รักจาก...หัวใจ

หญิงสาวที่นั่งลูบไล้ร่างกายของโทโมะก็อาศัยจังหวะที่โทโมะหันไปคุยกับจองเบ ผลักหัวแก้วให้ตกลงไปโขกกับโต๊ะ มันจึงทำให้ตัวของแก้วตกโซฟาไปด้วย

เพล้ง!

เสียงเศษแก้วที่แตกกระจายออกมา เพราะมือของแก้วไปโดน ทำให้มีรอยแผลบาดลึก

"ฮึกๆ"แก้วสะอื้นเบาๆ

"แก้วๆ แก้วเป็นไรมากมั้ย"

โทโมะพลิกตัวร่างเล็กไปมา เพื่อสำรวจตัวเธอ แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นเลือดที่ไหลออกมาจากทางคิ้ว และรอยแผลบาดลึกบนมือขวา โทโมะไม่รอช้ารีบอุ้มร่างเล็กไปโรงพยาบาล แต่ก็ยังไม่วายทิ้งคำขู่ไว้ให้คนที่ผลักแก้ว

"ไอ้ป๊อป!!!!!จจัดการเด็กแกด้วย!!!ถ้าแกไม่จัดการฉันจะจัดการเอง!!!โทโมะตวาดลั่นพร้อมส่งสายตาที่ลุกเป็นไฟไปทางหญิงสาวคนนั้น

ลูกน้องที่รู้ว่าเกิดเหตุอะไรขึ้นก็รีบขับรถมารอเจ้านายอยู่หน้าผับ

"ขัวเร็วๆ!!!"

"ไม่เป็นไรนะ"โทโมะปลอบใจหญิงสาว ที่ตอนนี้นั่งตัวสั่นอยู่บนตักของเขา พร้อมกับเช็ดเหงื่อและพรมจูบไปตามใบหน้าหวานของเธอ

เมือถึงมือหมอแล้วก็สบายใจ แต่สำหรับสำหรับโทโมะมันไม่เป็นอย่างนั้น เขาต้องเห็นก่อนว่าเธอปลอดภัยจริงๆ

ผ่านไปสักพัก หมอก็ออกมาพร้อมกับแก้วที่หน้าซีดเพราะเสียเลือดไปเยอะ โทโมะรีบเข้าไปประคองเธอเอาไว้ คนเป็นหมอเห็นก็ยิ้มให้กับความน่ารักของทั้งคู่

"คนไข้เสียเลือดเยอะ แล้วก็มีไข้นิดหน่อย ให้พักผ่อนเยอะๆก็หายแล้วครับ งั้นเดี๋ยวเชิญไปรับยาที่ช่องรับยาด้วยนะครับ" บิลคนสนิทของโทโมะพยักหน้าอย่างรู้หน้าที่ ก่อนจะเดินออกไป

"เดี๋ยวเรากลับบ้านกัน"โทโมะบอกร่างเล็กที่สะลึมสะลือ ตอนนี้ก็ใกล้จะตีหนึ่งแ้ล้วล่ะ สงสัยเขาคงเป็นต้นเหตุที่ทำให้คนตัวเล็กนอนดึกล่ะมั้ง

"ไว้พรุ่งนี้ฉันจะไปจัดการกับคนที่มันทำกับเธอแบบนี้"

"กะ...แก้วว่าไม่ต้องก็ได้"

"เราเคยคุยกันเรื่องนี้แล้วใช่มั้ย" ใช่!เรื่องที่เธอชอบปกป้องคนที่ชอบทำร้ายเธอ จะเป็นแม่พระมากเกินแล้วล่ะมั้ง

"ค่ะ"

"ถ้าเธอปกป้องพวกมัน พวกมันจะเจ็บตัวเป็นร้อยเท่า"