นายผู้จัดการสุดแสบปะทะยัยนางแบบสุด Sex...
dreamlovetk
1) พวกนายเนี่ยนะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกลับมาที่ 3 สาว
แก้ว : โอ้ย! นี่มันอะไรกันเนี่ย เฮียนะเฮียขัดก็ไม่ได้ เชอะ! (ที่ขัดไม่ได้เพราะว่าเฮียรู้จักกับครอบครัวของ 3 สาวนะ)
ฟาง : ฉันละเซ็ง ดูที่เฮียพูดสิ
" ก็ผู้จัดการคนเก่าของพวกเธอลาออกกันไปหมดไม่รุ้เพราะอะไร ฉันเลยเรียกลูกและหลานของฉันกลับมาจากอเมริกาเพื่อเป็นผู้จัดการเธอโดยเฉพาะนะ เอ้อ!และที่สำคัญ
นี่คือคำสั่งนะ ห้ามขัด! ไม่งั้นเรื่องที่พวกเธอก่อไว้พ่อแม่เธอรู้แน่ "
ffk : เห้อ................
วันต่อมา
ที่ค่าย RS Model (นี่คือที่ทำงานของ 3 สาวนะ^^)
เฟย์ : เห้ยเร็วเถอะเดี๋ยวเฮียระเบิด ดูดิพวกเรามาเลยเวลานัดอ่าาาาาาาา
(และทั้ง 3 ก็รีบเดินไปที่ลิฟแต่ในขณะนั้น ปั่กกก!!!)
ffk : โอ้ยยยยยยยยยยยยยย
..../..../.... : เอิ่ม! เป็นอะไรมั้ยครับ
ffk : นี่! พวกนายเดินกันยังไงเนี่ย
ฟาง : ไม่มีตาหรือไง
เฟย์ : จะรีบไปไหนกัน
แก้ว : ขอโทษซักคำก็ไม่มี
ffk : ชิ!
..../..../..../ : เอ่อ ยังไงพวกผมก็ขอโทษละกัน
งั้นพวกผมไปและ รีบบบบบบบบ.
ffk : (มองหน้ากัน) เฮีย!
แก้ว : ซวยแน่ๆ ไม่นะแก้วใจคนนี้ยังไม่อยากตายยยย
เฟย์ ฟาง : ไปกันเถอะ บ่นอยู่ๆได้
แก้ว ; -_- คิดในใจ >> นี่ฉันมีเพื่อนหรือแม่เนี่ย
แต่ก็เดินตามไป
พอมาถึงหน้าห้องเฮีย
ffk : ซวยแล้วววว
เฟย์ : แก้วแกเคาะดิ
แก้ว : (ชี้มาที่ตัวเอง) ฉันหรอ
เฟย์ ฟาง : ช่ายยยยยยยยยยย ^^
แก้ว : กะ..ก็ได้ ก๊อก ก๊อก!
ในห้อง
เฮีย : สงใสมากันแหละ (พูดกับตัวเอง)
เข้ามาได้! (เสียงดุดุ)
#ฟางเป็นคนเปิดประตูเข้ามา
ffk : ขอโทษนะคะเฮีย
เฮีย : ทำไมมาช้าขนาดนี้ห๊ะ! นี่มันเกินเวลามา 20 นาทีแล้วนะ
ffk : ขอโทษคะ เอ่อพอดีมีเรื่องกับหมามาหน่ะค่ะ
เฮีย : หมา! นี่พวกเธอมีเรื่องกับหมามาหรอ? เอ่อแต่ก็ช่างเถอะ
นี่ยัยศรี (ศรีคือเลขาของเฮียนะ) ไปเรียกคุณในห้องให้ฉันหน่อยนะ
ศรี : ค่ะ (แล้วก้เดินไปอีกห้องนึง) ก๊อกๆๆ คุณคะเฮียเรียกไปพบห้องคะ
กลับมาที่ห้องเฮียกัน :)
ffk : เอ่อใครคือคุณๆหรอคะ แล้วอ่านนิตยาสารต่อ
เฮีย : เดี๋ยวก็รู้ 555
..../..../.... : เอ่อ เรียกพวกผมมามีอะไรหรอครับ
แล้วก็เดินเข้ามาในห้อง
ffk : ละตาจากนิตยาสารแล้วมองมาที่บุคคลที่พึ่งเดินเข้าห้องมา
ffk / ..../..../.... : เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย ! นี่นาย/นี่เธอ
เฮีย : รู้จักกันแล้วหรอ ?
ffk / ..../..../.... : ป่าวค่ะ/ครับ
เฮีย : อ่าวหรองั้นทำความรู้จักกันไว้ซะนะ
เฟย์ ฟาง แก้ว นี่คือลูกชายของชั้น(ชี้ไปที่...)ชื่อโทโมะ และ2คนนี้คือหลานของชั้น(ชี้ไปที่..../....)คนนี้ชื่อป๊อปปี้เรียกมันว่าป๊อปก็ได้และนี่ชื่อเขื่อน
ทั้ง 3 คนนี้จะมาเป็นผู้จัดการให้พวกเธอ 3คน ฉันไปและ
ffk : ห๊ะ! ผู้จัดการ คิดในใจและมองไปทาง 3 หนุ่ม >> คนไม่มีมารยาทแบบนี้หนะหรอที่จะมาเป็นผู้จัดการของชั้น
เขื่อน ป๊อป โทโมะ : ใช่พวกฉันจะมาเป็นผู้จัดการขอพวกเธอ เฟย์ฟาง แก้ว หึหึ!
ป๊อป : นี่เธอเอาตารางงานมาดูซิ (ชี้ไปที่ฟาง)
ฟาง : ฉันหรอ ?
ป๊อป : ใช่เธอนั่นแหละไปหยิบมา
ฟาง ; หึ๋ย แต่ก็เดินไปหยิบให้
ป๊อป : ก็แค่นั้น แล้วก็ดูตาตารางงานไป
แก้ว : งั้นพวกฉันกลับก่อนนะ
โทโมะ : เดี๋ยวสิ ฉันขอถามชื่อพวกเธอก่อน
แก้ว : ฉันชื่อแก้ว นี่เฟย์กับฟางเป็นพี่น้องกัน
หมดธุระแล้วใช่มั้ย ไปและนะ ไปเร็วเฟย์ ฟาง
โทโมะ : จับข้อมือแก้วไว้ พรึ่บ! เดี๋ยวฉันขอเบอร์เธอหน่อยเพื่อมีธุระ
แก้ว : อะๆ ยื่นนามบัตรให้ ไปแล้วนะฉันรีบ
โทโมะ : เดี๋ยวๆ แล้วนี่เธอจะรีบไปไหน
แก้ว : เรื่องของฉัน นายไม่เกี่ยว เชอะ
เขื่อน : แก้วววววววว เดี๋ยวจิ น้องเขื่อนขอเบอร์เฟย์หน่อย
แก้ว : อะๆ นี่ วางนามบัตรของเฟย์ฟางไว้บนโต๊ะ ไปและนะ ป่านนี้ยัยพวกนั้นไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้
เพราะนายจิงๆ ชี้ไปที่โทโมะ แล้วรีบเดินออกจากห้องไป
โทโมะ : นี่เธอมันไม่ใช่ความผิดของฉันนะ เห้ยยยยยยย! ตะโกนตามหลังแก้วที่เดินออกไปแล้ว
โธ่เอ๋ยยยยยยย! ฉันไม่ผิดสักหน่อย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
