Would You Stay With Me
To_oNg0909
17) เก็บมันไว้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 17 ‘เก็บมันไว้’
“แล้วยังไง? เพราะยังไง จินนี่ก็คือคนที่มันต้องแต่งงานด้วย”
เขื่อนกัดฟันพูด ถึงแม้เขาจะต้องรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อยเมื่อคิดถึงความจริงเรื่องนี้
“นาย นายมันบ้าเขื่อน”
เฟย์ชี้หน้าเพื่อนหนุ่มอย่างโกรธจัด ดูว่าเธอจะไม่สามารถทำให้ผู้ชายตรงหน้าเข้าใจในความน่ากลัวของผู้หญิงคน
นั้นไม่ได้
ผู้หญิงที่มีฉากหน้าสวยงาน บอบบางหน้าถนะถอม แต่ใครจะรู้ว่าผู้หญิงคนนนั้นร้ายกาจแค่ไหน
“นายเลิกยุ่งเรื่องนี้ซะเขื่อน”
“ฉันขอเตือน” เอ่ยด้วยเสียงจริงจัง
เขื่อนมองหน้าเธอนิ่งๆ ก่อนจะส่ายหน้าออกมาช้าๆ
“ไม่ ถ้าไอ้ป็อป มันยังไม่เลิกทำให้จินนี่ต้องเสียใจ ฉันก็จะไม่ยอมลามือเรื่องนี้”
“ได้ เขื่อนได้” น้ำเสียงของหญิงสาวสวนทางกับคำพูดโดยสิ้นเชิง
“งั้นนายคงไม่อยากให้ป็อป รู้ว่านายคิดจะติดท้ายครัวมันตลอดหลอกมั้ง เพื่อนที่ไว้ใจ แต่กลับคิด
จะแย่งแฟนมันตลอดเวลา”
เฟย์พูดด้วยเสียงเย็นเยียบ
“เธอขู่ฉันงั้นเหรอเฟย์ จินนี่เป็นเพื่อนเธอนะ”
เขื่อนพูดด้วยสีหน้าน่ากลัว
“ในเมื่อนายเลือกจะยืนข้างจินนี่ ฉันก็เลือกที่จะยืนข้างฟาง ผู้หญิงที่โดนลากเข้ามาเกี่ยวในเกมรัก
ห่วยๆของนายเขื่อน”
“เฟย์!!”
“เท่ากับว่าเราเลือกข้างกันแล้วนะเขื่อน”
“ถ้านายช่วยจินนี่ทำลายฟาง ฉันก็จะทำให้นายกับจินนี่ไม่มีที่ยืนเหมือนกัน”
เฟย์เชิดหน้าอย่างท้าทายกับสายตาโกรธจัดของชายหนุ่ม
เธอไม่ได้อยากให้ทุกอย่างมันต้องเลวร้ายแบบนี้ แต่จะให้เธอยืนดูจินนี่ทำลายผู้หญิงที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างฟาง เธอ
ก็ทำไม่ลง ถึงแม้เธอจะต้องยืนอยู่ตรงข้ามกับหัวใจตัวเองก็ตาม
“กลับไปซะเฟย์ ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธออีก”
ไม่รอให้เขื่อนพูดซ้ำสอง เฟย์หมุนตัวเดินออกจากห้องของชายหนุ่มทันที
“ฮึก ทำไมนายไม่มองมาที่ฉันบางนะเขื่อน”
แค่เข้ามาในลิฟต์ได้หญิงสาวก็ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างหมดแรง ปาดน้ำตาตัวเองอย่างเด็กน้อย
“ทั้งๆที่ฉันเจอนายก่อนจินนี่ ทำไมนายถึงได้มองข้ามฉันไปนะ”
เสียงสั่นเครือพึมพำกับตัวเองแผ่วเบา
หวนคิดไปถึงครั้งแรกที่เธอและเขาได้พบกับ ความรู้สึกไม่เคยจางหายไปจากใจแม้วินาทีเดียว
“เฟย์”
หญิงสาวหันมามองเพื่อนชายคนสนิทที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามาหาเธอ
“โอ๊ย ป็อป นายจะลากฉันไปไหน”
ร้องเสียงหลงไปกับการฉุกลากของเพื่อนชายตัวโต
“ฉันมีคนจะแนะนำให้เธอรู้จัก”
ป็อปปี้ลากเธอมายืนตรงหน้า ชายหนุ่มผิวขาว หน้าตาหล่อชนิดที่สาวๆบางคนต้องหันมองซ้ำหลายๆรอบไม่ต่างจาก
เวลาเดินผ่านเพื่อนเธอซักนิด
“นี่ไง เขื่อน นี่เฟย์ เพื่อนสนิทฉันที่จริงก็เป็นญาติกันนั้นแหละ”
“หวัดดี ฉันเขื่อน”
“อะ...อืม ฉันเฟย์”
ใจเต้นไม่เป็นจังหวะกับรอยยิ้มของคนตรงหน้า
ทำไมเธอถึงได้รู้สึกร้อนๆที่หน้านะ -////-
“เฮ้ เฟย์ เธอเป็นอะไรรึเปล่า ทำไมหน้าแดงๆ”
ป็อปปี้จับหน้าฉันส่ายไปมา ไอ้บ้า ยิ่งมันทำแบบนี้เธอยิ่งอายเข้าไปใหญ่
“ปะ เปล่าซักหน่อย แค่เหนื่อยที่นายลากมาตั้งหาก”
“อ้อ”
เขื่อนแค่ยิ้มๆกับท่าทางของทั้งคู่
หลังจากวันนั้น เขื่อนก็นับเป็นสามชิกใหม่ในกลุ่มของเธอ และความรู้สึกที่เธอมีเขามันก็ยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
จนวันหนึ่ง เขื่อนพาใครคนหนึ่มมาแนะนำ
“นี่ เบล แฟนฉัน”
เธอรู้สึกเหมือนโลกตรงหน้ากำลังถล่มลงมาไม่มีผิด สิ่งสุดท้ายที่เธอจำได้ก็คือตัวเองยิ้มขืนๆให้ทั้งคู่ก่อนจะเดินจ้ำ
ออกห่าง
ไอ้น้ำตางี่เง่าแกจะไหลลงมาทำไมนะ ฮึก
“เฟย์”
แรงแตะแผ่วเบาที่บ่ามันทำให้เธอรู้ดีว่าเป็นใคร
“ป็อป ฮึก”
โผเข้ากอดเพื่อนชายไว้แน่น ก่อนจะปล่อยโฮออกมา ป็อปปี้โอบกอดเธอเอาไว้อย่างปลอบโยน
“ทำไมเธอถึงไม่พูดมันออกมาแต่แรกนะ เฟย์”
“ฮึก ฉัน...ฉัน”
“เลิกร้องเถอะ ถ้าเธอตาบวมกลับไป ไอ้เขื่อนมันจะสงสัยเอานะ”
ป็อปปี้ปาดน้ำตาให้ ก่อนจะจูงมือเธอกลับไปหาเขื่อนและ ‘แฟน’ของเขา
หลังจากนั้นสิ่งที่เธอทำได้คือ ยืนมองดูเขาได้แต่เพียงไกลๆเท่านั้น
ในเมื่อเลือกแล้วเธอทำได้แค่เพียง แอบรัก เขาเท่านั้น เธอก็ต้องกดความรู้สึกทั้งหมดไว้ให้ลึกที่สุด...ทำได้เท่านี้
เท่านั้น...
^____________________________________________________________^
แอบหายไปนาน จนรู้สึกผิด เขาขอโตดก๊าบ อย่าเพิ่งโกรธจนเลิกอ่านกันไปเลยน้า รู้สึกช่วงนี้เว็บดูเงียบเหงาไป
เนอะหายไปไหนกันหมด มาแสดงตัวกันหน่อยเร็วววววว
ส่วนเรื่องสั่นขอเลื่อนออกไปก่อนน้าค่ะ แต่อัพแน่ๆ เอาเป็นว่าาาาาาา
เจอกันตอนหน้าค่ะ ^^ See U ....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
