Would You Stay With Me
8.8
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
24) เรื่องเล่าจากอดีต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่24 ‘เรื่องเล่าจากอดีต’
“ป็อป คุณไม่รับโทรศัพท์ฉันอีกแล้ว”
จินนี่มองโทรศัพท์ในมืออย่างหัวเสีย เกือบอาทิตย์แล้วที่เขาไม่ยอมรับโทรศัพท์เธอ ไปหาที่บริษัทก็ถูกยัยเฟย์
คอยกันท่าตลอด จะไปหาเขื่อน เขาก็ไปดูงานที่ฮ่องกงอีก
ให้ตายซิ เธอว่าเธอใช้ไม้เด็ดแล้วนะ คนอย่างป็อปปี้ไม่มีทางมองความข้ามเสียสละของเธอไปหายัยหน้าเด็กนั้น
แน่
“ไงครับคนสวย มาคนเดียวหรือครับ”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นไปตามเสียงทัก
“ค่ะ ถ้ามาคนเดียวแล้วจะทำไมค่ะ”
ส่งยิ้มให้อย่างยั่วยวน เหอะ อย่างน้อยได้หมอนี่ไปแก้ขัดก็ยังดี
“แหม...เอ้ผมว่า เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่าครับ”
มุขเดิม พวกนี้ไม่คิดจะหามุขจีบผู้หญิงใหม่บ้างหรือไง แต่เอาเถอะ เธอไม่คิดจะใส่ใจอยู่แล้ว
ขอแค่ผู้ชายคนนี้สนองตอบในสิ่งที่เธออยากได้ก็พอ
“คงไม่มั้งค่ะ”
“ไม่นะ ผมว่าหน้าคุณดูคุ้นมาก...”ชายคนนั้นทำหน้านึก กอ่นจะดีดนิ้วดังเปาะ
“นึกว่าใคร จินนี่นี่เอง ผมตั้มไงครับ”
ตั้ม...เดี๋ยวนะ อย่าบอกนะว่า...
“แหม แบบนี้เรามารำลึกความหลังกันหน่อยมั้ยครับ”
อยู่ๆเธอก็รู้สึกขยะแขยงสัมผัสของคนตรงหน้าขึ้นมาทันที
อดีตคือสิ่งที่เธอไม่คิดจะจดจำ และไม่เคยอยากนึกถึงมันด้วยซ้ำ
“ไม่ ฉันจะกลับแล้วหลีกไป”
“จะรีบไปไหนกัน ของมันเคยๆอย่าทำมาเป็นเล่นตัวหน่อยเลยน้า”
“หยุดนะ ฉันกับนายเราไม่เคยเกี่ยวข้องกัน”
จ้องหน้าชายหนุ่มดด้วยสายตาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“งั้นเหรอ งั้นเรื่องเมื่อตอนนั้นคุณคงไม่สนใจซินะ”
“นายจะรื้อฟื้นมันขึ้นมาทำไม” ตั้งยิ้มุมปากปย่างถูกใจ วัวสันหลังหวะ ยังไงก็ยังเป็นวัวสันหลัง
หวะอยู่วันยังค่ำ
“ช่วงนี้ผมตกงาน รู้สึกเงินมันขาดๆมือ ถ้าคุณช่วยสงเคราะห์ ผมจะปิดปากให้สนิทตามเดิม”
จินนี่รีบเปิดกระเป๋าสตางค์หยิบเงินทั้งหมดที่เธอมีติดตัวยัยใส่มือตั้งอย่างลนลาน
“ปิดปากของนายให้สนิท ไม่งั้นฉันจะใช่อย่างอื่นปิดมันแทน” พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไป
ตั้มยกเงินในมือขึ้นจูบ ไม่คิวว่าโชคจะเข้าข้างเขาขนาดนี้
“นายรู้จักกับผู้หญิงคนเมื่อกี้ใช่มั้ย”
ตั้มหันกลับมามองชายหนุ่มอีกคนที่เพิ่งเดินออกมาจากเงามืด
“ถ้าใช่แล้วนายจะทำไม” ถามอีกฝ่ายเสียงหว้น
“ฉันจะให้เพิ่มอีก3เท่า ถ้านายยอมเล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ นายรู้จักกับผู้หญิงคนนั้นให้ฉันฟัง”
ตั้มยิ้มกริ่ม หึๆ คนมันจะรวยอะไรก็ฉุดไม่อยู่จริงๆโว้ย
“เขื่อน คุณหายไปไหนมาค่ะ จินนี่ติดต่อคุณตั้งหลายวันแล้ว”
หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งเคียงข้างชายหนุ่ม พลางทำหน้างอน
“ขอโทษครับผมไปเรื่องงานให้ไอ้ป็อปมา จินนี่มาหาผมมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ”
“จินนี่ต้องมีเรื่องด้วยหรือไงค่ะถึงจะมาหาคุณได้” ซบต้นแขนชายหนุ่มอย่างยั่วยวน
หากเป็นปกติเขาคงรู้สึกดีกับท่าทางน่ารักของเธอ หากไม่ใช่ในตอนนี้ที่เขามีหลายเรื่องให้ต้องคิด
“ผมมีเรื่องอยากถามคุณ”
“เรื่องอะไรกันค่ะ” เอียงคอถามชายหนุ่มดด้วยท่าทางน่ารัก
เขื่อนหยิบรูบ ‘ใครบางคน’ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก่อนจะวางลงตรงหน้าหญิงสาว
“คุณรู้จัก ผู้ชายคนนี้หรือเปล่าครับ จินนี่”
จินนี่มีสีหน้าตกใจเมื่อเห็นว่าคนในภาพเป็น ตั้ม ผู้ชายที่เธอเพิ่งให้เงินเป็นค่าปิดปากสำหรับเรื่อง ตอนนั้นไปเมื่อ
วาน
แต่เธอก็รีบปรับสีหน้าอย่างรวดเร็ว หันไปตีสีหน้างง งวยให้ชายหนุ่มพลางเอ่ยถาม
“ใครกันค่ะ จินนี่ไม่เห็นเคยเห็นหน้ามาก่อน”
เขื่อนมองหญิงสาวดด้วยสายตาจับผิด ก่อนจะยอมเอ่ยปากออกมา เขาอยากรู้ว่าความจริงเรื่องราวมันเป็นแบบใด
กันแน่
ย้อนกลับมาตอนที่เขื่อน คุยกับตั้ม
“ผู้หญิงคนนั้นชื่อ จินนี่ เรารู้จักกันเมื่อ7ปีก่อน เธอ จ้างฉันทำเรื่องๆเรื่องหนึ่ง”
“เรื่องอะไร?”
“อยากรู้? ฉันขอเพิ่มเป็น3เท่า” เขื่อนยอมพยักหน้า เงินแค่นั้นเขาหาใหม่ได้สบายๆ แต่
ความจริงนี่ซิ เขาจะไปหาได้ที่ไหนหากพลาดจากคนตรงหน้า
“จ้างให้ไปกระทืบคนๆหนึ่ง ฉันก็จำชื่อไม่ได้แล้วแฮะ” ตั้มลูบข้างตัวเอง คิดทบทวนเรื่องราว
ที่ผ่านมาเกือบ7ปี
“ป็อปปี้ ใช่ชื่อนี้รึเปล่า”
“เออ ใช่ๆคนนี้แหละ ยัยนั้นบอกให้ไปกระทืบป็อปปี้ผู้ชายท่าทางหล่อๆ ตอนเที่ยงคืนวันปี
ใหม่แลกกับเงินแสนนึง แต่ตอนหลังยัยนั้นบอกว่าจะให้เงินเพิ่มอีกแสนหากช่วยเธอเล่นละคร”
“เล่นละคร”
“ใช่ เล่นละครว่าพวกฉันกำลังจะข่มขืนเธอ เพื่อหลอกให้นายป็อปปี้อะไรนั้นหลงเชื่อว่าเธอ
ยอมโดนข่มขื่นเพื่อนแลกกับการไม่ให้มันโดนกระทืบตาย เรื่องทั้งหมดมันก็มีเท่านี้แหละ ไหนหล่ะเงิน”
เขื่อนพยักหน้าให้ลูกน้องจ่ายเงินตามที่ตั้มเรียกร้อง
“ทั้งหมดเธอทำไปเพื่ออะไรกันนะ จินนี่”
เขื่อนมองเครื่องอัดเสียงในมือนิ่ง ความคิดวิ่งวนอยู่ในหัว ยากที่จะทำใจให้เชื่อว่าเธอ ทำเรื่องทั้งหมดจริงๆ
“คุณทำจริงๆรึเปล่าจินนี่”
“ไม่ ฮึก ไม่ใช่นะค่ะเขื่อน จินนี่ไม่ได้ทำ ผู้ชายคนนี้โกหก เขาอยากได้เงินจากคุณต่าง
หาก”
“ใจร้ายที่สุด” เขื่อนมองหญิงสาวที่ซบหน้าร้องไห้กับฝ่ามือตัวเองด้วยความรู้สึกหลาก
หลาย ความจริงตืออะไรกันแน่.
^________________________________________________________________^
รักคนอ่านจุ๊ฟๆ
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
“ป็อป คุณไม่รับโทรศัพท์ฉันอีกแล้ว”
จินนี่มองโทรศัพท์ในมืออย่างหัวเสีย เกือบอาทิตย์แล้วที่เขาไม่ยอมรับโทรศัพท์เธอ ไปหาที่บริษัทก็ถูกยัยเฟย์
คอยกันท่าตลอด จะไปหาเขื่อน เขาก็ไปดูงานที่ฮ่องกงอีก
ให้ตายซิ เธอว่าเธอใช้ไม้เด็ดแล้วนะ คนอย่างป็อปปี้ไม่มีทางมองความข้ามเสียสละของเธอไปหายัยหน้าเด็กนั้น
แน่
“ไงครับคนสวย มาคนเดียวหรือครับ”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นไปตามเสียงทัก
“ค่ะ ถ้ามาคนเดียวแล้วจะทำไมค่ะ”
ส่งยิ้มให้อย่างยั่วยวน เหอะ อย่างน้อยได้หมอนี่ไปแก้ขัดก็ยังดี
“แหม...เอ้ผมว่า เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่าครับ”
มุขเดิม พวกนี้ไม่คิดจะหามุขจีบผู้หญิงใหม่บ้างหรือไง แต่เอาเถอะ เธอไม่คิดจะใส่ใจอยู่แล้ว
ขอแค่ผู้ชายคนนี้สนองตอบในสิ่งที่เธออยากได้ก็พอ
“คงไม่มั้งค่ะ”
“ไม่นะ ผมว่าหน้าคุณดูคุ้นมาก...”ชายคนนั้นทำหน้านึก กอ่นจะดีดนิ้วดังเปาะ
“นึกว่าใคร จินนี่นี่เอง ผมตั้มไงครับ”
ตั้ม...เดี๋ยวนะ อย่าบอกนะว่า...
“แหม แบบนี้เรามารำลึกความหลังกันหน่อยมั้ยครับ”
อยู่ๆเธอก็รู้สึกขยะแขยงสัมผัสของคนตรงหน้าขึ้นมาทันที
อดีตคือสิ่งที่เธอไม่คิดจะจดจำ และไม่เคยอยากนึกถึงมันด้วยซ้ำ
“ไม่ ฉันจะกลับแล้วหลีกไป”
“จะรีบไปไหนกัน ของมันเคยๆอย่าทำมาเป็นเล่นตัวหน่อยเลยน้า”
“หยุดนะ ฉันกับนายเราไม่เคยเกี่ยวข้องกัน”
จ้องหน้าชายหนุ่มดด้วยสายตาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“งั้นเหรอ งั้นเรื่องเมื่อตอนนั้นคุณคงไม่สนใจซินะ”
“นายจะรื้อฟื้นมันขึ้นมาทำไม” ตั้งยิ้มุมปากปย่างถูกใจ วัวสันหลังหวะ ยังไงก็ยังเป็นวัวสันหลัง
หวะอยู่วันยังค่ำ
“ช่วงนี้ผมตกงาน รู้สึกเงินมันขาดๆมือ ถ้าคุณช่วยสงเคราะห์ ผมจะปิดปากให้สนิทตามเดิม”
จินนี่รีบเปิดกระเป๋าสตางค์หยิบเงินทั้งหมดที่เธอมีติดตัวยัยใส่มือตั้งอย่างลนลาน
“ปิดปากของนายให้สนิท ไม่งั้นฉันจะใช่อย่างอื่นปิดมันแทน” พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไป
ตั้มยกเงินในมือขึ้นจูบ ไม่คิวว่าโชคจะเข้าข้างเขาขนาดนี้
“นายรู้จักกับผู้หญิงคนเมื่อกี้ใช่มั้ย”
ตั้มหันกลับมามองชายหนุ่มอีกคนที่เพิ่งเดินออกมาจากเงามืด
“ถ้าใช่แล้วนายจะทำไม” ถามอีกฝ่ายเสียงหว้น
“ฉันจะให้เพิ่มอีก3เท่า ถ้านายยอมเล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ นายรู้จักกับผู้หญิงคนนั้นให้ฉันฟัง”
ตั้มยิ้มกริ่ม หึๆ คนมันจะรวยอะไรก็ฉุดไม่อยู่จริงๆโว้ย
“เขื่อน คุณหายไปไหนมาค่ะ จินนี่ติดต่อคุณตั้งหลายวันแล้ว”
หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งเคียงข้างชายหนุ่ม พลางทำหน้างอน
“ขอโทษครับผมไปเรื่องงานให้ไอ้ป็อปมา จินนี่มาหาผมมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ”
“จินนี่ต้องมีเรื่องด้วยหรือไงค่ะถึงจะมาหาคุณได้” ซบต้นแขนชายหนุ่มอย่างยั่วยวน
หากเป็นปกติเขาคงรู้สึกดีกับท่าทางน่ารักของเธอ หากไม่ใช่ในตอนนี้ที่เขามีหลายเรื่องให้ต้องคิด
“ผมมีเรื่องอยากถามคุณ”
“เรื่องอะไรกันค่ะ” เอียงคอถามชายหนุ่มดด้วยท่าทางน่ารัก
เขื่อนหยิบรูบ ‘ใครบางคน’ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ก่อนจะวางลงตรงหน้าหญิงสาว
“คุณรู้จัก ผู้ชายคนนี้หรือเปล่าครับ จินนี่”
จินนี่มีสีหน้าตกใจเมื่อเห็นว่าคนในภาพเป็น ตั้ม ผู้ชายที่เธอเพิ่งให้เงินเป็นค่าปิดปากสำหรับเรื่อง ตอนนั้นไปเมื่อ
วาน
แต่เธอก็รีบปรับสีหน้าอย่างรวดเร็ว หันไปตีสีหน้างง งวยให้ชายหนุ่มพลางเอ่ยถาม
“ใครกันค่ะ จินนี่ไม่เห็นเคยเห็นหน้ามาก่อน”
เขื่อนมองหญิงสาวดด้วยสายตาจับผิด ก่อนจะยอมเอ่ยปากออกมา เขาอยากรู้ว่าความจริงเรื่องราวมันเป็นแบบใด
กันแน่
ย้อนกลับมาตอนที่เขื่อน คุยกับตั้ม
“ผู้หญิงคนนั้นชื่อ จินนี่ เรารู้จักกันเมื่อ7ปีก่อน เธอ จ้างฉันทำเรื่องๆเรื่องหนึ่ง”
“เรื่องอะไร?”
“อยากรู้? ฉันขอเพิ่มเป็น3เท่า” เขื่อนยอมพยักหน้า เงินแค่นั้นเขาหาใหม่ได้สบายๆ แต่
ความจริงนี่ซิ เขาจะไปหาได้ที่ไหนหากพลาดจากคนตรงหน้า
“จ้างให้ไปกระทืบคนๆหนึ่ง ฉันก็จำชื่อไม่ได้แล้วแฮะ” ตั้มลูบข้างตัวเอง คิดทบทวนเรื่องราว
ที่ผ่านมาเกือบ7ปี
“ป็อปปี้ ใช่ชื่อนี้รึเปล่า”
“เออ ใช่ๆคนนี้แหละ ยัยนั้นบอกให้ไปกระทืบป็อปปี้ผู้ชายท่าทางหล่อๆ ตอนเที่ยงคืนวันปี
ใหม่แลกกับเงินแสนนึง แต่ตอนหลังยัยนั้นบอกว่าจะให้เงินเพิ่มอีกแสนหากช่วยเธอเล่นละคร”
“เล่นละคร”
“ใช่ เล่นละครว่าพวกฉันกำลังจะข่มขืนเธอ เพื่อหลอกให้นายป็อปปี้อะไรนั้นหลงเชื่อว่าเธอ
ยอมโดนข่มขื่นเพื่อนแลกกับการไม่ให้มันโดนกระทืบตาย เรื่องทั้งหมดมันก็มีเท่านี้แหละ ไหนหล่ะเงิน”
เขื่อนพยักหน้าให้ลูกน้องจ่ายเงินตามที่ตั้มเรียกร้อง
“ทั้งหมดเธอทำไปเพื่ออะไรกันนะ จินนี่”
เขื่อนมองเครื่องอัดเสียงในมือนิ่ง ความคิดวิ่งวนอยู่ในหัว ยากที่จะทำใจให้เชื่อว่าเธอ ทำเรื่องทั้งหมดจริงๆ
“คุณทำจริงๆรึเปล่าจินนี่”
“ไม่ ฮึก ไม่ใช่นะค่ะเขื่อน จินนี่ไม่ได้ทำ ผู้ชายคนนี้โกหก เขาอยากได้เงินจากคุณต่าง
หาก”
“ใจร้ายที่สุด” เขื่อนมองหญิงสาวที่ซบหน้าร้องไห้กับฝ่ามือตัวเองด้วยความรู้สึกหลาก
หลาย ความจริงตืออะไรกันแน่.
^________________________________________________________________^
รักคนอ่านจุ๊ฟๆ
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
