Would You Stay With Me
8.8
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
20) นรกในใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอน 20 ‘นรก...ในใจ’
ฉันมาทำอะไรที่นี่กันแน่นะ ฟางได้แต่ถามตัวเองวนเวียนไปมา
เพราะเฟย์โทรไปบอกให้เธอมาคุยเรื่องโครงการที่กำลังจะโดนยุบ ทำให้เธอยอมรับปากมาตามนัดโดยไม่ได้นึก
เฉลียวใจเลยแม้แต่น้อยว่าทางมาคอนโดของอีกฝ่ายมันช่างคุ้นเคยกับเธอเหลือเกิน
ร่างของคนที่นอนฟุลบอยู่ที่พื้นมันช่างคุ้นตา เท้าที่กำลังจะก้าวเดินเข้าไปใก้ลชะงักยืนนิ่งอยู่กับที่
“ฟาง”
ป็อปปี้ยันตัวลุกขึ้นแต่ทำได้อยากเต็มที เพราะก่อนหน้านี้เขาเองก็ดื่มเข้าไปมาก ทั้งที่ปกติไม่เคยคิดจะ
เฉียดเข้าไปใก้ลของมึนเมาซักนิด แต่เพราะอยากลืมว่าเขากำลังจะทิ้งหัวใจตัวเอง
ถึงได้ยอมกลืนน้ำลายตัวเอง
“ทำไม คุณมาอยู่ที่นี่แล้ว เฟย์หล่ะ”
“หึ จำไม่ได้ซินะ นี่มันห้องผม”
สีหน้าเรียบเฉยของป็อปปี้ มันทำให้เธออยากจะหันหลังเดินออกจากห้องไปซะแต่ร่างกายมันกลับไปยอมทำตาม
แม้แต่น้อย สุดท้ายเลยได้แต่ยืนมองดูเขาลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางโงนเงนเท่านั้น
“มาทำไม”
ทั้งๆที่คิดว่ามันถูกต้องแล้ว เธอเพิ่งจะรับปากแฟนเขาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนตรงหน้าอีก แต่พอเขาทำเย็นชาเข้าใส่
มันกลับทำให้เธออยากจะทรุดตัวลงไปนอนร้องไห้ซะให้ได้
ยัยฟาง แกเป็นอะไรของแก ปฎิเสธเขามาตลอดไม่ใช่หรือไง แล้วยังจะมาน้อยใจทำไมกัน?
“ฉันมาหาคุณเฟย์ เธอเรียกฉันมา”
“มุขนี้มันไม่สิ้นคิดไปหน่อยหรือไง มาหายัยเฟย์ที่ห้องผมเนี่ยนะ”
ฟางเม้มปากกับถ้อยคำของชายหนุ่มแน่น
เอาซิ ทำลายกันให้พอฟาง เธอยังต้องการอะไรจากฉันอีก ฉันอุตสาห์ตัดใจจากความรักของเราแล้ว เธอจะเดิน
กลับเข้ามาตอกย้ำมันอีกทำไม สะใจเธอหรือยัง กับความเจ็บปวดที่ฉันได้รับ
ป็อปปี้ขบกรามตัวเองแน่น ข่มความรู้สึกที่อยากจะกระชากหญิงสาวเข้ามาถามนัก ว่าเธอมาที่นี่ทำไมกันแน่
ทั้งๆที่เขาเองก็อยากจะทำอย่างที่เฟย์บอก แต่มันจะไปมีประโยชน์อะไร ในเมื่อเรื่องของเขากับเธอมันจบตั้งแต่ยัง
ไม่ทันได้เริ่มเลยด้วยซ้ำ
จินนี่ ใช่คนที่เขาควรจะให้ความสำคัญคือ จินนี่ ผู้หญิงที่ยอมเอาสิ่งสำคัญของตัวเองแลกกับชีวิตเขา
แต่ฟาง เองก็เป็นเหมือนดวงใจของเขา
โธ่เว้ยยย ไอ้ป็อป แกจะมาลังเลอะไรอีกว่ะ สิ่งที่แกต้องเลือกคือจินนี่ไง
ทั้งคู่ต่างยืนมองกันด้วยสายตาที่เจ็บปวดไม่ต่างกัน
เจ็บที่รัก แต่ครอบครองไม่ได้
เจ็บ ที่ไม่อาจทำตามหัวใจ
เจ็บ ที่ต้องปล่อยให้ทุกอย่างจบลง...
“กลับไปซะฟาง เฟย์ไม่ได้อยู่ที่นี่”
ป็อปปี้พูดเสียงนิ่ง หันหลังหนีจากภาพของหญงสาวตรง
เขากลัว กลัวว่าตัวเองจะห้ามใจไม่อยู่แล้วดึงเธอมากอดไว้และเขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไปได้อีก
“ฮึก...ฉัน...”
ฉันจะทำยังไงดี อึดอัด ทำไมเธอรู้สึกเหมือนคนจมน้ำ ที่ไม่มีอากาศจะหายใจนะ เพราะเขาใช่มั้ย เพราะผู้ชายคนนี้
ช่วงชิมเอาลมหายใจของเธอไปใช่มั้ย...
“ฮึก ป็อป ฟางขอโทษ ฟาง...ปล่อยคุณไปไม่ได้จริงๆ”
เธอโผเข้ากอดหลังชายหนุ่มไว้ทั้งตัว กอดรัดเขาไว้แน่น ราวกับว่า ถ้าหากเธอเผลอคลายอ้อมกอดอออก เขาจะ
หายไป
คุณจินนี่ฉันขอโทษ ฉันมันเป็นผู้หญิงที่เลว แต่ฉัน...ทิ้งหัวใจและลมหายใจของตัวเองไปไม่ได้จริงๆ
พระเจ้าค่ะ อภัยให้ลูกได้มั้ยค่ะ ที่ลูกทำบาปแบบนี้
พ่อขา ฟางขอโทษค่ะ ที่ทำให้พ่อต้องผิดหวัง ทั้งๆที่พ่อเคยสอนว่า ไม่ให้ฟางแย่งชิงของ ของคนอื่น แต่ฟาง
รักผู้ชายคนนี้ค่ะ ฟางรักคุณนะค่ะ ป็อปปี้
ป็อปปี้ได้แต่ยืนอึ้งไปกับสัมผัสของคนร่างเล็ก
“ฮึก... ทั้งๆที่ฉันสัญญากับแฟนคุณว่าฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับคุณอีก แต่ฉันก็ทำไม่ได้”
“ฮือ ฉันมันเลวมากใช่มั้ยค่ะ”
ป็อปปี้ปลอดข้อมือเล็กที่กอดรอบเอวตัวเองอยู่ออก ก่อนจะหันมมาเผชิญหน้ากับหญิงสาว
“ไม่หรอกคนดี คนที่เลวก็คือผมเอง ผมไม่ควรจะดึงคุณมาตกนรกด้วยเลย อย่าร้องนะครับ”
เอ่ยปลอบหญิงสาวเสียงแผ่ว น้ำตาของเธอมันทำให้เขาเจ็บปวดราวกับถูกน้ำเกลือราดลงไปบนแผลที่มันถูกกรีด
ไม่มีชิ้นดี
“ให้ฉันลงนรกไปพร้อมคุณได้รึเปล่า”
“ฉันรักคุณนะค่ะ ป็อปปี้”
ดึงร่างคนตัวโตเข้ามากอดไว้ เอ่ยถามเสียงเบา แต่มันกลับดังก้องอยู่ในหัวใจของคนทั้งคู่
ป็อปปี้รั้งร่างบางขึ้นมาอุ้มไว้ สายตามองตรงไปไปยังคนที่เขาอยากฝากหัวใจทั้งดวงไว้ที่เธอ
“ป็อปก็รักฟางนะครับ รักมากและจะรักตลอดไป”
คำบอกรักของชายหนุ่มทำให้เธอยิ้มออกมาทั้งน้ำตา แม้ว่าหลังจากนี้เธอและเขาจะต้องตกนรกหมกไหม้เธอก็
ยินยอม ขอแค่ได้อยู่กับเขาเธอก็ไม่กลัวอะไรอีกต่อไป
“ค่ะ จากนี้และตลอดไป”
มือเล็กโอบต้นคอของชายหนุ่มที่อุ้มเธอไว้ กดเรียวปากบางเข้าหา
จูบอ่อนหวานหากแฝงไปด้วยความหนักแน่น ของคำว่ารัก
จากความอ่อนหวาน ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนแรง ความโหยหาที่ทั้งคู่มีต่อกัน
“ไปที่ห้องนอนนะ”
กระซิบชิดปากบาง กอ่นจะก้าวเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง เพื่อสนองตอบความต้องการของกันและกัน
ขอบคุณนะเฟย์ เธอเป็นทั้งเพื่อนและคนในครอบครัวของฉันจริงๆ
ขอแค่มีคนที่รักกัน เขาก็พอใจแล้ว จากนี้และตลอดไป...
^_______________________________________________________________^
หาย หัวกระบาลไปนาน จนกลัวคนอ่านจะตามไปด่าที่บ้านอ่าาาา
เขาขอโทษน้า >/\<
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
ฉันมาทำอะไรที่นี่กันแน่นะ ฟางได้แต่ถามตัวเองวนเวียนไปมา
เพราะเฟย์โทรไปบอกให้เธอมาคุยเรื่องโครงการที่กำลังจะโดนยุบ ทำให้เธอยอมรับปากมาตามนัดโดยไม่ได้นึก
เฉลียวใจเลยแม้แต่น้อยว่าทางมาคอนโดของอีกฝ่ายมันช่างคุ้นเคยกับเธอเหลือเกิน
ร่างของคนที่นอนฟุลบอยู่ที่พื้นมันช่างคุ้นตา เท้าที่กำลังจะก้าวเดินเข้าไปใก้ลชะงักยืนนิ่งอยู่กับที่
“ฟาง”
ป็อปปี้ยันตัวลุกขึ้นแต่ทำได้อยากเต็มที เพราะก่อนหน้านี้เขาเองก็ดื่มเข้าไปมาก ทั้งที่ปกติไม่เคยคิดจะ
เฉียดเข้าไปใก้ลของมึนเมาซักนิด แต่เพราะอยากลืมว่าเขากำลังจะทิ้งหัวใจตัวเอง
ถึงได้ยอมกลืนน้ำลายตัวเอง
“ทำไม คุณมาอยู่ที่นี่แล้ว เฟย์หล่ะ”
“หึ จำไม่ได้ซินะ นี่มันห้องผม”
สีหน้าเรียบเฉยของป็อปปี้ มันทำให้เธออยากจะหันหลังเดินออกจากห้องไปซะแต่ร่างกายมันกลับไปยอมทำตาม
แม้แต่น้อย สุดท้ายเลยได้แต่ยืนมองดูเขาลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางโงนเงนเท่านั้น
“มาทำไม”
ทั้งๆที่คิดว่ามันถูกต้องแล้ว เธอเพิ่งจะรับปากแฟนเขาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนตรงหน้าอีก แต่พอเขาทำเย็นชาเข้าใส่
มันกลับทำให้เธออยากจะทรุดตัวลงไปนอนร้องไห้ซะให้ได้
ยัยฟาง แกเป็นอะไรของแก ปฎิเสธเขามาตลอดไม่ใช่หรือไง แล้วยังจะมาน้อยใจทำไมกัน?
“ฉันมาหาคุณเฟย์ เธอเรียกฉันมา”
“มุขนี้มันไม่สิ้นคิดไปหน่อยหรือไง มาหายัยเฟย์ที่ห้องผมเนี่ยนะ”
ฟางเม้มปากกับถ้อยคำของชายหนุ่มแน่น
เอาซิ ทำลายกันให้พอฟาง เธอยังต้องการอะไรจากฉันอีก ฉันอุตสาห์ตัดใจจากความรักของเราแล้ว เธอจะเดิน
กลับเข้ามาตอกย้ำมันอีกทำไม สะใจเธอหรือยัง กับความเจ็บปวดที่ฉันได้รับ
ป็อปปี้ขบกรามตัวเองแน่น ข่มความรู้สึกที่อยากจะกระชากหญิงสาวเข้ามาถามนัก ว่าเธอมาที่นี่ทำไมกันแน่
ทั้งๆที่เขาเองก็อยากจะทำอย่างที่เฟย์บอก แต่มันจะไปมีประโยชน์อะไร ในเมื่อเรื่องของเขากับเธอมันจบตั้งแต่ยัง
ไม่ทันได้เริ่มเลยด้วยซ้ำ
จินนี่ ใช่คนที่เขาควรจะให้ความสำคัญคือ จินนี่ ผู้หญิงที่ยอมเอาสิ่งสำคัญของตัวเองแลกกับชีวิตเขา
แต่ฟาง เองก็เป็นเหมือนดวงใจของเขา
โธ่เว้ยยย ไอ้ป็อป แกจะมาลังเลอะไรอีกว่ะ สิ่งที่แกต้องเลือกคือจินนี่ไง
ทั้งคู่ต่างยืนมองกันด้วยสายตาที่เจ็บปวดไม่ต่างกัน
เจ็บที่รัก แต่ครอบครองไม่ได้
เจ็บ ที่ไม่อาจทำตามหัวใจ
เจ็บ ที่ต้องปล่อยให้ทุกอย่างจบลง...
“กลับไปซะฟาง เฟย์ไม่ได้อยู่ที่นี่”
ป็อปปี้พูดเสียงนิ่ง หันหลังหนีจากภาพของหญงสาวตรง
เขากลัว กลัวว่าตัวเองจะห้ามใจไม่อยู่แล้วดึงเธอมากอดไว้และเขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไปได้อีก
“ฮึก...ฉัน...”
ฉันจะทำยังไงดี อึดอัด ทำไมเธอรู้สึกเหมือนคนจมน้ำ ที่ไม่มีอากาศจะหายใจนะ เพราะเขาใช่มั้ย เพราะผู้ชายคนนี้
ช่วงชิมเอาลมหายใจของเธอไปใช่มั้ย...
“ฮึก ป็อป ฟางขอโทษ ฟาง...ปล่อยคุณไปไม่ได้จริงๆ”
เธอโผเข้ากอดหลังชายหนุ่มไว้ทั้งตัว กอดรัดเขาไว้แน่น ราวกับว่า ถ้าหากเธอเผลอคลายอ้อมกอดอออก เขาจะ
หายไป
คุณจินนี่ฉันขอโทษ ฉันมันเป็นผู้หญิงที่เลว แต่ฉัน...ทิ้งหัวใจและลมหายใจของตัวเองไปไม่ได้จริงๆ
พระเจ้าค่ะ อภัยให้ลูกได้มั้ยค่ะ ที่ลูกทำบาปแบบนี้
พ่อขา ฟางขอโทษค่ะ ที่ทำให้พ่อต้องผิดหวัง ทั้งๆที่พ่อเคยสอนว่า ไม่ให้ฟางแย่งชิงของ ของคนอื่น แต่ฟาง
รักผู้ชายคนนี้ค่ะ ฟางรักคุณนะค่ะ ป็อปปี้
ป็อปปี้ได้แต่ยืนอึ้งไปกับสัมผัสของคนร่างเล็ก
“ฮึก... ทั้งๆที่ฉันสัญญากับแฟนคุณว่าฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับคุณอีก แต่ฉันก็ทำไม่ได้”
“ฮือ ฉันมันเลวมากใช่มั้ยค่ะ”
ป็อปปี้ปลอดข้อมือเล็กที่กอดรอบเอวตัวเองอยู่ออก ก่อนจะหันมมาเผชิญหน้ากับหญิงสาว
“ไม่หรอกคนดี คนที่เลวก็คือผมเอง ผมไม่ควรจะดึงคุณมาตกนรกด้วยเลย อย่าร้องนะครับ”
เอ่ยปลอบหญิงสาวเสียงแผ่ว น้ำตาของเธอมันทำให้เขาเจ็บปวดราวกับถูกน้ำเกลือราดลงไปบนแผลที่มันถูกกรีด
ไม่มีชิ้นดี
“ให้ฉันลงนรกไปพร้อมคุณได้รึเปล่า”
“ฉันรักคุณนะค่ะ ป็อปปี้”
ดึงร่างคนตัวโตเข้ามากอดไว้ เอ่ยถามเสียงเบา แต่มันกลับดังก้องอยู่ในหัวใจของคนทั้งคู่
ป็อปปี้รั้งร่างบางขึ้นมาอุ้มไว้ สายตามองตรงไปไปยังคนที่เขาอยากฝากหัวใจทั้งดวงไว้ที่เธอ
“ป็อปก็รักฟางนะครับ รักมากและจะรักตลอดไป”
คำบอกรักของชายหนุ่มทำให้เธอยิ้มออกมาทั้งน้ำตา แม้ว่าหลังจากนี้เธอและเขาจะต้องตกนรกหมกไหม้เธอก็
ยินยอม ขอแค่ได้อยู่กับเขาเธอก็ไม่กลัวอะไรอีกต่อไป
“ค่ะ จากนี้และตลอดไป”
มือเล็กโอบต้นคอของชายหนุ่มที่อุ้มเธอไว้ กดเรียวปากบางเข้าหา
จูบอ่อนหวานหากแฝงไปด้วยความหนักแน่น ของคำว่ารัก
จากความอ่อนหวาน ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนแรง ความโหยหาที่ทั้งคู่มีต่อกัน
“ไปที่ห้องนอนนะ”
กระซิบชิดปากบาง กอ่นจะก้าวเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง เพื่อสนองตอบความต้องการของกันและกัน
ขอบคุณนะเฟย์ เธอเป็นทั้งเพื่อนและคนในครอบครัวของฉันจริงๆ
ขอแค่มีคนที่รักกัน เขาก็พอใจแล้ว จากนี้และตลอดไป...
^_______________________________________________________________^
หาย หัวกระบาลไปนาน จนกลัวคนอ่านจะตามไปด่าที่บ้านอ่าาาา
เขาขอโทษน้า >/\<
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
