ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)

8.3

เขียนโดย aoommy

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.45 น.

49 ตอน

284 วิจารณ์

77.25K อ่าน

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

แก้ว:อย่าน้า.....พี่โมะ
โทโมะ:อยู่เฉยๆสิ
แก้ว:ไม่เอา พอแก้วเจ็บ โอ๊ย!!!
โทโมะ:เอาน่า
แก้ว:โอ๊ย!!!!แก้วไม่ไหวแล้วนะ เลิกปาองุ่นใส่แก้วซักทีได้มั๊ยเนี่ยะมันเจ็บ โอ๊ย!!! จะปาแม่นไปไหนเนี่ยะ หนีดีกว่า
โทโมะ:จะหนีไปไหนจ้ะ ไม่พ้นหรอก
แก้ว:โอ๊ยๆๆๆ!!!! พี่โมะ ไม่ไหวแล้ว เล่นงี้ใช่มั๊ย ตาแก้วเอาคืนบ้างแล้วล่ะ
โทโมะ:โอ๊ย!!! แก้ว พี่เจ็บนะ
แก้ว:ก็เจ็บน่ะสิ ดีเหมือนกันพี่โมะจะได้รู้ว่าแก้วเจ็บ
โทโมะ:โอ๊ยๆๆ หยุด หยุดได้แล้ว!!!!!
แก้ว:ไม่หยุด
โทโมะ:โอ๊ย!!! ไม่ไหวแล้วนะแก้ว พี่ขอคืนบ้าง
แก้ว:ตามทันก็เอาสิ ฮ่าๆๆๆๆ โอ๊ย!!!!!
โทโมะ:โอ๊ยๆๆๆ !!!! เจ็บเลิกเล่นได้แล้ว
โทโมะวิ่งเข้าไปจับมือแก้วเพื่อไม่ให้แก้วปาองุ่นใส่
แก้ว:ปล่อยมือแก้วเดี๋ยวนี้นะ
โทโมะ:ไม่ปล่อย (ขว้างแก้วเข้าไปกอด)
แก้ว:ปล่อยนะพี่โมะ เดี๋ยวมีคนมาเห็น
โทโมะ:พี่มีไรจะบอก
แก้ว:อะไรหรอคะ
โทโมะ:(กระซิบข้างหูแก้วเบาๆ) พี่...
แม่มล:มาแก้วจ้ะเด็กๆ มาทานขนมอร่อยๆ กับน้ำผลไม้เย็นๆดีกันดีกว่า
โทโมะ+แก้ว:คร๊าบบบบบบ/ค่าาาาา

ที่บ้าน
แก้ว:พี่โมะ ที่บอกว่ามีไรจะบอกแก้วอ่ะ
โทโมะ:บอกอะไรหรอ
แก้ว:ก็ที่พี่โมะกับแก้ว เล่นกันที่ไร่องุ่นอ่ะ แล้วพี่โมะบอกว่ามีไรจะบอกน่ะ จะบอกอะไรคะ
โทโมะ:เอ่อ.... พี่
แก้ว:พี่โมะ....
โทโมะ:ลืมไปแล้วอ่ะ
แก้ว:อ้าว ลืมได้ไงอ่ะ
โทโมะ:โทษทีนะ ช่วงนี้พี่ขี้ลืมยังไงไม่รู้อ่ะ
แก้ว:ตามใจ นึกออกแล้วบอกล่ะกัน ขอตัวนะคะ
โทโมะ:จะไปไหนจ้ะ
แก้ว:นอนค่ะ ไปด้วยกันมั๊ย
โทโมะ:อืม ไปสิ

ห้องนอนแก้ว
แก้ว:มาห้องแก้วทำไมคะ
โทโมะ:ก็แก้วชวนพี่มานอนไม่ใช่หรอ
แก้ว:แก้วหมายถึง ขึ้นมานอนพร้อมกัน ไม่ได้ความว่าให้นอนห้องเดียวกัน
โทโมะ:พี่อยากนอนกับแก้วนี่
แก้ว:ตามใจเถอะค่ะ
โทโมะ:ฝันดีนะครับน้องแก้ว
แก้ว:ค่า.... ฝันดีพี่โมะ แก้ว+โทโมะหลับไปพร้อมกัน
ข้างนอกห้องนอนของแก้ว
หวาย:กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ยัยแก้ว เธอกล้าดียังไงมานอนกับพี่โมะของชั้น หงุกหงิดเว๊ย!!!
แม่มล:หงุดหงิดอะไรหรอจ้ะ
หวาย:ก็หงุดหงิดเรื่อง..... ปะ ปะ ปะ เปล่าค่ะ ไม่มีไร เฮ้อ.... ง๊วง ง่วง หวายไปนอนก่อนนะคะ

ยัยแก้ว ชั้นจะหาทางแก้วแค้นเธอให้ได้ (สรุปคือเรื่องนี้ร้ายนิดหน่อยนะคะ)

ไรเตอร์ขี้เกียจอัพแล้วอ่ะ เนื่องจากคนที่มาเม้นมีไม่มากนัก ก็เลยเอาไปแค่นี้พอ บายๆๆๆๆ ฝันดีรีดเดอร์ที่รัก
ใครรัก TK PF ต้องเม้นกันเยอะๆน้า.... ไม่งั้นได้สั้นกว่านี้แน่

ตอน 5

สารบัญ

ตอน 7