รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ
เขียนโดย tanopa
วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.06 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 23.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
39) การเริี่มต้นของไมค์...และแรงหึงของโทโมะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว - ไมค์ฉันขอตัวไปส่งงานชิ้นสุดท้ายก่อนน่ะเพื่อน ว่าแต่แกเหอะเรียนจบแล้วรึไงถึงมีเวลาว่างมาเตร็ดเตรแถวนี้ได้
ไมค์ - จบได้เกือบสามเดือนแล้ว รับใบเรียบร้อยแล้วด้วยฉันจบที่ฝรั่งเศสไม่ใช่ที่เมืองไทยสักหน่อย แต่ที่เมืองไทยจบน่ะคืนเดียวก็จบได้แล้วน่ะแก้ว
แก้ว - อี๋ ไอ่นี่จบน่ะจบการศึกษาเว้ยไม่ใช่จบเพศศึกษาไอ่นี้พูดอะไรให้เกรียติเพศแม่แกหน่อย อีกหน่อยดูสิว่าถ้ามีลูกสาวยังจะกล้าพูดแบบนี้ไหม
ไมค์ - เอ่อน่าแกก็ถ้ามันตบมือข้างเดียวไม่ดังมันไม่ดังถ้าแกจะไปแล้วฉันก็กลับแล้วจะโทรหาแกน่ะเพื่อนรักของฉันบายเพื่อน
"เมื่อไมค์เดินไปได้สักพักแก้วก็รีบจัดเอกสารแล้ว เดินไปส่งงานให้อาจารย์ที่ปรึกษาของตนเองทันที และในขณะที่ไมค์กำลังเดินมาถึงที่รถของเขานั้นเอง"
พิม - ไง สงสัยเหยื่อรายนี้จะติดเบ็ดง่ายกว่าที่คิดน่ะเนี๊ยะ สงสัยงานนี้คงไม่เหนื่อยมากน่ะไมค์ ฉันจ้างคนไม่ผิดจริงๆด้วยสิน่ะ
ไมค์ - เธอมันก็ผู้หญิงขี้แพ้ ผู้ชายเขาไม่เล่นด้วยก็ทำเรื่องสกปรกๆแบบนี้ได้อย่างหน้าตาเฉย หัวใจเธอมันเต้นบ้างไหมนั้น
พิม - นี่นายว่าไงน่ะ ฉันให้นายทำก็ทำไปสิไม่ใช่มาหยอกย้อนฉันแบบนี้ ฉันไม่ชอบทำให้อารมณ์เสียรีบๆจัดการให้เสร็จๆไปซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าแกบ่อยๆหรอกน่ะ
ไมค์ - หึหึ ผมว่างานนี้ผมกับคุณยังคงเจอกันอีกยาว ไปน่ะคนสวยแต่รูปจุฟ แล้วเจอกัน ซียู
พิม - ชิส์ ไปไหนก็ไปเลย น่าเบื่อคนแบบนายที่สุด นี่ถ้าไม่ติดจะกำจัดยัยแก้วนั้นฉันไม่อยากติดต่อแกเลยให้ตายเหอะ
ทางฝั่งแก้วเมื่อเธอส่งงานเสร็จเรียบร้อยแล้วเธอก็เดินอย่างสบายอารมณ์ เพราะเหลือรอผลสอบและทำเรื่องจบเธอก็หมดภาระกิจการเป็นนักศึกษาเสียที พอจะก้าวไปยังหน้าคณะของเธอเพื่อไปยังคณะนิเทศซึ่งเป็นตึกของเกลน้องสาวของเธอ ก็มีมือหนามาคว้าไปเสียก่อน
แก้ว - ว้ายยย อะอ้าวโทโมะตกใจหมด ทำไมไม่ให้ซุ่มให้เสียงแบบนี้ แล้วทำไมหน้าดุแบบนั้นหัวคิ้วจะชนกันอยู่แล้วนี่แล้วจะลากแก้วไปไหนโทโมะๆ
โทโมะ - วันนี้แก้วนั่งคุยกับใครมา โมะไม่ชอบเลยไม่ชอบที่แก้วเป็นแบบนี้
แก้ว - อ๊ายอย่าเดินเร็วสิ แล้วนี่จะำพาแก้วไปไหน แก้วจะไปรับเกลปล่อยน่ะโทโมะปล่อยแก้ว
โทโมะ - เกลไม่ต้องห่วงโมะให้เควินไปรับแล้ว ตอนนี้แก้วต้องไปกับโมะเรามีเรื่องเคลียร์กันอีกยาว โมะต้องการความชัดเจนแล้วโมะต้องการสถานะที่คลุมเครือของเราแล้วตอนนี้
แก้ว - อะไร โทโมะนี่ปล่อยน่ะปล่อยแก้วน่ะ ว้ายยยยอย่าอุ้มแแบบนี้สิ
"โทโมะที่ตอนนี้กำลังอารมณ์เคืองและกรุ่นเพราะภาพล่าสุดที่เขาเห็นคือ ภาพไมค์กับแก้วกอดลากันแบบกลมดิ๊กมันทำให้อารมณ์หึงจนเลือดขึ้นหน้าแล้วตอนนี้ เขาจับแก้วยัดใส่รถ ย้ำยัดใส่รถ แล้วพาไปยังคอนโดของเขาทันที"
แก้ว - อ๊ายยยโทโมะนายพาฉันมาที่คอนโดทำไำม นะนายอย่าเงียบ แล้วจะอุ้มไปไหนช่วยด้วยค่ัะๆ ฉันโดนอุ้ม
โทโมะ - เรื่องของผัวเมียอย่าเสือก "เขาประกาศกร้าวทันที ที่เห็นผู้ชายบริเวณนั้นจะเข้ามาช่วยแก้วเมื่อบรรดาหนุ่มได้ยินและหน้าตาเอาเรื่องของโทโมะก็ถอยกลับกันไปทันที"
แก้ว - โทโมะแก้วทำอะไรให้โทโมะโกรธเหรอบอกกันมาสิ อ๊ายยอย่าเอาแต่เงียบสิ
โทโมะ - ปล่อยแน่โมะปล่อยแก้วแน่แต่ต้องถึงห้องของเราก่อนน่ะที่รัก
แก้ว - โทโมะจะพาแก้วไปที่ห้องโทโมะไปที่ห้องแก้วดีกว่าน่ะ แก้วไม่อยากเข้าห้องโทโมะน่ะๆๆๆๆ
โทโมะ - ไปห้องโมะนี่แหละ ห้องโมะมีห้องส่วนตัวที่ดีกว่าห้องแก้วเยอะห้องแก้วมีแต่ห้องทำงานห้องโมะดีกว่า
"โทโมะไม่พูดเปล่าเขาก็พาแก้วไปยังห้องของเขาทันทีและเมื่อพาไปยังห้องของเขาได้นั้นเขาก็พาแก้วไปยังห้องนอนทันทีและโยนแก้วลงที่เตียงพร้อมปิดล็อคหห้องอีกต่างหาก........."
อ๊ายยย โทโมะจะทำอะไรแก้วน๊า มาลุ้นกันน่ะค่ัะ อิอิ แบบว่าไรเตอร์ง่วงนอนแว้วววว
คืนนี้ฝันดีกันน่ัะค่ะทุกคน รักน่ะจิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ>x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ