รักได้ไหม..ร้ายซะขนาดนี้

โทโมะ:เฮ้อ

โทโมะที่กำลังท้ออยู่นั้นซึ่งกำลังเครียดเพราะแก้ว

ฟาง:นี่โทโมะเห็นยัยแก้วไหม

โทโมะ:ฉันจะไปรู้ได้ไงแก้วไม่ได้ไปหาพวกเธอหรอ??

เฟย์:อืมใช่ เรื่องมันชักจะบายปลายแล้วนะโทโมะนายต้องรีบไปเคลีย!!

เฟย์ออกคำสั่งดังลั่นเพระโกรธมากๆที่โทโมะไม่รู้อะไรเลยยว่าหัวใจแก้วได้ให้โทโมะไปแล้วจริงๆ

โทโมะ:แต่แก้วไม่ได้รักฉัน...

ฟาง:ใครบอกไม่รักก้นเล่าไม่งั้นจะมานั่งร้องไห้แอบน้อยใจหรือไงหะนายนี่มันโง่จริงๆทั้งๆที่แก้วรักนายมากขนาด

ไหน!!

โทโมะอึ้งไปพักนึงก่อนจะรีบวิ่งไปหาแก้วจนตะวันเริ่มตกลงแล้วโทโมะก็เห็นหญิงสาวร่างบางดวงตาแดงกร่ำใบ

หน้าที่สวยหวานนั้นบ่งบอกถึงเศร้ามาก

โทโมะ:แก้ว!!

โทโมะเรียกแก้วเสียงดังมากๆเพราะดีใจ

แก้ว:นายหาเจอได้ไง?

โทโมะ:ฉันขอโทษ

โทโมะไม่ตอบคำถามแก้วอย่างไรแต่พลันเข้าไปกอดแล้วมอบจูบอันแสนหวานที่แก้วไม่เคยได้รับมาเสียนาน

แก้ว:นายมาขอโทษฉันทำไม

โทโมะ:ขอโทษนะฉันไม่อยากเป็นเพื่อนเธอแล้วจริงๆ!!

แก้ว:นายจะทิ้งฉันไปหาคริสใช่ไหม...

แก้วถามด้วยเสียงอันเบาๆดวงตาที่ดูเศร้าสร้อยหดหู่มันทำให้โทโมะยิ้มได้เลยทันที

โทโมะ:.ครว่าละว่าฉันจะไปอยู่กับคริส

แก้ว:เอ๋?0.0

โทโมะ:เป็นแฟนกับฉันนะแก้ว!~!

แก้ว:ตัวจริงหรือตัวปลอมละ

โทโมะ:ต้องตัวจริงนะซิสวยซะขนาดนี้

แก้ว:ฮึตาบ้าเอ๊ย>//<

แก้วทุบอกโทโมะ2ทีแล้วเข้าไปกอดพร้อมร้องไห้เพราะต้องการมานานแล้ว

โทโมะ:ต่อไปนี้ฉันจะไม่ได้ทิ้งเธอ