สาวหน้าใสกับนายข้างบ้าน

ณ บ้าน black boy
พี่สุดหล่ออออ คร้าบบบบบบบบ รับโทรศัพท์ด้วยครับบบบ
พี่สุดหล่ออออ คร้าบบบบบบบบ รับโทรศัพท์ด้วยครับบบบ
พี่สุดหล่ออออ คร้าบบบบบบบบ รับโทรศัพท์ด้วยครับบบบ
เสียงโทรศัพท์ของจูเนียร์ดังขึ้น จูเนียร์สะดุ้งตื่นขึ้นมา แล้วก็กดรับสาย
(ฮัลโหลลลลลล ใครครับ)
(แนนเองค่ะพี่เนียร์ )
(แนนไหนคร้าบบบบบบบบ)
(เอ้า...ก็แนนที่พี่ให้เบอร์ไว้เมื่อวานไงค่ะ)
เมื่อได้ยินอย่างนั้นจูเนียร์ตาสว่างขึ้นมาทันที
    (อ๋ออออ คือว่าพี่เล่นมุขเฉยๆอ่ะ น้องแนน)
   (แล้วไปค่ะพี่จูเนียร์ ตอนแรกแนนคิดว่าพี่จูเนียร์คุยกับใครหลายคนเลยจำไม่ได้ว่าใครเป็นใคร)
   (จ้าน้องแนน แล้วที่น้องแนนโทรมาแต่เช้ามีไรป่ะจ๊ะ)
   (คือแนนจะชวนพี่เนียร์ไปทานข้าวค่ะ)
   ( ได้สิจ๊ะแล้วเจอกันกี่โมงจ๊ะ)
   (อืม...10โมงก็ได้ค่ะ)
    (แล้วไปเจอกันที่ไหนจ๊ะ)
    (ที่ร้านอาหารวิปโยคก็ได้ค่ะ)
    (จ้าแล้วเจอกันจ๊ะ)
จูเนียร์รีบลุกไปอาบน้ำ แต่งตัว พอเสร็จแล้วก็มาดูนาฬิกา
(7โมง45นาที โอ้โหเหลือเวลาอีกเยอะแล้วจะทำอะไรดีว่ะเนี้ย)
แอดดดดดดด
เสียงมีคนเปิดประตูห้องของจูเนียร์ นั่นก็เนส
( นี่  จูเนียร์แต่งตัวหล่อจะไปไหนเนี้ยะ)
( ไปหาน้องแนนน่ะพี่)
( แหมเสน่ห์แรงจริงน่ะเมื่อวานก็ไปกับน้องเต้ย สองวันก่อนก็ไปกับน้องหมิว แล้ววันนี้ไปกับน้องแนนอีก)
( ก็อย่างงี้แหละพี่ คนมันเกิดมาหน้าตาดี)
แหวะ ~~~~~~~~
เสียงคนข้างหลังเนสกำลังจะอ้วก นั่นคือแอมป์
( นี่ไอ้เนียร์ ถ้าแกหน้าตาดี ชั้นก็หล่อขั้นเทพแหละ)
( โห พี่แอมป์ถ้าพี่ขั้นเทพน่ะป่านนี้ พี่ก็ต้องมีแฟนแล้วดิ)
แอมป์จี๊ดมากกกก ที่จูเนียร์พูดแบบนี้
( ใครบอกว่าฉันไม่มี ที่จริงอ่ะมีเป็นร้อยแต่ไม่อยากจะคุย เดี๋ยวจะหาว่าโม้อีก)
เหรออออออออ
เสียงจูเนียร์กับเนสประสานเสียงกัน
เนสตัดบท
( เออแล้วนี่ใครเห็นตูมตามบ้าง)
แอมป์ ( ไม่เห็นเลยน่ะ สงสัยออกไปเรียนแล้วมั้ง พ่อคนนี้ตื่นเช้าจะตาย)
จูเนียร์ ( นี่พี่แอมป์ เนื้องอกขึ้นสมองใช่ไหมเนี้ยะ วันนี้วันหยุดใครเค้าจะไปเรียนกัน)
แอมป์ ( เออว่ะ ลืมสนิทเลยยยยยย)
จูเนียร์  (สงสัยไปสนามแข่งรถมั้ง)
เนส ( อืมก็คงงั้นแหละ รายนั้นน่ะถ้าไม่ไปเรียน ก็ไปแข่งรถ)
ทางด้านตูมตาม
เขาขับรถสปอร์ตคันโปรดกำลังจะไปสนามแข่งรถ แต่เขาเห็นคนปั่นจักรยานตัดหน้ารถเขาเลยหักรถหลบ เลยไปชนกับเสาไฟ้ฟ้า เขาจอดรถแล้วลงไปดูรถ
ตูมตาม ( โอ้โหต้องซ่อมเยอะเลยว่ะ )
ผู้หญิงที่ปั่นจักรยานตัดหน้ารถของตูมตาม คือแอปเปิ้ล แอปเปิ้ลเอาจักรยานขึ้นแล้วไปถามตูมตาม
แอปเปิ้ล ( เอ่อ...รถนายอ่ะเป็นไรมากหรือเปล่า)
ตูมตาม (ไม่เป็นไรมากหรอก)
แอปเปิ้ล ( ชั้นขอโทษน่ะ คือ ชั้นไม่ได้ตั้งใจน่ะ)
ตูมตาม ( ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ อย่าคิดมากไปเลย)
แอปเปิ้ล ( ไม่เป็นไรก็ดีแล้วล่ะ เอ่อ...แล้วนายชื่อไรอ่ะ)
ตูมตาม ( ตูมตาม แล้วเธออ่ะ)
แอปเปิ้ล ( แอปเปิ้ล ยินดีที่รู้จัก)
ตูมตาม ( เช่นกัน )
 ตูมตามตัดสินใจกลับบ้านแล้วเดินเข้าบ้าน พี่น้องของตูมตามสังเกตถึงอาการผิดปกติของตูมตาม คือ ตูมตามยิ้มไม่หุบเลยแล้วก็เดินเหม่อ เหมือนคิดถึงใคร
จูเนียร์ ( พี่ตูมตาม )
ตูมตามไม่ขานตอบ เหมือนตูมตามไม่ได้ยิน เพราะเขานึกถึงแอปเปิ้ลตั้งแต่ขับรถเฉี่ยวกันตอนเช้า
เวลา 10.00 น.
จุเนียร์มองนาฬิกาแล้วก็วิ่งไปที่รถแล้วก้ขับรถออกไปตามที่แนนนัดไว้