Hey BOY!!! ฉันรักนาย

 

 

 

   " ใช่แล้ว พี่ป๊อปต้องเป็นเนื้อคู่กับเฟย์แน่ๆเลยละพี่ฟาง " เฟย์ตอบพี่สาวอย่างมั่นใจระหว่างทางเดินกลับบ้านของเธอสองคนพี่น้อง

 

 

" ห๊ะ ไอ้เจ้านายหน้าเลือดนั่นอะนะ "

 

 

" ก็ใช่อะซิ ทำไมพี่ฟางเรียกพี่ป๊อปแบบนี้ละ ไม่เอาละไม่คุยกับพี่ฟางแล้ว เฟย์รีบเข้าบ้านดีกว่า " บอกพี่สาวแล้ววิ่งเข้าบ้านไปทันที

 

 

" โธ่ ยายเฟย์ แกอย่ารักกับนายนั่นนะ แล้วฉันจะบอกกะไอ้เขื่อนยังไงละ ยาย เฟย์ " ตะโกนตามหลังน้องสาวอย่างเชิงบังคับ แต่ไม่ได้รับการหันกลับมามองเธอเลยซักนิดเดียว

 

 

---

 

 

" แม่ ทำไมซื้อเสื้อผ้ามาเยอะจัง แล้วยายเฟย์ละ " ฟางที่หลังจากไปส่งนมมาก็ถามแม่ทันทีที่ถึงบ้าน

 

 

" นี่แกโง่หรือบ้ากันแน่ยายฟาง วันมะรืนแกต้องหมั้นกับตาเขื่อนแล้วนิ ยายเฟย์ไปเรียนแล้วละ"

 

 

" ยายเฟย์เนี่ยนะ ไปเรียนแต่เช้าโดยการปราศจากการปลุกจากหนูอ่าแม่ "

 

 

" อืม เห็นบอกจะเอาตุ๋นที่แม่ทำไปให้ตาป๊อปที่มาเช่าบ้านเราอยู่นะ ว่าแต่เราเจอกับตาป๊อปหรือยังละ "

 

 

" เจอแล้วละแม่ " ตอบแม่ก่อนจะทิ้งตูดนั่งลงโต๊ะอาหารที่แม่จัดไว้ให้สำหรับเธอ เพราะแม่กับเฟย์จะทานก่อน

 

 

" เป็นไงบ้าง แม่ว่าดูดีมากเลยนะ ถ้าได้เป็นเขยละก้อ สบายไปจนตาย นี่ว่าจะเปิดร้านสะดวกซื้ออีก เท่ชะมัดเลย " แม่พูดก่อนทำหน้าเพ้อฝัน แล้วเย็บผ้าที่รับมาเย็บที่บ้านต่อไป

 

 

" แหวะ แม่ไปบอกยายเฟย์เหอะ "

 

 

" ก็แน่ละ เราต้องหมั้นกับตาเขื่อนแล้วนิ "

 

 

" โห แม่มันเป็นแค่แผน ไอ้เขื่อนชอบยายเฟย์นุ่น " ฟางอธิบายใจคนเป็นแม่ฟัง

 

 

" นั่นซิ แล้วแกจะทำทำไมกัน แม่ไม่เข้าใจ แล้วเมื่อไหร่จะมีคนมาชอบแก "

 

 

" โห แม่ก็ผู้ชายเดี๋ยวนี้มันน่าคบที่ไหนละ "

 

 

" แล้วแกไม่มีคนที่แกแอบชอบบ้างเหรอ " แม่ยังถามฟางต่อ

 

 

" แม่ก็ " ฟางตอบแบบเขิน พลางคิดไปถึงชายหนุ่มที่เธอแอบปลื้ม

 

 

" นั่นแน่ แสดงว่าแกมีคนที่แกแอบชอบ แค่ฉันรู้ว่าแกมีคนที่แกชอบ ฉันก็ดีใจแล้ว นึกว่าจะใจด้านชาซะอีก " แม่บ่นมาซะยึดยาว

 

 

" ไม่เอาแล้วไม่คุยกับแม่แล้ว ไปทำงานต่อดีกว่า " รีบเก็บจานที่ตัวเองกินไปล้างแล้ววิ่งแจ้นไปยังบ้านของเจ้านายจอมเขี้ยวของเธอ

 

 

" เป็นอะไรของเธอ ยายวิจฉาชีพ " ป๊อปปี้ถามฟางที่เดินยิ้มหน้าตาระรื่นเข้าร้านมา

 

 

" ป่าว ไม่มีอะไร " ปฎิเสธก่อนจะเดินตรงไปยังที่เก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดบ้าน

 

 

" สงสัยจะดีใจจนเพี้ยน ได้ข่าววาจะหมั้นนิ " ป๊อปปี้ถามฟางต่อ

 

 

" นี่ นายเจ้านาย นายรู้ด้วยเหรอ "

 

 

" รู้ซิ ก็แม่เธอชวนฉันไปร่วงานในฐานะแขกวีไอพี "

 

 

" ไม่ต้องไปเลยนะ ฉันไม่ให้ไป "

 

 

" แต่ฉันเป็นเจ้านายเธอ ฉันต้องไปอวยพรลุกน้อง นี่คือคำสั่ง "

 

 

" เผด็จการ ที่ฉันไม่อยากให้เจ้านายไปนะ เพราะว่ามันเป้นการหมั้นแก้เคร็ดเฉยๆ เดี๋ยวก็ถอนหมั้นแล้ว "

 

 

" หมั้นแก้เคร็ดเนี่ยนะ เพิ่งเคยได้ยิน "

 

 

" ก็ใช่นะซิ ถึงไม่อยากให้ไปนะ "

 

 

" อ่าวคุณป้า ไปไหนมาเหรอครับ "

 

 

" ตาป๊อปป้าแค่จะมาถามว่ายายเฟย์เอาตุ๋นมาให้หรือเปล่า อ่าวยายฟางมากวนอะไรพี่เค้าเนี่ย "

 

 

" ฟางป่าวนะแม่ "

 

 

" ป่าวครับ น้องมาทำงานให้ป๊อปนะครับ พอดีป๊อปเข้าใจน้องผิด เลยจ้างน้องมาช่วยงานบ้านนะ " ป๊อปปี้อธิบายให้แม่ฟางฟัง

 

 

" เหรอ ขอบคุณนะตาป๊อปที่ช่วยน้องอ่า  ตุ๋นอร่อยไหม อ่ออย่าลืมงานหมั้นยายฟางนะ "

 

 

" ครับ อร่อยมากเลยครับ ผมไม่ลืมแน่ๆ " 

 

 

" มองอะไร " ป๊อปปี้หันไปถามฟางหลังจากแม่ฟางเดินออกไป

 

 

" ก็ เจ้านายค่ะ ทำไม่มีเหตุผลแบบนี้ค่ะ ที่ฉันทำงานนี่เพราะนายขู่ฉันหรอกย่ะ "

 

 

" ก็ฉันมันคนมีเหตุผลช่วยไม่ได้ รีบๆทำงานไปอย่าพูดมาก เงินฉันก็จ่ายยังจะมาพูดมากอีก "

 

 

" เจ้าค่ะ " ฟางตอบรับก่อนมองป๊อปปี้แบบค้อนๆล้วเดินตึงตังไปทำงานของตัวเอง 

 

ผ่านมาครึ่งวัน ลูกน้องก็ทำงานไปส่วนตัวเจ้านายก็รื้อของไปเรื่อยๆ 

 

 

" เจ้านาย นายจะหยุดรื้อของหน่อยได้ไหม ฉันเหนื่อยละนะ " ฟางบ่นป๊อปปี้ทันทีเมื่อเธอเหลืออด

 

 

" ก็ อุ๊บ ฮะ ห่ะ ฮ่าๆๆๆๆ " หลุดหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่ได้

 

 

" ก็ อะไรห๊ะ " ถามอย่างไม่พอใจในเสียงหัวเราะ

 

 

" เธอตอนเด็กๆนี่ น่าเกลียดชะมัด อ้วนกลมตลกชิบ "

 

 

" นี่ นายแอบดูรูปฉันเหรอ เสียมารยาทที่สุด เอาคืนมาเลยนะ เอาคืนมา "

 

 

" เดี่ยวดิ ขอูอีกนิดนึง " หลังจากที่ทั้งคู่ยื้อแย่ง ฉุดกระชากกัน ก็พากันล้ม ริมฝีปากฟางไปแตะลงบนแก้มของป๊อปปี้แบบไม่รู้ตัว ทำให้ทั้งคู่ได้แต่นิ่ง

 

 

" ลุกดิ ยายเด็กอ้วน " ป๊อปปี้ที่ดูเหมือนจะได้สติก่อน บอกกับฟาง

 

 

" ก็ บอกแล้วไงเอาคืนมา เจ้านายบ้า " ฟางรีบแย่งของคืนก่อนจะวิ่งไปอีกห้องหนึ่ง

 

 

  โอ้ย อีใจบ้าบอจะเต้นอะไรนักหนา หรือจะเป็นจุ๊บแรกของฉัน ทำไมนะทำไม ต้องเป็นตาเจ้านายบ้านั่นเป็นคนที่ได้ไป บ่นในใจก่อนจะสลัดหวแล้วทำงานต่อไป

 

 

" บ้าน่า ไม่หรอก ความรู้สึกนี้เรามีให้เธอคนเดียวเท่านั้นแหละ ไม่มีทางหลอก " ฝั่งป๊อปปี้ พูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะสลัดความคิดออกไป

 

 

" เจ้านาย ฉันไปละงานเสร็จแล้ว " ฟางที่เดินลงมาจากชั้นสองบอกกับป๊อปปี้

 

 

" อืม ไปไหนต่อละ "

 

 

" คงไปรับยายเฟย์นั่นแหละ พอดีช่วงนี้ว่างงาน "

 

 

" อืม อาทิตย์หน้ามาทำงานให้ร้านฉันละกัน ถือว่าชดเชย "

 

 

" ขอบคุณ "

 

 

" อ่อ ไปรับน้องเฟย์เหรอ ไปด้วยๆ พอดีฉันสัญญาจะพาน้อเฟย์ไปกินหนมต่อนะ "

 

 

" แหม๋ เอาใจจนน้องฉันจะเสียคนแล้วมั้ง "

 

 

" ไม่หรอก เด็กกำลังโตนะ เธอนะคิดมาก ป่ะ "

 

 

" ให้จริงเถอะ บอกไว้ก่อนนะ ว่าน้องฉันมีชายที่รักน้องฉันมาก ถ้านายทำอะไรไม่ดี นายตายแน่"

 

 

" นี่คิดอะไรของเธอ ฉันคิดกับเฟย์แค่น้องสาว เอ็นดูแบบน้องสาว "

 

 

" แล้วนายคิดบ้างไหมว่าเฟย์จะคิดมากไปกว่านั้น "

 

 

" ไม่คิดเพราะฉันจะบอกเฟย์เลยวันนี้ ว่าห้ามคิดแบบนั้น ดีไหมยายวิชชาชีพ อิจฉาน้องที่น้องสวยกว่า ตอนเด็กก็อ้วนเพละ" ป๊อปปี้แซวฟางอย่างไม่คิดอะไร

 

 

  ฟางนิ่งเงียบแล้วเดินออกไปตามถนนโดยไม่รอป๊อปปี้ ทำให้ป๊อปปี้ตกใจ