BAD COUPLE แผนร้ายป่วนใจยัยเเม่มดให้หลงรัก
8.3
2) ตอนที่2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" ก็ได้ๆไปก็ไป! ว่าเเต่จะให้ใส่ชุดอะไรไป "( ชุดอะไรก็ได้เเก้ว ตามสบายเธอเลยก็เเล้วกัน...)ณ ตอนนี้ฉันอยากร้องไห้T^Tเพราะคำพูดของเฟย์ที่ให้ฉันเลือกใส่ชุดที่สบายที่ สุดมา หลังเลิกเรียนเเล้วฉันใส่ชุดนักเรียนก็รีบตรงมายังบ้านของเพื่อนรักทันทีใช่! ชุดนักเรียน แก้วใจยังอยู่ในชุดนักเรียนมองซ้ายมองขวากวาดสายตาไปทั้งงานก็ไม่มีใครใส่ชุดสบายเท่าฉันอีกเเล้วอ๊ากกก!ขายหน้ามากT^Tคนอื่นเหมือนหลุดมาจากรันเวย์แฟชั่นของปารีสหรือมิลานอะไรอย่างนั้นเเต่งชุดเเบรนด์มาเเข่งกันเพื่อดึงดูดความสนใจสุดฤทธิ์สุดเดชอะไรอย่างนี้ดูชุดของฉันสิ! made in tawan ยังติดอยู่บนยูนิฟอร์มรออยู่เลยYOY" แก้ว ! เพื่อนรักของฉันมาเเล้วเหรอ^o^ "เฟย์ยิ้มกว้างมาเเต่ไกล เธอตรงเข้ามาสวมกอดฉันราวกับว่าเราสองคนไม่ได้เจอกันมาเป็นปีๆทั้งที่เธอเพิ่งขาดเรียนวันนี้วันเดียว=o=" ไหนเธอบอกว่าเเต่งชุดอะไรมาก็ได้ไงเฟย์ T^T "ฉันนึกโกรธยัยนี่ รวมทั้งพนักงานรักษาความปลอดภัยที่ปล่อยให้ยัยเพิ้งอย่างฉันเข้ามาในงานได้ในสภาพผ่าเหล่าผ่ากอต่างจากชาวบ้าน" ฉันจริงนี่เเก้ว..."เธอผละออกเเล้วเหมือนกันจะมองตั้งตัวหัวจรดเท้า " ชดนี้ไม่เห็นเเย่ตรงไหน "" แต่ฉันว่า... "มันเเย่มากๆ เลยต่างหากYOY" อย่าใส่ใจเลยเเก้ว เราไปหาอะไรอร่อยๆทานดีกว่า ^^ "o_o !ของกินอร่อยๆนั่นเหละที่ทำให้ฉันตาวาวจนลืมชุดสบายของตัวเองไปหมดสิ้น ของกินสำคัญกว่า โฮะๆ" ทำไมถึงมีเเต่เมนูเเอปเปิ้ลทั้งนั้นล่ะ "ฉันถามขึ้นอย่างสงสัยเมื่อมองไปบนโต๊ะที่ยาวเกือบสิบเมตร อาหารทุกอย่างล้วนเเล้วเเต่มีส่วนผสมเป็นแอปเปิ้ลทั้งสิ้น ^ ไม่ใช่ไม่ชอบแอปเปิ้ลนะ แต่บางทีความสามารถในการกินมักลดลงถ้าส่วนผสมอาหารเป็นอย่างเดียวกันเยอะๆ!! ทุกคนเป็นเหมือนฉันมั๊ย" พี่tomoชอบแอปเปิ้ล อาหารที่เค้าทานเเต่ละมื้อในหนึ่งวันต้องมีเเอปเป้ลรวมอยู่ด้วยเสมอ "ถ้าฉันเป็นแม่บ้าน ฉันจะเอายาพิษเคลือบแอปเป้ลให้เขาทานหมั่นไส้ๆ" ฉันมาตั้งนาน ยังไม่เห็นพี่ชายเธอเลย "ก็ถามไปตามมารยาท มางานวันเกิดเขาทั้งทีไม่ถามเกรงว่าจะดูยังไงอยู่" นู่นไง ! เขาอยู่ตรงนู่นกับเพื่อนๆ "สายตาฉันมองตามนิ้วชี้ของเฟย์ไปยังสระว่ายน้ำฝั่งตรงข้ามทำให้เห็รรัศมีความโดดเด่นประดุจดาวห้าดวงรวมกันตรงจุดหนึ่ง" handsome boys "แฟน คลับเรียกหนุ่มกลุ่มนี้ว่าอย่างนั้น เพราะเเต่ล่ะคนล้วนเป็นเน็ตไอดอลหน้าตาดีมีบุคลิกเเละเสน่ห์ที่เเตกต่างกัน ไป ตามหลักธรรมชาติเเล้วผู้หญิงกับผู้ชายต่างก็ไม่อยากให้ใครดูดีกว่าตัวเองกัน ทั้งนั้น ทว่ากลุ่มนี้กลับมารวมตัวเป็นเพื่อนกันได้อย่างน่าประหลาดใจ" ไม่อยากจะเชื่อว่าพวกเค้าจะเป็นเพื่อนกันได้ "" ดูภายนอกเหมือนจะสนิจกันอยู่หรอ เเต่จริงๆ เเล้ว... "" o_o ? "จู่ๆเฟย์ก็หยุดพูดไป ทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้" เราตักอาหารกันเถอะ "เฟย์ยิ้มน้อยๆพลางตักนู่นตักนี่ใส่ในจานไม่ใส่ใจว่าทำให้ฉันค้างคาใจพอตักอาหารเสร็จฉันก็เดินมาหยุดอยู่ตรงบริเวณที่มีคนเดินผ่านไปมาน้อยที่สุดจะได้ไม่มีใครเห็นว่าฉันมันเป่นเเค่ไหนที่ใส่ชุดนี้มาแก้วใจ...หญิงเป่นเเห่งkamikaze" แน่ใจเหรอว่าเธอจะนั่งอยู่ตรงนี้น่ะเเก้ว "" อืม...ฉันขออยู่ตรงนี้ก็เเล้วกันนะเฟย์ เธอไปหาพี่ชายเธอเถอะไม่ต้องเป็นห่วงฉัน "ขอเเค่มีของกินเท่านั้น แก้วก็อยู่ได้สบายมาก" งั้นฉันไปก่อนน่ะ เมื่อกี้ฉันเห็นยัยนั่นเเกล้งเดินสะดุดไปเอนซบพี่tomo! " ว่าเเล้วก็ทำหน้าตาเคร่งเครียดงาน เลี้ยงดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงเวลาเป่าเทียนตัดเค้กของtomo ทุกคนต่างพาห้อมล้อมเขาและเค้กขนาดยักษ์ ยิ่งใหญ่กว่าเค้กแต่งงานอีก ให้ทายนะ...เค้กนั่นก็ทำจาแอปเปิ้ลเหมือนกัน" เธอน่าจะไปอยู่ตรงนู่นกับฉันน่ะเเก้วใจ จะได้ทานเค้กมากกว่านี้ "" ไม่เป็นไรหรอกเฟย์ แค่นี้ก็พอเเล้ว "อันที่จริงฉันเริ่มเอียนกับกลิ่นแอปเปิ้ลเเล้ว" เฮ้อ! "" เป็นอะไรเฟย์ o_o ? "ฉันอดถามไม่ได้เมื่อเห็นเฟย์ถอนหายใจเหมือนคนกำลังกังวลอะไรสักอย่างอยู่เฟย์ไม่เคยเป็นแบบนี้ปกติเธอร่าเริงเสมอ" ก็พี่tomoน่ะสิ เค้ากับเพื่อนๆกำลังวางแผนเล่นอะไรกันอยู่ไม่รู้ " " พวกเค้าบอกว่าจะให้พี่tomoรับของขวัญชิ้นพิเศษจากผู้หญิงในงานผู้หญิงคนที่พวกเค้าวางคุณสมบัติของเธอคนนั้นเอาไว้เเล้ว พี่tomoก็ยอมตกลงด้วย"" ใช่เกมตามหานางฟ้าอะไรนั่นรึเปล่า " เกมที่แฟนคลับทุกระดับตั้งเเต่เมมเบอร์ธรรมดาจนถึงซูปเปอร์เมมเบอร์อยากเป็นผู้โชคดี" ใช่! " " แล้วมันน่ากลุ้มใจตรงไหนล่ะ ! " ผู้หญิง ทุกคนในงานต่างก็นำเอาของขวัญมามอบในtomoในวันเกิดทั้งนั้น ไม่สิ!ฉันไม่ได้เอามาเเต่คงไม่้ป็นไรหรอกมั้ง เพราะฉันไม่ได้รู้จักมักจี่กับเขา " พี่tomoรับปากอีกด้วยว่าถ้าได้ของใช้เค้าก็จะใช้ทันทีถ้าเป็นของกินเค้าก็จะกินทันทีเหมือนกัน " " เธอกลังพี่ชายเธอได้ของขวัญเป็นบิกินีสีชมพูงั้นเหรอ " เเน่นอนว่าถ้าได้บิกินีสีชมพู เขาต้องใส่มัน>o<!! ฉันเเกล้งเเซวเเต่ไม่ได้ผลเมื่อเฟย์เงียบ^^" ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเลยเเก้ว แม่ก็ไม่อยู่ด้วยฉันรู้สึกเหมือนมีใครบางคนในงานจ้องจะทำเรื่องร้ายพี่ชายฉันอยู่ " " เธอคิดมากไปรึเปล่าเฟย์ แฟนคลับซูเปอร์เมมเบอร์ทั้งงานมีเเต่คนรักtomoทะั้งนั้น " " ขอให้เป็นอย่างที่เธอพูดน่ะเเก้วใจ เฮ้อ ! เกมบ้านั่นกำลังจะเริ่มขึ้น" สายตาเฟย์มองไปยังเวทีเล็กๆริมสระฝั่งตรงข้ามซึ่งเเน่นอนว่าห้าหนุ่มยืนตรงนั้นเรียบร้อยเเละตอนนี้พวกเขากำลังจะพูดอะไรสักอย่าง(ทุกคนที่มาร่วมงานคงรู้ว่าคืนนี้เป็นคืนเเห่งการตามหานางฟ้าของtomo )' จองเบ ' หนุ่มวัยยี่สิบสอง ผู้ได้รับฉายาจากทุกคนในกลุ่มว่าเป็น ' คุณลุง ' เนื่องจากมีอายุมากที่สุดคว้าไมค์พูดเป็นคนเเรก เรียกเสียงตอบรับจากสาวๆข้างล่างเวทีได้ไม่น้อย(กติกาของเกมนี้มีอยู่ว่าtomoเขียนคุณสมบัติของนางฟ้าของเค้าเอาไว้เเล้วในกระดาษแผ่นนี้ทุกคนที่มีคุณสมบัติเหมือนตั้งเเต่สามในห้าข้อขึ้นไปมีสิทธิ์เป็นนางฟ้าของเค้า แต่คนที่มีมากที่สุดเท่านั้นคือนางฟ้าตัวจริง)' koen ' ผู้ชายที่สาวๆทั้งญี่ปุ่นลงความเห็นว่าหน้าหวานยิ่งกว่าหญิงแท้เพิ่มเติมรายละเอียดในส่วนของกติกาพร้อมกับชูกระดาษที่บอกว่าtomoเขียนคุณสมบัติของนางฟ้าเอาไว้ให้ทุกคนได้เห็น พอเขาพูดจบเสียงของสาวๆก็ดังขึ้นอีกเพราะต่างก็วาดฝันว่าจะได้เป็น ' นางฟ้า '' เคนตะ ' หนุ่มนักเต้นมาดกวนของกลุ่มกระชากเสียงสูงในตอนสุดท้าย " กรี๊ดๆๆๆ "แน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนพร้อมตั้งนานเเล้ว พวกเธอพร้อมมาจากบ้านเพื่องานนี้(มาฟ้งเสียงเจ้าของงานวันเกิดบ้างดีกว่า เผื่อเค้าอยากจะพูดอะไรบ้าง )' poppy ' ด้วยส่วนสูงเกือบร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร ใครๆต่างก็เรียกว่านานหมีพูส์ พูดสั้นๆก่อนส่งไมค์ต่อให้tomo( สัญญษกับพวกนี้ไปแล้วว่าถ้าได้ของขวัญเป็นของใช้ก็จะใช้ทันทีเเละถ้าได้เป็นของกินก็จะกินทันทีเหมือนกันเพราะฉะนั้นใครที่รู้ตัวว่าเตรียมของขวัญประหลาด รบกวนสละสิทธิ์ก่อนล่วงหน้านะครับ )คำพูดเจ้าของวันเกิดทำเอาหลายคนหัวเราะคิกคัก แต่ใครกันล่ะที่จะอยากสละสิทธิถ้าได้เป็นนางฟ้าของเขาขึ้นมาจริง " เริ่มข้อเเรกเลยน่ะ "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ