BAD COUPLE แผนร้ายป่วนใจยัยเเม่มดให้หลงรัก

" ก็ได้ๆไปก็ไป! ว่าเเต่จะให้ใส่ชุดอะไรไป "
( ชุดอะไรก็ได้เเก้ว ตามสบายเธอเลยก็เเล้วกัน...)
ณ ตอนนี้ฉันอยากร้องไห้T^Tเพราะคำพูดของเฟย์ที่ให้ฉันเลือกใส่ชุดที่สบายที่ สุดมา หลังเลิกเรียนเเล้วฉันใส่ชุดนักเรียนก็รีบตรงมายังบ้านของเพื่อนรักทันที
ใช่! ชุดนักเรียน แก้วใจยังอยู่ในชุดนักเรียนมองซ้ายมองขวากวาดสายตาไปทั้งงานก็ไม่มีใครใส่ชุดสบายเท่
าฉันอีกเเล้ว
อ๊ากกก!
ขายหน้ามากT^Tคนอื่นเหมือนหลุดมาจากรันเวย์แฟชั่นของปารีสหรือมิลานอะไรอย่างนั้นเเต
่งชุดเเบรนด์มาเเข่งกันเพื่อดึงดูดความสนใจสุดฤทธิ์สุดเดชอะไรอย่างนี้
ดูชุดของฉันสิ! made in tawan ยังติดอยู่บนยูนิฟอร์มรออยู่เลยYOY
" แก้ว ! เพื่อนรักของฉันมาเเล้วเหรอ^o^ "
เฟย์ยิ้มกว้างมาเเต่ไกล เธอตรงเข้ามาสวมกอดฉันราวกับว่าเราสองคนไม่ได้เจอกันมาเป็นปีๆทั้งที่เธอเพิ่งขาดเรี
ยนวันนี้วันเดียว=o=
" ไหนเธอบอกว่าเเต่งชุดอะไรมาก็ได้ไงเฟย์ T^T "
ฉันนึกโกรธยัยนี่ รวมทั้งพนักงานรักษาความปลอดภัยที่ปล่อยให้ยัยเพิ้งอย่างฉันเข้ามาในงานได้ในสภาพผ่า
เหล่าผ่ากอต่างจากชาวบ้าน
" ฉันจริงนี่เเก้ว..."เธอผละออกเเล้วเหมือนกันจะมองตั้งตัวหัวจรดเท้า " ชดนี้ไม่เห็นเเย่ตรงไหน "
" แต่ฉันว่า... "
มันเเย่มากๆ เลยต่างหากYOY
" อย่าใส่ใจเลยเเก้ว เราไปหาอะไรอร่อยๆทานดีกว่า ^^ "
o_o !ของกินอร่อยๆ
นั่นเหละที่ทำให้ฉันตาวาวจนลืมชุดสบายของตัวเองไปหมดสิ้น ของกินสำคัญกว่า โฮะๆ
" ทำไมถึงมีเเต่เมนูเเอปเปิ้ลทั้งนั้นล่ะ "
ฉันถามขึ้นอย่างสงสัยเมื่อมองไปบนโต๊ะที่ยาวเกือบสิบเมตร อาหารทุกอย่างล้วนเเล้วเเต่มีส่วนผสมเป็นแอปเปิ้ลทั้งสิ้น ^ ไม่ใช่ไม่ชอบแอปเปิ้ลนะ แต่บางทีความสามารถในการกินมักลดลงถ้าส่วนผสมอาหารเป็นอย่างเดียวกันเยอะๆ!! ทุกคนเป็นเหมือนฉันมั๊ย
" พี่tomoชอบแอปเปิ้ล อาหารที่เค้าทานเเต่ละมื้อในหนึ่งวันต้องมีเเอปเป้ลรวมอยู่ด้วยเสมอ "
ถ้าฉันเป็นแม่บ้าน ฉันจะเอายาพิษเคลือบแอปเป้ลให้เขาทานหมั่นไส้ๆ
" ฉันมาตั้งนาน ยังไม่เห็นพี่ชายเธอเลย "
ก็ถามไปตามมารยาท มางานวันเกิดเขาทั้งทีไม่ถามเกรงว่าจะดูยังไงอยู่
" นู่นไง ! เขาอยู่ตรงนู่นกับเพื่อนๆ "
สายตาฉันมองตามนิ้วชี้ของเฟย์ไปยังสระว่ายน้ำฝั่งตรงข้ามทำให้เห็รรัศมีความโดดเด่นป
ระดุจดาวห้าดวงรวมกันตรงจุดหนึ่ง
" handsome boys "
แฟน คลับเรียกหนุ่มกลุ่มนี้ว่าอย่างนั้น เพราะเเต่ล่ะคนล้วนเป็นเน็ตไอดอลหน้าตาดีมีบุคลิกเเละเสน่ห์ที่เเตกต่างกัน ไป ตามหลักธรรมชาติเเล้วผู้หญิงกับผู้ชายต่างก็ไม่อยากให้ใครดูดีกว่าตัวเองกัน ทั้งนั้น ทว่ากลุ่มนี้กลับมารวมตัวเป็นเพื่อนกันได้อย่างน่าประหลาดใจ
" ไม่อยากจะเชื่อว่าพวกเค้าจะเป็นเพื่อนกันได้ "
" ดูภายนอกเหมือนจะสนิจกันอยู่หรอ เเต่จริงๆ เเล้ว... "
" o_o ? "
จู่ๆเฟย์ก็หยุดพูดไป ทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้
" เราตักอาหารกันเถอะ "
เฟย์ยิ้มน้อยๆพลางตักนู่นตักนี่ใส่ในจานไม่ใส่ใจว่าทำให้ฉันค้างคาใจ
พอตักอาหารเสร็จฉันก็เดินมาหยุดอยู่ตรงบริเวณที่มีคนเดินผ่านไปมาน้อยที่สุดจะได้ไม่
มีใครเห็นว่าฉันมันเป่นเเค่ไหนที่ใส่ชุดนี้มา
แก้วใจ...หญิงเป่นเเห่งkamikaze
" แน่ใจเหรอว่าเธอจะนั่งอยู่ตรงนี้น่ะเเก้ว "
" อืม...ฉันขออยู่ตรงนี้ก็เเล้วกันนะเฟย์ เธอไปหาพี่ชายเธอเถอะไม่ต้องเป็นห่วงฉัน "
ขอเเค่มีของกินเท่านั้น แก้วก็อยู่ได้สบายมาก
" งั้นฉันไปก่อนน่ะ เมื่อกี้ฉันเห็นยัยนั่นเเกล้งเดินสะดุดไปเอนซบพี่tomo! " ว่าเเล้วก็ทำหน้าตาเคร่งเครียด
งาน เลี้ยงดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงเวลาเป่าเทียนตัดเค้กของtomo ทุกคนต่างพาห้อมล้อมเขาและเค้กขนาดยักษ์ ยิ่งใหญ่กว่าเค้กแต่งงานอีก ให้ทายนะ...เค้กนั่นก็ทำจาแอปเปิ้ลเหมือนกัน
" เธอน่าจะไปอยู่ตรงนู่นกับฉันน่ะเเก้วใจ จะได้ทานเค้กมากกว่านี้ "
" ไม่เป็นไรหรอกเฟย์ แค่นี้ก็พอเเล้ว "
อันที่จริงฉันเริ่มเอียนกับกลิ่นแอปเปิ้ลเเล้ว
" เฮ้อ! "
" เป็นอะไรเฟย์ o_o ? "
ฉันอดถามไม่ได้เมื่อเห็นเฟย์ถอนหายใจเหมือนคนกำลังกังวลอะไรสักอย่างอยู่เฟย์ไม่เคยเ
ป็นแบบนี้ปกติเธอร่าเริงเสมอ
" ก็พี่tomoน่ะสิ เค้ากับเพื่อนๆกำลังวางแผนเล่นอะไรกันอยู่ไม่รู้ "
" พวกเค้าบอกว่าจะให้พี่tomoรับของขวัญชิ้นพิเศษจากผู้หญิงในงานผู้หญิงคนที่พวกเค้าวา
งคุณสมบัติของเธอคนนั้นเอาไว้เเล้ว พี่tomoก็ยอมตกลงด้วย"
" ใช่เกมตามหานางฟ้าอะไรนั่นรึเปล่า "
เกมที่แฟนคลับทุกระดับตั้งเเต่เมมเบอร์ธรรมดาจนถึงซูปเปอร์เมมเบอร์อยากเป็นผู้โชคดี
" ใช่! "
" แล้วมันน่ากลุ้มใจตรงไหนล่ะ ! "
ผู้หญิง ทุกคนในงานต่างก็นำเอาของขวัญมามอบในtomoในวันเกิดทั้งนั้น ไม่สิ!ฉันไม่ได้เอามาเเต่คงไม่้ป็นไรหรอกมั้ง เพราะฉันไม่ได้รู้จักมักจี่กับเขา
" พี่tomoรับปากอีกด้วยว่าถ้าได้ของใช้เค้าก็จะใช้ทันทีถ้าเป็นของกินเค้าก็จะกินทันที
เหมือนกัน "
" เธอกลังพี่ชายเธอได้ของขวัญเป็นบิกินีสีชมพูงั้นเหรอ "
เเน่นอนว่าถ้าได้บิกินีสีชมพู เขาต้องใส่มัน>o<!! ฉันเเกล้งเเซวเเต่ไม่ได้ผลเมื่อเฟย์เงียบ^^
" ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเลยเเก้ว แม่ก็ไม่อยู่ด้วยฉันรู้สึกเหมือนมีใครบางคนในงานจ้องจะทำเรื่องร้ายพี่ชายฉันอยู่ "
" เธอคิดมากไปรึเปล่าเฟย์ แฟนคลับซูเปอร์เมมเบอร์ทั้งงานมีเเต่คนรักtomoทะั้งนั้น "
" ขอให้เป็นอย่างที่เธอพูดน่ะเเก้วใจ เฮ้อ ! เกมบ้านั่นกำลังจะเริ่มขึ้น"
สายตาเฟย์มองไปยังเวทีเล็กๆริมสระฝั่งตรงข้ามซึ่งเเน่นอนว่าห้าหนุ่มยืนตรงนั้นเรียบ
ร้อยเเละตอนนี้พวกเขากำลังจะพูดอะไรสักอย่าง
(ทุกคนที่มาร่วมงานคงรู้ว่าคืนนี้เป็นคืนเเห่งการตามหานางฟ้าของtomo )
' จองเบ ' หนุ่มวัยยี่สิบสอง ผู้ได้รับฉายาจากทุกคนในกลุ่มว่าเป็น ' คุณลุง ' เนื่องจากมีอายุมากที่สุดคว้าไมค์พูดเป็นคนเเรก เรียกเสียงตอบรับจากสาวๆข้างล่างเวทีได้ไม่น้อย
(กติกาของเกมนี้มีอยู่ว่าtomoเขียนคุณสมบัติของนางฟ้าของเค้าเอาไว้เเล้วในกระดาษแผ่
นนี้ทุกคนที่มีคุณสมบัติเหมือนตั้งเเต่สามในห้าข้อขึ้นไปมีสิทธิ์เป็นนางฟ้าของเค้า แต่คนที่มีมากที่สุดเท่านั้นคือนางฟ้าตัวจริง)
' koen ' ผู้ชายที่สาวๆทั้งญี่ปุ่นลงความเห็นว่าหน้าหวานยิ่งกว่าหญิงแท้เพิ่มเติมรายละเอียดใ
นส่วนของกติกาพร้อมกับชูกระดาษที่บอกว่าtomoเขียนคุณสมบัติของนางฟ้าเอาไว้ให้ทุกคนได
้เห็น พอเขาพูดจบเสียงของสาวๆก็ดังขึ้นอีกเพราะต่างก็วาดฝันว่าจะได้เป็น ' นางฟ้า '
' เคนตะ ' หนุ่มนักเต้นมาดกวนของกลุ่มกระชากเสียงสูงในตอนสุดท้าย
" กรี๊ดๆๆๆ "
แน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนพร้อมตั้งนานเเล้ว พวกเธอพร้อมมาจากบ้านเพื่องานนี้
(มาฟ้งเสียงเจ้าของงานวันเกิดบ้างดีกว่า เผื่อเค้าอยากจะพูดอะไรบ้าง )
' poppy ' ด้วยส่วนสูงเกือบร้อยเจ็ดสิบห้าเซนติเมตร ใครๆต่างก็เรียกว่านานหมีพูส์ พูดสั้นๆก่อนส่งไมค์ต่อให้tomo
( สัญญษกับพวกนี้ไปแล้วว่าถ้าได้ของขวัญเป็นของใช้ก็จะใช้ทันทีเเละถ้าได้เป็นของกินก็
จะกินทันทีเหมือนกันเพราะฉะนั้นใครที่รู้ตัวว่าเตรียมของขวัญประหลาด รบกวนสละสิทธิ์ก่อนล่วงหน้านะครับ )
คำพูดเจ้าของวันเกิดทำเอาหลายคนหัวเราะคิกคัก แต่ใครกันล่ะที่จะอยากสละสิทธิถ้าได้เป็นนางฟ้าของเขาขึ้นมาจริง
" เริ่มข้อเเรกเลยน่ะ "