รักได้ไหม..ร้ายซะขนาดนี้

โทโมะ:เฮ้อ
โทโมะที่กำลังท้ออยู่นั้นซึ่งกำลังเครียดเพราะแก้ว
ฟาง:นี่โทโมะเห็นยัยแก้วไหม
โทโมะ:ฉันจะไปรู้ได้ไงแก้วไม่ได้ไปหาพวกเธอหรอ??
เฟย์:อืมใช่ เรื่องมันชักจะบายปลายแล้วนะโทโมะนายต้องรีบไปเคลีย!!
เฟย์ออกคำสั่งดังลั่นเพระโกรธมากๆที่โทโมะไม่รู้อะไรเลยยว่าหัวใจแก้วได้ให้โทโมะไปแล้วจริงๆ
โทโมะ:แต่แก้วไม่ได้รักฉัน...
ฟาง:ใครบอกไม่รักก้นเล่าไม่งั้นจะมานั่งร้องไห้แอบน้อยใจหรือไงหะนายนี่มันโง่จริงๆทั้งๆที่แก้วรักนายมากขนาด
ไหน!!
โทโมะอึ้งไปพักนึงก่อนจะรีบวิ่งไปหาแก้วจนตะวันเริ่มตกลงแล้วโทโมะก็เห็นหญิงสาวร่างบางดวงตาแดงกร่ำใบ
หน้าที่สวยหวานนั้นบ่งบอกถึงเศร้ามาก
โทโมะ:แก้ว!!
โทโมะเรียกแก้วเสียงดังมากๆเพราะดีใจ
แก้ว:นายหาเจอได้ไง?
โทโมะ:ฉันขอโทษ
โทโมะไม่ตอบคำถามแก้วอย่างไรแต่พลันเข้าไปกอดแล้วมอบจูบอันแสนหวานที่แก้วไม่เคยได้รับมาเสียนาน
แก้ว:นายมาขอโทษฉันทำไม
โทโมะ:ขอโทษนะฉันไม่อยากเป็นเพื่อนเธอแล้วจริงๆ!!
แก้ว:นายจะทิ้งฉันไปหาคริสใช่ไหม...
แก้วถามด้วยเสียงอันเบาๆดวงตาที่ดูเศร้าสร้อยหดหู่มันทำให้โทโมะยิ้มได้เลยทันที
โทโมะ:.ครว่าละว่าฉันจะไปอยู่กับคริส
แก้ว:เอ๋?0.0
โทโมะ:เป็นแฟนกับฉันนะแก้ว!~!
แก้ว:ตัวจริงหรือตัวปลอมละ
โทโมะ:ต้องตัวจริงนะซิสวยซะขนาดนี้
แก้ว:ฮึตาบ้าเอ๊ย>//<
แก้วทุบอกโทโมะ2ทีแล้วเข้าไปกอดพร้อมร้องไห้เพราะต้องการมานานแล้ว
โทโมะ:ต่อไปนี้ฉันจะไม่ได้ทิ้งเธอ