Would You Stay With Me
8.8
To_oNg0909
แชร์นิยายฟิคชั่น
13) ใครอีกคน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 13 ‘ใครอีกคน’
“เฟย์ ไอ้ป็อปมันหายไปไหน ทำไมฉันติดต่อมันไม่ได้”
‘เขื่อน’ หนุ่มหล่อเจ้าสำอางค์ หนึ่งในหนุ่นส่วนคนสำคุญของบริษัท เปิดประตูเข้ามาถามเฟย์ เพื่อนสาวและเลขา
หน้าห้องของป็อปปี้ ด้วยใบหน้าหงุดหงิดหลังจากที่เขาติดต่อเพื่อนไม่ได้มาตั้งหลายอาทิตย์แล้ว
“ไม่รู้ซิ” เฟย์ตอบหน้าตาย สายตายังไม่ละไปจากงานที่ทำ เขื่อนเดินเข้ามาใก้ล กดพับหน้าจอ
คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คของหญิงสาวลง เฟย์มองหน้าเพื่อนด้วยสายตาไม่พอใจ
“ไม่มีอะไรที่เธอไม่รู้ เฟย์” หรี่ตามองหญิงสาวอย่างจับผิด
“ฉันไม่ใช่พระเจ้า จะได้รู้ทุกเรื่อง” จ้องตาอีกฝ่ายไปอย่างไม่เกรงกลัว
“เฟย์ เธอกำลังช่วยไอ้ป็อปมันปกปิดอะไรไว้ใช่มั้ย” เขื่อนยังคงไล่บี้ไม่หยุด
“นายจะเอาอะไรกันฉันหนักหนาฮะเขื่อน ฉันบอกว่าไม่รู้ก็คือไม่รู้ ถอยไปฉันจะทำงาน”
ปัดมือเขื่อนที่จับคอมเธอค้างไว้ออก แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมเลิกลา
“เธอยังเป็นเพื่อนฉันรึเปล่าเฟย์”
เฟย์เม้มปากแน่น กับประโยคของชายหนุ่ม เพื่อนฉันเป็นได้แค่ซินะ ฮึ น่าสมเพชสิ้นดี
“ฉันเป็นเพื่อนกับทุกคนนั้นแหละเขื่อน ไม่ว่านาย หรือป็อป”
“แต่เธอกำลังช่วยไอ้ป็อปทรยศ...”
เฟย์พูดแทรกออกมาก่อนที่เขื่อนจะทันได้เอ่ยจนจบประโยค
“นายแน่ใจหรือเขื่อน ว่าป็อปกำลังทรยศไม่ใช่นาย” เอ่ยอย่างท้าทาย เขื่อนขมวดคิ้วกับประ
โยคปิศนาของเพื่อนสาว
“ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าไอ้ป็อปมันทำอะไรอยู่ และถ้ามันเป็นอย่างที่ฉันคิด เธอนั้นแหละที่ต้องช่วย
มันรับผิดชอบ”
เขื่อนหมุนตัวเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เฟย์ต้องมองตามหลังชายหนุ่มไปอย่างหนักใจเช่นเดียวกัน
“ได้เรื่องว่าไง”
เอ่ยถามลูกน้องคนสนิทที่เขาสั่งให้ไปสืบหาตัวป็อปปี้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มอยู่ที่ใด
“คุณภาณุอยู่ที่เชียงใหม่ครับ แต่นายครับ...”
เขื่อนหมุนตัวกลับมาจ้องหน้าลูกน้องที่มีท่าทีอ้ำอึ้ง ไม่ยอมพูดออกมา
“มีอะไร” น้ำเสียงหว้นๆของชายหนุ่มทำให้ลูกน้องต้องรับเปิดปากก่อนที่เขาจะต้องเจ็บตัว
“คุณภาณุ ท่านอยู่กับผู้หญิงครับ ผมไปสืบมาได้ความว่าเธอเป็นลูกสาวของเจ้าของโรง
พยาบาลที่คุณภาณุเพิ่งเข้าไปเทคโอเว่อร์ครับ” ก้มหน้าหลบสายตาของเจ้านาย
“เมิงแน่ใจว่าไอ้ป็อปพาผู้หญิงคนนั้นไป”
“ครับ”
“ไอ้ป็อป!!” น้ำเสียงโกรธจัดของเขื่อนทำให้ลูกน้องถอยหลังกรู
เดินผ่านลูกน้องไปขึ้นรถที่คนขับขับมาจอดรออย่างรู้หน้าที่ ขับตรงไปยังเป้าหมายทันทีราวกับพายุที่พร้อมจะพัด
กระหน่ำทุกอย่างให้พังพินาศ...
“ป็อป ป็อป” ฟางร้องเรียกชายหนุ่ม พลางเดินวนหารอบบ้าน ก่อนจะมาเจอชายหนุ่มที่
หลบมานั่งตรวจเอกสารที่เฉลียงหน้าบ้าน
“มีอะไรรึเปล่า” วางงานในมือลงก่อนจะรั้งร่างบางให้นั่งลงบนตักของตัวเอง
“เปล่านึกว่าหนีกลับบ้านไปแล้วซะอีก”
“หึ คิดถึงฉันล่ะซิ”
“ชิ คนหลงตัวเอง” ยิ้มทะเล้นให้ชายหนุ่ม ก่อนจะเงยหน้ารับจุมพิศหวานจากป็อปปี้แต่
โดยดี
“ไอ้ป็อป!”
ป็อปปี้ละจากปากบางขึ้นมามองหน้าคนที่ตะโกนเรียกชื่อตัวเอง ขมวดคิ้วเมื่อเห็นสายตาของเพื่อนชาย
“ไอ้เขื่อน มีอะไรว่ะ”
“เมิง”
เขื่อนเดินเข้าหาพลักฟางให้หลบไปก่อนจะเสยหมัดเข้าหาใบหน้าหล่อของอีกฝ่ายทันที
‘ผลัวะ’
“ไอ้เวรเขื่อน เมิงต่อยกรูทำห่_อะไรว่ะ” น้ำเสียงทุ้มเกรียวกราดใส่เพื่อน
“หึ ก็ช่วยจินนี่สั่งสอน แฟนเลวๆอย่างเมิงไง”
“แฟน?”
ฟางที่ยืนมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ทวนประโยคของเขื่อนอย่างไม่เข้าใจ
“ใช่ เธอกำลังแย่งแฟนคนอื่นอยู่ไงหล่ะ สาวน้อย” เขื่อนแสยะยิ้มให้กับหญิงสาวที่หน้า
ซีดไปทันที
“ป็อป นะ นายมีแฟนแล้วงั้นเหรอ”
มองหน้าชายหนุ่มด้วยแววตาสับสน ทุกอย่างประดังประเดเข้ามาหาจนเธอตั้งตัวไม่ติดกับความจริงที่ว่าผู้ชายที่เธอ
รักมีเจ้าของอยู่แล้ว และเขาไม่เคยปริปากบอกเธอเลยซักคำ
“หึ งั้นเหรอ สนุกมากมั้ยที่ทำให้ฉันเป็นผู้หญิงเลวๆไปกับนายด้วย ขอบคุณนะที่นาย
ทำให้ฉันรู้ว่าการโดนหลอกให้โง่มันเป็นแบบนี้นี่เอง คำคุณกับคำว่ารักจอมปลอมของคุณนะ คุณภาณุ”
กรีดเสียงใส่ชายหนุ่ม หมุนตัวเดินออกไป คว้ากระเป๋าสตางค์ของตัวเองขึ้นมาถือ ใส่รองเท้าก่อนจะรีบวิ่งออกจาก
บ้านพักชายหนุ่มไป
“ฟาง ฟาง โธ่เว้ย” ป็อปปี้เตะพื้นระบายอารมณ์ เมื่อตามหญิงสาวที่ก้าวขึ้นรถไปไม่ทัน
“ไอ้เขื่อน มิงเป็นบ้าอะไรว่ะ” เดินกลับมาเล่นงานเพื่อนอย่างหัวเสีย
“ก็ช่วยบอกผู้หญิงคนนั้นไงว่า เมิงนะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ทำไมเมิงทำกับจินนี่ได้ว่ะ
ทั้งๆที่เธอรักเมิงมากขนาดนั้น”
“กรู...”
ทรุดตัวลงนั่งกุมหัว ไม่รู้ว่าเขาจะต้องทำยังไงต่อไปดี
“เรื่องนี้จินนี่ยังไงรู้ เมิงเลิกกับผู้หญิงคนนั้นซะแล้วกรูจะปิดปากให้สนิท แต่ถ้าเมิงทำให้
จินนี่ต้องเจ็บ อย่าหาว่ากรูไม่เตือนไอ้ป็อป ”
พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากบ้านไปอีกคน
“โธ่เว้ย...เชี่ย” ปัดข้าวของระบายอารมณ์ แต่กลับไม่ทำให้อะไรดีขึ้น
ฟาง...ฉันขอโทษ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ....
^________________________________________________________________^
เฉลยแล้วนะคร้า ว่าป็อปมีแฟนมาก่อน (เขาเดาได้นานเเล้ว ป้า ทำเป็นตื่นเต้าเพื่อ?)
ขอบคุณทุกคอมเม้นที่อยู่กันมาตลอดนะคร้า ชื่นใจจัง อาจจะมาสายไปบ้าง แต่เรายังไม่ทั้งกันนะเออ
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
“เฟย์ ไอ้ป็อปมันหายไปไหน ทำไมฉันติดต่อมันไม่ได้”
‘เขื่อน’ หนุ่มหล่อเจ้าสำอางค์ หนึ่งในหนุ่นส่วนคนสำคุญของบริษัท เปิดประตูเข้ามาถามเฟย์ เพื่อนสาวและเลขา
หน้าห้องของป็อปปี้ ด้วยใบหน้าหงุดหงิดหลังจากที่เขาติดต่อเพื่อนไม่ได้มาตั้งหลายอาทิตย์แล้ว
“ไม่รู้ซิ” เฟย์ตอบหน้าตาย สายตายังไม่ละไปจากงานที่ทำ เขื่อนเดินเข้ามาใก้ล กดพับหน้าจอ
คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คของหญิงสาวลง เฟย์มองหน้าเพื่อนด้วยสายตาไม่พอใจ
“ไม่มีอะไรที่เธอไม่รู้ เฟย์” หรี่ตามองหญิงสาวอย่างจับผิด
“ฉันไม่ใช่พระเจ้า จะได้รู้ทุกเรื่อง” จ้องตาอีกฝ่ายไปอย่างไม่เกรงกลัว
“เฟย์ เธอกำลังช่วยไอ้ป็อปมันปกปิดอะไรไว้ใช่มั้ย” เขื่อนยังคงไล่บี้ไม่หยุด
“นายจะเอาอะไรกันฉันหนักหนาฮะเขื่อน ฉันบอกว่าไม่รู้ก็คือไม่รู้ ถอยไปฉันจะทำงาน”
ปัดมือเขื่อนที่จับคอมเธอค้างไว้ออก แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมเลิกลา
“เธอยังเป็นเพื่อนฉันรึเปล่าเฟย์”
เฟย์เม้มปากแน่น กับประโยคของชายหนุ่ม เพื่อนฉันเป็นได้แค่ซินะ ฮึ น่าสมเพชสิ้นดี
“ฉันเป็นเพื่อนกับทุกคนนั้นแหละเขื่อน ไม่ว่านาย หรือป็อป”
“แต่เธอกำลังช่วยไอ้ป็อปทรยศ...”
เฟย์พูดแทรกออกมาก่อนที่เขื่อนจะทันได้เอ่ยจนจบประโยค
“นายแน่ใจหรือเขื่อน ว่าป็อปกำลังทรยศไม่ใช่นาย” เอ่ยอย่างท้าทาย เขื่อนขมวดคิ้วกับประ
โยคปิศนาของเพื่อนสาว
“ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าไอ้ป็อปมันทำอะไรอยู่ และถ้ามันเป็นอย่างที่ฉันคิด เธอนั้นแหละที่ต้องช่วย
มันรับผิดชอบ”
เขื่อนหมุนตัวเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เฟย์ต้องมองตามหลังชายหนุ่มไปอย่างหนักใจเช่นเดียวกัน
“ได้เรื่องว่าไง”
เอ่ยถามลูกน้องคนสนิทที่เขาสั่งให้ไปสืบหาตัวป็อปปี้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มอยู่ที่ใด
“คุณภาณุอยู่ที่เชียงใหม่ครับ แต่นายครับ...”
เขื่อนหมุนตัวกลับมาจ้องหน้าลูกน้องที่มีท่าทีอ้ำอึ้ง ไม่ยอมพูดออกมา
“มีอะไร” น้ำเสียงหว้นๆของชายหนุ่มทำให้ลูกน้องต้องรับเปิดปากก่อนที่เขาจะต้องเจ็บตัว
“คุณภาณุ ท่านอยู่กับผู้หญิงครับ ผมไปสืบมาได้ความว่าเธอเป็นลูกสาวของเจ้าของโรง
พยาบาลที่คุณภาณุเพิ่งเข้าไปเทคโอเว่อร์ครับ” ก้มหน้าหลบสายตาของเจ้านาย
“เมิงแน่ใจว่าไอ้ป็อปพาผู้หญิงคนนั้นไป”
“ครับ”
“ไอ้ป็อป!!” น้ำเสียงโกรธจัดของเขื่อนทำให้ลูกน้องถอยหลังกรู
เดินผ่านลูกน้องไปขึ้นรถที่คนขับขับมาจอดรออย่างรู้หน้าที่ ขับตรงไปยังเป้าหมายทันทีราวกับพายุที่พร้อมจะพัด
กระหน่ำทุกอย่างให้พังพินาศ...
“ป็อป ป็อป” ฟางร้องเรียกชายหนุ่ม พลางเดินวนหารอบบ้าน ก่อนจะมาเจอชายหนุ่มที่
หลบมานั่งตรวจเอกสารที่เฉลียงหน้าบ้าน
“มีอะไรรึเปล่า” วางงานในมือลงก่อนจะรั้งร่างบางให้นั่งลงบนตักของตัวเอง
“เปล่านึกว่าหนีกลับบ้านไปแล้วซะอีก”
“หึ คิดถึงฉันล่ะซิ”
“ชิ คนหลงตัวเอง” ยิ้มทะเล้นให้ชายหนุ่ม ก่อนจะเงยหน้ารับจุมพิศหวานจากป็อปปี้แต่
โดยดี
“ไอ้ป็อป!”
ป็อปปี้ละจากปากบางขึ้นมามองหน้าคนที่ตะโกนเรียกชื่อตัวเอง ขมวดคิ้วเมื่อเห็นสายตาของเพื่อนชาย
“ไอ้เขื่อน มีอะไรว่ะ”
“เมิง”
เขื่อนเดินเข้าหาพลักฟางให้หลบไปก่อนจะเสยหมัดเข้าหาใบหน้าหล่อของอีกฝ่ายทันที
‘ผลัวะ’
“ไอ้เวรเขื่อน เมิงต่อยกรูทำห่_อะไรว่ะ” น้ำเสียงทุ้มเกรียวกราดใส่เพื่อน
“หึ ก็ช่วยจินนี่สั่งสอน แฟนเลวๆอย่างเมิงไง”
“แฟน?”
ฟางที่ยืนมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า ทวนประโยคของเขื่อนอย่างไม่เข้าใจ
“ใช่ เธอกำลังแย่งแฟนคนอื่นอยู่ไงหล่ะ สาวน้อย” เขื่อนแสยะยิ้มให้กับหญิงสาวที่หน้า
ซีดไปทันที
“ป็อป นะ นายมีแฟนแล้วงั้นเหรอ”
มองหน้าชายหนุ่มด้วยแววตาสับสน ทุกอย่างประดังประเดเข้ามาหาจนเธอตั้งตัวไม่ติดกับความจริงที่ว่าผู้ชายที่เธอ
รักมีเจ้าของอยู่แล้ว และเขาไม่เคยปริปากบอกเธอเลยซักคำ
“หึ งั้นเหรอ สนุกมากมั้ยที่ทำให้ฉันเป็นผู้หญิงเลวๆไปกับนายด้วย ขอบคุณนะที่นาย
ทำให้ฉันรู้ว่าการโดนหลอกให้โง่มันเป็นแบบนี้นี่เอง คำคุณกับคำว่ารักจอมปลอมของคุณนะ คุณภาณุ”
กรีดเสียงใส่ชายหนุ่ม หมุนตัวเดินออกไป คว้ากระเป๋าสตางค์ของตัวเองขึ้นมาถือ ใส่รองเท้าก่อนจะรีบวิ่งออกจาก
บ้านพักชายหนุ่มไป
“ฟาง ฟาง โธ่เว้ย” ป็อปปี้เตะพื้นระบายอารมณ์ เมื่อตามหญิงสาวที่ก้าวขึ้นรถไปไม่ทัน
“ไอ้เขื่อน มิงเป็นบ้าอะไรว่ะ” เดินกลับมาเล่นงานเพื่อนอย่างหัวเสีย
“ก็ช่วยบอกผู้หญิงคนนั้นไงว่า เมิงนะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ทำไมเมิงทำกับจินนี่ได้ว่ะ
ทั้งๆที่เธอรักเมิงมากขนาดนั้น”
“กรู...”
ทรุดตัวลงนั่งกุมหัว ไม่รู้ว่าเขาจะต้องทำยังไงต่อไปดี
“เรื่องนี้จินนี่ยังไงรู้ เมิงเลิกกับผู้หญิงคนนั้นซะแล้วกรูจะปิดปากให้สนิท แต่ถ้าเมิงทำให้
จินนี่ต้องเจ็บ อย่าหาว่ากรูไม่เตือนไอ้ป็อป ”
พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกจากบ้านไปอีกคน
“โธ่เว้ย...เชี่ย” ปัดข้าวของระบายอารมณ์ แต่กลับไม่ทำให้อะไรดีขึ้น
ฟาง...ฉันขอโทษ...ฉันไม่ได้ตั้งใจ....
^________________________________________________________________^
เฉลยแล้วนะคร้า ว่าป็อปมีแฟนมาก่อน (เขาเดาได้นานเเล้ว ป้า ทำเป็นตื่นเต้าเพื่อ?)
ขอบคุณทุกคอมเม้นที่อยู่กันมาตลอดนะคร้า ชื่นใจจัง อาจจะมาสายไปบ้าง แต่เรายังไม่ทั้งกันนะเออ
เจอกันตอนหน้าคร้า ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
