ลูกพี่ ลูกน้อง (TK)
aoommy
17)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไร่องุ่น
โทโมะ-เกิดอะไรขึ้นครับ
ลุงอิน-มีใครไม่รู้มันลอบเข้ามาจากท้ายไร่ แล้วเผาไร่องุ่นของคุณชายไม่มีชิ้นดีเลยครับ
โทโมะ-เข้ามาจากท้ายไร่หรอ พาผมไปดูหน่อยนะครับ
ลุงอิน-ทางนั้เลยครับ ลุงอินพาโทโมะเดินไปท้ายไร่
ท้ายไร่องุ่น
ลุงอิน-นี่ครับ รอยงัดแงะ และรอยขีดข่วนที่หหน้าจะเป็นของไอ้คนเผาไร่ของคุณชายครับ
โทโมะ-หรอครับ ผมขอดูหน่อย โทโมะเดินไปดูรอยขีดข่วน
ลุงอิน-ผมมาเห็นอีกทีก็ตอนไฟกำลังไหม้ไร่องุ่นแล้วครับ พวกเราพยายามดับแล้ว แต่มันไม่ยอมดับครับ
โทโมะ-แล้ว คนตรวจตราที่ท้ายไร่ล่ะ เค้าหน้าจะเห็นใครบ้างนะ ลองถามรึยัง
ลุงอิน-ถามแล้วครับ แต่ไอ้พวกนั้น โดนอะไรไม่รู้ตีเข้าที่ท้ายทอยอย่างแรงมาก แล้วก็จำอะไรไม่ได้ มีคนในนั้นคนนึงตอนนี้อยู่ใน ICU ยังไม่ฟื้นเลย จะตายรึเปล่าก็ไม่รู้ คือพวกเราขอโทนะครับ ที่ดูแลไร่องุ่นของคุณชายไม่ได้
โทโมะ-ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือ มันไม่ใช่ความผิดของลุงอินหรอกผม แล้วนอกจากนี้ มีอะไรหายรึเปล่าครับ
ลุงอิน-มีครับ สร้อยทองของคุณนายหายไป5เส้นครับ
โทโมะ-แล้วโทร.เรียกตำรวจรึยัง
ลุงอิน-โทร.แล้วครับ ซักพักคงจะมาแล้วล่ะครับ
5 นาทีผ่านไป
ลุงอิน-นั่นไงครับ ตำรวจมาแล้ว
โทโมะ-สวัสดีครับผู้หมวด
ผู้หมวด-สวัสดีครับ คุณเป็ยเจ้าของไร่ที่โดนเผาใช่มั๊ยครับ
โทโมะ-ใช่ครับ ผมชื่อโทโมะครับ
หมวดเขื่อน-ครับ ผมหมวดเขื่อน ยินดีที่ได้รู้จักครับ
โทโมะ-ครับยินดีเหมือนกัน
"ฝากไปเตือนเขา ฝากไปเตือนเขา ทั้งที่ได้เธอไปไม่แคร์แล้วยังได้แต่รังแกหัวใจ ฝากไปเตื..."
โทโมะ-ขอตัวซักครู่นะครับ
หมวดเขื่อน-ครับๆ
โทโมะ-ฮัลโหลแก้ว
แก้ว-พี่โมะ แก้วมาถึงกรุงเทพแล้วนะคะ
โทโมะ-หรอ แล้วถึงที่พักรึยัง
แก้ว-ยังค่ะ แต่แก้วกำลังนั่งรถไปแล้วล่ะ
โทโมะ-ถึงแล้วโทร.หาพี่ด้วยแล้วกัน
แก้ว-พี่โมะเป็นไรรึเปล่า น้ำเสียฟังดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยค่ะ
โทโมะ-เปล่าๆ พี่ไม่ได้เป็นไรหรอกครับ แค่นี้ก่อนนะแก้ว พี่ทำงานอยู่
แก้ว-ค่ะ บาย...
โทโมะ-เอ่อ ถึงไหนแล้วครับ
ลุงอิน-แย่แล้วครับคุณชาย
โทโมะ-มีอะไรหรอครับ
ที่โรงพยาบาล
จงเบ-จากผลการชันสูตรศพนะครับออกมาว่า นายพันนะครับถูกของแข็งตีเข้าตีศีรษะอย่างแรงครับ
แม่มล-ตายแล้ว จริงหรอคะ แล้วของแข็งที่ว่าเนี่ยะมันคืออะไรคะ
จงเบ-ผมไม่ทราบเหมือนกันครับ แต่มันต้องหนักพอที่จะทำให้คนเสียชีวิตเลยล่ะครับ
ไร่องุ่น
โทโมะ-จริงหรอครับ แล้วตำรวจรู้รึยังครับ
ลุงอิน-ทราบแล้วครับ ผมเป็นคนบอกเอง
หมวดเขื่อน-เอ่อ คุณโทมิครับ
โทโมะ-ผมชื่อโทโมะครับ
หมวดเขื่อน-ตอนนี้เราพบอาวุธที่ใช่สังหารไอ้พันแล้วครับ
โทโมะ-จริงหรอครับ แล้วมันคืออะไรล่ะครับ
หมวดเขื่อน-มันเป็นแท่งเหล็กครับ หนักประมาณ 5 กิโลกรัมครับ (อิอิ ไรเตอร์เว่อร์ไปนิดนึง 5 โลเลยหรอ หนักไปเปล่า)
โทโมะ-5 กิโลเลยหรอครับ เจอที่ไหนครับ
หมวดเขื่อน-ห่างจากจุดเกิดเหตุประมาณ 3 กิโลเมตรครับ
โทโมะ-แล้วตอนนี้คดีคืบหน้าบ้างรึยังครับ
หมวดเขื่อน-ยังไม่คืบหน้าไปถึงไหนเลยครับ เพราะเรามีหลักฐานแค่แท่งเหล็กนี้ เด๊๋ยวทางเรา จะนำไปตรวจสอบรอยนิ้วมือแล้วกันนะครับ
โทโมะ-ครับหมวดเขื่อน สวัสดีครับ
หมวดเขื่อน-ครับคุณโทมิ เอ๊ย! คุณโทโมะ สวัสดีมาก....ครับ เฮ๊ยพวกเรากลับเว๊ย
จบตอนแล้วๆๆๆๆ
ตอนนี้มีการตายเกิดขึ้นในเรื่องนี้แล้ว ใครกันนะคือคนร้าย
ติดตามต่อได้ในตอนหน้าเด้อ... ลาล้าลานะจ้ะ รีดเดอร์ที่รัก...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
