นายผู้จัดการสุดแสบปะทะยัยนางแบบสุด Sex...

แก้วที่กำลังเดินมาหาโทโมะ
แก้ว : โทโมะ ^^
โทโมะ : ว่าไง (ทำเสียงชาเย็น เฮ้ยยย! เย็นชา)
แก้ว : เป็นอะไรรึป่าววว?
โทโมะ : ป่าว (ทำหน้าเมินนนนนนนน)
แก้ว : ไม่เชื่ออะ
นายต้องเป็นอะไรแน่ๆเลย แล้วเอามือทั้งสองจับบหน้าโทโมะหันมาเพื่อสบตากัน
/นายโกรธอะไรชั้น/ถามทั้งๆที่มือยังจับหน้าโมะอยู่
โทโมะ : (เธออย่าทำให้ชั้นหวั่นไหวได้มั้ยแก้ว) เอ่อ! ป่าวจิงๆ
ว่าแต่เรียกชั้นมีไรหรอ
แก้ว : แน่นะ
โทโมะ :แน่สิ ^_^
แก้ว : ฝากโทรศัพท์หน่อยจิ น้าๆๆๆ
เอาหน้าของตนไปถูๆไถๆกับแขนของโมะ
โทโมะ : อืมๆ >///< เอามาสิ
แก้ว : เย้ๆ อ่ะ
ยื่นไอโฟนเครื่องสวยให้ เดี๋ยวชั้นไปทำงานก่อนนะ ^^
โทโมะ : เมื่อได้ยินคำๆนี้ก็เงียบไม่อยากพูดอะไรอีกแล้ว ทั้งๆที่ตัวเองอยากได้อะไรก็ต้องได้แต่ทำไมนะทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงดูว่ายากสำหรับเค้า
แก้ว : ที่สังเกดสีหน้าของโทโมะก็เห็นถึงความแตกต่างจากเมื่อกี๊ที่ตอนแรกยังยิ้มๆอยู่แต่ทำไมตอนนี้นายถึงทำหน้าเศร้าน้าาาาาาาาาาาา?
แก้วที่ทนไม่ไหวจึงถามออกไปว่า โทโมะเป็นอะไรรึป่าว มีอะไรบอกกันได้นะฉันรับฟังได้ทุกอย่าง ^^
โทโมะ : ไม่มีอะไรหรอกเธอไปทำงานเถอะ
แก้ว : นี่ เป็นอะไรอะบอกมาเดี๋ยวนี้นะนายอย่าทำให้ชั้นเป็นห่วงสิ
โทโมะ : เมื่อกี๊เธอพูดว่าไงนะ นี่เธอเป็นห่วงชั้นหรอ ^_^
แก้ว : อะไร
ชั้นไม่ได้พูดนะนายฟังผิดแล๊วววววววววว เออไม่ได้เป็นอะไรแล้วใช่มั้ย
ดีๆ งั้นฉันไปทำงานก่อนนะ
โทโมะ : เดี๋ยวๆ เธอยังไปไหนไม่ได้นะ คว้าเอวร่างบางมากอดไว้
(ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในท่าที่โทโมะยืนซ้อนอยู่ข้างหลังแล้วหลังของแก้วแนบอยู่กับร่างหนา ซึ่งตอนนี้แก้วหน้าแดงมากๆ >///< )
แก้ว : อะไรของนายเนี๊ยยยยยยยยย ชั้นจะไปทำงานปล่อยนะ
โทโมะ :กระซิบข้างหูแก้ว///เป็นห่วงกันก็บอกมาเหอะหน้า
แก้ว : อะไรๆ พูดอะไรของนาย
โทโมะ : ก็พูดความจิงไงหล่ะ
แก้ว : เออๆ ชั้นเป็นห่วงนายพอใจยัง
โทโมะ : ยัง
แก้ว : แล้วจะเอาไรอีกอะ
โทโมะ : ก็.................
 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อยากรู้ติดตามตอนต่อไปน้าาาาาาาาาา :)