Hey BOY!!! ฉันรักนาย
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 12.35 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) โจรย์ชัดๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ผมนั่งอยู่ห้องพี่ชายของผมอยู่ซักพักก็เดินดูอะไรไปเรื่อยๆ มันเป็นรูปของพี่ชายของผม
ทั้งไปเที่ยว ทำงาน หรือกิจกรรมต่างๆ ดูพี่ชายผมมีความสุขดี เดินไปเรื่อยๆก็เจอกับรูปผมกับพี่ ตั้งแต่ตอน
เด็กๆ จนผมเรียนจบ แล้วก็ไปต่างประเทศ ครอบครัวของเราเป็นครอบครัวใหญ่ พ่อผมกับพ่อพี่โมะเป็นพี่
น้องกัน เราเลยเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก
" เห้อ เห็นรูปตอนเด็กๆแล้วก็อดคิดถึงเธอไม่ได้ " ผมพูดขึ้นหลังจากที่ดูรูปไปซักพัก
" แก้วจะเป็นยังไงบ้างนะ " ใช่แล้ว แก้วคือเด็กผู้หญิงคนเดียวที่เล่นกับผมกับพี่ชายมาตั้งแต่เด็กๆ ครอบครัวเราสนิทกันมาก มากถึงกับคุณย่าจะจับให้ครอบครัวเราดองกันเลยละ
" หิวละซิ ไปหาอะไรกินซักหน่อยดีกว่า " ผมออกจากบ้านพี่โทโมะ แล้วขับรถไปเรื่อยๆ อย่างอารมณ์ดี
" หือ ร้านนี้ดีกว่า บรรยากาศดี น่านั่งแฮะ " ผมขับรถไปตามทางเรื่อยๆ ก็สะดุดตากับร้านอาหารร้านนึง
" สวัสดีครับ กี่ที่ครับ " บริกรถามผม
" ที่เดียวครับ " ผมตอบไปก่อนจะเดิมตามบริกรที่แนะนำไปนั่งโต๊ะ จากนั้นผมก็อ่านเมนู
" เอา ราวีโอรี่ ทรัฟเฟิ้ล กับ คารามารี่ละกัน เครื่องดื่มผมขอเป็น โทนิค " ผมสั่งออร์เดอร์ ก่อนที่บริกรจะเดินไป
" พี่ฟาง มีอะไรเหลือมั่ง อย่าลืมห่อกลับบ้านละ " เฟย์ที่บอกเตือนพี่สาวที่กำลังล้างจานอยู่
" โห่ ยายเฟย์พี่ตกใจหมด เบาๆซิ เดี่ยวก็มีคนรู้หรอก " ฟางจุ๊ๆปากบอกน้องสาวก่อนจะก้มหน้าล้างจานต่อ
" อะหะ งั้นเฟย์ไปเสริฟก่อนนะ ลุกค้าเยอะ " บอกพี่สาวก่อนจะเดินออกไปด้านนอกครัว
" เฟย์ อันนี้ของคุณผู้ชายโต๊ะ5 ที่นั่งคนเดียวอ่า "
" ค่ะ " รับอาหารก่อนจะเดินตรงไปยังโต๊ะของป๊อปปี้
" อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ อุ้ย " เฟย์กำลังเสริฟ ก็ต้องชะงัก
" มีอะไรหรือเปล่าครับ " ป๊อปปี้ถาม
" อะ อ่อ ป่าวค่ะ ขอให้มีความสุขกับการทานนะค่ะ " เฟย์รีบเสริฟก่อนจะวิ่งกลับเข้าไปในครัว
" พี่ฟางๆ พี่ฟางงงง " ตะโกนเรียกพี่สาวเต็มเสียงจนคนอื่นหันมอง
" อะไรของแกห๊ะยายเฟย์ " ถามกลับน้องสาว แต่มือก้ยังล้างจานอยู่
" พี่จำไอ้นั่นได้ไหม ที่พี่วิ่งตัดหน้ารถมันอ่า "
" คนไหนละ มันมีหลายคนนิ " ฟางถามแบบไม่ใส่ใจ
" ก็ไอ้คนล่าสุด ที่มันไม่ยอมให้ตอนแรก จนพี่ฟางต้องงัดสูตรลับมาใช้อ่า "
" อ่อ แล้วไง เค้ามากินที่นี่เหรอ "
" ก็ใช่นะซิ "
" ก็มีตังนี่ กินอาหารซะหรู ทำงกเงินแค่1000เดียว " ฟางพูดแบบไม่สนใจแล้วล้างต่อ
" พี่ไม่ตื่นเต้นเลยเหรอ เฟยืยังเผลอลืมตัวเลย ไม่คิดว่าจะกลับมาเจอกันอีก "
" ไม่เห้นจะตื่นเต้นเลย แกจะตกใจทำไม นายนั่นไม่รู้จักแกซักหน่อยถ้าฉันไปเสริฟก็ว่าไปอย่าง "
" นั่นซิ เฟย์ลืมไป งั้นเฟย์ไปทำงานต่อแล้วนะ "
" ฟาง เอาขยะไปทิ้งแล้วก็กลับบ้านกันได้แล้วนะ เฟย์รอนานแล้ว " พี่ใหญ่ผู้จัดการร้านบอกฉัน
" ค่ะ " ฉันรับคำก่อนจะหอ้วขยะถุงดำใหญ่มาทิ้ง
" สวัสดีครับ เออ ร้านปิดแล้วเหรอครับ " หนุ่มหล่อมาดดีคนนึงจอดรถถามฉัน
" อะ เออ ค่ะ ร้านปิดแล้วนะค่ะ "
" อ่อ เซงเลย หิวข้าวจะแย่ เพิงกลับมาไทยด้วย นอกจากร้านนี้ยังมีร้านไหนเปิดอีกไหมครับ ผมหิวมากเลย"
" พี่ฟาง " เฟย์ที่เอากระเป๋าเดินตามฉันออกมาเพราะเรียกฉัน
" ไง ยายเฟย์ "
" ใครอ่า พี่ฟางหิวอ่า แวะกินเตี๋ยวก่อนกลับได้ไหมอ่า เฟย์ได้ทิปมา 60บาท เฟย์เลี้ยงพี่ฟางเอง" ยายเฟย์ถามฉันก่อนจะสาธยายออกมายาว
" ผมไปกินด้วยไหมครับ " จู่ๆผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้น
" เออ " ฉันทำท่าลังเล
" เออ ผมชื่อกวินครับ ผมขออนุญาติเป็นเจ้ามือเลี้ยงคุณ เออ " เค้าพูดแล้วหันมาเชิงทำหน้าถามเราสองคน
" เฟย์ กับพี่ฟางค่ะ โอเคคุณเลี้ยงนะ " ยายเฟย์ตอบก่อนจะลากฉันขึ้นเดินตามเค้าไป
" ยายเฟย์ " ฉันเอ็ดน้องเบาๆ แต่ก้ตามไปโดยดี
บนรถ
" ทำงานที่นี่กันเหรอครับ "
" ค่ะ เฟย์เสริฟ พี่ฟางล้างจานนะค่ะ " โธ่ยายเฟย์ ไปตอบเค้าทำไม ฉันกะจะบอกว่าฉันเป็นเชพ ไม่ก็ผู้จัดการซะหน่อย ฉันอายนะ
" อ่อ ขยันกันจังเลยนะครับ "
แล้วเราก็ถึงร้านก๋วยเตี๋ยว
" โอ้ย อิ่มจังเลย " ยายเฟย์พูดขึ้น
" 5555 คุณเฟย์นี่ตลกดีนะครับ "
" จะไม่อิ่มได้ยังไงละยายเฟย์ แกกินไปตั้งสามชามนะ" ฉันพูดก่อนจะลุกออกจากโต๊ะ
" โอเคๆ ขอบคุณมากนะครับที่พาผมมาหาของกินอร่อยๆ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีก "
หลังจากที่เราแยกจากเค้า
" ชอบเค้าละซิ พี่ฟาง " ยายเฟย์เอ่ยแซวฉัน
" ป่าวซักหน่อย แกอย่ามามั่วเลยยายเฟย์ "
" แหมๆๆ เกลียดคนปากแข็ง จริงๆเลย ไปนอนดีกว่าพรุ่งนี้มีเรียน" เฟย์พูดก่อนเดินเข้าบ้านไป ทิ้งฉันยืนเขินอยู่คนเดียว
" หยุดนะ ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย " เสียงผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนเรียก ฉันเลยวิ่งตามเสียงไป
" เห้ย อย่าหนีนะ จับมันไว้ๆ " ผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาทางฉัน แล้วก็มีผู้ชายอีกคนนึงวิ่งตามมา แล้วตะโกน
" นี่แหนะ " ฉันเอาแรงที่มีอยู่ทั้งหมด เหวี่ยงแขนไปซัดหน้าโจรที่วิ่งหนีมา
" ขอบคุณที่ช่วยจับนะครับ มันวิ่งราวกรเป๋าเพื่อนผมมา " ชายคนที่วิ่งตามมาพูด ตอนนี้ฉันก็ยื้อกับโจรอยู่
" ค่ะ ไม่เป็นไร " ฉันหันไปบอกเค้าก้ต้องตกใจ
" เห้ย !!! " ฉันกับนายนั้นอุทานพร้อมกัน
" ยายวิจฉาชีพ " นายนั่นเรียกฉัน
" นายขี้งก " ฉันเรียกนายนั่น
" แฮ่กๆ ปะ ป๊อป จับได้แล้วเหรอ " ผู้หญิงสวยคนหนึ่งที่ท่าทางเหนื่อยซะเหลือเกินถามขึ้น
" อะหะ หวายเป็นอะไรไหม " แหมๆ ฉันยื้ออีกโจรบ้าเนี่ย หันมาสนใจหน่อยได้ไหม ขอบคุณซักคำก็ไม่มี
" ไม่เป็นไร เอ่อ คุณ ขอบคุณนะค่ะ " เธอหันมาขอบคุณฉัน
" ค่ะ แต่ให้แฟนคุณมาจับโจรไว้แทนฉันได้แล้วละ ฉันจะกลับบ้าน "
" ห๊ะ แฟน เออ ป๊อปปี้เป็นเพื่อนฉันค่ะ "
" นั่นแหละๆ รีบมาเหอะ " ฉันบอกก่อนจะส่งโจรให้นายป๊อปปี้ไรนั่น แต่เอะ ทำไมโจรถึงไม่ยอมปล่อยมือฉันละ
" ปล่อยซิ ปล่อย บอกให้ปล่อยไงไอ้โจรบ้า " ฉันกระชากผ้าปิดหน้ามันออก
" เห้ย " ฉันอุทานตกใจทันที
" อะไรของเธอ เอามันมานี่ ฉันจะจับแกส่งตำรวจ " นายป๊อปปี้เข้ามาจับโจรแล้วพูดขึ้น
" เออ ฉันว่านายก็เคลียร์ใจเย็นๆก่อนซิ คุณผู้หญิงของหายไหมค่ะ " ฉันบอกนายนั่นก่อนจะถามแฟนนายนั่น
" เออ ไม่มีค่ะ " เธอตรวจสอบแล้วบอกกับฟาง
" แก ทำอะไร " ฉันกัดฟันกระซิบโจรที่ฉันจับไว้ช่วงที่นายนั่นช่วยแฟนเค้าหาของ
" พี่ฟาง ช่วยด้วย " โจรบอกฉัน
" ฉันนับ 1 2 3 แกแกล้งถีบฉันแล้ววิ่งหนีเลยนะ "
" เอาละๆ ถึงไม่มีของหายก้ต้องแจ้งความจะได้ไม่ทำอีก " นายป๊อปปี้ที่ช่วยแฟนตรวจสอบของก็พูดขึ้น
" อืม 1 2 3 " ฉันนับเสดแต่โจรก้ยังไม่กล้าถีบฉัน จนฉันต้องแกล้งล้มแล้วปล่อยมือเอง แล้วส่งสัญญานให้โจรปัญญาอ่อนวิ่ง
" นี่เธอทำอะไรเนี่ย เธอปล่อยมันไปทำไม "
" เปล่านะ มันแอบทำร้ายฉันนายไม่เห็นเหรอ ดูซิ ฉันล้มเลย " ฉันบอกก่อนจะแกล้งเจ็บแผล
" เธอเป็นพวกเดียวกับมันใช่ไหม ไม่ต้องมาสำออยเลย ฉันเห้นกับตาว่าเธอปล่อยมันไปเฉยๆ "
" เอะ ฉันบอกว่าไม่ก็ไม่ซิ นายนี่จะอะไรนักหนา ถ้าเป็นแบบที่นายพูดฉันจะช่วยนายทำไม "
" ใช่ ป๊อป คุณเค้าคงไม่ได้แกล้งหรอก อีกอย่างของเราก็ไม่ได้หายนิ "
" แต่หวาย ป๊อปเห็น.... "
" ป๊อป พอเหอะ คุณชื่ออะไรค่ะ " ไม่ทันที่ป๊อปจะพูดจบหวายก็ขัดซะก่อน
" ฟางค่ะ ฉันชื่อฟาง "
" ค่ะขอบคุณ คุณฟางมากนะค่ะ แล้วก็ขอโทษแทนป๊อปด้วยค่ะ "
" ค่ะ ไม่เป็นไร งั้นไม่เป็นไรแล้วฉันขอตัวนะค่ะ "
" จะรีบไปเอาส่วนแบ่งละซิ " นายป๊อปปี้นั่นพูดขึ้นทำให้ฉันเลือดขึ้นหน้า แต่ก็ไม่อยากพูดอะไรเพราะฉัน
ก็รีบจริงๆ แต่ไม่ได้รีบไปเอาส่วนแบ่งนะ ฉันรีบไปตามหาดจรกระจอก กิีกก๊อก ปัญญาอ่อนต่างหาก
ฉันเลยรีบเดินหนีไปโดยไม่ตอบโต้ ฝากไว้ก่อนเหอะ ครั้งหน้าฉันจะเอาคืนนายให้สาสมเลยละ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
