รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

ตอนที่แก้วกำลังจะเดินขึ้นรถเพื่อไปธุระตามที่ได้รับแจ้งจากบริษัทนั่นเอง
แก้ว - อ๊ะ คุณตินเทพ สวัสดีค่ะคุณตินเทพมีเรื่องสำคัญอะไรไหมค่ะ พอดีกำหนดที่ดิฉันจะเข้าโรงแรมอีกสามวันนี่ค่ะ
ตินเทพ - ผมไม่ได้โทรมาเรื่องงานหรอกครับคุณจริญญา ผมมีเรื่องจะสอบถามคุณเรื่อง ลูกพิม ลูกสาวของผมเธอแจ้งมาว่าวันนี้เขาถูกทำร้ายโดยคุณ ถึงผมจะทำงานร่วมกับคุณแต่ใช่ว่าคุณจะสามารถทำร้ายลูกสาวผมได้น่ะครับ ผมไม่ยอม
แก้ว - หึ เรื่องแค่ก็เอาเข้าหูพ่อแม่เลยเหรอ ดิฉันก็แยกแยะได้อยู่แล้วเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว เรื่องส่วนตัวมีปัญหาต้องแก้ไขกันเอง โตๆกันแล้ว ควรจะเคลียร์กันเองใช่ไหมค่ะ ถ้าให้คนอื่นเดือดร้อนมาช่วยเคลียร์ก็ไม่ใช่ผู้ใหญ่แน่นอน 
ตินเทพ - ผมเข้าใจครับแต่นั่นหนูพิมเขาเป็นลูกผม ผมต้องห่วงเขาเป็นธรรมดา
แก้ว - ลูกใช่ดิฉันไม่เถียง เพราะดิฉันเองก็เด็กอยู่ แต่เด็กถ้าเลี้ยงให้โต ให้มีความคิด ให้เข้าใจในสังคมเด็กก็จะกลายเป็นเด็กที่โตมาในสังคมที่เข้าใจสังคม ไม่ใช่ประคบประงมโตมาก็เลยพาลกลายเป็นเด็กที่โตมาไม่รู้จักสังคมเป็นเด็กที่ไร้ประโยชน์ทางสังคม
ตินเทพ - .....................................
แก้ว - ถ้าไม่มีอะไรแล้วแค่นี้ล่ะค่ะ 
 
"เมื่อวางสายแล้วแก้วก็รีบเดินทางไปยังกลุ่มคู่ค้าของตนทันที เพราะเห็นว่าเสียเวลามากพอแล้ว แก้วที่ปลีกตัวเองเพื่อแต่งตัวใหม่เพื่อไปร่วมงานของบริษัท แก้วก็เปลี่ยนจากชุดนักศึกษาตามปกติ เป็นเสื้อเชิตเข้ารูปสีฟ้าอ่อนคอเต่าผูกโบว์สีขาวที่ปกคอเสื้อ กระโปรงยาวเหนือเข่าสีครีม รองเท้าส้นสูงสีขาว แต่งหน้าสีส้มอ่อน เมื่อแก้วแต่งตัวเสร็จก็ก้าวเท้าออกจากห้องน้ำ คนอื่นๆที่เห็นแก้วต่างพากันมองตาค้าง เพราะไม่เคยเห็นมาก่อน ตอนนี้แก้วทั้งเท่ห์และสวยกว่าแก้วคนเดิม"
 
ฟาง - โหหห เพื่อนฉันจะสวยไปไหนเนี๊ยะ สวยมากเลยรู้ไหม
แก้ว - แก้วขอตัวก่อนน่ะทุกคน ป๊อปฝากส่งฟางถึงบ้านด้วยน่ะ เฟย์แก้วไปน่ะ พรุ่งนี้เจอกันทุกคน ลุงเอกค่ะไปเถอะค่ะเดี๋ยวไปถึงงานสายแก้วจะดูน่าเกียจ บายๆ
 
ฝ่ายตินเทพ หลังจากคุยสายกับแก้วเสร็จก็รีบ หันไปคุยกับพิมทันที
ตินเทพ - หนูพิมลูก พ่อคุณกับจริญญาแล้วน่ะลูก ดูเหมือนเขาจะให้พิมไปเคลียร์กับเขาเองน่ะลูก พ่อคงช่วยอะไรลูกไม่ได้
พิม - หึย พ่อน่ะพ่อ พ่อรู้ไหมยัยนั่นตบพิมด้วยน่ะค่ะดูสิแก้มพิมซ้ำไปหมดแล้วอีกอย่างพ่อไปเรียกยัยแก้วว่าคุณจริญญาทำไม มันน่าให้เกียจตรงไหน บ้านก็ไม่รู้ทำงานอะไร 
ตินเทพ - เอ่อ คือลูกพิมพ่อต้องให้เกียรติเขาหน่อยสิลูก การที่จะเจรจาตกลงกับใครควรพูดให้ดีสุภาพก่อนจะเป็นการแสดงตัวตนเราด้วยว่าเรามีการศึกษาพอที่จะแยกได้อะไรดีหรือไม่ดีแล้วที่......
พิม - พิมไม่เข้าใจๆ พ่อไม่รู้หรอกว่าพิมรังเกียจแล้วไม่อยากพูดดีกับยัยแก้วมากแค่ไหน กรี๊ดดดดดดดดดดด พ่อไม่เคยเข้าใจ 
ตินเทพ - พิมลูกๆๆ โธ่ลูกพิมทำไมลูกถึงกลายเป็นเด็กแบบนี้ไปได้ แล้วพ่อก็ไม่กล้าบอกลูกว่า คุณจริญญาเขา...เขาเป็นคนต่อลมหายใจให้พวกเราน่ะลูก
กุลธิดา - คุณค่ะ ดาเชื่อว่าสักวันอะไรๆก็คงจะดีขึ้น เราสองคนต้องทำให้ดีที่สุดน่ะค่ะ พิมเขาบอบบางจนเกินที่เราจะทนมองลูกลำบากไม่ได้จริงๆค่ะคุณ 
 "ทั้งสองสามีภรรยาต่างเสียใจกับเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่ทั้งคู่ต่างยังไม่พร้อมยอมรับว่าพวกเขาเลี้ยงลูกในทางที่ผิดมาตลอดนั้นเอง"
 
ทางด้านแก้วที่เดินทางมาร่วมงานเปิดคอนโดใหม่ของครอบครัวคุณ อดิศักดิ์กับคุณซากิ นั้นเองแก้วรู้สึกคุ้นๆหน้าแต่ก็นึกไม่ออก
แก้ว - แก้วเป็นตัวแทนของพ่อกิตกับแม่มล มาร่วมแสดงความยินดีกับคุณอดิศักดิ์และคุณซากิ ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรื่องน่ะค่ะ
อดิศักดิ์ - ลูกสาวเจ้ากิตนี่ยิ่งโตยิ่งสวย หนูแก้วเรื่องลุงว่าลุงศักดิ์ได้เลยน่ะลูกลุงกับพ่อหนูเป็นเพื่อนกันมาจะ30ปีแล้ว เจ้าศักดิ์กับคุณมลสบายดีน่ะลูก
แก้ว - สบายดีค่ะ พ่อยังบ่นว่าถ้าไม่ติดประชุมงานด่วนจะมาร่วมงานของคุณลุงด้วยตัวเองเลยค่ะ ว่าแต่คุณป้าซากิไม่อยู่เหรอค่ะ
....... - พ่อครับ ผมขอโทษน่ะครับที่มาช้า พอดีสอบพึ่งเสร็จแถมรถติดอีกต่างหาก อะอ้าวแก้ว!!!!!
 
 
เอาล่ะสิ แก้วใครทักแล้วน่ะนั้น ติดตามกันต่อไปเลยน่ะค่ะ 
คืนนี้ฝันดีค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ >x,<