รักจาก...หัวใจ
8.9
siscode
แชร์นิยายฟิคชั่น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างเข้ามากระทบกับร่างสองร่างที่นอนกอดกันอยู่บนเตียง คนตัวเล็กที่โดนแสงแยงเข้าตาก็ร้องครางออกมาเบาๆ คนตัวโตเอามือไปลูบหัวไหล่มลเบาๆแล้วก้มลงจูบที่หัวไหล่นั้น โทโมะลุกขึ้นเดินไปปิดผ้าม่านเพื่อไม่ให้แสงส่องเข้ามายังห้องมากนักก่อนที่เขาจะลุกไปอาบน้ำแล้วมาปลุกคนตัวเล็กให้ลงไปกินข้าวเช้า
"วันนี้มีอะไรกินน่า"โทโมะจูงมือคนตัวเล็กที่ทำท่าจะหลับได้ตลอดทาง
"เดี๋ยวจะให้นอนต่อ ตอนนี้กินข้าวก่อนเดี๋ยวจะปวดท้องเอานะ"โทโมะที่เห็นหญิงไม่ยอมแตะข้าวเลยสักคำ เลยพูดเอาใจเธอ
"แก้วยังไม่หิว แก้วอยากนอน"คนตัวเล็กเริ่มงอแงเป็นเด็กจนเค้าต้องจับเธอมานั่งตักแล้วล็อกตัวเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี
"ถ้ายังไม่ยอมกินนะ..."เขาหยุดพูดไปแต่เหมือนคนบนตักของเขาจะรู้แล้วว่ามันหมายถึงอะไร ก็เกิดอาการหน้าแดงขึ้นมา โทโมะจัดการป้อนข้าวแก้วเสร็จก็อุ้มเธอขึ้นไปนอนพักผ่อนต่อข้างบน แก้วพอหัวถึงหมอนก็หลับไปทันที คนตัวโตจัดการห่มผ้าให้เธอมิดชิด ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาตัวใกล้ๆเตียงนอน เพื่อที่จะเช็คงานและตารางเวลาก่อนที่เขาจะจัดการโทรหาเลขาส่วนตัวให้จองตั๋วเครื่องบินไปฝรั่งเศษ 2 ใบ
ฝรั่งเศส
ชายหนุ่มนักรัก(?)กำลังนัวเนียกับร่างเล็กบนเตียงคิงส์ไซส์อย่างเร่าร้อน เจ้าของใบหน้าคมที่กำลังซุกไซร้อยู่บนอกอวบอิ่มของหญิงสาว เขาเป็นคนเชื้อสายไทยแท้ๆแต่มาอยู่ฝรั่งเศสตั้งแต่ยังเล็กๆทำให้หลายคนเข้าใจผิดกันว่าเขาคนนี้เป็นคนฝรั่งเศสแท้ๆ เขาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของโทโมะ ไม่กี่วันนี้ก็ใกล้จะถึงวันเกิดของเขาแล้ว เพื่อนสนิทของเขาคงหาผู้หญิงเอ็กซ์ๆมาให้เขาคนละสองสามคนล่ะมั้ง เพื่อนๆในกลุ่มของเขานั้นลงความเห็นกันว่าเขานี้แหละคือคนที่ขาดผู้หญิงไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว ที่จริงแล้วมันก็ทั้งกลุ่มนั้นแหละที่ขาดผู้หญิงไม่ได้แต่ของเขาก็แค่วันล่ะสองสามคนเอง
"อ๊ะ อืมมมม"จังหวะสุดท้ายของบทรักอันเร่าร้อนก็จบลงพร้อมกับเสียงหอบหายใจของทั้งคู่ ชายหนุ่มลุกออกจากตัวหญิงแล้วเดินเข้าไปชำระร่างกาย ก่อนจะออกมาสวมเสื้อผ้าที่กองไว้ตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งโดยที่มีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองเขาอย่างเย้ายวน ชายหนุ่มที่รู้สึกเหมือนมีคนมองก็ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย เขาเดินกลับมาที่เตียงก่อนจะเชยคางของหญิงสาวขึ้นมา แล้วก้มลงจูบที่ริมฝีปากของเธอ
ชายหนุ่มก้มมองนาฬิกา ก่อนจะครางออกมาอย่างหงุดหงิด นี่มันเลยเวลาเข้าบริษัทมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว ช่วงนี้ไม่ค่อยจะได้แอ้มหญิงเท่าไหร่สงสัยจะจัดหนักไปหน่อย ชายหนุ่มหัวเราะในใจก่อนจะรีบไปบริษัทของตนเอง
....................................................................................................................................
ตอนนี้สั้นมากๆ มันคิดไม่ออกTTเอาไว้เจอกันตอนหน้านะ มาลุ้นกันว่าใครเป็นจะนักรักของฝรั่งเศส^^
"วันนี้มีอะไรกินน่า"โทโมะจูงมือคนตัวเล็กที่ทำท่าจะหลับได้ตลอดทาง
"เดี๋ยวจะให้นอนต่อ ตอนนี้กินข้าวก่อนเดี๋ยวจะปวดท้องเอานะ"โทโมะที่เห็นหญิงไม่ยอมแตะข้าวเลยสักคำ เลยพูดเอาใจเธอ
"แก้วยังไม่หิว แก้วอยากนอน"คนตัวเล็กเริ่มงอแงเป็นเด็กจนเค้าต้องจับเธอมานั่งตักแล้วล็อกตัวเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี
"ถ้ายังไม่ยอมกินนะ..."เขาหยุดพูดไปแต่เหมือนคนบนตักของเขาจะรู้แล้วว่ามันหมายถึงอะไร ก็เกิดอาการหน้าแดงขึ้นมา โทโมะจัดการป้อนข้าวแก้วเสร็จก็อุ้มเธอขึ้นไปนอนพักผ่อนต่อข้างบน แก้วพอหัวถึงหมอนก็หลับไปทันที คนตัวโตจัดการห่มผ้าให้เธอมิดชิด ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาตัวใกล้ๆเตียงนอน เพื่อที่จะเช็คงานและตารางเวลาก่อนที่เขาจะจัดการโทรหาเลขาส่วนตัวให้จองตั๋วเครื่องบินไปฝรั่งเศษ 2 ใบ
ฝรั่งเศส
ชายหนุ่มนักรัก(?)กำลังนัวเนียกับร่างเล็กบนเตียงคิงส์ไซส์อย่างเร่าร้อน เจ้าของใบหน้าคมที่กำลังซุกไซร้อยู่บนอกอวบอิ่มของหญิงสาว เขาเป็นคนเชื้อสายไทยแท้ๆแต่มาอยู่ฝรั่งเศสตั้งแต่ยังเล็กๆทำให้หลายคนเข้าใจผิดกันว่าเขาคนนี้เป็นคนฝรั่งเศสแท้ๆ เขาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของโทโมะ ไม่กี่วันนี้ก็ใกล้จะถึงวันเกิดของเขาแล้ว เพื่อนสนิทของเขาคงหาผู้หญิงเอ็กซ์ๆมาให้เขาคนละสองสามคนล่ะมั้ง เพื่อนๆในกลุ่มของเขานั้นลงความเห็นกันว่าเขานี้แหละคือคนที่ขาดผู้หญิงไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว ที่จริงแล้วมันก็ทั้งกลุ่มนั้นแหละที่ขาดผู้หญิงไม่ได้แต่ของเขาก็แค่วันล่ะสองสามคนเอง
"อ๊ะ อืมมมม"จังหวะสุดท้ายของบทรักอันเร่าร้อนก็จบลงพร้อมกับเสียงหอบหายใจของทั้งคู่ ชายหนุ่มลุกออกจากตัวหญิงแล้วเดินเข้าไปชำระร่างกาย ก่อนจะออกมาสวมเสื้อผ้าที่กองไว้ตรงหน้าโต๊ะเครื่องแป้งโดยที่มีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองเขาอย่างเย้ายวน ชายหนุ่มที่รู้สึกเหมือนมีคนมองก็ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย เขาเดินกลับมาที่เตียงก่อนจะเชยคางของหญิงสาวขึ้นมา แล้วก้มลงจูบที่ริมฝีปากของเธอ
ชายหนุ่มก้มมองนาฬิกา ก่อนจะครางออกมาอย่างหงุดหงิด นี่มันเลยเวลาเข้าบริษัทมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว ช่วงนี้ไม่ค่อยจะได้แอ้มหญิงเท่าไหร่สงสัยจะจัดหนักไปหน่อย ชายหนุ่มหัวเราะในใจก่อนจะรีบไปบริษัทของตนเอง
....................................................................................................................................
ตอนนี้สั้นมากๆ มันคิดไม่ออกTTเอาไว้เจอกันตอนหน้านะ มาลุ้นกันว่าใครเป็นจะนักรักของฝรั่งเศส^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
