Would You Stay With Me
8.8
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
23) สงคราม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่23 ‘สงคราม(16+)’
“เธอต้องการอะไร”
“เลิกยุ่งกับฟางซะ ไม่งั้นคนที่จะต้องพินาสเป็นรายต่อไปก็คือยัยจินนี่” กดเสียงต่ำ บ่งบอกว่าเธอเอา
จริงและเขื่อนเองก็รู้ดีว่าเฟย์ทำได้และเธอทำจริงด้วย
“ทำไมเธอถึงปกป้องผู้หญิงคนนั้นนักนะ เฟย์”
“ฉันจะปกป้องทุกคนที่ป็อปปี้รักนั้นแหละ เขื่อน”
“จินนี่ไง คนที่ไอ้ป็อปมันรัก”
“นั้นมันนายมากกว่ามั้ง เขื่อน ฉันเตือนนายแล้วนะ เลิกยุ่งเรื่องนี้ซะ”
“แล้วถ้าฉันบอกว่า ‘ไม่’ หล่ะ”
“นายก็รู้ว่าคนอย่างฉันไม่ควรท้าทายด้วยนะเขื่อน”
ยกแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้นกระดกรวดเดียวหมด ก่อนจะเดินหันหลังกลับออกจากผับไป
“โถ่เว้ยเฟย์ ทั้งๆที่เรา...เป็นเพื่อนกัน”
‘เอี๊ยด’
“ว๊าย”
ฟางร้องตกใจไปกับกลุ่มชายชุดดำ ที่จอดรถข้างหน้ารถเธอ ก่อนจะตรงเข้ามาทุบกระจกรถทางด้านข้างจนแตก
เอื้อมมือเข้ามากดปลอดล็อคประตุรถ แล้วจัดการลากเธอออกมาจากตัวรถจนได้ทั้งที่เธอดิ้นรนอย่างหนัก
‘ปัง’
กลุ่มคนร้ายรวมไปถึงฟางต่างก้มหลบคมกระสุนที่ดังออกจากปากกระบอกปืนของบุคคลปิศนากันจ้าหล่ะหวั่น
“ปล่อยผู้หญิงคนนั้นซะ ถ้าแกยังไม่อยากตาย”
“เฟย์”
สีหน้าเขาจริงของเฟย์ทำให้กลุ่มชายชุดดำจำตต้องปล่อยให้เหยื่อวิ่งกลับไปหา หญิงสาวอีกคนอน่างจำใจ
“ไสหัวไปก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ อ้อกลับไปบอกนายแกด้วยนะ ถ้ายังไม่อยากกลายเป็นศพข้าง
ถนนเหมือนหมา เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ซะ”
“เฟย์ มาได้ยังไงกัน”
เฟย์ปรายตากลับมามองร่างสั่นเท่าของฟางอย่างเห็นใจ
“ขอโทษนะที่ฉันมาช้า”
“มะ ไม่เลย ขอบคุณนะ ขอบคุณเธอมาก เฟย์”
“เราเพื่อนกันนิ เธอกลับไปหาป็อปเถอะ ป่านนี้มันคงหว่งเธอแย่แล้ว”
“เธอ อย่า...”
“ฉันรู้ เธอไปเถอะ” ฟางพยักหน้ารับก่อนจะขึ้นรถตัวเองขับออกไปอีกครั้ง
“จินนี่ ฉันเตือนเธอแล้วนะ”
สาวสวยร่างบางเดินเข้ามาในสถานที่เริงรมย์ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย สายตาเรียวกวาดตามองหาเป้าหมายที่เธอให้คน
ไปตามสืบมาจนได้ว่า เจ้าตัวมักจะมาซุกหัวอยู่ที่นี่เสมอ
“ไง แม่คุณหนูกระเบื้องเคลือบ อาบยาพิษ”
จินนี่หันมองตาเสียง ก่อนจะออกอาการหงุดหงิดทันที เมื่อเห็นว่าเป็นอดีตเพื่อนรัก อย่างเฟย์
“นังเฟย์ แกมาทำไม”
“ก็เอาของมาคืนเธอไง” เฟย์โยนของที่วางลงบนตักของอีกคน เพียงแค่เห็นจินนี่ก็จัดการ
กระโดดหนีออกห่างทันที
“กรี๊ส อีบ้า แหวะ”
“ทำไม แค่นี้ทำเป็นรับไม่ได้ ทีเธอส่งมันให้ฟางหล่ะ”
“หึ ออกตัวแทนกันจริงนะ เอ้ หรือว่าเธอกับนังนั้นมันจะมีนิสัยเหมือนกันนะเฟย์”
“เธอหมายความว่าไง จินนี่”
“อ้าว ก็ชอบทำตัวเป็นหมามองเครื่องบิน ชอบมองคนที่เขาไม่สนใจเธอยังไงหล่ะ อย่าคิดนะ
ว่าฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรกับเขื่อน แต่เสียใจด้วยนะที่เขานะ รักฉัน”
“กล้าพูดจริงนะ แต่เอาเถอะ เพราะยังไงเธอก็ไม่มีทางได้ไอ้ป็อปไปครองหรอก จินนี่”
“ไม่จริง ป็อปเป็นของฉัน”
“เลิกยุ่งกับสองคนนั้นซะ ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ จินนี่”
เฟย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังเป็นการส่งท้ายก่อนจะเดินออกจาผับไป ทิ้งให้จินนี่ได้แต่มองตามไปอย่างอาฆาต
“นังเฟย์ ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่”
“กรี๊ส”
เฟย์หลุดเสียงร้องออกมาอย่างตกใจกับการที่จู่ๆก็โดนดึงเข้ามาในซอกตึกด้านหลังผับ
“เขื่อน นายทำบ้าอะไรของนาย”
“ฉันต้องถามเธอมากกว่าว่าเธอทำอะไรจินนี่ เฟย์”
“หึ หว่งจริงนะ ไม่ต้องหว่งฉันแค่เอาของมาคืนจินนี่เท่านั้น นายไม่ต้องหว่ง” เฟย์สะบัดมือ
ออกจากการเกาะกุมของเขื่อนก่อนจะเดินหนีไป
“เฟย์ โถ่เว้ย” ได้แต่หัวเสียที่เขาไม่เคยเอาชนะเพื่อนสาวคนนี้ได้เลย
“ป็อปค่ะ”
ฟางโถเขาหาชายหนุ่มก่อนจะปล่อยเสียงโฮออกมา เธอไม่อยากจะคิดเลยว่าหากเฟย์ไปไม่ทันเธอเองจะมีสถาพ
แบบไหนกลับมาหาคนที่รัก
“ไม่ร้องนะคะ ป็อปอยู่นี่แล้ว”
ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยน้ำตาเม็ดโตออกจากแก้มใสอย่างถนอม ช้อนปลายคางฟางให้เงยขึ้น ก่อนจะประกบจูบอ่อน
โยนลงมา
“อือ...”
จากตอนแรกที่คิดว่าจะจูบปลอบขวัญ แต่เพราะเสียงครางเร้าอารมณของฟางทำให้ป็อปปี้หยุดอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
ช้อนอุ้มร่างบางขึ้นจากพื้น เดินเข้ามาที่ห้องนอน
ทาบร่างใหญ่โตของตัวเองลงมาทาบทับ ไล่มือไปตามปลีกน่องของคนใต้ร่างอย่างหลงไหล
“อือ...ตะ ตรงนั้น”
บิดตัวหนีปลายนิ้วเรียวของอีกฝ่ายที่กำลังสร้างความปั่นป่วนให้ตัวเองอย่างเสียวซ่าน
“ขอป็อปเถอะนะครับคนดี”
“อือ...อ่า”
ครางไปกับจังหวะรักอ่อนวานที่ค่อยๆเพิ่มดีกรีความร้อนแรงขึ้นจนเธอแทบหมดแรง
“อ่า”
“อืมมมมม”
สองเสียงครางสอดประสานของที่ทั้งคู่จะพากันไปพบพานสายรุ้งที่ปลายทางจนได้
“นอนเถอะนะครับ ป็อปจะอยู่กับฟางเองนะ”
“ค่ะ”
ซุกหน้าลงกับอกแกร่งอย่างอุ่นใจ เพราะเขาทำให้เธอมั่นใจว่าเขาจะต้องไม่ปล่อยให้ใครมาทำอะไรเธอได้ หาก
เธอยังมีเขาอยู่เคียงข้างกันไปแบบนี้ ....
^_______________________________________________________________^
เจอกันตอนหน้าคร้า^^
“เธอต้องการอะไร”
“เลิกยุ่งกับฟางซะ ไม่งั้นคนที่จะต้องพินาสเป็นรายต่อไปก็คือยัยจินนี่” กดเสียงต่ำ บ่งบอกว่าเธอเอา
จริงและเขื่อนเองก็รู้ดีว่าเฟย์ทำได้และเธอทำจริงด้วย
“ทำไมเธอถึงปกป้องผู้หญิงคนนั้นนักนะ เฟย์”
“ฉันจะปกป้องทุกคนที่ป็อปปี้รักนั้นแหละ เขื่อน”
“จินนี่ไง คนที่ไอ้ป็อปมันรัก”
“นั้นมันนายมากกว่ามั้ง เขื่อน ฉันเตือนนายแล้วนะ เลิกยุ่งเรื่องนี้ซะ”
“แล้วถ้าฉันบอกว่า ‘ไม่’ หล่ะ”
“นายก็รู้ว่าคนอย่างฉันไม่ควรท้าทายด้วยนะเขื่อน”
ยกแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้นกระดกรวดเดียวหมด ก่อนจะเดินหันหลังกลับออกจากผับไป
“โถ่เว้ยเฟย์ ทั้งๆที่เรา...เป็นเพื่อนกัน”
‘เอี๊ยด’
“ว๊าย”
ฟางร้องตกใจไปกับกลุ่มชายชุดดำ ที่จอดรถข้างหน้ารถเธอ ก่อนจะตรงเข้ามาทุบกระจกรถทางด้านข้างจนแตก
เอื้อมมือเข้ามากดปลอดล็อคประตุรถ แล้วจัดการลากเธอออกมาจากตัวรถจนได้ทั้งที่เธอดิ้นรนอย่างหนัก
‘ปัง’
กลุ่มคนร้ายรวมไปถึงฟางต่างก้มหลบคมกระสุนที่ดังออกจากปากกระบอกปืนของบุคคลปิศนากันจ้าหล่ะหวั่น
“ปล่อยผู้หญิงคนนั้นซะ ถ้าแกยังไม่อยากตาย”
“เฟย์”
สีหน้าเขาจริงของเฟย์ทำให้กลุ่มชายชุดดำจำตต้องปล่อยให้เหยื่อวิ่งกลับไปหา หญิงสาวอีกคนอน่างจำใจ
“ไสหัวไปก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ อ้อกลับไปบอกนายแกด้วยนะ ถ้ายังไม่อยากกลายเป็นศพข้าง
ถนนเหมือนหมา เลิกยุ่งกับผู้หญิงคนนี้ซะ”
“เฟย์ มาได้ยังไงกัน”
เฟย์ปรายตากลับมามองร่างสั่นเท่าของฟางอย่างเห็นใจ
“ขอโทษนะที่ฉันมาช้า”
“มะ ไม่เลย ขอบคุณนะ ขอบคุณเธอมาก เฟย์”
“เราเพื่อนกันนิ เธอกลับไปหาป็อปเถอะ ป่านนี้มันคงหว่งเธอแย่แล้ว”
“เธอ อย่า...”
“ฉันรู้ เธอไปเถอะ” ฟางพยักหน้ารับก่อนจะขึ้นรถตัวเองขับออกไปอีกครั้ง
“จินนี่ ฉันเตือนเธอแล้วนะ”
สาวสวยร่างบางเดินเข้ามาในสถานที่เริงรมย์ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย สายตาเรียวกวาดตามองหาเป้าหมายที่เธอให้คน
ไปตามสืบมาจนได้ว่า เจ้าตัวมักจะมาซุกหัวอยู่ที่นี่เสมอ
“ไง แม่คุณหนูกระเบื้องเคลือบ อาบยาพิษ”
จินนี่หันมองตาเสียง ก่อนจะออกอาการหงุดหงิดทันที เมื่อเห็นว่าเป็นอดีตเพื่อนรัก อย่างเฟย์
“นังเฟย์ แกมาทำไม”
“ก็เอาของมาคืนเธอไง” เฟย์โยนของที่วางลงบนตักของอีกคน เพียงแค่เห็นจินนี่ก็จัดการ
กระโดดหนีออกห่างทันที
“กรี๊ส อีบ้า แหวะ”
“ทำไม แค่นี้ทำเป็นรับไม่ได้ ทีเธอส่งมันให้ฟางหล่ะ”
“หึ ออกตัวแทนกันจริงนะ เอ้ หรือว่าเธอกับนังนั้นมันจะมีนิสัยเหมือนกันนะเฟย์”
“เธอหมายความว่าไง จินนี่”
“อ้าว ก็ชอบทำตัวเป็นหมามองเครื่องบิน ชอบมองคนที่เขาไม่สนใจเธอยังไงหล่ะ อย่าคิดนะ
ว่าฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรกับเขื่อน แต่เสียใจด้วยนะที่เขานะ รักฉัน”
“กล้าพูดจริงนะ แต่เอาเถอะ เพราะยังไงเธอก็ไม่มีทางได้ไอ้ป็อปไปครองหรอก จินนี่”
“ไม่จริง ป็อปเป็นของฉัน”
“เลิกยุ่งกับสองคนนั้นซะ ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ จินนี่”
เฟย์เอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังเป็นการส่งท้ายก่อนจะเดินออกจาผับไป ทิ้งให้จินนี่ได้แต่มองตามไปอย่างอาฆาต
“นังเฟย์ ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่”
“กรี๊ส”
เฟย์หลุดเสียงร้องออกมาอย่างตกใจกับการที่จู่ๆก็โดนดึงเข้ามาในซอกตึกด้านหลังผับ
“เขื่อน นายทำบ้าอะไรของนาย”
“ฉันต้องถามเธอมากกว่าว่าเธอทำอะไรจินนี่ เฟย์”
“หึ หว่งจริงนะ ไม่ต้องหว่งฉันแค่เอาของมาคืนจินนี่เท่านั้น นายไม่ต้องหว่ง” เฟย์สะบัดมือ
ออกจากการเกาะกุมของเขื่อนก่อนจะเดินหนีไป
“เฟย์ โถ่เว้ย” ได้แต่หัวเสียที่เขาไม่เคยเอาชนะเพื่อนสาวคนนี้ได้เลย
“ป็อปค่ะ”
ฟางโถเขาหาชายหนุ่มก่อนจะปล่อยเสียงโฮออกมา เธอไม่อยากจะคิดเลยว่าหากเฟย์ไปไม่ทันเธอเองจะมีสถาพ
แบบไหนกลับมาหาคนที่รัก
“ไม่ร้องนะคะ ป็อปอยู่นี่แล้ว”
ปลายนิ้วเรียวเกลี่ยน้ำตาเม็ดโตออกจากแก้มใสอย่างถนอม ช้อนปลายคางฟางให้เงยขึ้น ก่อนจะประกบจูบอ่อน
โยนลงมา
“อือ...”
จากตอนแรกที่คิดว่าจะจูบปลอบขวัญ แต่เพราะเสียงครางเร้าอารมณของฟางทำให้ป็อปปี้หยุดอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
ช้อนอุ้มร่างบางขึ้นจากพื้น เดินเข้ามาที่ห้องนอน
ทาบร่างใหญ่โตของตัวเองลงมาทาบทับ ไล่มือไปตามปลีกน่องของคนใต้ร่างอย่างหลงไหล
“อือ...ตะ ตรงนั้น”
บิดตัวหนีปลายนิ้วเรียวของอีกฝ่ายที่กำลังสร้างความปั่นป่วนให้ตัวเองอย่างเสียวซ่าน
“ขอป็อปเถอะนะครับคนดี”
“อือ...อ่า”
ครางไปกับจังหวะรักอ่อนวานที่ค่อยๆเพิ่มดีกรีความร้อนแรงขึ้นจนเธอแทบหมดแรง
“อ่า”
“อืมมมมม”
สองเสียงครางสอดประสานของที่ทั้งคู่จะพากันไปพบพานสายรุ้งที่ปลายทางจนได้
“นอนเถอะนะครับ ป็อปจะอยู่กับฟางเองนะ”
“ค่ะ”
ซุกหน้าลงกับอกแกร่งอย่างอุ่นใจ เพราะเขาทำให้เธอมั่นใจว่าเขาจะต้องไม่ปล่อยให้ใครมาทำอะไรเธอได้ หาก
เธอยังมีเขาอยู่เคียงข้างกันไปแบบนี้ ....
^_______________________________________________________________^
เจอกันตอนหน้าคร้า^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
