล้วยายเฟย์ละ " ฟางที่หลังจากไปส่งนมมาก็ถามแม่ทันทีที่ถึงบ้าน
 
 
" นี่แกโง่หรือบ้ากันแน่ยายฟาง วันมะรืนแกต้องหมั้นกับตาเขื่อนแล้วนิ ยายเฟย์ไปเรียนแล้วละ"
 
 
" ยายเฟย์เนี่ยนะ ไปเรียนแต่เช้าโดยการปราศจากการปลุกจากหนูอ่าแม่ "
 
 
" อืม เห็นบอกจะเอาตุ๋นที่แม่ทำไปให้ตาป๊อปที่มาเช่าบ้านเราอยู่นะ ว่าแต่เราเจอกับตาป๊อปหรือยังละ "
 
 
" เจอแล้วละแม่ " ตอบแม่ก่อนจะทิ้งตูดนั่งลงโต๊ะอาหารที่แม่จัดไว้ให้สำหรับเธอ เพราะแม่กับเฟย์จะทานก่อน
 
 
" เป็นไงบ้าง แม่ว่าดูดีมากเลยนะ ถ้าได้เป็นเขยละก้อ สบายไปจนตาย นี่ว่าจะเปิดร้านสะดวกซื้ออีก เท่ชะมัดเลย " แม่พูดก่อนทำหน้าเพ้อฝัน แล้วเย็บผ้าที่รับมาเย็บที่บ้านต่อไป
 
 
" แหวะ แม่ไปบอกยายเฟย์เหอะ "
 
 
" ก็แน่ละ เราต้องหมั้นกับตาเขื่อนแล้วนิ "
 
 
" โห แม่มันเป็นแค่แผน ไอ้เขื่อนชอบยายเฟย์นุ่น " ฟางอธิบายใจคนเป็นแม่ฟัง
 
 
" นั่นซิ แล้วแกจะทำทำไมกัน แม่ไม่เข้าใจ แล้วเมื่อไหร่จะมีคนมาชอบแก "
 
 
" โห แม่ก็ผู้ชายเดี๋ยวนี้มันน่าคบที่ไหนละ "
 
 
" แล้วแกไม่มีคนที่แกแอบชอบบ้างเหรอ " แม่ยังถามฟางต่อ
 
 
" แม่ก็ " ฟางตอบแบบเขิน พลางคิดไปถึงชายหนุ่มที่เธอแอบปลื้ม
 
 
" นั่นแน่ แสดงว่าแกมีคนที่แกแอบชอบ แค่ฉันรู้ว่าแกมีคนที่แกชอบ ฉันก็ดีใจแล้ว นึกว่าจะใจด้านชาซะอีก " แม่บ่นมาซะยึดยาว
 
 
" ไม่เอาแล้วไม่คุยกับแม่แล้ว ไปทำงานต่อดีกว่า " รีบเก็บจานที่ตัวเองกินไปล้างแล้ววิ่งแจ้นไปยังบ้านของเจ้านายจอมเขี้ยวของเธอ
 
 
" เป็นอะไรของเธอ ยายวิจฉาชีพ " ป๊อปปี้ถามฟางที่เดินยิ้มหน้าตาระรื่นเข้าร้านมา
 
 
" ป่าว ไม่มีอะไร " ปฎิเสธก่อนจะเดินตรงไปยังที่เก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดบ้าน
 
 
" สงสัยจะดีใจจนเพี้ยน ได้ข่าววาจะหมั้นนิ " ป๊อปปี้ถามฟางต่อ
 
 
" นี่ นายเจ้านาย นายรู้ด้วยเหรอ "
 
 
" รู้ซิ ก็แม่เธอชวนฉันไปร่วงานในฐานะแขกวีไอพี "
 
 
" ไม่ต้องไปเลยนะ ฉันไม่ให้ไป "
 
 
" แต่ฉันเป็นเจ้านายเธอ ฉันต้องไปอวยพรลุกน้อง นี่คือคำสั่ง "
 
 
" เผด็จการ ที่ฉันไม่อยากให้เจ้านายไปนะ เพราะว่ามันเป้นการหมั้นแก้เคร็ดเฉยๆ เดี๋ยวก็ถอนหมั้นแล้ว "
 
 
" หมั้นแก้เคร็ดเนี่ยนะ เพิ่งเคยได้ยิน "
 
 
" ก็ใช่นะซิ ถึงไม่อยากให้ไปนะ "
 
 
" อ่าวคุณป้า ไปไหนมาเหรอครับ "
 
 
" ตาป๊อปป้าแค่จะมาถามว่ายายเฟย์เอาตุ๋นมาให้หรือเปล่า อ่าวยายฟางมากวนอะไรพี่เค้าเนี่ย "
 
 
" ฟางป่าวนะแม่ "
 
 
" ป่าวครับ น้องมาทำงานให้ป๊อปนะครับ พอดีป๊อปเข้าใจน้องผิด เลยจ้างน้องมาช่วยงานบ้านนะ " ป๊อปปี้อธิบายให้แม่ฟางฟัง
 
 
" เหรอ ขอบคุณนะตาป๊อปที่ช่วยน้องอ่า  ตุ๋นอร่อยไหม อ่ออย่าลืมงานหมั้นยายฟางนะ "
 
 
" ครับ อร่อยมากเลยครับ ผมไม่ลืมแน่ๆ " 
 
 
" มองอะไร " ป๊อปปี้หันไปถามฟางหลังจากแม่ฟางเดินออกไป
 
 
" ก็ เจ้านายค่ะ ทำไม่มีเหตุผลแบบนี้ค่ะ ที่ฉันทำงานนี่เพราะนายขู่ฉันหรอกย่ะ "
 
 
" ก็ฉันมันคนมีเหตุผลช่วยไม่ได้ รีบๆทำงานไปอย่าพูดมาก เงินฉันก็จ่ายยังจะมาพูดมากอีก "
 
 
" เจ้าค่ะ " ฟางตอบรับก่อนมองป๊อปปี้แบบค้อนๆล้วเดินตึงตังไปทำงานของตัวเอง 
 
ผ่านมาครึ่งวัน ลูกน้องก็ทำงานไปส่วนตัวเจ้านายก็รื้อของไปเรื่อยๆ 
 
 
" เจ้านาย นายจะหยุดรื้อของหน่อยได้ไหม ฉันเหนื่อยละนะ " ฟางบ่นป๊อปปี้ทันทีเมื่อเธอเหลืออด
 
 
" ก็ อุ๊บ ฮะ ห่ะ ฮ่าๆๆๆๆ " หลุดหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่ได้
 
 
" ก็ อะไรห๊ะ " ถามอย่างไม่พอใจในเสียงหัวเราะ
 
 
" เธอตอนเด็กๆนี่ น่าเกลียดชะมัด อ้วนกลมตลกชิบ "
 
 
" นี่ นายแอบดูรูปฉันเหรอ เสียมารยาทที่สุด เอาคืนมาเลยนะ เอาคืนมา "
 
 
" เดี่ยวดิ ขอูอีกนิดนึง " หลังจากที่ทั้งคู่ยื้อแย่ง ฉุดกระชากกัน ก็พากันล้ม ริมฝีปากฟางไปแตะลงบนแก้มของป๊อปปี้แบบไม่รู้ตัว ทำให้ทั้งคู่ได้แต่นิ่ง
 
 
" ลุกดิ ยายเด็กอ้วน " ป๊อปปี้ที่ดูเหมือนจะได้สติก่อน บอกกับฟาง
 
 
" ก็ บอกแล้วไงเอาคืนมา เจ้านายบ้า " ฟางรีบแย่งของคืนก่อนจะวิ่งไปอีกห้องหนึ่ง
 
 
  โอ้ย อีใจบ้าบอจะเต้นอะไรนักหนา หรือจะเป็นจุ๊บแรกของฉัน ทำไมนะทำไม ต้องเป็นตาเจ้านายบ้านั่นเป็นคนที่ได้ไป บ่นในใจก่อนจะสลัดหวแล้วทำงานต่อไป
 
 
" บ้าน่า ไม่หรอก ความรู้สึกนี้เรามีให้เธอคนเดียวเท่านั้นแหละ ไม่มีทางหลอก " ฝั่งป๊อปปี้ พูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะสลัดความคิดออกไป
 
 
" เจ้านาย ฉันไปละงานเสร็จแล้ว " ฟางที่เดินลงมาจากชั้นสองบอกกับป๊อปปี้
 
 
" อืม ไปไหนต่อละ "
 
 
" คงไปรับยายเฟย์นั่นแหละ พอดีช่วงนี้ว่างงาน "
 
 
" อืม อาทิตย์หน้ามาทำงานให้ร้านฉันละกัน ถือว่าชดเชย "
 
 
" ขอบคุณ "
 
 
" อ่อ ไปรับน้องเฟย์เหรอ ไปด้วยๆ พอดีฉันสัญญาจะพาน้อเฟย์ไปกินหนมต่อนะ "
 
 
" แหม๋ เอาใจจนน้องฉันจะเสียคนแล้วมั้ง "
 
 
" ไม่หรอก เด็กกำลังโตนะ เธอนะคิดมาก ป่ะ "
 
 
" ให้จริงเถอะ บอกไว้ก่อนนะ ว่าน้องฉันมีชายที่รักน้องฉันมาก ถ้านายทำอะไรไม่ดี นายตายแน่"
 
 
" นี่คิดอะไรของเธอ ฉันคิดกับเฟย์แค่น้องสาว เอ็นดูแบบน้องสาว "
 
 
" แล้วนายคิดบ้างไหมว่าเฟย์จะคิดมากไปกว่านั้น "
 
 
" ไม่คิดเพราะฉันจะบอกเฟย์เลยวันนี้ ว่าห้ามคิดแบบนั้น ดีไหมยายวิชชาชีพ อิจฉาน้องที่น้องสวยกว่า ตอนเด็กก็อ้วนเพละ" ป๊อปปี้แซวฟางอย่างไม่คิดอะไร
 
 
  ฟางนิ่งเงียบแล้วเดินออกไปตามถนนโดยไม่รอป๊อปปี้ ทำให้ป๊อปปี้ตกใจ