บันทึกรัก เซฟหัวใจ in Highschool !
9.0
เขียนโดย Wondernutty
วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 15.52 น.
9 Highschool ::
159 วิจารณ์
22.73K อ่าน
4) Bye bye Prince & Princess :( 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความBye bye Prince & Princess :( 2
ความเดิมตอนที่เเล้ว...
'ช่วยด้วย ช่วยฟางด้วย ฟางกลัว'
ช่วยฟางด้วยค่ะ พี่ป๊อปฟางกลัว
!!! End Fang's Mode !!!
__________________________________________________________________
ร่างเล็กโดนดึงมือไว้ เเถมชายรุ่นพี่ยังบีบมืออีกตังหาก ฟางพยายามดิ้นอย่างสุดเเรง เเต่ไม่เป็นผลเอาซะเลย รุ่นพี่บีบมือฟางเเรงขึ้น เเรงขึ้น เเรงขึ้น เเละ...
" โอ๊ย !!! ปล่อยฟางเถอะค่ะ "
" ดิ้นงั้นหรอ ? สงสัยชอบใช้กำลัง ! "
ตุบ !
ร่างเล็กล้มลงไปกองกับพื้น ร่างเล็กเอามือกุมท้อง รุ่นพี่เห็นดังนั้นจึงขึ้นคล่อมร่างเล็กทันที จับมือทั้งสองข้างไว้เหนือหัว ปลดซิปที่เดรสของฟางลงเรื่อย ๆ เอามือลูบหลังเนียน ๆ...
'อย่านะ อย่า... !'
!!! Poppy's Mode !!!
ผมมีลางสังหรญ์เเปลก ๆ คนรอบตัวผมจะเป็นอะไร...
" พี่ค่ะ ปล่อยฟางเถอะ ฮึก... กรี๊สสสสสสส ! "
เฮ้ย ! เสียงฟางนิ รีบวิ่งสิครับ ผมรีบวิ่งออกไปหน้าห้องน้ำ... สภาพที่ผมเห็นมีผู้ชายน่าจะเป็นรุ่นพี่ ขึ้นคล่อมยัยตัวเล็กของผมอยู่เเล้วหน้าก็มุดอยู่ที่ซอกคอขาว ๆ ของเธอ โธ่เว้ยยย !!!
" เฮ้ย ! "
ผมตะโกนออกไป ไอหื่นนั้นชะงักทันที เเล้วมันก็หันหน้ามา...
" พี่เเม็ททิว ! "
" ไอป๊อปปี้ ! "
" พี่ป๊อป ฮึำก... "
พี่เเม็ททิวรุ่นพี่ที่เรียนซ้ำชั้น เป็นรุ่นพี่ที่ชมรมบาส นักกีฬาโรงเรียนเหมือนผม พี่ทำยัยตัวเล็กของผมงั้นหรอ !!?
" พี่ป๊อป ฮึก... ช่วยฟางด้วย ฮือ ๆ "
" พี่เเม็ททิว ปล่อยฟางเถอะ ผมขอร้อง "
" ทำไม ?!! พี่ต้องปล่อยว่ะ ไหนบอกมาดิ ไอป๊อป !!! "
เออนั่นดิ ทำไมพี่เเม็ททิวต้องปล่อยฟางว่ะ !? เฮ้ย !!! ใช่เวลามั้ยเนี่ยไอป๊อป
" น้องฟางเนี่ยหอมดีนะ ถ้าฉันเสร็จเเล้ว ฉันจะเเบ่งให้เเก เคมะไอป๊อป ? "
เเล้วไอเเม็ททิวมันก็ไซร้คอขาว ๆ ของฟางต่อ ฟางก็ขัดขืนไม่หยุด
" โธ่เว้ยยยยย !!! ผมไม่อยากทำร้ายพี่นะ เเต่ผมเลือกไม่ได้ ผมขอโทษ "
ตุ๊บ ตั๊บ ตุ๊บ ตั๊บ ตุ๊บ ตั๊บ !
" ซี๊ดดดด ! ฝากไว้ก่อนเถอะมึง ! ไอป๊อปปี้ !!! "
เเล้วไอเเม็ททิวก็วิ่งหนีไป
!!! End Poppy's Mode !!!
" ฟางเป็นไงบ้างครับ ไหวมั้ย ? "
ป๊อปปี้รีบดูร่างเล็ก เเล้วพยุงร่างเล็กให้ลุกขึ้น
" พี่ป๊อป ฮึก... "
ฟางโผกอดร่างสูงทันที ร่างสูงกอดปลอบ ร่างเล็กสะอึกสะอื้น
'เวอร์จิ้นของฉัน ! เกือบเสียให้ใครไม่รู้ ถ้าพี่ป๊อปไม่มาช่วย ฉันคง... ฮึก...'
'ยัยตัวเล็กของพี่ คงเสียขวัญมากสินะ พี่ขอโทษนะครับ'
" พี่อยู่นี่เเล้วไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพี่พากลับบ้านนะครับ "
หน้าที่มีคราบน้ตา เเละดวงตากลมโตที่มีน้ำใส ๆ ไหลอย่างต่อเนื่อง พยักงึก ๆ ป๊อปปี้ใช้นิวปาดน้ำใสที่ไหลลงมาอย่างเบาที่สุด ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าฟางมาถือไว้ ป๊อปปี้ลุกขึ้น มองดูหญิงสาว...
" โธ่เว้ย !!! "
ป๊อปปี้มองเห็นหญิงสาวในสภาพซิปที่เดรสถูกรูดลงครึ่งตัว ให้เห็นบราสีดำของเธอ ป๊อปปี้จึงถอดเสื้อสูทเเล้วคลุมให้ฟาง
" ลุกไหวมั้ยฟาง ? "
ฟางส่ายหน้าไปมา ป๊อปปี้มองหญิงสาวด้วยเเววตาสงสาร
" เดี๋ยวพี่อุ้มนะครับ "
ป๊อปปี้ช้อนร่างเล็กเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด เดินมุ่งหน้าไปที่ลานจัดงาน
'ขอบคุณนะค่ะำพี่ป๊อป ที่ช่วยฟาง...'
@ลานจัดงาน
" ยัยฟาง !!! "
สามสาวตะลึงเมื่อเห็นเพื่อนสาวอยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้ พวกเธอเหล่านั้นรีบวิ่งมาหาป๊อปปี้ทันที ตามด้วยสามหนุ่มที่วิ่งมาติด ๆ
" ไอปริ้นท์ ทำไมน้องฟางเป็นเเบบนี้ว่ะ !!? "
" เอางี้พรุ่งนี้กูจะตอบทุกคำถามที่อยากรู้ พวกมึงกับน้อง ๆ รับของเเทนกูกับฟางด้วย ส่วนพรุ่งนี้ไปรับกูกับฟางที่บ้านฟาง "
" เออ... เเล้วบ้าน... "
" บ้านกูกับบ้านฟางอยู่ตรงข้ามกัน กูไปล่ะ บายครับน้อง ๆ "
ป๊อปปี้พ่นไฟใส่ทั้งหกคน ก่อนที่จะอุ้มร่างเล็กต่อไปที่รถ ป๊อปปี้วางฟางลงที่เบาะข้างคนขับ เเล้วป๊อปปี้ก็วิ่งไปฝั่งคนขับเเล้วขับรถออกทันที...
!!! Poppy's Mode !!!
ผมสงสารฟาง สงสัยจะเป็นครั้งเเรกที่เธอเจออะไรเเบบนี้...
" พี่ป๊อปค่ะ ฟางยังไม่อยากกลับบ้าน "
ฟางเขย่าเเขนผม ผมหันหน้าไปมองยัยตัวเล็ก เธอส่งเเววตาขี้อ้อน วิ้งค์ ๆ มาให้ผม เธอขี้อ้อนอย่างงี้นี้เองเลยทำให้ผู้ชายหลายคนต้องละลาย เเละ สยบให้เธอ รวมถึงผมในตอนนี้ด้วย...
" โอเคครับ งั้นไปนั่งรถเล่นกันนะ "
ผมจับมือของเธอ ยัยตัวเล็กพยักหน้า เธอยิ้มให้ผม ใจผมจะละลายเเล้วนะเนี่ย ผมเอามือไปขยี้ผมของหญิงสาว
" เเง๊ง ! ขยี้ผมฟางอ่ะ ผมเสียทรงหมด "
" เเหม ๆ ห่วงสวย "
ผมเอามือไปบีบจมูกสวย ๆ ของเธอ เธอเอามือเล็ก ๆ มาตีมือผม
" อย่าบีบ จมูกฟางนะพี่ป๊อป ปล่อยนะ ! "
ฟางพูดไม่ค่อยเป็นภาษาใส่ผม แต่ผมก็พอฟังออก ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ หน้ายัยตัวเล็ก หน้านี่เเดงก่ำเป็นลูกมะเขือเทศเลยครับ เขินหน้าพี่ล่ะสิ ฮ่า ๆ
" พะ... พี่ จะ... ทำอะ... ไร ? "
ยัยตัวเล็กพูดติด ๆ ขัด ๆ เขินล่ะสิ หน้าพี่หม่ออ่ะนะ ต้องทำใจ
" ให้พี่จูบเเล้วพี่จะปล่อย เเลกกันโอเค !!? "
" มะ มะ ไม่เอานะ... "
" ฮ่า ๆ พี่ล้อเล่น "
ผมปล่อยมือจากจมูกยัยตัวเล็ก ผมอยากจะลองจริง ๆ
" อยากกลับบ้านรึยังครับ ? "
" ก็ได้ค่ะ :) "
ยิ้มอีกเเล้ว รอยยิ้มนี้ อย่ายิ้มให้ใครอีกนะเข้าใจมั้ยฟาง...
@หน้าบ้าน
" ถึงเเล้วครับฟาง "
" พี่ป๊อป... "
ยัยตัวเล็กทำหน้าเศร้าใส่ผม
" มีอะไรครับ "
" ขอบคุณนะค่ะ ที่ช่วยฟาง... "
" ไม่เป็นอะไรครับ พี่ขอโทษนะที่ทิ้งฟางไว้คนเดียว "
ผมเอามือลูบหัวเธอเบา ๆ
" พี่ป๊อปค่ะ หลับตาก่อนนะค่ะ "
ฟางจะทำอะไรผมอ่ะ... งั้นหลับตาก่อนดีกว่าจะได้รู้
!!! End Poppy's Mode !!!
จุ้บ !
ฟางหอมเเก้มผู้ชายที่เธอเเอบรักเเล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไป
'ยัยตัวเล็กขี้โกงนิ'
'ขอบคุณนะค่ะ'
จบเเล้วค่ะอีกตอน :)
ความเดิมตอนที่เเล้ว...
'ช่วยด้วย ช่วยฟางด้วย ฟางกลัว'
ช่วยฟางด้วยค่ะ พี่ป๊อปฟางกลัว
!!! End Fang's Mode !!!
__________________________________________________________________
ร่างเล็กโดนดึงมือไว้ เเถมชายรุ่นพี่ยังบีบมืออีกตังหาก ฟางพยายามดิ้นอย่างสุดเเรง เเต่ไม่เป็นผลเอาซะเลย รุ่นพี่บีบมือฟางเเรงขึ้น เเรงขึ้น เเรงขึ้น เเละ...
" โอ๊ย !!! ปล่อยฟางเถอะค่ะ "
" ดิ้นงั้นหรอ ? สงสัยชอบใช้กำลัง ! "
ตุบ !
ร่างเล็กล้มลงไปกองกับพื้น ร่างเล็กเอามือกุมท้อง รุ่นพี่เห็นดังนั้นจึงขึ้นคล่อมร่างเล็กทันที จับมือทั้งสองข้างไว้เหนือหัว ปลดซิปที่เดรสของฟางลงเรื่อย ๆ เอามือลูบหลังเนียน ๆ...
'อย่านะ อย่า... !'
!!! Poppy's Mode !!!
ผมมีลางสังหรญ์เเปลก ๆ คนรอบตัวผมจะเป็นอะไร...
" พี่ค่ะ ปล่อยฟางเถอะ ฮึก... กรี๊สสสสสสส ! "
เฮ้ย ! เสียงฟางนิ รีบวิ่งสิครับ ผมรีบวิ่งออกไปหน้าห้องน้ำ... สภาพที่ผมเห็นมีผู้ชายน่าจะเป็นรุ่นพี่ ขึ้นคล่อมยัยตัวเล็กของผมอยู่เเล้วหน้าก็มุดอยู่ที่ซอกคอขาว ๆ ของเธอ โธ่เว้ยยย !!!
" เฮ้ย ! "
ผมตะโกนออกไป ไอหื่นนั้นชะงักทันที เเล้วมันก็หันหน้ามา...
" พี่เเม็ททิว ! "
" ไอป๊อปปี้ ! "
" พี่ป๊อป ฮึำก... "
พี่เเม็ททิวรุ่นพี่ที่เรียนซ้ำชั้น เป็นรุ่นพี่ที่ชมรมบาส นักกีฬาโรงเรียนเหมือนผม พี่ทำยัยตัวเล็กของผมงั้นหรอ !!?
" พี่ป๊อป ฮึก... ช่วยฟางด้วย ฮือ ๆ "
" พี่เเม็ททิว ปล่อยฟางเถอะ ผมขอร้อง "
" ทำไม ?!! พี่ต้องปล่อยว่ะ ไหนบอกมาดิ ไอป๊อป !!! "
เออนั่นดิ ทำไมพี่เเม็ททิวต้องปล่อยฟางว่ะ !? เฮ้ย !!! ใช่เวลามั้ยเนี่ยไอป๊อป
" น้องฟางเนี่ยหอมดีนะ ถ้าฉันเสร็จเเล้ว ฉันจะเเบ่งให้เเก เคมะไอป๊อป ? "
เเล้วไอเเม็ททิวมันก็ไซร้คอขาว ๆ ของฟางต่อ ฟางก็ขัดขืนไม่หยุด
" โธ่เว้ยยยยย !!! ผมไม่อยากทำร้ายพี่นะ เเต่ผมเลือกไม่ได้ ผมขอโทษ "
ตุ๊บ ตั๊บ ตุ๊บ ตั๊บ ตุ๊บ ตั๊บ !
" ซี๊ดดดด ! ฝากไว้ก่อนเถอะมึง ! ไอป๊อปปี้ !!! "
เเล้วไอเเม็ททิวก็วิ่งหนีไป
!!! End Poppy's Mode !!!
" ฟางเป็นไงบ้างครับ ไหวมั้ย ? "
ป๊อปปี้รีบดูร่างเล็ก เเล้วพยุงร่างเล็กให้ลุกขึ้น
" พี่ป๊อป ฮึก... "
ฟางโผกอดร่างสูงทันที ร่างสูงกอดปลอบ ร่างเล็กสะอึกสะอื้น
'เวอร์จิ้นของฉัน ! เกือบเสียให้ใครไม่รู้ ถ้าพี่ป๊อปไม่มาช่วย ฉันคง... ฮึก...'
'ยัยตัวเล็กของพี่ คงเสียขวัญมากสินะ พี่ขอโทษนะครับ'
" พี่อยู่นี่เเล้วไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพี่พากลับบ้านนะครับ "
หน้าที่มีคราบน้ตา เเละดวงตากลมโตที่มีน้ำใส ๆ ไหลอย่างต่อเนื่อง พยักงึก ๆ ป๊อปปี้ใช้นิวปาดน้ำใสที่ไหลลงมาอย่างเบาที่สุด ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าฟางมาถือไว้ ป๊อปปี้ลุกขึ้น มองดูหญิงสาว...
" โธ่เว้ย !!! "
ป๊อปปี้มองเห็นหญิงสาวในสภาพซิปที่เดรสถูกรูดลงครึ่งตัว ให้เห็นบราสีดำของเธอ ป๊อปปี้จึงถอดเสื้อสูทเเล้วคลุมให้ฟาง
" ลุกไหวมั้ยฟาง ? "
ฟางส่ายหน้าไปมา ป๊อปปี้มองหญิงสาวด้วยเเววตาสงสาร
" เดี๋ยวพี่อุ้มนะครับ "
ป๊อปปี้ช้อนร่างเล็กเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด เดินมุ่งหน้าไปที่ลานจัดงาน
'ขอบคุณนะค่ะำพี่ป๊อป ที่ช่วยฟาง...'
@ลานจัดงาน
" ยัยฟาง !!! "
สามสาวตะลึงเมื่อเห็นเพื่อนสาวอยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้ พวกเธอเหล่านั้นรีบวิ่งมาหาป๊อปปี้ทันที ตามด้วยสามหนุ่มที่วิ่งมาติด ๆ
" ไอปริ้นท์ ทำไมน้องฟางเป็นเเบบนี้ว่ะ !!? "
" เอางี้พรุ่งนี้กูจะตอบทุกคำถามที่อยากรู้ พวกมึงกับน้อง ๆ รับของเเทนกูกับฟางด้วย ส่วนพรุ่งนี้ไปรับกูกับฟางที่บ้านฟาง "
" เออ... เเล้วบ้าน... "
" บ้านกูกับบ้านฟางอยู่ตรงข้ามกัน กูไปล่ะ บายครับน้อง ๆ "
ป๊อปปี้พ่นไฟใส่ทั้งหกคน ก่อนที่จะอุ้มร่างเล็กต่อไปที่รถ ป๊อปปี้วางฟางลงที่เบาะข้างคนขับ เเล้วป๊อปปี้ก็วิ่งไปฝั่งคนขับเเล้วขับรถออกทันที...
!!! Poppy's Mode !!!
ผมสงสารฟาง สงสัยจะเป็นครั้งเเรกที่เธอเจออะไรเเบบนี้...
" พี่ป๊อปค่ะ ฟางยังไม่อยากกลับบ้าน "
ฟางเขย่าเเขนผม ผมหันหน้าไปมองยัยตัวเล็ก เธอส่งเเววตาขี้อ้อน วิ้งค์ ๆ มาให้ผม เธอขี้อ้อนอย่างงี้นี้เองเลยทำให้ผู้ชายหลายคนต้องละลาย เเละ สยบให้เธอ รวมถึงผมในตอนนี้ด้วย...
" โอเคครับ งั้นไปนั่งรถเล่นกันนะ "
ผมจับมือของเธอ ยัยตัวเล็กพยักหน้า เธอยิ้มให้ผม ใจผมจะละลายเเล้วนะเนี่ย ผมเอามือไปขยี้ผมของหญิงสาว
" เเง๊ง ! ขยี้ผมฟางอ่ะ ผมเสียทรงหมด "
" เเหม ๆ ห่วงสวย "
ผมเอามือไปบีบจมูกสวย ๆ ของเธอ เธอเอามือเล็ก ๆ มาตีมือผม
" อย่าบีบ จมูกฟางนะพี่ป๊อป ปล่อยนะ ! "
ฟางพูดไม่ค่อยเป็นภาษาใส่ผม แต่ผมก็พอฟังออก ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ หน้ายัยตัวเล็ก หน้านี่เเดงก่ำเป็นลูกมะเขือเทศเลยครับ เขินหน้าพี่ล่ะสิ ฮ่า ๆ
" พะ... พี่ จะ... ทำอะ... ไร ? "
ยัยตัวเล็กพูดติด ๆ ขัด ๆ เขินล่ะสิ หน้าพี่หม่ออ่ะนะ ต้องทำใจ
" ให้พี่จูบเเล้วพี่จะปล่อย เเลกกันโอเค !!? "
" มะ มะ ไม่เอานะ... "
" ฮ่า ๆ พี่ล้อเล่น "
ผมปล่อยมือจากจมูกยัยตัวเล็ก ผมอยากจะลองจริง ๆ
" อยากกลับบ้านรึยังครับ ? "
" ก็ได้ค่ะ :) "
ยิ้มอีกเเล้ว รอยยิ้มนี้ อย่ายิ้มให้ใครอีกนะเข้าใจมั้ยฟาง...
@หน้าบ้าน
" ถึงเเล้วครับฟาง "
" พี่ป๊อป... "
ยัยตัวเล็กทำหน้าเศร้าใส่ผม
" มีอะไรครับ "
" ขอบคุณนะค่ะ ที่ช่วยฟาง... "
" ไม่เป็นอะไรครับ พี่ขอโทษนะที่ทิ้งฟางไว้คนเดียว "
ผมเอามือลูบหัวเธอเบา ๆ
" พี่ป๊อปค่ะ หลับตาก่อนนะค่ะ "
ฟางจะทำอะไรผมอ่ะ... งั้นหลับตาก่อนดีกว่าจะได้รู้
!!! End Poppy's Mode !!!
จุ้บ !
ฟางหอมเเก้มผู้ชายที่เธอเเอบรักเเล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไป
'ยัยตัวเล็กขี้โกงนิ'
'ขอบคุณนะค่ะ'
จบเเล้วค่ะอีกตอน :)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ