กำกับรักลุ้นหัวใจยัยสุดฮ๊อต ver.TK

9.4

เขียนโดย mintmint

วันที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.58 น.

  4 chapter
  88 วิจารณ์
  13.30K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

      อยากจะบ้าตาย  อยากจะบ้าตาย อยากจะตายๆ ต๊ายให้ล้างอายสักที T.T

 
      กว่าจะพยุงร่างที่ไร้วิญญาณกลับมาตายรังที่ห้องได้ก็แทบจะต้องคลานกันมาเลยที่เดียว

 
      เกิดมามีบุญแท้ๆ หน้าเหมือนใครไม่เหมือน ดันไปหน้าเหมือนดาราหนังโป๊ เจริญกันล่ะพี่น้อง ฮือๆ แล้วที่นี้ฉันจะออกไปไหนได้มั๊ยเนี่ย เวลามามองเห็นฉัน เค้าคงคิดว่าฉันเป็นมิยาบิที่แก้ผ้าส่ายสะโพกเด้งไปมาอยู่ในหนังโป๊แน่เลย คิดแล้วสวยเศร้า ไม่อยากจะเดินออกไปไหนให้ขายหน้าประชาชีเล๊ยยย

 
     แต่ก็ต้องออกอยู่ดี T.T

 
     ฟ้าจะแกล้งแก้วใจคนสวยไปถึงหนายยยยยย อยู่ดีๆประจำเดือนก็มา ไม่น่าไปนึกถึงมันเล้ย คิดถึงเลือด เลือดก็มา แงๆ แถมผ้าอนามัยก็ดันหมดอีก จะมีใครซวยไปกว่าฉันอีกมั๊ยเนี่ย อ๊ากกกกกกกก ยัยมิยาบิรังแกช้านนนนนน >o<

 
   ณ ร้านTKมินิมาร์ท


     ทรมานเป็นบ้า! กว่าฉันจะลากสังขารลงมาที่นี่ได้ เล่นเอาน้ำตาแทบไหลเลยที่เดียว ก็ฉันต้องก้มหน้างุดๆแทบจะตวัดแมงสาบบนพื้นกินอยู่แล้ว เรื่องมันเศร้า m.m

     ฉันรีบๆโกยผ้าอนามัยลงตะกร้าสักยี่สิบอันได้มั่ง ซื้อตุนไว้เยอะๆเลย เดี๋ยวฉันจะหางานทางอินเตอร์เน็ต จะได้ไม่ต้องออกมาเจอผู้คน กินนอนอยู่แต่ในคอนโดนั่นแหละ ถ้าจะตายก็ให้มันตายอยู่ในห้องนั่นแหละ ยอมเป็นคนที่ไม่มีใครรู้จักยังดีกว่าให้คนอื่นรู้จักในภาพลักษณ์แบบนั้น

     ทำใจม่ายด้ายค่าพี่โน้งงงง>O<

     เอ๊ะ! แล้วนั้นอะไรแวบๆ ทำไมฉันถึงขึ้นไปอยู่บนปกหนังสือได้ล่ะ O_o

     กริ๊ดดดดดดด!ยัยมิยาบิทำฉันแสบอีกแล้วววว นอกจากจะเล่นหนังโป๊แล้วยังจะลามมาขึ้นปกนิตยสารปลุกใจเสือป่าอีกเหรอ ไอ้ร้านนี่ก็บ้าบอ เอามาวางรวมกับหนังสือการ์ได้ยังไงนะ เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีแก่เยาวชนเอาซะเลย ดูทำท่าเข้าสิ เสื้อชั้นในก็ไม่ใส่ ยกมือมาปิดสองเต้าก็ไม่มิด เห็นเนื้อขาวๆวับๆแวมๆ โชว์เอวโชว์สะดืออยู่ได้ บิกินีก็ต่ำจนจะเห็นชายป่าอะเมซอนอยู่แล้ว ทุเรศลูกตาจริงๆเล้ย

   ฉันจะต้องไม่ยอมให้ใครได้เห็นภาพนี้เป็นอันขาด -_-++

   ต้องเหมามันอย่าให้เหลือ!!

   ฉันกวาดนตยสารบ้าๆพวกนั้นลงตะกร้าให้หมด รวมๆก็สี่ห้าเล่มแหนะ เล่มล่ะเกือบร้อยห้าสิบ! พระเจ้า ถ้ามันจะแพงได้ขนาดนี้ กินแกลบแน่ฉันT.T แต่ก็เอาเถอะ คิดซะว่าซื้อความอายทิ้งทะเลไปแล้วกัน ฮึ่ย!

   เอาล่ะ! เรียบร้อยแล้วทไปจ่ายเงินดีกว่า อิๆ

   ฉันรีบหมุนตัวออกเพราะอยากไปจากที่นี่ให้เร็วที่สู๊ดดด เลยไม่ได้ทันระวัง จึงชนกับผู้ชายที่เพิ่งประตูเข้ามาอย่างจัง

   โครม!!!

   ตะกร้าที่ฉันเฝ้าทะนุถนอมมาอย่างดี คว่ำค่ะพี่น้องงง ส่วนตัวฉันโชคดีที่ไม่ล้มเพราะเค้าคนนั้นคว้าเอวฉันไว้ได้พอดี ไม่อย่างนั้นฉันคงจะหน้าทิ่มลงไปในกองผ้าอนามัยพวกนี้อย่างแน่นอน อัปยศจริงๆเลย โฮ T[]T

   “ขอโทษครับ ไม่เป็นไรมากใช่มั๊ย?”

    เค้าคนนั้นก้มหน้าลงมาจนชิดทำให้ได้กลิ่นน้ำหอมแบบผู้ชายฟุ้งกระจายอย่างร้ายกาจ เล่นเอาลืมความตกใจไปเลยทีเดียว
  “ไปเป็นไรค่ะ ฉันต่างหากที่ไม่ระวัง”

   ฉันยิ้มหวานให้เค้าแล้วถอยออกมาเล็กน้อย และจังหวะนั้นเองทำให้ฉันเห็นใบหน้าเค้าอย่างชัดเจน

      เฮ้ยยยย!!! นะ...นี่มันโทโมะ วงเคโอติก!!!!

      คะ....เค้ามาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย บ้านอยู่แถวนี่เหรอ ตายล่ะ ตื่นเต้นเป็นบ้าเลย เค้าเป็นถึงมือกีต้าของวงร็อคอันดับหนึ่งของเมืองไทยเลยนะ ตัวจริงหล่อกว่าในทีวีตั้งเยอะ ผู้ชายบ้าอะไรหน้าใสกว่าฉันอีก นี่ขนาดไม่โบ๊ะอะไรเลยนะเนี่ย ดวงตาคมเข้ม คิ้วหนา ทรงผมซอยไล่ระดับอย่างเฟี้ยว นี่ขนาดแต่งตัวพื้นๆในชุดเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงยีนสามส่วน แต่ยังดุดีอย่างกับหลุดมาจากแมกกาซีนไอดอลหนุ่มหล่อของญี่ปุ่นแน่ะ เป็นบุญตาซะมัด!

   “อ่ะนี่...ของเธอ”

    อยู่ดีๆเค้าก็ยื่นตะกร้าที่คว่ำไว้มาส่งให้ฉัน แถมยังเก็บของที่ตกมาให้ด้วย ฉันเผลอตะลึงแป๊ปเดียวเองนะ นี่เขาก้มลงไปเก็ยตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย เร็วเวอร์ O_o

    แต่ว่าเฮ้ย! เมื่อกี้ของในตะกร้ามันมี...

    ผ้าอนามัยเป็นโหลๆ!!!!!

  หนังสือโป๊อีกหลายเล่ม!!!

  หมดกัน....ประสบการณ์การเจอคนดังครั้งแรกของช้านนนu.u พอฉันรับตะกร้ามาอย่างงงๆ โทโมะก็ทำท่าจะผละไป

   “เดี๋ยวก่อน” ฉันรีบเรียกเค้าไว้ก่อนที่เค้าจะไป กลัวว่าเค้าจะเข้าผิดอ่ะน่ะ ไม่มีเหตุผลอื่นเลยจริงจริ๊ง

  “หือ”

  “คือว่า...ผู้หญิงในหนังสือนี้ไม่ใช่ฉันนะ ><”

   โทโมะเลิกคิ้วแล้วอมยิ้ม

  “รู้น่า ฉันคงไม่คิดว่ามิยาบิจะมาเดินเล่นแถวนี้หรอกนะ”

   “นายรู้จักมิยาบิด้วยเหรอ”

   “ฮะๆ มีผู้ชายคนไหนไม่รู้จักมิยาบิบ้างล่ะ ฉันก็รู้มาจากพวกเพื่อนฉันนั้นแหละ”

   เพื่อนๆที่ว่านี่ หมอนี่คงหมายถึงอีตาเขื่อนมือเบสจอมเพลย์บอยแหงๆ +____+

    “อ่า...งั้นก็ขอบคุณมากนะ ที่ช่วยเก็บของให้”
    ของที่ไม่น่าช่วยเก็ยเล้ยยยย

    โทโมะยักคิ้วแล้วหันหลังไป ก่อนจะพูอตามมาอีกหนึ่งประโยค

   “ไม่ต้องคิดมากหรอก ถึงเธอจะหน้าเหมือนมิยาบิ แต่เธอก็ไม่ใช่มิยาบิอยู่ดี!”
 
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เอ่อ....คือว่าจะมีใครว่าว่ามั๊ยถ้าจะไม่อัพเเล้ว?

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา