Would You Stay With Me
8.8
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
18) เสียอะไรไปบ้าง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 18 ‘เสียอะไรไปบ้าง’
ถ้าให้เลือกระหว่างความรักและความรับผิดชอบ เป็นคุณ คุณจะเลือกอะไร?
เพราะสำหรับผม มันกลับไม่มีทางให้เลือกบางที หนทางเดียวทีเหลือไว้ให้ผม คือการทิ้งหัวใจตัวเองทิ้งไป
“ป็อป นายไหวรึเปล่า”
เฟย์เอ่ยถามชายหนุ่มอย่างหว่งใย เพราะสภาพของเพื่อนเธอเรียกว่าย่ำแย่
“ป็อป ฉันถามจริงๆเถอะ นายรักฟางหรือจินนี่กันแน่”
“ฉันรักฟาง”
ป็อปปี้ตอบอย่างไม่ลังเล
“งั้นทำไมนายไม่เลือกหัวใจตัวเองหล่ะ ป็อปปี้ ถ้านายยังปล่อยให้ทุกอย่างยังเป็นแบบนี้ มันไม่
อะไรดีหรอกนะ
นายเองก็เจ็บ ฟางเองก็ต้องเจ็บปวดไม่ต่างกัน ส่วนจินนี่ การได้แต่ตัวนายไป มันก็ไม่ต่างกับอยู่คนเดียวนั้นแหละ”
ป็อปปี้มองหน้าคนที่เป็นทั้งเพื่อนและญาตินิ่ง
ใช่ ไม่ว่าเลือกทางไหน สุดท้ายจินนี่เองก็ได้แค่ตัวเขาไปอยู่ดี เพราะหัวใจเขามันไปอยู่ที่ฟางแล้ว
“นายคิดให้ได้แล้วกัน”
“จำไว้อย่างนะป็อป ไม่ว่านายจะเลือกทางไหน ฉันก็จะอยู่ข้างนาย เหมือนที่นายเคยอยู่ข้างฉัน
ตลอดมา”
ป็อปปี้กอดตอบอ้อมกอดของเฟย์อย่างขอบคุณ
“ขอบคุณนะเฟย์ ฉันจะเลือก...หัวใจตัวเอง”
เฟย์ปล่อยชายหนุ่มออกจากอ้อมกอด ยิ้มให้กำลังใจ ก่อนจะจัดการนัดจินนี่มาพบป็อปปี้ให้
“ป็อป”
จินนี่เดินเข้ามาในห้องชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มเปื้อนใบหน้า
“จินนี่ นั่งก่อนซิครับ”
หญิงสาวทิ้งตัวลงนั่งตรงข้างอย่างว่าง่าย
“ป็อปมีเรื่องจะคุยกับจินนี่นะครับ”
“ค่ะ เรื่องอะไรกันค่ะ”
“แล้วทำไมต้องทำหน้าซีเรียสด้วย”
จินนี่เอียงคอถามชายหนุ่มอย่างน่ารัก แต่เขากลับเอาแต่ก้มหย้ามองมือตัวเองอย่างเดียว
จนเธอชักหวั่นใจ
“จินนี่ เรา เลิกกันเถอะ”
“ปะ...ป็อปว่าอะไรนะค่ะ” ถามชายหนุ่มเสียงเบาหวิว
“เราเลิกกันเถอะ”
“มะ ไม่จริง”
น้ำตาเม็ดโตร่วงจากดวงตาของหญิงสาว ร่างบางเริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่อยู่
ป็อปปี้ที่กำลังจะเอื้อมมือไปแตะตัวหญิงสาว ชะงักก่อนที่จะทันได้แตะตัวเธอเพราะยิ่งเขาทำอ่อนโยนเธอจะยิ่งเจ็บ
“ไม่นะ จินนี่รักคุณนะค่ะ”
จินนี่ถลาเข้าหาร่างแข็งแรงของชายหนุ่ม ซบหน้าลงกับอกแกร่งน้ำตาเปียกเสื้อเชิตของป็อปปี้เป็นดวงๆ
“จินนี่รักคุณนะค่ะ ฮือ อย่าเลิกกับจินนี่ได้มั้ย” หญิงสาวยังคงเฝ้าพูดประโยคเดิมซ้ำๆ
“จินนี่ครับ”
ป็อปปี้รั้งร่างบางออกจากอกตัวเอง ถึงเขาจะรู้สึกแย่ที่ทำให้เธอต้องร้องไห้ แต่ถ้าเขาไม่ทำก็ต้องมีผู้หญิงอีกคนที่
ต้องร้องไห้เพราะเขาเช่นกันและคน คนนั้นก็เป็นคนที่เขารักด้วย
“ฮือเพราะผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย คุณถึงจะเลิกกับจินนี่”
ป็อปปี้ตกใจ ที่หญิงสาวรู้เรื่องของเขากับฟาง ก่อนจะตัดสินใจพยักหน้ารับไปตรงๆ
“ครับ ป็อปขอโทษ แต่ป็อป...รัก ฟาง”
“ไม่ คุณจะทิ้งจินนี่ไม่ได้” จินนี่เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าตัวเอง เธอเริ่มนิ่งเงียบจนเขาแปลก
ใจ
“คุณทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะป็อป ฉันไม่ยอม คุณลืมไปแล้วเหรอค่ะป็อป ว่าฉันต้องเสีย
อะไรเพื่อคุณไปบ้าง คุณยังทิ้งฉันได้เหรอค่ะ”
“คุณทำให้ฉันต้องสูญเสียในสิ่งที่ฉันไม่มีทางเรียกคืนกลับมาได้ แล้วคุณยังจะทิ้งฉันที่ช่วย
ชีวิตคุณได้อีกเหรอค่ะ”
จินนี่ถามเสียงหวาน แต่ถ้อยคำของเธอกลับไม่ได้หวานตามไปด้วยเลยซักนิด สำหรับป็อปปี้คำพูดของเธอเปรียบ
เสมือน ยาพิษที่กำลังทำให้เขาตายช้าๆ
ใช่ เพราะเธอช่วยเขาไว้โดยเอาตัวเองเข้าแลก
เรื่องมันเริ่มจากวันที่พวกเขาไปเที่ยวส่งท้ายปีเก่าตอนรับปีใหม่ เมื่อ 7 ปีที่แล้ว วันที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
เขาเองที่ดื้อดึงจะไปเดินเล่นที่ชายหาดตอนเที่ยงคืน และเพราะเขาอีกที่เดินไปเจอกลุ่มวัยรุ่นขี้เมาและเผลอมีปาก
เสียงกัน ด้วยความที่เมาจากการดื่มฉลองเข้าไปก่อนหน้านี้ ทำให้เขาไม่ค่อยมีแรงที่จะโต้ตอบกลุ่มวัยรุ่น
ทำให้โดนรุมทำร้ายและมันเปลี่ยนเป้าหมายมาหาจินนี่ที่เดินตามเขามาด้วย โดนการยื่นข้อเสนอหาก จินนี่ยอมตก
เป็นของพวกมัน พวกมันก็จะปล่อยเขาไป
จินนี่ยอมตกลง เพราะไม่อาจปล่อยให้เขาโดนรุมทำร้ายไปมากกว่านี้ได้
และเพราะเรื่องนี้ทำให้เขาตัดสินใจขอจินนี่เป็นแฟนและสัญญาว่าจะแต่งงานกับเธอ ท่ามกลางเสียงคัดค้านอย่าง
หนักของเฟย์ ที่เขาไม่รู้ว่าทำไม
“ว่ายังไงค่ะป็อป คุณยังยืนยันจะเลิกกับฉันแล้วไปหาผู้หญิงคนนั้นอีกรึเปล่าค่ะ”
“ผม...ผมขอโทษครับ”
สุดท้ายเขาก็ได้กัดฟันตอบกลับไป ใช่เพราะไม่ว่ายังไง จินนี่ก็ช่วยไม่ให้เขาต้องตาย ไม่อย่างงั้น เขาคงไม่มีลม
หายใจได้อย่างทุกวันนี้
“ค่ะ เรื่องเมื่อกี้จินนี่จะถือว่า มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นรวมถึงเรื่องของผู้หญิงคนนั้นด้วย”
“จินนี่นัดเพื่อนไว้ จินนี่ไปก่อนนะค่ะ” หญิงสาวหยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ ก่อนจะเดินเชิดหน้า
ออกจากห้องไป
“ฟาง...ป็อปขอโทษ แต่ป็อปทิ้งจินนี่ไปไม่ได้จริงๆ”
ชายหนุ่มได้แต่พึมพำกับตัวเองเสียงเบา น้ำตาลูกผู้ชายหลั่งริน แค่คิดว่าเธอจะต้องร้องไห้เพราะเขามันก็ทำเอาเขา
หายใจไม่ออกแล้ว บางที คนเราก็ไม่ได้ทุกอย่าง อย่างที่ใจต้องการ หากเลือกหน้าที่ก็จำต้องทิ้งหัว
ใจตัวเองไปเสีย...
^|___________________________________________________________^
งืดเขารู้เขาผิดคำพูดเรื่องที่บอกว่าจะอัพเรื่องสั้น แต่เพราะปั่นไม่ทันจริงๆ เพราะเรื่องนี้มีการแก้ไขบทนิดหน่อยด้วย ทำให้เรื่องสั้นไม่จบตามที่คิดไว้ อย่างที่บอก รักแล้วรอหน่อยน้าาาาาาา
เจอกันตอนหน้าค่ะ^^
ถ้าให้เลือกระหว่างความรักและความรับผิดชอบ เป็นคุณ คุณจะเลือกอะไร?
เพราะสำหรับผม มันกลับไม่มีทางให้เลือกบางที หนทางเดียวทีเหลือไว้ให้ผม คือการทิ้งหัวใจตัวเองทิ้งไป
“ป็อป นายไหวรึเปล่า”
เฟย์เอ่ยถามชายหนุ่มอย่างหว่งใย เพราะสภาพของเพื่อนเธอเรียกว่าย่ำแย่
“ป็อป ฉันถามจริงๆเถอะ นายรักฟางหรือจินนี่กันแน่”
“ฉันรักฟาง”
ป็อปปี้ตอบอย่างไม่ลังเล
“งั้นทำไมนายไม่เลือกหัวใจตัวเองหล่ะ ป็อปปี้ ถ้านายยังปล่อยให้ทุกอย่างยังเป็นแบบนี้ มันไม่
อะไรดีหรอกนะ
นายเองก็เจ็บ ฟางเองก็ต้องเจ็บปวดไม่ต่างกัน ส่วนจินนี่ การได้แต่ตัวนายไป มันก็ไม่ต่างกับอยู่คนเดียวนั้นแหละ”
ป็อปปี้มองหน้าคนที่เป็นทั้งเพื่อนและญาตินิ่ง
ใช่ ไม่ว่าเลือกทางไหน สุดท้ายจินนี่เองก็ได้แค่ตัวเขาไปอยู่ดี เพราะหัวใจเขามันไปอยู่ที่ฟางแล้ว
“นายคิดให้ได้แล้วกัน”
“จำไว้อย่างนะป็อป ไม่ว่านายจะเลือกทางไหน ฉันก็จะอยู่ข้างนาย เหมือนที่นายเคยอยู่ข้างฉัน
ตลอดมา”
ป็อปปี้กอดตอบอ้อมกอดของเฟย์อย่างขอบคุณ
“ขอบคุณนะเฟย์ ฉันจะเลือก...หัวใจตัวเอง”
เฟย์ปล่อยชายหนุ่มออกจากอ้อมกอด ยิ้มให้กำลังใจ ก่อนจะจัดการนัดจินนี่มาพบป็อปปี้ให้
“ป็อป”
จินนี่เดินเข้ามาในห้องชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มเปื้อนใบหน้า
“จินนี่ นั่งก่อนซิครับ”
หญิงสาวทิ้งตัวลงนั่งตรงข้างอย่างว่าง่าย
“ป็อปมีเรื่องจะคุยกับจินนี่นะครับ”
“ค่ะ เรื่องอะไรกันค่ะ”
“แล้วทำไมต้องทำหน้าซีเรียสด้วย”
จินนี่เอียงคอถามชายหนุ่มอย่างน่ารัก แต่เขากลับเอาแต่ก้มหย้ามองมือตัวเองอย่างเดียว
จนเธอชักหวั่นใจ
“จินนี่ เรา เลิกกันเถอะ”
“ปะ...ป็อปว่าอะไรนะค่ะ” ถามชายหนุ่มเสียงเบาหวิว
“เราเลิกกันเถอะ”
“มะ ไม่จริง”
น้ำตาเม็ดโตร่วงจากดวงตาของหญิงสาว ร่างบางเริ่มสั่นอย่างควบคุมไม่อยู่
ป็อปปี้ที่กำลังจะเอื้อมมือไปแตะตัวหญิงสาว ชะงักก่อนที่จะทันได้แตะตัวเธอเพราะยิ่งเขาทำอ่อนโยนเธอจะยิ่งเจ็บ
“ไม่นะ จินนี่รักคุณนะค่ะ”
จินนี่ถลาเข้าหาร่างแข็งแรงของชายหนุ่ม ซบหน้าลงกับอกแกร่งน้ำตาเปียกเสื้อเชิตของป็อปปี้เป็นดวงๆ
“จินนี่รักคุณนะค่ะ ฮือ อย่าเลิกกับจินนี่ได้มั้ย” หญิงสาวยังคงเฝ้าพูดประโยคเดิมซ้ำๆ
“จินนี่ครับ”
ป็อปปี้รั้งร่างบางออกจากอกตัวเอง ถึงเขาจะรู้สึกแย่ที่ทำให้เธอต้องร้องไห้ แต่ถ้าเขาไม่ทำก็ต้องมีผู้หญิงอีกคนที่
ต้องร้องไห้เพราะเขาเช่นกันและคน คนนั้นก็เป็นคนที่เขารักด้วย
“ฮือเพราะผู้หญิงคนนั้นใช่มั้ย คุณถึงจะเลิกกับจินนี่”
ป็อปปี้ตกใจ ที่หญิงสาวรู้เรื่องของเขากับฟาง ก่อนจะตัดสินใจพยักหน้ารับไปตรงๆ
“ครับ ป็อปขอโทษ แต่ป็อป...รัก ฟาง”
“ไม่ คุณจะทิ้งจินนี่ไม่ได้” จินนี่เช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าตัวเอง เธอเริ่มนิ่งเงียบจนเขาแปลก
ใจ
“คุณทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะป็อป ฉันไม่ยอม คุณลืมไปแล้วเหรอค่ะป็อป ว่าฉันต้องเสีย
อะไรเพื่อคุณไปบ้าง คุณยังทิ้งฉันได้เหรอค่ะ”
“คุณทำให้ฉันต้องสูญเสียในสิ่งที่ฉันไม่มีทางเรียกคืนกลับมาได้ แล้วคุณยังจะทิ้งฉันที่ช่วย
ชีวิตคุณได้อีกเหรอค่ะ”
จินนี่ถามเสียงหวาน แต่ถ้อยคำของเธอกลับไม่ได้หวานตามไปด้วยเลยซักนิด สำหรับป็อปปี้คำพูดของเธอเปรียบ
เสมือน ยาพิษที่กำลังทำให้เขาตายช้าๆ
ใช่ เพราะเธอช่วยเขาไว้โดยเอาตัวเองเข้าแลก
เรื่องมันเริ่มจากวันที่พวกเขาไปเที่ยวส่งท้ายปีเก่าตอนรับปีใหม่ เมื่อ 7 ปีที่แล้ว วันที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
เขาเองที่ดื้อดึงจะไปเดินเล่นที่ชายหาดตอนเที่ยงคืน และเพราะเขาอีกที่เดินไปเจอกลุ่มวัยรุ่นขี้เมาและเผลอมีปาก
เสียงกัน ด้วยความที่เมาจากการดื่มฉลองเข้าไปก่อนหน้านี้ ทำให้เขาไม่ค่อยมีแรงที่จะโต้ตอบกลุ่มวัยรุ่น
ทำให้โดนรุมทำร้ายและมันเปลี่ยนเป้าหมายมาหาจินนี่ที่เดินตามเขามาด้วย โดนการยื่นข้อเสนอหาก จินนี่ยอมตก
เป็นของพวกมัน พวกมันก็จะปล่อยเขาไป
จินนี่ยอมตกลง เพราะไม่อาจปล่อยให้เขาโดนรุมทำร้ายไปมากกว่านี้ได้
และเพราะเรื่องนี้ทำให้เขาตัดสินใจขอจินนี่เป็นแฟนและสัญญาว่าจะแต่งงานกับเธอ ท่ามกลางเสียงคัดค้านอย่าง
หนักของเฟย์ ที่เขาไม่รู้ว่าทำไม
“ว่ายังไงค่ะป็อป คุณยังยืนยันจะเลิกกับฉันแล้วไปหาผู้หญิงคนนั้นอีกรึเปล่าค่ะ”
“ผม...ผมขอโทษครับ”
สุดท้ายเขาก็ได้กัดฟันตอบกลับไป ใช่เพราะไม่ว่ายังไง จินนี่ก็ช่วยไม่ให้เขาต้องตาย ไม่อย่างงั้น เขาคงไม่มีลม
หายใจได้อย่างทุกวันนี้
“ค่ะ เรื่องเมื่อกี้จินนี่จะถือว่า มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นรวมถึงเรื่องของผู้หญิงคนนั้นด้วย”
“จินนี่นัดเพื่อนไว้ จินนี่ไปก่อนนะค่ะ” หญิงสาวหยิบกระเป๋าขึ้นมาถือ ก่อนจะเดินเชิดหน้า
ออกจากห้องไป
“ฟาง...ป็อปขอโทษ แต่ป็อปทิ้งจินนี่ไปไม่ได้จริงๆ”
ชายหนุ่มได้แต่พึมพำกับตัวเองเสียงเบา น้ำตาลูกผู้ชายหลั่งริน แค่คิดว่าเธอจะต้องร้องไห้เพราะเขามันก็ทำเอาเขา
หายใจไม่ออกแล้ว บางที คนเราก็ไม่ได้ทุกอย่าง อย่างที่ใจต้องการ หากเลือกหน้าที่ก็จำต้องทิ้งหัว
ใจตัวเองไปเสีย...
^|___________________________________________________________^
งืดเขารู้เขาผิดคำพูดเรื่องที่บอกว่าจะอัพเรื่องสั้น แต่เพราะปั่นไม่ทันจริงๆ เพราะเรื่องนี้มีการแก้ไขบทนิดหน่อยด้วย ทำให้เรื่องสั้นไม่จบตามที่คิดไว้ อย่างที่บอก รักแล้วรอหน่อยน้าาาาาาา
เจอกันตอนหน้าค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
