รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ
9.1
เขียนโดย tanopa
วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 01.06 น.
50 chapter
365 วิจารณ์
136.26K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 23.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) เข้าใจผิด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนนี้กลับมาที่พวกผมกันบ้าง ผมกับป๊อปปี้ขับรถตามเฟย์กับฟางมากันได้สักพักแล้วครับ พวกผมมองบ้านของสองสาวได้สักพักแล้วครับ และพวกผมพึ่งรู้น่ะเนี๊ยะว่าบ้านยัยแฝดแสบสุดสวยอยู่ใกล้กับบ้านเจ้าโมะมันเลยอิจฉามันหึยๆ
ป๊อปปี้ - เขื่อนเรามองบ้านพวกนั่้นจะชั่วโมงแล้วน่ะเฟ้ย ถ้ายัยพวกนั้นเห็นมีหวังเกมโอเว่อร์แน่ๆ แต่บ้านสวยดีนี่ กว้างไม่เบา จัดวิเทจบ้านเยี่ยม สีก็....
เขื่อน - หยุดเลยไอ่ป๊อปแกจะมาพรรณา บ้านรายละเอียดทำไมว่ะ บอกไปฉันไม่เข้าใจอยู่ดี
..... - นี่พ่อหนุ่มสองคนนี่มาทำอะไรลับล่อๆหน้าบ้านคนอื่นแบบนี้ ว่าไง ไม่บอกจะจับส่งตำรวจแล้วน่ะ
ป๊อปปี้ - ป่าวน่ะครับ พวกผมคือว่า...... (เอาแล้วไงงานเข้าจะบอกตาลุงที่ผมมองจากการแต่งตัวคงไม่พ้มยามประจำหมู่บ้านแน่ๆว่าแอบตามสาวๆมาคงไม่เชื่อแน่ๆ)
เขื่อน - พอดีกุญแจรถพวกผมหายน่ะครับ เดินเล่นแล้วมันหล่นหายเลยมองหาอยู่ (ผมคิดอะไรไม่ออกในตอนนี้ไอ่ป๊อปมันก็ดันใบ้แดกผมแกล้งดึงกุญแจรถมันแล้วแอบโยนเข้าไปพุ่มไม้ใกล้แล้วแซรงทำเป็นตามหากุญแจ ส่วนป๊อปมันได้ยินแบบนั้นก็แกล้งทำเป็นมองหา จนคุณลุงต้องช่วยหาอีกแรง)
ลุงยาม - เอ้า แย่สิเริ่มมืดแล้วด้วยมาๆลุงช่วยหา แล้วก็ไม่บอกลุงแต่แรก แล้วกุญแจเราเป็นแบบไหนล่ะ
ป๊อปปี้ - กุญแจรถผมมีพวงกุญแจเป็นลูกบาสเล็กๆห้อยพร้อมกุญแจรถอ่ะครับผมหานานแล้วไม่เจอสักที (รีบตีหน้าเศร้าทันที)
เขื่อน - แล้วพวกจะกลับบ้านยังไงเนี๊ยะ(นี่ก็เนียนเว่อร์) สงสัยต้องพึ่งใบบุญบ้านนี้นอนค้างเลยดีไหมฟะ(ผมไม่ได้คิดไรน่ะถ้าได้ก็ดี)
ลุงยาม - อ๊ะ นี่ๆอันนี่ใส่รึเปล่า เปื้อนดินไปหน่อยเอ้าพ่อหนุ่มดูสิใช่รึเปล่า ถ้าไม่ใช่ไปค้างบ้านลุงก็ได้น่ะไอ่หนูบ้านนี้ บ้านของนายพันเขา เขาดุมากเพราะมีลูกสาวสองคนสวยงี้เลย พ่อเขาเลยหวงมากใครเฉียดเป็นโดนเล็งปืนขู่ทั้งนั้น อ้าวทำไมทำหน้ายังงั้นล่ะ ไม่ใช่ของเรารึ
ป๊อปปี้ - ชะใช่แล้วครับ ขอบคุณมากครับ บ้านนะนายพัน อึ๋ย (มิน่าลูกสาวดุชิปมีพ่อเป็นนายพัน ตอนนี้ผมกับเขื่อนมองหน้ากันแล้วคำตอบที่ออกมาคือ ถอยไปตั้งหลักกันแล้วค่อยว่ากันใหม่)
เขื่อน - นี่มันก็ดึกมากแล้วพวกผมขอตัวกลับก่อนน่ะครับ ขอบคุณมากๆน่ะครับสำหรับกุญแจ สวัสดีครับ (หลังจากกล่าวลาเสร็จพวกผมก็ตรงไปยังรถของป๊อปปี้ เพื่อกลับบ้านกันทันที)
ลุงยาม - อ้าวหนูฟางดึกๆแบบนี้ออกมาทำไมน่ากลัวน่ะ แล้วนายพันไม่อยู่บ้านเหรอเงียบเชียว
ฟาง - อ๋อ คุณพ่อไปดูงานที่อเมริกากับคุณแม่ สามเดือนค่ะ พอดีหุ้นส่วนที่จะเปิดโรงแรมเขาสนใจจัดโรงแรมแบบฝั่งโน้นเลยต้องเดือดร้อนไปดูงานกันค่ะ แล้วเมื่อกี๊เหมือนคุณลุงคุยกับใครอยู่เลยค่ะ
ลุงยาม - อ๋อ หนุ่มๆเขาทำกุญแจรถหาย พึ่งหาเจอกลับไปแล้ว ปิดบ้านดีๆน่ะลุงไปก่อนล่ะ
ฉันโบกมือลาลุงยามได้ไม่นานเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น ปรากฎว่า ยัยแก้วของเราโทรหาฉันนี่เอง
ฟาง - ฮัลโหลยัยแก้วว่าไง โทรมาสะดึกเลยน่ะแก ตอนนี้หาแกอยู่บนรถแท็กซี่เหรอ ทำไมถึงพึ่งกลับบ้าน
แก้ว - ฉันเผลอหลับไปน่ะสิ สะดุ้งตื่นก็เฮ้ยรีบกลับบ้านๆ ฮ่าๆ เฮ้ยฟางแกรู้ไหมก่อนกลับมานี่ฉันเจอไอ่โทโมะ แหม่เอาสาวมาฟาดฟัน ฟิชชิริ่ง กันถึงห้องเลย....(จากนั้นแก้วก็เล่ารายละเอียดให้ฟางฟัง)
ฟาง - แกคิดอะไรกับเขารึเปล่า ฮ่าๆๆ พูดถึงแบบนี้คิดอะไรอยู่ แน่ๆๆๆ
แก้ว - ไร้สาระ ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้วเหรอพูดให้มันสดใสได้ไหมยัยฟาง
ฟาง - แล้วที่แกหนีเขาตอนดึกแบบนี้ ใช่แกบอกว่าแกเจอเขาออกห้องมาด้วยกันแกเดินหนีเข้าห้องนั่งได้พักใหญ่ก็เดินมาโบกรถกลับบ้าน แบบนี้หนีเขามาชัวร์ยัยแก้วเอ๊ย รู้สึกกับเขาแล้วสิ
แก้ว - พูดอะไรให้มันจรรโลงใจแก้วหน่อยสิฟาง หึ หรือฟางจะเล่าเรื่องนายป๊อปบ้างก็ได้น่ะ
ฟาง - พอเลย อย่ามาเปลี่ยนเรื่องฉันจะนอนแล้วแค่นี้น่ะ พรุ่งนี้เจอกันตอนสิบโมงน่ะ ฝันดีน่ะแก้วบายจ้า จุ๊ฟๆๆๆ
และในขณะนั้นเอง ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งเขารีบบึ่งรถกลบมาที่คอนโดของตนเองทันที เมื่อก้าวลงจากรถเขาก็แทบวิ่งไปอย่างรวดเร็วเขาตั้งใจว่าเขาจะต้องพูดกับเธอให้รู้เรื่องและเข้าใจให้ได้มากที่สุด ..... เพราะเขามั่นใจแล้วว่า ถึงเธอจะเย็นชา เมินเฉยเขามากเท่าไหร่ เขาก็พร้อมละลายความเย็นชาด้วยไฟแห่งความปารถนา เอ๊ยแห่งความอบอุ่นจากกายเขาเอ๊ยใจเขาให้หมดไปให้จงได้
โทโมะ - แก้วครับแก้วๆ เปิดประตูให้ผมหน่อย ผมมีเรื่องจะขอคุยด้วยครับ แก้วครับๆๆ(ผมกดออดหน้าห้องอยู่นานเธอก็ไม่ยอมเปิดสักที ด้วยความเกรงใจห้องอื่นๆผมเลยจำใจกลับเข้าไปนอนเพื่อรอพรุ่งนี้เช้าเขาจะรีบไปรอเธอที่ห้องพักเธออีกครั้งเพื่ออธิบายในสิ่งที่เห็น)
ตุ๊งแช่ๆๆๆ ฮ่าๆๆ ป๊อปปี้กับเขื่อนเขาใจผิดไปถึงผู้พันทหารตำรวจไปแล้วก๊ากกกก
ที่จริงนายพันที่ว่านั้น คือชื่อของ พระบิดา เฟย์กับฟางนั้นเอง มาลุ้นกันสิว่าโทโมะจะอธิบายกับแก้วว่ายังไง สำหรับคืนนี้ฝันดีน่ะค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟ>x,<
ป๊อปปี้ - เขื่อนเรามองบ้านพวกนั่้นจะชั่วโมงแล้วน่ะเฟ้ย ถ้ายัยพวกนั้นเห็นมีหวังเกมโอเว่อร์แน่ๆ แต่บ้านสวยดีนี่ กว้างไม่เบา จัดวิเทจบ้านเยี่ยม สีก็....
เขื่อน - หยุดเลยไอ่ป๊อปแกจะมาพรรณา บ้านรายละเอียดทำไมว่ะ บอกไปฉันไม่เข้าใจอยู่ดี
..... - นี่พ่อหนุ่มสองคนนี่มาทำอะไรลับล่อๆหน้าบ้านคนอื่นแบบนี้ ว่าไง ไม่บอกจะจับส่งตำรวจแล้วน่ะ
ป๊อปปี้ - ป่าวน่ะครับ พวกผมคือว่า...... (เอาแล้วไงงานเข้าจะบอกตาลุงที่ผมมองจากการแต่งตัวคงไม่พ้มยามประจำหมู่บ้านแน่ๆว่าแอบตามสาวๆมาคงไม่เชื่อแน่ๆ)
เขื่อน - พอดีกุญแจรถพวกผมหายน่ะครับ เดินเล่นแล้วมันหล่นหายเลยมองหาอยู่ (ผมคิดอะไรไม่ออกในตอนนี้ไอ่ป๊อปมันก็ดันใบ้แดกผมแกล้งดึงกุญแจรถมันแล้วแอบโยนเข้าไปพุ่มไม้ใกล้แล้วแซรงทำเป็นตามหากุญแจ ส่วนป๊อปมันได้ยินแบบนั้นก็แกล้งทำเป็นมองหา จนคุณลุงต้องช่วยหาอีกแรง)
ลุงยาม - เอ้า แย่สิเริ่มมืดแล้วด้วยมาๆลุงช่วยหา แล้วก็ไม่บอกลุงแต่แรก แล้วกุญแจเราเป็นแบบไหนล่ะ
ป๊อปปี้ - กุญแจรถผมมีพวงกุญแจเป็นลูกบาสเล็กๆห้อยพร้อมกุญแจรถอ่ะครับผมหานานแล้วไม่เจอสักที (รีบตีหน้าเศร้าทันที)
เขื่อน - แล้วพวกจะกลับบ้านยังไงเนี๊ยะ(นี่ก็เนียนเว่อร์) สงสัยต้องพึ่งใบบุญบ้านนี้นอนค้างเลยดีไหมฟะ(ผมไม่ได้คิดไรน่ะถ้าได้ก็ดี)
ลุงยาม - อ๊ะ นี่ๆอันนี่ใส่รึเปล่า เปื้อนดินไปหน่อยเอ้าพ่อหนุ่มดูสิใช่รึเปล่า ถ้าไม่ใช่ไปค้างบ้านลุงก็ได้น่ะไอ่หนูบ้านนี้ บ้านของนายพันเขา เขาดุมากเพราะมีลูกสาวสองคนสวยงี้เลย พ่อเขาเลยหวงมากใครเฉียดเป็นโดนเล็งปืนขู่ทั้งนั้น อ้าวทำไมทำหน้ายังงั้นล่ะ ไม่ใช่ของเรารึ
ป๊อปปี้ - ชะใช่แล้วครับ ขอบคุณมากครับ บ้านนะนายพัน อึ๋ย (มิน่าลูกสาวดุชิปมีพ่อเป็นนายพัน ตอนนี้ผมกับเขื่อนมองหน้ากันแล้วคำตอบที่ออกมาคือ ถอยไปตั้งหลักกันแล้วค่อยว่ากันใหม่)
เขื่อน - นี่มันก็ดึกมากแล้วพวกผมขอตัวกลับก่อนน่ะครับ ขอบคุณมากๆน่ะครับสำหรับกุญแจ สวัสดีครับ (หลังจากกล่าวลาเสร็จพวกผมก็ตรงไปยังรถของป๊อปปี้ เพื่อกลับบ้านกันทันที)
ลุงยาม - อ้าวหนูฟางดึกๆแบบนี้ออกมาทำไมน่ากลัวน่ะ แล้วนายพันไม่อยู่บ้านเหรอเงียบเชียว
ฟาง - อ๋อ คุณพ่อไปดูงานที่อเมริกากับคุณแม่ สามเดือนค่ะ พอดีหุ้นส่วนที่จะเปิดโรงแรมเขาสนใจจัดโรงแรมแบบฝั่งโน้นเลยต้องเดือดร้อนไปดูงานกันค่ะ แล้วเมื่อกี๊เหมือนคุณลุงคุยกับใครอยู่เลยค่ะ
ลุงยาม - อ๋อ หนุ่มๆเขาทำกุญแจรถหาย พึ่งหาเจอกลับไปแล้ว ปิดบ้านดีๆน่ะลุงไปก่อนล่ะ
ฉันโบกมือลาลุงยามได้ไม่นานเสียงโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น ปรากฎว่า ยัยแก้วของเราโทรหาฉันนี่เอง
ฟาง - ฮัลโหลยัยแก้วว่าไง โทรมาสะดึกเลยน่ะแก ตอนนี้หาแกอยู่บนรถแท็กซี่เหรอ ทำไมถึงพึ่งกลับบ้าน
แก้ว - ฉันเผลอหลับไปน่ะสิ สะดุ้งตื่นก็เฮ้ยรีบกลับบ้านๆ ฮ่าๆ เฮ้ยฟางแกรู้ไหมก่อนกลับมานี่ฉันเจอไอ่โทโมะ แหม่เอาสาวมาฟาดฟัน ฟิชชิริ่ง กันถึงห้องเลย....(จากนั้นแก้วก็เล่ารายละเอียดให้ฟางฟัง)
ฟาง - แกคิดอะไรกับเขารึเปล่า ฮ่าๆๆ พูดถึงแบบนี้คิดอะไรอยู่ แน่ๆๆๆ
แก้ว - ไร้สาระ ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้วเหรอพูดให้มันสดใสได้ไหมยัยฟาง
ฟาง - แล้วที่แกหนีเขาตอนดึกแบบนี้ ใช่แกบอกว่าแกเจอเขาออกห้องมาด้วยกันแกเดินหนีเข้าห้องนั่งได้พักใหญ่ก็เดินมาโบกรถกลับบ้าน แบบนี้หนีเขามาชัวร์ยัยแก้วเอ๊ย รู้สึกกับเขาแล้วสิ
แก้ว - พูดอะไรให้มันจรรโลงใจแก้วหน่อยสิฟาง หึ หรือฟางจะเล่าเรื่องนายป๊อปบ้างก็ได้น่ะ
ฟาง - พอเลย อย่ามาเปลี่ยนเรื่องฉันจะนอนแล้วแค่นี้น่ะ พรุ่งนี้เจอกันตอนสิบโมงน่ะ ฝันดีน่ะแก้วบายจ้า จุ๊ฟๆๆๆ
และในขณะนั้นเอง ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งเขารีบบึ่งรถกลบมาที่คอนโดของตนเองทันที เมื่อก้าวลงจากรถเขาก็แทบวิ่งไปอย่างรวดเร็วเขาตั้งใจว่าเขาจะต้องพูดกับเธอให้รู้เรื่องและเข้าใจให้ได้มากที่สุด ..... เพราะเขามั่นใจแล้วว่า ถึงเธอจะเย็นชา เมินเฉยเขามากเท่าไหร่ เขาก็พร้อมละลายความเย็นชาด้วยไฟแห่งความปารถนา เอ๊ยแห่งความอบอุ่นจากกายเขาเอ๊ยใจเขาให้หมดไปให้จงได้
โทโมะ - แก้วครับแก้วๆ เปิดประตูให้ผมหน่อย ผมมีเรื่องจะขอคุยด้วยครับ แก้วครับๆๆ(ผมกดออดหน้าห้องอยู่นานเธอก็ไม่ยอมเปิดสักที ด้วยความเกรงใจห้องอื่นๆผมเลยจำใจกลับเข้าไปนอนเพื่อรอพรุ่งนี้เช้าเขาจะรีบไปรอเธอที่ห้องพักเธออีกครั้งเพื่ออธิบายในสิ่งที่เห็น)
ตุ๊งแช่ๆๆๆ ฮ่าๆๆ ป๊อปปี้กับเขื่อนเขาใจผิดไปถึงผู้พันทหารตำรวจไปแล้วก๊ากกกก
ที่จริงนายพันที่ว่านั้น คือชื่อของ พระบิดา เฟย์กับฟางนั้นเอง มาลุ้นกันสิว่าโทโมะจะอธิบายกับแก้วว่ายังไง สำหรับคืนนี้ฝันดีน่ะค่ะ ม๊วฟฟฟฟฟ>x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ