BAD COUPLE แผนร้ายป่วนใจยัยเเม่มดให้หลงรัก
8.3
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความคนตัวสูงหันไปยิ้มให้น้องสาว คำพูดและการกระทำของพวกเขามันดูแปลกๆอีกแล้วหรือว่าฉันจะกังวลไปเองนะ
“ งั้นพี่ก็กินเลยสิ นี่เป็นแอปเปิ้ลที่พี่ชอบด้วย แก้วใจช่างเลือก สมเป็นนางฟ้าของพี่คืนนั้จริงๆพี่ว่ามั๊ย “
เฟย์ส่งยิ้มหวานให้โทะโมะก่อนจะเดินมายืนอยู่ข้างๆแล้วจับไหล่ฉันจากนั้นก็กระซิบเบาๆ
“ มาถึงตอนนี้แล้วฉันก็เบาใจ มั่นใจล้านเปอร์เซ็นต์ว่าไม่มีใครทำร้ายพี่ชายฉันได้อีกแล้วในเมื่อเจ้าของของขวัญคือเธฮอ “
“ ^^ “
ฉันยิ้มรับแม้ในใจแอบสมเพชตัวเองอยู่ไม่น้อย
“ พี่รีบกินสิ แอปเปิ้ลผลเดียวเดี๋ยวก็หมดแล้ว “ เฟย์หันไปคะยั้นคะยอพี่ชายตัวเอง
“ ก็ได้ๆ พี่จะกินเดี๋ยวนี้แหละ “
คนได้ของขวัญรับปากและไม่รีรอที่จะทำตามคำสัญญาของตัวเอง ฟันขาวๆของโทะโมะกัดลงบอนแอปเปิ้ลเขาเคี้ยวตุ้ยๆพร้อมกับรอยยิ้มเอาเป็นว่าฉันเชื่อแล้วล่ะว่าหมอนี่ชอบกินแอปเปิลจริงๆ
“ o_o ! “
แต่จู่ๆเขาก็มีอากการแปลกๆทันทีที่กลืนแอปเปิ้ลคำนั้นลงไป ตาของเขาเบิกโพลงและดูเหมือนหน้าจะซีดลงด้วย เขาปล่อยแอปเปิ้ลร่วงลงสู่พื้นก่อนจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาจับบริเวณลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกแสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่ากำลังเจ็บปวด ทันใดนั้นเองเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น
พึ่บ !
“ tomo !! “
หลายคนเรียกชื่อเขาอย่างพร้อมเพรียงเมื่อเห็นเขาล้มลงไปนอนกับพื้นตรงหน้าฉัน ฉันยกมือขึ้นปิดปากตัวเองความตกใจและทำอะไรไม่ถูก ทั้งเฟย์และเพื่อนๆของเขาต่างทรุดตัวลงไปดูอาการ
“ p’ tomo ! p’ tomo ! พี่ฟื้นสิ! “
เฟย์ช้อนศรีษะพี่ชายเธอขึ้นมาไว้บนตัก มือน้อยๆ ตบแก้มเขาเบาๆ
“ แอปเปิ้ลของเธอมียาพิษใช่มั๊ย ! เธอเอายาพิษให้พี่ฉันกิน “ poppyหันมาจ้องฉันด้วยสายตาดุฉัน
ฉะ...เปล่าทำนะ
ฉันได้ปฏิเสธอยู่ในใจ ทำไมเวลานี้ถึงพูดอะไรไม่ออกน่ะ
‘ ถ้าฉันเป็นแม่บ้าน ฉันจะเอายาพิษเคลือบแอปเปิ้ลให้เขาทาน ‘
สิ่งที่ฉันเคยคิดวกกลับเข้ามาในสมองอีกครั้ง ฉันเปล่านะ!มันก็แค่ความคิด
ฉันไม่ใชแม่มดถึงจะร่ายมนต์สาปใครก็ได้ tomoอาจจะเคี้ยวไม่ละเอียด เนื้อแอปเปิ้ลเลยลงไปติดคอเขาไว้
“ ยัยแม่มด ! แอปเปิ้ลของเธอเคลือบยาพิษใช่มั๊ย “
ช้าไปแล้วYYกองทัพแฟนคลับของtomoตรงเข้ามาแล้วพวกเธอจ้องตาเขม็งรัศมีความโกรธแค้นแทบจะแผดเผาฉันให้กลายเป็นจุณ TOT
“ เธฮทำอย่างที่พวกนั้นว่าจริงๆเหรอแก้วT^T “ เพื่อนรักหันมามองฉันทั้งน้ำตา
เฟย์ เวลานี้เธออย่าเชื่อคนง่ายสิ T^T
“ เฮ้! Tomoหายใจช้าลง ดูเหมือนหัวใจเขาก็เป็นเหมือนกัน เราน่าจะเรียกรถพยาบาลpoppyบอกกับทุกคนในขณะที่เอามือวางทาบหน้าอกซ้ายของคนที่สลบไม่ได้สติ
“ ยัยแม่มด! ฉันจะจัดการเธอ! “
ผู้หญิงคนหนึ่งจ้องฉันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ โชคดีที่เคนตะกับเขื่อนขวางไว้
“ แก้วเอายาพิษให้พี่ฉันกินจริงๆเหรอ T^T “ เฟย์สะอื้นให้
“ ฉะ...ฉันเปล่านะเฟย์ “
“ ไม่จริง ! ยัยแม่มด “
บรรดาแฟนคลับtomoไม่เชื่อฉัน พวกเธอค้านทันทีที่พูดจบ
“ TOT “
“ เธฮคือแม่มด เธฮเอาแอปเปิ้ลอาบยาพิษให้เจ้าชายของเรากิน “
“ เปล่านะ ฉันไม่ได้ทำจริงๆ TOT “
“ ยัยแม่มด! “
“ T-T “
ยัยแม่มด!
ยัยแม่มด!
ยัยแม่มด!
คำก็แม่มด!สองคำก็แม่มด!ทุกคนต่างพากันประฌามฉันว่า’ ยัยแม่มด ‘ ทั้งๆที่ฉันไม่ใช่คนผิดเลยT^Tต้องโทษคนปลูต้นแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนดูแลต้นแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนเก็บแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนขายแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนซื้อแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนล้างแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนที่เอาเอปเปิ้ลให้เขากิน!
ต้องโทษคนที่เอาแอปเปิ้ลให้เขากินoxo!!
อือๆฉันไม่ใช่คนผิดจริงๆนะถึงแม้ว่ามันจะเป็นคนสุดท้ายที่ได้ถือแอปเปิ้ลผลนั้นก็ตามที่ ฉันไม่ผิดน่ะทุกคนนนนนนนนนนนนนนน!
“ แก้วใจ ! “ เฟย์ปาดน้ำตาแล้วจ้องมาที่ฉัน
“ …!? “ เรียกฉันด้วยน้ำเสียงแบบนี้หมายความว่ายังไง
“ เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของเธฮ พิสูจน์ว่าเธอไม่ใช่แม่มด... “
“ ….!? “ แล้วฉันต้องทำยังไง
“ งั้นพี่ก็กินเลยสิ นี่เป็นแอปเปิ้ลที่พี่ชอบด้วย แก้วใจช่างเลือก สมเป็นนางฟ้าของพี่คืนนั้จริงๆพี่ว่ามั๊ย “
เฟย์ส่งยิ้มหวานให้โทะโมะก่อนจะเดินมายืนอยู่ข้างๆแล้วจับไหล่ฉันจากนั้นก็กระซิบเบาๆ
“ มาถึงตอนนี้แล้วฉันก็เบาใจ มั่นใจล้านเปอร์เซ็นต์ว่าไม่มีใครทำร้ายพี่ชายฉันได้อีกแล้วในเมื่อเจ้าของของขวัญคือเธฮอ “
“ ^^ “
ฉันยิ้มรับแม้ในใจแอบสมเพชตัวเองอยู่ไม่น้อย
“ พี่รีบกินสิ แอปเปิ้ลผลเดียวเดี๋ยวก็หมดแล้ว “ เฟย์หันไปคะยั้นคะยอพี่ชายตัวเอง
“ ก็ได้ๆ พี่จะกินเดี๋ยวนี้แหละ “
คนได้ของขวัญรับปากและไม่รีรอที่จะทำตามคำสัญญาของตัวเอง ฟันขาวๆของโทะโมะกัดลงบอนแอปเปิ้ลเขาเคี้ยวตุ้ยๆพร้อมกับรอยยิ้มเอาเป็นว่าฉันเชื่อแล้วล่ะว่าหมอนี่ชอบกินแอปเปิลจริงๆ
“ o_o ! “
แต่จู่ๆเขาก็มีอากการแปลกๆทันทีที่กลืนแอปเปิ้ลคำนั้นลงไป ตาของเขาเบิกโพลงและดูเหมือนหน้าจะซีดลงด้วย เขาปล่อยแอปเปิ้ลร่วงลงสู่พื้นก่อนจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาจับบริเวณลำคอ ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกแสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่ากำลังเจ็บปวด ทันใดนั้นเองเหตุการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น
พึ่บ !
“ tomo !! “
หลายคนเรียกชื่อเขาอย่างพร้อมเพรียงเมื่อเห็นเขาล้มลงไปนอนกับพื้นตรงหน้าฉัน ฉันยกมือขึ้นปิดปากตัวเองความตกใจและทำอะไรไม่ถูก ทั้งเฟย์และเพื่อนๆของเขาต่างทรุดตัวลงไปดูอาการ
“ p’ tomo ! p’ tomo ! พี่ฟื้นสิ! “
เฟย์ช้อนศรีษะพี่ชายเธอขึ้นมาไว้บนตัก มือน้อยๆ ตบแก้มเขาเบาๆ
“ แอปเปิ้ลของเธอมียาพิษใช่มั๊ย ! เธอเอายาพิษให้พี่ฉันกิน “ poppyหันมาจ้องฉันด้วยสายตาดุฉัน
ฉะ...เปล่าทำนะ
ฉันได้ปฏิเสธอยู่ในใจ ทำไมเวลานี้ถึงพูดอะไรไม่ออกน่ะ
‘ ถ้าฉันเป็นแม่บ้าน ฉันจะเอายาพิษเคลือบแอปเปิ้ลให้เขาทาน ‘
สิ่งที่ฉันเคยคิดวกกลับเข้ามาในสมองอีกครั้ง ฉันเปล่านะ!มันก็แค่ความคิด
ฉันไม่ใชแม่มดถึงจะร่ายมนต์สาปใครก็ได้ tomoอาจจะเคี้ยวไม่ละเอียด เนื้อแอปเปิ้ลเลยลงไปติดคอเขาไว้
“ ยัยแม่มด ! แอปเปิ้ลของเธอเคลือบยาพิษใช่มั๊ย “
ช้าไปแล้วYYกองทัพแฟนคลับของtomoตรงเข้ามาแล้วพวกเธอจ้องตาเขม็งรัศมีความโกรธแค้นแทบจะแผดเผาฉันให้กลายเป็นจุณ TOT
“ เธฮทำอย่างที่พวกนั้นว่าจริงๆเหรอแก้วT^T “ เพื่อนรักหันมามองฉันทั้งน้ำตา
เฟย์ เวลานี้เธออย่าเชื่อคนง่ายสิ T^T
“ เฮ้! Tomoหายใจช้าลง ดูเหมือนหัวใจเขาก็เป็นเหมือนกัน เราน่าจะเรียกรถพยาบาลpoppyบอกกับทุกคนในขณะที่เอามือวางทาบหน้าอกซ้ายของคนที่สลบไม่ได้สติ
“ ยัยแม่มด! ฉันจะจัดการเธอ! “
ผู้หญิงคนหนึ่งจ้องฉันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ โชคดีที่เคนตะกับเขื่อนขวางไว้
“ แก้วเอายาพิษให้พี่ฉันกินจริงๆเหรอ T^T “ เฟย์สะอื้นให้
“ ฉะ...ฉันเปล่านะเฟย์ “
“ ไม่จริง ! ยัยแม่มด “
บรรดาแฟนคลับtomoไม่เชื่อฉัน พวกเธอค้านทันทีที่พูดจบ
“ TOT “
“ เธฮคือแม่มด เธฮเอาแอปเปิ้ลอาบยาพิษให้เจ้าชายของเรากิน “
“ เปล่านะ ฉันไม่ได้ทำจริงๆ TOT “
“ ยัยแม่มด! “
“ T-T “
ยัยแม่มด!
ยัยแม่มด!
ยัยแม่มด!
คำก็แม่มด!สองคำก็แม่มด!ทุกคนต่างพากันประฌามฉันว่า’ ยัยแม่มด ‘ ทั้งๆที่ฉันไม่ใช่คนผิดเลยT^Tต้องโทษคนปลูต้นแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนดูแลต้นแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนเก็บแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนขายแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนซื้อแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนล้างแอปเปิ้ล!ต้องโทษคนที่เอาเอปเปิ้ลให้เขากิน!
ต้องโทษคนที่เอาแอปเปิ้ลให้เขากินoxo!!
อือๆฉันไม่ใช่คนผิดจริงๆนะถึงแม้ว่ามันจะเป็นคนสุดท้ายที่ได้ถือแอปเปิ้ลผลนั้นก็ตามที่ ฉันไม่ผิดน่ะทุกคนนนนนนนนนนนนนนน!
“ แก้วใจ ! “ เฟย์ปาดน้ำตาแล้วจ้องมาที่ฉัน
“ …!? “ เรียกฉันด้วยน้ำเสียงแบบนี้หมายความว่ายังไง
“ เพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของเธฮ พิสูจน์ว่าเธอไม่ใช่แม่มด... “
“ ….!? “ แล้วฉันต้องทำยังไง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ